Job 28
1 "Für Silber gibt es eine Fundstätte und einen Ort fürs Gold, das man hier sieht.
Mać w prawdzie srebro początki żył swoich, a złoto miejsce, kędy bywa pławione.
2 Man holt auch Eisen aus der Erde, Gestein, das man zu Erz umschmilzt.
Żelazo z ziemi biorą, a z kamienia zlewają miedź.
3 Am Ende denkt man an die Finsternis; mit aller Tüchtigkeit durchforscht man das Gestein im Dunkeln und im Finstern.
Celu ciemnościom ułożonego i końca wszystkich rzeczy on dochodzi, i kamieni, które w ciemności i cieniu śmierci leżą.
4 Man läßt sich einen Schacht von fremdem Volke brechen, das so herabgekommen, daß sie nimmer Männer sind, zu tief gesunken, um noch Menschen gleichzustehen,
Wyleje rzeka z miejsca swojego, tak, iż jej nikt przebyć nie może, bywa jednak zahamowana przemysłem nędznego człowieka, i odchodzi.
5 das hingezogen ist nach einem Lande, aus dem zwar Brotkorn sprießt, wo's unten aber wird durch Feuer umgewühlt,
Z ziemi wychodzi chleb, chociaż pod nią coś różnego, podobnego ogniowi.
6 nach einem Orte, dessen Steine Saphir sind und der daneben Goldstaub liefert
W niektórych miejscach jest kamień Safir, i piasek złoty;
7 und dessen Zugang Adler selbst nicht kennen und den des Geiers Augen nicht erspähen,
A tej ścieszki ani ptak nie wie, ani jej widzało oko sępie.
8 den nie die Raubtiere betreten und den der Löwe nie beschreitet.
Nie depczą po niej zwierzęta srogie, ani lew przeszedł przez nię.
9 Man legt die Hand dort an das Felsgestein und wühlt von Grund die Berge um.
Na krzemień ściągnął rękę swoję, wywrócił góry z korzenia;
10 Man schneidet Wasseradern in den Felsen an, und Kostbarkeiten aller Art erblickt das Auge.
Z skał wywodzi strumienie, a każdą rzecz kosztowną widzi oko jego.
11 Der Ströme Quellen unterbindet man und bringt Verborgenes ans Licht.
Wylewać się rzekom nie dopuszcza, a rzeczy skryte wywodzi na jaśnię.
12 Wo aber findet man die Weisheit? Wo ist der Fundort der Erkenntnis?
Ale mądrość gdzież może być znaleziona? a kędy jest miejsce roztropności?
13 Kein Mensch kennt ihren Preis; sie findet nimmer sich im Lande der Lebendigen.
Nie wie człowiek śmiertelny ceny jej, ani bywa znaleziona w ziemi żyjących.
14 Der Ozean erklärt: 'Ich hab sie nicht'; das Meer sagt: 'Ich besitz sie nimmer'.
Przepaść mówi: Niemasz jej we mnie; i morze też powiada: Niemasz jej u mnie.
15 Mit gutem Golde kann man sie nicht kaufen; nicht wird ihr Preis mit Silber dargewogen.
Nie dawają szczerego złota za nię; ani odważają srebra, za odmianę jej.
16 Sie läßt sich nicht mit Ophirgold aufwiegen; auch nicht mit Onyx und mit Saphirstein.
Nie może być oszacowana za złoto Ofir, ani za Onychyn drogi, ani za Safir.
17 Nicht kommen Gold und Glas ihr gleich; noch tauscht man sie für goldene Geräte,
Nie porówna z nią złoto, ani kryształ, ani odmiana jej może być za klejnot złota szczerego.
18 geschweige um Korallen und Kristall. Ein Sack voll Weisheit übertrifft den voller Perlen.
Koralów i pereł nie wspomina, bo nabycie mądrości kosztowniejsze jest nad perły.
19 Nicht kommen Äthiopiens Topase ihr gleich; mit reinstem Gold wird sie nicht aufgewogen.
Nie zrówna z nią i szmaragd z ziemi etyjopskiej; ani za złoto najczystsze szacowana być może.
20 Woher nun also kommt die Weisheit? Wo ist der Fundort der Erkenntnis?
Skądże tedy mądrość pochodzi? albo gdzie jest miejsce rozumu?
21 Verhüllt ist sie vorm Blicke aller Lebenden; des Himmels Vögeln selbst ist sie verborgen.
Gdyż zakryta jest od oczu wszystkich żyjących, i przed ptastwem niebieskim zatajona jest.
22 Es sprechen Tod und Totenreich: 'Wir haben nur von ihr gehört.'
Zginienie i śmierć rzekły: Uszyma swemi słyszałyśmy sławę jej.
23 Den Weg zu ihr kennt Gott allein; um ihren Wohnort weiß nur er.
Bóg sam rozumie drogę jej, a on wie miejsce jej.
24 Bis zu der Erde Grenzen schaut er hin; er sieht, was irgend unterm Himmel ist.
Bo on na kończyny ziemi patrzy, a wszystko, co jest pod niebem, widzi.
25 Als er des Windes Wucht abwog, sein Maß dem Wasser fest bestimmte,
Wiatrom uczynił wagę, a wody odważył pod miarą.
26 als er des Regens Zeit bestellte und einen Pfad dem Donnerrollen,
On też prawo dżdżom postanowił, a drogę błyskawicom gromów.
27 da sah er sie und warb sie an, nachdem er sie vor sich gestellt und sie durchmustert hatte.
W ten czas ją widział, i głosił ją: zgotował ją, i doszedł jej.
28 Er sprach zum Menschen: 'Die Furcht des Herrn ist Weisheit, und Böses meiden heißt: Verständigsein!'
Ale człowiekowi rzekł: Oto bojaźń Pańska jest mądrością, a warować się złego, jest rozumem.
