< Job 41 >

1 Kannst du das Krokodil mit einer Angel ziehen und seine Zunge mit dem Stricke niederdrücken?
“Ko za ka iya kama dodon ruwa da ƙugiyar kamar kifi ko kuma ka daure harshenta da igiya?
2 Kannst du ihm durch die Nase eine Binsenschnur durchziehen? Durchbohren mit dem Haken seine Backe?
Za ka iya sa igiya a cikin hancinta ko kuma ka huda muƙamuƙanta da ƙugiya?
3 Wird's dir viel Flehens machen; wird's dir wohl gute Worte geben?
Za tă ci gaba da roƙonka ka yi mata jinƙai? Ko za tă yi maka magana a hankali?
4 Mit dir Verträge schließen, daß du's zum Knecht für immer nehmest?
Za tă yi yarjejjeniya da kai don ka ɗauke ta tă zama baiwa gare ka dukan kwanakin ranta?
5 Kannst du mit ihm wohl spielen wie mit einem Vöglein? Und bindest du's für deine Mädchen an,
Za ka yi wasa da ita kamar yadda za ka yi da tsuntsu? Ko za ka daure ta da tsirkiya domin bayinka mata?
6 die seinetwegen Freundinnen einladen und unter Mägdlein es verlosen?
’Yan kasuwa za su saye ta ko za su raba ta a tsakaninsu?
7 Kannst du mit Stacheln seine Haut ihm spicken und seinen Kopf mit schwirrenden Harpunen?
Ko za ka iya huda fatarta da kibiya ka kuma huda kansa da māsu?
8 Leg' deine Hand einmal daran! Bedenke, welch ein Kampf! Du tust's nie wieder."
In ka ɗora hannunka sau ɗaya a kanta za ka tuna da yaƙin da ba za ka sāke yi ba!
9 "Ja, seine Hoffnung wird getäuscht; bei seinem bloßen Anblick stürzt er hin.
Duk ƙoƙarin kama ta banza ne; ganin ta kawai abin tsoro ne.
10 Kein Mensch ist so verwegen, daß er's reizt. 'Wer stellt sich vor mich hin?
Ba wanda ya isa yă tsokane ta. Wane ne kuma ya isa yă yi tsayayya da ni?
11 Wer griff mich an, und ich ließ diesen unversehrt entkommen? Mein wär ein solcher unterm ganzen Himmel.'
Wane ne yake bi na bashi da dole in biya? Duk abin da yake ƙarƙashin sama nawa ne.
12 Von seinen Gliedern kann ich nimmer schweigen und nicht von seiner Kraft, vom Ebenmaße seines Baues.
“Ba zan daina magana game da gaɓoɓinta ba ƙarfinta da kuma kyan kamanninta ba.
13 Wer kann sein äußeres Kleid beschreiben, und wer sein doppeltes Gebiß abzeichnen?
Wa zai iya tuɓe mata mayafinta? Wa zai iya shiga tsakanin ɓawonta.
14 Wer läßt in seines Rachens Doppeltüre sehen? Um seine Zähne lagert Schrecken.
Wa zai iya buɗe ƙofofin bakinta? Haƙoranta ma abin tsoro ne?
15 Sein Rücken ist aus Rinnen voller Schilde, in engem Anschluß fest verschlossen.
An rufe bayanta da jerin garkuwoyi aka manne su sosai.
16 Eins reiht sich an das andere; dazwischen gibt es keine Fuge.
Suna kurkusa da juna yadda da ƙyar iska take iya wucewa tsakani.
17 Ein jedes hängt am anderen fest. Sie schließen unzertrennlich sich zusammen.
An haɗa su da juna sun mannu da juna kuma ba za a iya raba su ba.
18 Sein Niesen läßt das Licht aufleuchten, und seine Augen sind der Morgenröte Wimpern gleich.
Numfashinta yana fitar da wuta; idanunta kamar hasken zuwan safe.
19 Aus seinem Rachen fahren Fackeln, sprühen Feuerfunken.
Wuta tana fitowa daga bakinta; tartsatsin wuta suna fitowa,
20 Aus seinen Nüstern fährt ein Dampf gleichwie aus einem siedend heißen Topf.
Hayaƙi yana fitowa daga hancinta kamar daga tukunya mai tafasa a kan wutar itace.
21 Sein Odem zündet Kohlen an; aus seinem Rachen fahren Flammen.
Numfashinta yana sa garwashi yă kama wuta, harshen wuta yana fita daga bakinta.
22 In seinem Nacken wohnt die Kraft; ein Sack hängt vorn an ihm herab.
Akwai ƙarfi a cikin wuyanta; razana tana wucewa a gabanta.
23 Die Wampen seines Fleisches haften fest, ihm angegossen, unbeweglich.
Namanta yana da kauri a manne da juna; naman yana da tauri ba ya matsawa.
24 Sein Herz fest wie ein Stein, fest wie ein unterer Mühlstein.
Ƙirjinta yana da ƙarfi kamar dutse, da ƙarfi kamar dutsen niƙa.
25 Wenn's auffährt, zagen Stärkste, sie taumeln ob der Wasserwirbel.
Sa’ad da ta tashi, manya suna tsorata; suna ja da baya.
26 Wenn man's mit einem Schwerte trifft, hält dies nicht stand, nicht Lanze, Wurfgeschoß noch Panzer.
Takobi ba ta iya yankanta, kibiya ko māshi ba sa iya huda ta.
27 Das Eisen achtet es für Stroh, für morsches Holz das Erz.
Ƙarfe kamar kara ne a wurinta tagulla kuma kamar ruɓaɓɓen katako ne a wurinta.
28 Nicht können's Pfeile je durchbohren, und Schleudersteine sind ihm wie Strohhalme.
Māsu ba su sa ta tă gudu; jifar majajjawa kamar na ciyawa ne gare ta.
29 Auch Keulen gelten ihm wie Halme, und übers Lanzenschwirren spottet es.
Kulki a gare ta kamar ciyawa ne, tana dariyar wucewar māshi.
30 Und unten sind an ihm ganz spitze Scherben. Wie eine Dreschwalze, so fährt es auf dem Schlamm dahin.
Cikinta yana rufe a ɓawo masu ƙarfi, tana kabtar ƙasa in tana tafiya.
31 Wie einen Topf, so läßt's die Tiefe brodeln; es macht das Wasser wie in einem Salbenkessel.
Tana sa zurfin kogi yă tafasa kamar tukunya, ta kuma sa teku yă zama kamar tukunyar man shafawa.
32 Ein Pfad aufleuchtet hinter ihm; man hält die Flut für Silberhaar.
A bayanta ya bar haske kamar zurfin ruwan da yana kumfa.
33 Auf Erden ist nicht seinesgleichen; geschaffen ist's, sich nicht zu fürchten.
Ba wani abu kamar ta a duniya, halitta marar tsoro.
34 Auf alles Mächtige schaut es voll Stolz, ist's doch ein König über alle stolzen Tiere."
Tana rena duk masu girman kai. Ita take mulki kan duk masu girman kai.”

< Job 41 >