Job 37

1 "Darob erzittert mir das Herz und hebt sich weg von seiner Stelle.

Ook beeft hierover mijn hart, en springt op uit zijn plaats.

2 Auf seine Stimme hört voll Furcht, das Wort, das seinen Mund verläßt!

Hoort met aandacht de beweging Zijner stem, en het geluid, dat uit Zijn mond uitgaat!

3 Er sendet's unterm ganzen Himmel hin, dazu sein Licht bis zu der Erde Säumen.

Dat zendt Hij rechtuit onder den gansen hemel, en Zijn licht over de einden der aarde.

4 Und hintendrein brüllt eine Stimme; mit einer Stimme, allgewaltig, donnert es, und nichts hält sie zurück, wenn sein Befehl sich hören läßt.

Daarna brult Hij met de stem; Hij dondert met de stem Zijner hoogheid, en vertrekt die dingen niet, als Zijn stem zal gehoord worden.

5 Gott donnert wunderbar mit seiner Stimme, er, der so Großes tut, so Unbegreifliches.

God dondert met Zijn stem zeer wonderlijk; Hij doet grote dingen, en wij begrijpen ze niet.

6 Dem Schnee gebietet er: 'Fall auf die Erde!', so zu dem Regenguß, so zu gewaltigen Wolkenbrüchen.

Want Hij zegt tot de sneeuw: Wees op de aarde; en tot den plasregens des regens; dan is er de plasregen Zijner sterke regenen.

7 Dann mahnt er allgemein, es solle jeder Mensch sein Werk beachten.

Dan zegelt Hij de hand van ieder mens toe, opdat Hij kenne al de lieden Zijns werks.

8 Da geht das Wild selbst ins Versteck und ruht auf seiner Lagerstatt.

En het gedierte gaat in de loerplaatsen, en blijft in zijn holen.

9 Dann kommt der Sturm aus seiner Kammer, und von den rauhen Winden kommt die Kälte.

Uit de binnenkamer komt de wervelwind, en van de verstrooiende winden de koude.

10 Vor Gottes Odem aber schmilzt das Eis; die Wassermasse kommt in Fluß.

Door zijn geblaas geeft God de vorst, zodat de brede wateren verstijfd worden.

11 Der Nordwind scheucht alsdann die Wolken, und das Gewölk zerstreut sein Sausen.

Ook vermoeit Hij de dikke wolken door klaarheid; Hij verstrooit de wolk Zijns lichts.

12 Er dreht sich um sich selbst, von ihm geführt, er tut, was immer er ihn heißt auf dieser ird'schen Welt.

Die keert zich dan naar Zijn wijzen raad door ommegangen, dat zij doen al wat Hij ze gebiedt, op het vlakke der wereld, op de aarde.

13 Er sendet ihn zur Strafe und zum Fluch, doch auch zum Segen.

Hetzij dat Hij die tot een roede, of tot Zijn land, of tot weldadigheid beschikt.

14 Vernimm dies, Job! Merk auf, beachte Gottes Wunder!

Neem dit, o Job, ter ore; sta, en aanmerk de wonderen Gods.

15 Begreifst denn du, wie Gott bei alldem waltet und seinen Strahl in seiner Wolke zucken läßt?

Weet gij, wanneer God over dezelve orde stelt, en het licht Zijner wolk laat schijnen?

16 Begreifst du, wenn die Wolken alles überziehen, du Wunder der Allwissenheit,

Hebt gij wetenschap van de opwegingen der dikke wolken; de wonderheden Desgenen, Die volmaakt is in wetenschappen?

17 wie dir die Kleider durch die Hitze lästig werden, wenn durch den Süd die Erde stille liegt? -

Hoe uw klederen warm worden, als Hij de aarde stil maakt uit het zuiden?

18 Kannst du, gleich ihm, die lichten Höhen wölben, die also fest wie ein gegossener Spiegel sind? -

Hebt gij met Hem de hemelen uitgespannen, die vast zijn, als een gegoten spiegel?

19 Zeig mir doch an, was wir da sagen wollten! Wir finden uns gar nicht zurecht vor Düsterkeit.

Onderricht ons, wat wij Hem zeggen zullen; want wij zullen niets ordentelijk voorstellen kunnen vanwege de duisternis.

20 Wird sie verscheucht auf mein Geheiß? Kann jemand ihr befehlen, zu verschwinden?

Zal het Hem verteld worden, als ik zo zou spreken? Denkt iemand dat, gewisselijk, hij zal verslonden worden.

21 Nichts Lichtes sieht man mehr, ist's doch so dunkel durch die Wolken. Da streicht ein Wind daher und reinigt sie.

En nu ziet men het licht niet als het helder is in den hemel, als de wind doorgaat, en dien zuivert;

22 Von Norden her erscheint es golden, und Gott, dem Furchtbaren, gebührt der Ruhm davon.

Als van het noorden het goud komt; maar bij God is een vreselijke majesteit!

23 Nie werden wir begreifen den Allmächtigen. Er ist so groß an Macht und Rechtlichkeit, und nicht verschleppt er die gerechte Sache.

Den Almachtige, Dien kunnen wij niet uitvinden; Hij is groot van kracht; doch door gericht en grote gerechtigheid verdrukt Hij niet.

24 Drum fürchten ihn die schlichten Leute. Doch die sich weise dünken, die begreifen all das nicht."

Daarom vreze Hem de lieden; Hij ziet geen wijzen van harte aan.