Job 35

1 Und wieder hob Elihu an und sprach:

Nadto mówił Elihu, i rzekł:

2 "Ja, hältst du das für Recht und meinst du das mit 'meinem Rechthaben vor Gott'?

I mniemasz, żeś to z rozsądkiem rzekł: Sprawiedliwość moja przechodzi Boską?

3 Du sagst: 'Was nützt es Dir? Was nützt es mir, wenn ich nicht sündige?'

Boś powiedział: Cóż mi pomoże? a co wezmę za pożytek, choćbym nie grzeszył?

4 Ich will dir drauf die Antwort geben und deinen Freunden hier bei dir.

Ale ja tobie dowodnie odpowiem, i towarzyszom twoim z tobą.

5 Schau auf zum Himmel; sieh! Blick zu den hohen Wolken über dir empor!

Spojrzyj w niebo, a obacz; przypatrz się obłokom, jako są wyższe nad cię.

6 Du hast gesündigt. Was tust du ihm damit? Sind deiner Sünden noch so viel, was machst du ihm damit?

Jeźli zgrzeszysz, cóż uczynisz przeciwko niemu? a jeźliby były rozmnożone nieprawości twoje, cóż mu uczynisz?

7 Und bist du fromm, was schenkst du ihm? Was nur empfängt er da aus deiner Hand?

Jeźlibyś był sprawiedliwym, cóż mu dasz? albo cóż weźmie z ręki twojej?

8 Doch deinesgleichen geht dein Frevel an, die Menschenkinder deine Frömmigkeit.

Człowiekowi podobnemu tobie niezbożność twoja zaszkodzi, a synowi człowieczemu pomoże sprawiedliwość twoja.

9 Man schreit wohl über der Bedrückung Menge, führt Klage ob der Großen Macht.

Z mnóstwa uciśnionych, którzy do tego przywiedzieni są; aby narzekali i wołali dla ramienia mocarzów,

10 Doch niemand fragt: 'Wo bleibt da Gott, mein Schöpfer, der in der Nachtzeit spricht,

Żaden nie mówi: Gdzież jest Bóg, stworzyciel mój, choć on daje śpiewanie i w nocy?

11 der vor des Feldes Tieren uns belehrt, uns vor des Himmels Vögeln Weisheit schenkt?'

Choć nas wyucza nad bydlęta ziemskie, a nad ptastwo niebieskie czyni nas mędrszymi.

12 Dann schreit man ob des Übermuts der Bösen; doch er schenkt kein Gehör.

Tedy wołająli dla hardości złych, on ich nie wysłuchuje.

13 Zu nichts führt es, so sagst du, nimmer höre Gott, und der Allmächtige seh' dies Treiben nicht,

Bo obłudy nie wysłucha Bóg, a Wszechmocny nie patrzy na nich.

14 zumal du sagst, du könnest ihn nicht sehen; der Streitfall liege ihm zwar vor, du aber müßtest immer auf ihn warten,

Dopieroż nie wysłucha ciebie, ponieważ mówisz: Nie widzisz tego; osądźże się przed nim, a oczekuj go,

15 und weil er sich nicht zeige, so strafe er im Zorne; er wolle nichts von Urteil wissen.

Gdyż cię jedno trochę nawiedził gniew jego, jakoby nie wiedział wielkości grzechów twoich.

16 Da redet Job denn doch gar unvernünftig; er macht viel Redens ohne Einsicht."

Przetoż Ijob próżno otwiera usta swe, a bez umiejętności rozmnaża słowa swoje.