Job 5
1 "Ach, fordere immer vor Gericht! Wer leistet deiner Ladung Folge? Mit Heiligen entzweit, an wen willst du dich wenden?
Wołaj więc, jeśli jest ktoś, kto by ci odpowiedział; i do którego ze świętych się zwrócisz?
2 Den Toren wird der Ärger töten, den Dummen wird der Zorn das Leben kosten.
Gniew bowiem zabija głupiego, a prostaka uśmierca zawiść.
3 Ich selbst sah einen Toren festgewurzelt stehen; da schaut ich seines Hauses raschen Untergang,
Widziałem głupiego, jak zapuścił korzenie, lecz zaraz przekląłem jego mieszkanie.
4 und seine Kinder standen hilflos da. Sie mußten, ohne Anwalt, im Gerichtstor sich zertreten lassen.
Jego synowie są daleko od ratunku, zostają zdeptani w bramie, a nie [ma] nikogo, kto by [ich] ocalił.
5 Was er geerntet, ißt ein Hungriger, und dieser bringt davon dem Darbenden. Nach ihren Krügen lechzen Durstige.
Jego żniwo głodny pożera, wydobywa je spośród [samych] cierni, a chciwy pochłania ich bogactwa.
6 Denn Unheil wächst nicht aus dem Staube; nicht sprießt das Unglück aus dem Boden.
Utrapienie bowiem nie powstaje z prochu ani z ziemi nie wyrasta niedola;
7 Dem Unglück wächst ein Mensch entgegen, so wie empor der Flamme Funken fliegen.
Lecz człowiek rodzi się na niedolę, jak iskry z węgla wzlatują w górę.
8 An deiner Stelle kehrte ich mich doch zu Gott; ich stellte meine Sache Gott anheim,
Ja jednak szukałbym Boga i Bogu przedstawił swoją sprawę;
9 ihm, der so herrlich, unerforschlich waltet und Wunder wirket ohne Zahl,
Który czyni rzeczy wielkie i niezbadane, cudowne i niezliczone;
10 der selbst der Erde Regen spendet und Wasser auf die Fluren schickt,
Który zsyła deszcz na ziemię i spuszcza wody na pola;
11 der Niedrige erhöht, Gebeugte führt zum Heil,
Który pokornych stawia wysoko, a smutnych wywyższa ku zbawieniu;
12 der hintertreibt den Plan der Listigen, daß ihre Hände immer Förderliches schaffen,
Który wniwecz obraca zamysły przebiegłych, tak że ich ręce nie wykonują ich zamiaru;
13 der Kluge übertrifft an List, so daß der Schlauen Plan sich überstürzt,
Który chwyta mądrych w ich przebiegłości, tak że rada przewrotnych szybko upada.
14 daß sie bei Tag auf Dunkel stoßen, am Mittag tappen wie bei Nacht,
Za dnia napotykają ciemność, a w południe idą po omacku jak w nocy.
15 der rettet den Verlassenen vor ihrem Rachen, den Armen vor der starken Faust.
On wybawia ubogiego od miecza, od ich ust, i z ręki mocarza.
16 Drum geht dem Schwachen Hoffnung auf; die Bosheit muß ihr Maul verschließen.
Tak to uciśniony ma nadzieję, a nieprawość zamyka swe usta.
17 Wohl dem, der Gottes Zucht erfährt! Verschmäh daher des Höchsten Mahnung nicht!
Oto błogosławiony człowiek, którego Bóg karze; nie gardź więc karceniem Wszechmocnego.
18 Denn er verwundet und verbindet; von seiner Hand kommt Schlag und Heil.
On bowiem rani, ale i opatruje, uderza, a jego ręce uzdrawiają.
19 In sechs der Nöte schont er deiner; in sieben dich kein Unheil trifft.
Z sześciu nieszczęść cię wyrwie, a w siódmym nie dotknie cię zło.
20 Er rettet dich vom Tod in Hungersnot, im Krieg vor der Gefahr des Schwertes.
W głodzie wybawi cię od śmierci, a na wojnie od mocy miecza.
21 Und greifen Feuerzungen um sich, so bist du wohl geborgen, hast nichts zu fürchten, wenngleich Verheerung kommt.
Przed biczem języka będziesz zasłonięty i nie ulękniesz się spustoszenia, gdy nadejdzie.
22 Des Dämons und der Seuche kannst du lachen; die wilden Tiere brauchst du nicht zu fürchten.
Będziesz się śmiał ze spustoszenia i głodu, nie będziesz się bał zwierząt ziemi.
23 Denn mit des Landes Schrecknissen stehst du im Bunde; die wilden Tiere sind dir zugetan.
Zawrzesz bowiem przymierze z kamieniami na polu, a okrutny zwierz polny będzie żyć z tobą w pokoju.
24 Und du erfährst, daß wohlbehalten bleibt dein Zelt, und musterst du dein Haus, vermißt du nichts.
I poznasz, że twój przybytek [jest] spokojny; odwiedzisz swoje mieszkanie, a nie zgrzeszysz.
25 Die Zahl der Kinder siehst du wachsen; wie Gras im Feld ist dein Gesproß.
Poznasz też, że twoje potomstwo się rozmnoży, a twoje dzieci [będą] jak trawa ziemi.
26 Du gehst zum Grab im hohen Alter ein, wie Garben, eingeführt zur rechten Zeit.
W sędziwym wieku zejdziesz do grobu, jak snop zboża zbierany w swym czasie.
27 So ist's. So haben wir's ergründet. So haben wir's gehört. Zu Herzen nimm es dir!"
Oto do tego doszliśmy i tak jest. Słuchaj tego i rozważ to sobie.
