Job 33
1 "Nun aber höre, Job, auf meine Rede! All meinen Worten leih' dein Ohr!
Bet tu, Ījab, klausi jel manu valodu un ņem vērā visus manus vārdus.
2 Ich öffne nunmehr meinen Mund; nach Kräften redet meine Zunge.
Redzi nu, es savas lūpas esmu atdarījis, mana mēle manā mutē runā.
3 Geradem Sinn entstammen meine Worte; was meine Lippen wissen, sprechen sie auch lauter aus.
Mani teikumi būs sirds taisnība, un manas lūpas skaidri izrunās, ko zinu.
4 Erschaffen hat mich Gottes Geist, und mich belebt der Odem des Allmächtigen.
Dieva Gars mani radījis, un tā Visuvarenā dvaša man devusi dzīvību.
5 Kannst du's, so widerlege mich! Ja, rüste dich zum Kampfe gegen mich!
Ja tu vari, atbildi man, taisies pret mani un nostājies.
6 Fürwahr, ich bin nach deiner Art, mit Gott verglichen; aus gleichem Ton wie du bin ich geschnitten.
Redzi, es piederu Dievam tā kā tu, no zemes es arīdzan esmu ņemts.
7 Nein, Furcht vor mir, die braucht dich nicht zu schrecken, und meine Wucht soll dich nicht niederdrücken.
Redzi, iztrūcināt es tevi neiztrūcināšu, un mana roka pār tevi nebūs grūta.
8 Allein vor meinen Ohren sagtest du; den Wortlaut hörte ich genau:
Tiešām, tu esi runājis priekš manām ausīm, to vārdu balsi es esmu dzirdējis:
9 'Rein bin ich, ohne Missetat, und lauter bin ich, ohne Fehl.
„Es esmu šķīsts, bez pārkāpšanas, es esmu skaidrs, un man nozieguma nav;
10 Wahrhaftig, er erfindet gegen mich nur Vorwände, erachtet mich für seinen Feind,
Redzi, Viņš atrod iemeslus pret mani, Viņš mani tura par Savu ienaidnieku;
11 und meine Füße legt er in den Block und gibt auf alle meine Wege acht.'
Viņš manas kājas liek siekstā, Viņš apsargā visus manus ceļus.“
12 Sieh, darin hast du unrecht und darin widerspreche ich dir auch; denn Gott ist größer als der Mensch.
Redzi, tur tev nav taisnības; es tev atbildu, ka Dievs ir daudz augstāks pār cilvēku.
13 Warum hast du mit ihm gehadert, weil er auf alle deine Worte keine Antwort gibt?
Kāpēc tu pret Viņu tiepies, kad Viņš neatbild par visiem saviem darbiem?
14 Denn Gott spricht auf die eine und die andere Weise; man faßt es nur nicht auf.
Jo Dievs runā vienreiz, un vēl otrreiz, bet to neliek vērā.
15 Im Traume und im Nachtgesichte, wenn Tiefschlaf auf die Menschen fällt im Schlummer auf der Lagerstätte,
Sapnī caur nakts parādīšanām, kad ciets miegs cilvēkiem uzkrīt, kad tie guļ savā gultā,
16 dann öffnet er der Menschen Ohr und gibt so ihnen Zeichen,
Tad Viņš atdara cilvēku ausi un apzieģelē, ko Viņš tiem grib mācīt.
17 um von der Tat den Menschen abzubringen und vor dem Übermut den Mann zu schützen,
Lai cilvēku novērš no nedarba un pasargā vīru no lepnības.
18 auf daß er seine Seele vor der Finsternis bewahre, sein Leben vor dem Gang zur Unterwelt.
Lai izglābj viņa dvēseli no kapa un viņa dzīvību, ka nekrīt caur zobenu.
19 Hernach wird er gezüchtiget durch Schmerz auf seinem Lager; in seinen Gliedern wütet immerfort ein Krampf.
Viņš to arī pārmāca ar sāpēm gultā un lauž visus viņa kaulus.
20 Sein Lebenstrieb macht ihm das Brot zum Ekel und seine Seele seine Lieblingsspeise.
Tā ka viņa sirds neņem pretī maizi, nedz viņa dvēsele kādu gardumu.
21 Sein Fleisch vergeht; man kann es nimmer sehen. Sein dürr Gebein wird unscheinbar,
Viņa miesa nodilst, ka no tās nekā vairs neredz, un kauli nāk ārā, kas nebija redzami,
22 so daß dem Grab sich seine Seele nähert, den Würgern schon sein Leben.
Un viņa dvēsele nāk tuvu pie bedres, un viņa dzīvība pie nāves sāpēm.
23 Wenn dann ein Fürsprechbote zu ihm tritt, so einer aus dem Freundeskreise, um einem das, was recht, zu melden,
Ja tad pie viņa nāk vēstnesis, ziņas devējs kā viens no tūkstošiem, rādīt cilvēkam kas pareizi:
24 und, seiner sich erbarmend, spricht: 'Erlöse ihn! Laß ihn doch nicht zur Grube fahren! Ich habe Dank empfangen',
Tad Viņš tam ir žēlīgs. un saka: atpestī to, ka negrimst kapā, jo esmu atradis salīdzināšanu.
25 dann strotzt sein Leib von Jugendfrische wieder und wird wie einst in seiner Jugendzeit.
Tad viņa miesa būs zaļāka nekā jaunībā, tas nāks atkal pie savas jaunības dienām.
26 Er fleht zu Gott, und der erweist ihm Gnade und läßt sein Angesicht ihn unter Jauchzen schauen und gibt zurück dem Armen sein Verdienst.
Tas lūgs Dievu, un Viņš to žēlos, - tas uzskatīs Dieva vaigu ar prieku, un Dievs cilvēkam atmaksās viņa taisnību.
27 Er singt den Leuten vor und spricht: 'Ich hatte schwer gesündigt, das Recht verkehrt; doch ward's mir nicht vergolten.
Tad šis izteiks cilvēkiem un sacīs: es biju grēkojis un pārgrozījis tiesu, bet Viņš to man nav pielīdzinājis.
28 Erlöst hat er jetzt meine Seele, auf daß sie nicht zur Grube fahre. Mein Leben freut sich noch am Tageslicht.'
Viņš ir atpestījis manu dvēseli, ka tā negrimst kapā, un mana dzīvība redz gaišumu.
29 Sieh, Gott tut dieses alles zwei-, dreimal mit einem Manne,
Redzi, to visu dara tas stiprais Dievs divi un trīskārt cilvēkam,
30 um seine Seele so der Grube zu entreißen, daß er des Lichtes der Lebendigen sich freue.
Ka viņa dvēseli novērstu no kapa, ka tā taptu apgaismota dzīvības gaismā.
31 Merk auf, Job! Hör mir zu! So schweige! Laß mich reden!
Liec vērā, Ījab, klausies mani, ciet klusu, un es runāšu.
32 Hast du dann Gründe noch, so widerlege mich! Dann sprich! Ich gebe gern dir recht.
Jeb, ja tev ir ko sacīt, tad atbildi man; runā, jo es labprāt redzētu tavu taisnību.
33 Wo nicht, so hör mir zu und schweige, damit ich dich jetzt Weisheit lehre!"
Ja nav, tad klausies mani, ciet klusu, un es tev mācīšu gudrību.
