Job 23

1 Darauf erwidert Job und spricht:

A odpowiadając Ijob rzekł:

2 "Auch heut ist meine Klage bitter; ich lege allen Nachdruck auf mein Seufzen.

Czemuż jeszcze uporem zowiecie narzekanie moje, choć bieda moja cięższa jest niż wzdychanie moje?

3 Ach, daß ich ihn zu finden wüßte, vor seinen Stuhl gelangen könnte

Obym wiedział, gdziebym go mógł znaleść, szedłbym aż do stolicy jego.

4 und dürfte meine Sache ihm vorlegen und mit Beweisen meinen Mund anfüllen

Przełożyłbym przed nim sprawę moję, a usta moje napełniłbym dowodami.

5 und dürfte seine Antwort hören, vernehmen, was er mir zu sagen weiß!

Dowiedziałbym się, jakoby mi odpowiedział, a zrozumiałbym, coby mi rzekł.

6 Ob er mit starken Gründen mit mir rechten wollte, ob er in Staunen mich versetzen könnte?

Izaż się w wielkości siły swojej będzie spierał ze mną? Nie; i owszem sam mi doda siły.

7 Da stünde dann ein braver Mann vor ihm; ich wäre dann für immer meiner Richter ledig.

Tamby się człowiek szczery rozprawił z nim, i byłbym wolnym wiecznie od sędziego mego.

8 Doch wenn ich ostwärts geh, so läßt er sich nicht finden, und westwärts, so gewahr ich ihn auch nicht.

Ale oto, pójdęli wprost, niemasz go; a jeźli nazad, nie dojdę go.

9 Und wäre er im Norden, ich sähe ihn doch nicht, und böge er nach Süden ab, ich schaute ihn doch nirgends.

Pójdęli w lewo, choćby zatrudniony był, nie oglądam go; ukryłliby się w prawo, nie ujrzę go,

10 Mein Weg, auf dem ich stehe, ist ihm wohlbekannt, und prüft er mich, dann würde er wie Gold mich finden.

Gdyż on zna drogę moję; a będzieli mię doświadczał, jako złoto wynijdę.

11 Mein Fuß ging stets in seinen Gleisen; ich wankte nicht von seinem Weg.

Śladu jego trzymała się noga moja; drogim jego przestrzegał, a nie zstępowałem z niej.

12 Von seiner Lippe Lehre wich ich nicht; und seines Mundes Worte hob ich ohnegleichen auf.

Od przykazania ust jego nie odchylałem się; owszem, postanowiłem u siebie zachować słowa ust jego.

13 Er ist nun wahrhaft einzigartig. Wer kann ihm wehren? Was er beschließt, das führt er aus.

Jeźli on przy swem stanie, któż go odwróci? bo co dusza jego żąda, to uczyni:

14 Er will mein Maß erfüllen, und solcherlei hat er noch viel bei sich.

Bo on wykona, co postanowił o mnie, a takowych przykładów dosyć jest u niego.

15 Drum bin ich über ihn erschrocken; mir graut vor ihm, wenn ich dran denke.

Przetoż od oblicza jego strwożyłem się, a uważając to, lękam się go.

16 Gebrochen hat das Herz mir Gott; mit Schrecken hat mich der Allmächtige erfüllt.

Bóg zemdlił serce moje, a Wszechmocny zatrwożył mną.

17 Denn ob des Dunkels fühle ich mich schon vernichtet, dieweil in Düsterkeit gehüllt ich bin."

Tak, żem mało nie zginął od ciemności; bo przed oblicznością moją nie zakrył zamroczenia.