Job 28

1 "Für Silber gibt es eine Fundstätte und einen Ort fürs Gold, das man hier sieht.

۱ «یقین برای نقره معدنی است، و به جهت طلا جایی است که آن را قال می‌گذارند.

2 Man holt auch Eisen aus der Erde, Gestein, das man zu Erz umschmilzt.

۲ آهن از خاک گرفته می‌شود و مس ازسنگ گداخته می‌گردد.

3 Am Ende denkt man an die Finsternis; mit aller Tüchtigkeit durchforscht man das Gestein im Dunkeln und im Finstern.

۳ مردم برای تاریکی حدمی گذارند و تا نهایت تمام تفحص می‌نمایند، تابه سنگهای ظلمت غلیظ و سایه موت.

4 Man läßt sich einen Schacht von fremdem Volke brechen, das so herabgekommen, daß sie nimmer Männer sind, zu tief gesunken, um noch Menschen gleichzustehen,

۴ کانی دور از ساکنان زمین می‌کنند، از راه گذریان فراموش می‌شوند و دور از مردمان آویخته شده، به هر طرف متحرک می‌گردند.

5 das hingezogen ist nach einem Lande, aus dem zwar Brotkorn sprießt, wo's unten aber wird durch Feuer umgewühlt,

۵ از زمین نان بیرون می‌آید، و ژرفیهایش مثل آتش سرنگون می‌شود.

6 nach einem Orte, dessen Steine Saphir sind und der daneben Goldstaub liefert

۶ سنگهایش مکان یاقوت کبود است. وشمشهای طلا دارد.

7 und dessen Zugang Adler selbst nicht kennen und den des Geiers Augen nicht erspähen,

۷ آن راه را هیچ مرغ شکاری نمی داند، و چشم شاهین آن را ندیده است،

8 den nie die Raubtiere betreten und den der Löwe nie beschreitet.

۸ وجانوران درنده بر آن قدم نزده‌اند، و شیر غران برآن گذر نکرده.

9 Man legt die Hand dort an das Felsgestein und wühlt von Grund die Berge um.

۹ دست خود را به سنگ خارا درازمی کنند، و کوهها را از بیخ برمی کنند.

10 Man schneidet Wasseradern in den Felsen an, und Kostbarkeiten aller Art erblickt das Auge.

۱۰ نهرها ازصخره‌ها می‌کنند و چشم ایشان هر چیز نفیس رامی بیند.

11 Der Ströme Quellen unterbindet man und bringt Verborgenes ans Licht.

۱۱ نهرها را از تراوش می‌بندند وچیزهای پنهان شده را به روشنایی بیرون می‌آورند.

12 Wo aber findet man die Weisheit? Wo ist der Fundort der Erkenntnis?

۱۲ اما حکمت از کجا پیدا می‌شود؟ وجای فطانت کجا است؟

13 Kein Mensch kennt ihren Preis; sie findet nimmer sich im Lande der Lebendigen.

۱۳ انسان قیمت آن رانمی داند و در زمین زندگان پیدا نمی شود.

14 Der Ozean erklärt: 'Ich hab sie nicht'; das Meer sagt: 'Ich besitz sie nimmer'.

۱۴ لجه می‌گوید که در من نیست، و دریا می‌گوید که نزدمن نمی باشد.

15 Mit gutem Golde kann man sie nicht kaufen; nicht wird ihr Preis mit Silber dargewogen.

۱۵ زر خالص به عوضش داده نمی شود و نقره برای قیمتش سنجیده نمی گردد.

16 Sie läßt sich nicht mit Ophirgold aufwiegen; auch nicht mit Onyx und mit Saphirstein.

۱۶ به زر خالص اوفیر آن را قیمت نتوان کرد، و نه به جزع گرانبها و یاقوت کبود.

17 Nicht kommen Gold und Glas ihr gleich; noch tauscht man sie für goldene Geräte,

۱۷ با طلا و آبگینه آن را برابر نتوان کرد، و زیورهای طلای خالص بدل آن نمی شود.

18 geschweige um Korallen und Kristall. Ein Sack voll Weisheit übertrifft den voller Perlen.

۱۸ مرجان و بلور مذکورنمی شود و قیمت حکمت از لعل گرانتر است.

19 Nicht kommen Äthiopiens Topase ihr gleich; mit reinstem Gold wird sie nicht aufgewogen.

۱۹ زبرجد حبش با آن مساوی نمی شود و به زرخالص سنجیده نمی گردد.

20 Woher nun also kommt die Weisheit? Wo ist der Fundort der Erkenntnis?

۲۰ پس حکمت ازکجا می‌آید؟ و مکان فطانت کجا است؟

21 Verhüllt ist sie vorm Blicke aller Lebenden; des Himmels Vögeln selbst ist sie verborgen.

۲۱ ازچشم تمامی زندگان پنهان است، و از مرغان هوامخفی می‌باشد.

22 Es sprechen Tod und Totenreich: 'Wir haben nur von ihr gehört.'

۲۲ ابدون و موت می‌گویند که آوازه آن را به گوش خود شنیده‌ایم.

23 Den Weg zu ihr kennt Gott allein; um ihren Wohnort weiß nur er.

۲۳ خدا راه آن را درک می‌کند و او مکانش را می‌داند.

24 Bis zu der Erde Grenzen schaut er hin; er sieht, was irgend unterm Himmel ist.

۲۴ زیراکه او تا کرانه های زمین می‌نگرد و آنچه را که زیرتمامی آسمان است می‌بیند.

25 Als er des Windes Wucht abwog, sein Maß dem Wasser fest bestimmte,

۲۵ تا وزن از برای بادقرار دهد، و آبها را به میزان بپیماید.

26 als er des Regens Zeit bestellte und einen Pfad dem Donnerrollen,

۲۶ هنگامی که قانونی برای باران قرار داد، و راهی برای سهام رعد،

27 da sah er sie und warb sie an, nachdem er sie vor sich gestellt und sie durchmustert hatte.

۲۷ آنگاه آن را دید و آن را بیان کرد. آن رامهیا ساخت و هم تفتیشش نمود.

28 Er sprach zum Menschen: 'Die Furcht des Herrn ist Weisheit, und Böses meiden heißt: Verständigsein!'

۲۸ و به انسان گفت: اینک ترس خداوند حکمت است، و ازبدی اجتناب نمودن، فطانت می‌باشد.»