Job 32
1 Da hörten die drei Männer auf, dem Job noch weiter zu erwidern, obwohl er selbst sich für gerecht erachtete.
Шуниң билән бу үч киши Аюпқа җавап бериштин тохтиди; чүнки улар Аюпниң қаришида өзини һәққаний дәп тонуйдиғанлиғини билди.
2 Auf dieses hin geriet in Zorn Elihu, der Sohn des Barachel aus Buz, von Rams Geschlechte. Er wurde über Job sehr aufgebracht, weil er sich gegenüber Gott für ganz gerecht erachtete.
Андин Бузилиқ Рамниң аилисидин болған Барахәлниң оғли Елиху исимлиқ жигитниң ғәзиви қозғалди; униң ғәзиви Аюпқа қарита қозғалди, чүнки у Худани әмәс, бәлки өзини тоғра һесаплиған еди;
3 Auch über die drei Freunde ward er zornig, weil sie die rechte Antwort nicht gefunden und Job ins Unrecht setzten.
Униң ғәзиви Аюпниң үч достлириғиму қаритилди, чүнки улар Аюпқа рәддийә бәргидәк сөз тапалмай туруп, йәнила уни гунакар дәп бекиткән еди.
4 Elihu aber hatte nur bei Job gewartet, solange jene redeten, weil sie betagter als er waren.
Бирақ Елиху болса Аюпқа җавап беришни күткән еди, чүнки бу төртәйләнниң көргән күнлири өзидин көп еди.
5 Elihu merkte nun, daß diese drei nichts weiter zu erwidern wußten, und so entbrannte mächtig stark sein Zorn.
Елиху бу үч достниң ағзида һеч қандақ җавави йоқлуғини көргәндин кейин, униң ғәзиви қозғалди.
6 Nun hob Elihu an, der Sohn des Barachel aus Buz, und sprach: "Ich bin noch jung an Jahren; aber ihr seid Greise; ich war daher zu schüchtern und scheute mich, bei euch mein Wissen anzubringen.
Шуниң билән Бузилиқ Барахәлниң оғли Елиху еғиз ечип җававән мундақ деди: — «Мән болсам яш, силәр болсаңлар яшанғансиләр; Шундақ болғачқа мән тартинип, билгәнлиримни силәргә аян қилиштин қорқуп кәлдим.
7 Ich dachte: Mag das Alter reden, der Jahre Fülle Weisheit lehren!
Мән: «Йеши чоң болғанлар [авал] сөзлиши керәк; Жиллар көпәйсә, адәмгә даналиқни үгитиду», дәп қарайттим;
8 Allein der Geist im Menschen ist's, der Odem des Allmächtigen, der sie verständig macht.
Бирақ һәр бир инсанда роһ бар; Һәммигә Қадирниң нәпәси уни әқил-идраклиқ қилип йорутиду.
9 Nicht die Betagten sind die Weisesten; noch wissen Greise immer, was das Rechte ist.
Лекин чоңларниң дана болуши натайин; Қериларниң тоғра һөкүм чиқаралишиму натайин.
10 Drum sage ich: Hört doch auf mich! Ich möchte kundtun, was ich selber weiß.
Шуңа мән: «Маңа қулақ селиңлар» дәймән, Мәнму өз билгинимни баян әйләй.
11 Als ich auf eure Rede wartete, da überlegt ich mir eure Beweise. Bis euch die rechten Worte kämen,
Мана, силәр тоғра сөзләрни издәп жүргиниңларда, Мән сөзлириңларни күткәнмән; Силәрниң муназирәңларға қулақ салаттим;
12 solange habe über euch ich nachgedacht. Doch keiner von euch überzeugte Job und widerlegte seine Reden.
Шундақ, силәргә чин көңлүмдин қулақ салдим; Бирақ силәрдин һеч қайсиңлар Аюпқа рәддийә бәрмидиңлар, Һеч қайсиңлар униң сөзлиригә җавап берәлмидиңларки,
13 Sagt nicht: 'Wir fanden Weisheit. Nur Gott vermag ihn zu besiegen, nicht ein Mensch!'
Силәр: «Һәқиқәтән даналиқ таптуқ!» дейәлмәйсиләр; Инсан әмәс, бәлки Тәңри униңға рәддийә қилиду.
14 Nach meiner Ansicht trug er keine treffenden Beweise vor; ich will ihm nicht erwidern mit Worten gleich den eurigen.
Униң җәңгә тизилған һуҗум сөзлири маңа қаритилған әмәс; Һәм мән болсам силәрниң гәплириңлар бойичә униңға җавап бәрмәймән
15 Sie sind besiegt, antworten nimmer; sie schoben von sich die Beweise.
(Бу үчәйлән һәйрануһәс болуп, қайта җавап беришмиди; Һәммә сөз улардин учуп кәтти.
16 So fange ich denn an, weil sie nicht reden, dieweil sie dastehn ohne jegliche Erwiderung.
Мән күтүп тураттим, чүнки улар гәп қилмиди, бәлки җим-җит өрә туруп қайта җавап бәрмиди);
17 Ich möchte gleichfalls meine Lehre künden und kundtun, was ich selber weiß.
Әнди өзүмниң нөвитидә мән җавап берәй, Мәнму билгинимни көрситип берәй.
18 Denn ich bin voll von Worten; mich drängt der Geist in meinem Innern.
Чүнки дәйдиған сөзлирим лиқ толди; Ичимдики Роһ маңа түрткә болди;
19 Mein Inn'res ist wie festverschlossener Wein, der in den neuen Schläuchen Luft sich macht.
Мана, қосиғим ечилмиған шарап тулумиға охшайду; Йеңи шарап тулумлири партлап кетидиғандәк партлайдиған болди.
20 Ich rede, um mir Luft zu machen, tu meine Lippen auf und spreche.
Шуңа мән сөз қилип ичимни бошитай; Мән ләвлиримни ечип җавап берәй.
21 Für keinen Menschen nehme ich Partei und nenne niemandem zulieb die Dinge anders,
Мән һеч кимгә йүз-хатирә қилмаймән; Вә яки һеч адәмгә хушамәт қилмаймән.
22 weil ich es nicht verstehe, die Dinge anders zu benennen. Sonst würde kaum mein Schöpfer mich ertragen."
Мән хушамәт қилишни үгәнмигәнмән; ундақ болидиған болса, Яратқучум чоқум тезла мени елип кетиду».
