Job 36
1 Elihu fuhr nun weiter fort:
Kaj plue parolis Elihu, kaj diris:
2 "Ein wenig warte noch, daß ich dich unterweise! Denn noch spricht manches auch für Gott.
Atendu ankoraŭ iom; mi montros al vi, Ĉar mi havas ankoraŭ kion paroli pro Dio.
3 Ich muß nur meinen Vortrag weiter ausdehnen; doch werde ich mein Tun rechtfertigen.
Mi prenos mian scion de malproksime, Kaj mi montros, ke mia Kreinto estas prava.
4 Denn nimmer sollen meine Worte dich enttäuschen, die ich an dich, Rechthaber, richte.
Ĉar vere miaj vortoj ne estas mensogaj; Homo sincera estas antaŭ vi.
5 Sieh, Gott ist fest und widerspricht sich nicht; er ist durchaus von festem Sinn.
Vidu, Dio estas potenca, kaj tamen Li neniun malŝatas; Li estas potenca per la forto de la koro.
6 Er schenkt dem Frevler nicht das Leben; dem Armen aber gibt er Recht.
Al malpiulo Li ne permesas vivi, Kaj al mizeruloj Li donas justecon.
7 Von Frommen zieht er nicht die Augen ab; sogar mit Königen läßt er auf dem Thron sie sitzen, in Pracht und Herrlichkeit, und werden sie dann stolz,
Li ne forturnas de virtuloj Siajn okulojn, Sed kun reĝoj sur trono Li sidigas ilin por ĉiam, Por ke ili estu altaj.
8 so legt man sie in Ketten, und sie werden so gefesselt in des Elends Stricken.
Kaj se ili estas ligitaj per ĉenoj, Malliberigitaj mizere per ŝnuroj,
9 Dann hält er ihnen vor ihr Treiben, ihre Sünden, daß sie stolz geworden.
Tiam Li montras al ili iliajn farojn kaj kulpojn, Kiel grandaj ili estas.
10 Und so tut er ihr Ohr der Warnung auf und heißt sie umkehren von Sünden.
Li malfermas ilian orelon por la moralinstruo, Kaj diras, ke ili deturnu sin de malbonagoj.
11 Gehorchen sie in Unterwürfigkeit, dann fließen ihre Tage in Glückseligkeit, in Wonne ihre Jahre hin.
Se ili obeas kaj servas al Li, Tiam ili finas siajn tagojn en bono Kaj siajn jarojn en stato agrabla;
12 Doch wenn sie nicht gehorchen, rennen sie ins Dunkle und sie sterben in Verblendung.
Sed se ili ne obeas, Tiam ili pereas per glavo Kaj mortas en malprudento.
13 Ruchlose Leute aber wecken Zorn und rufen nicht um Hilfe, wenn er sie fesselt.
La hipokrituloj portas en si koleron; Ili ne vokas, kiam Li ilin ligis;
14 Hin stirbt so in der Jugendfrische ihre Seele, ihr Leben in der Vollkraft.
Ilia animo mortas en juneco, Kaj ilia vivo pereas inter la malĉastuloj.
15 In seinem Elend rettet er den Armen, dieweil er in der Not ihr Ohr eröffnet.
Li savas la suferanton en lia mizero, Kaj per la sufero Li malfermas ilian orelon.
16 Er lockt auch dich aus der Bedrängnis Rachen. An ihre Stelle träte Freiheit, unbeengt, und deines Tisches Schüssel würde voll von Fett.
Ankaŭ vin Li elkondukus el la suferoj En spacon vastan, kie ne ekzistas premateco; Kaj vi havus pacon ĉe via tablo, plena de grasaĵoj.
17 Bist du von frevelhaftem Urteil aber voll, dann trifft auch dich gerechtes Urteil.
Sed vi fariĝis plena de kulpoj de malvirtulo; Kulpo kaj juĝo tenas sin kune.
18 Denn Zorn verführe dich nicht zu dem Übermaße, der Streit um Lösung soll dich nicht verleiten.
Via kolero ne forlogu vin al mokado, Kaj grandeco de elaĉeto ne deklinu vin.
19 Wird's dein Geschrei in Ordnung bringen? Unnötig sind ja all die Kraftanstrengungen.
Ĉu Li atentos vian riĉecon? Ne, nek oron, nek forton aŭ potencon.
20 Nicht wünsche dir die Nacht herbei! An ihre Stelle treten Unruhen.
Ne strebu al tiu nokto, Kiu forigas popolojn de ilia loko.
21 Nimm dich in acht und kehre nimmer dich dem Frevel zu! Du hast dazu mehr Lust als zu dem Leiden.
Gardu vin, ne kliniĝu al malpieco; Ĉar tion vi komencis pro la mizero.
22 Sieh, Gott ist groß in seiner Macht. Wer ist ein Lehrer gleich wie er?
Vidu, Dio estas alta en Sia forto. Kiu estas tia instruanto, kiel Li?
23 Wer stellt ihn über seinen Weg zur Rede? Wer sagt nur: 'Du hast schlecht gehandelt'?
Kiu povas preskribi al Li vojon? Kaj kiu povas diri: Vi agis maljuste?
24 Bedenk, daß du sein Tun des Irrtums zeihst, das andere in Lobliedern besingen!
Memoru, ke vi honoru Liajn farojn, Pri kiuj kantas la homoj.
25 Und alle Menschen haben ihre Lust daran; die Sterblichen betrachten es seit fernsten Zeiten.
Ĉiuj homoj ilin vidas; Homo rigardas ilin de malproksime.
26 Sieh, Gott ist alt, weit über unsere Begriffe, und unerforschlich seiner Jahre Zahl.
Vidu, Dio estas granda kaj nekonata; La nombro de Liaj jaroj estas neesplorebla.
27 Er zählt die Wassertropfen ab, daß sie in seinen Nebel hin als Regen sickern,
Kiam Li malgrandigas la gutojn de akvo, Ili verŝiĝas pluve el la nebulo;
28 den Wolken rieseln lassen, auf viele Menschen niederträufelnd.
Verŝiĝas la nuboj Kaj gutas sur multe da homoj.
29 Wer vollends hätte Einsicht in der Wolken Weite, in das Gedröhne seines Wohngezeltes,
Kaj kiam Li intencas etendi la nubojn Kiel tapiŝojn de Sia tendo,
30 wenn er darin sein Rollen weithin tönen läßt und dann des Meeres Quellen niederrinnen?
Tiam Li etendas sur ilin Sian lumon Kaj kovras la radikojn de la maro.
31 Denn damit gibt er Völkern Nahrung, stellt Speise her in großer Menge.
Ĉar per ili Li juĝas la popolojn Kaj donas ankaŭ manĝaĵon abunde.
32 Er birgt den Blitzstrahl in den Händen, befiehlt ihm, wo er einzuschlagen hat.
Per la manoj Li kovras la lumon Kaj ordonas al ĝi aperi denove.
33 Er zeigt ihm seinen Freund; den Frevler aber läßt er ihn durchbohren."
Antaŭdiras pri ĝi ĝia bruo, Kaj eĉ la brutaroj, kiam ĝi alproksimiĝas.
