< Job 23 >
1 Darauf erwidert Job und spricht:
Awo Yobu n’addamu nti,
2 "Auch heut ist meine Klage bitter; ich lege allen Nachdruck auf mein Seufzen.
“N’okutuusa leero okwemulugunya kwange kubalagala, omukono gwe gunzitoowerera wadde mbadde mu kusinda.
3 Ach, daß ich ihn zu finden wüßte, vor seinen Stuhl gelangen könnte
Singa nnali mmanyi aw’okumusanga nandisobodde okulaga gy’abeera!
4 und dürfte meine Sache ihm vorlegen und mit Beweisen meinen Mund anfüllen
Nanditutte empoza yange gy’ali, akamwa kange nga nkajjuzizza ensonga zange.
5 und dürfte seine Antwort hören, vernehmen, was er mir zu sagen weiß!
Nanditegedde kye yandinzizeemu, ne neetegereza kye yandiŋŋambye.
6 Ob er mit starken Gründen mit mir rechten wollte, ob er in Staunen mich versetzen könnte?
Yandimpakanyizza n’amaanyi mangi? Nedda, teyandinteeseko musango.
7 Da stünde dann ein braver Mann vor ihm; ich wäre dann für immer meiner Richter ledig.
Eyo omuntu omutuukirivu asobola okutwalayo ensonga ye, era nandisumuluddwa omulamuzi wange emirembe n’emirembe.
8 Doch wenn ich ostwärts geh, so läßt er sich nicht finden, und westwärts, so gewahr ich ihn auch nicht.
“Bwe ŋŋenda ebuvanjuba, nga taliiyo; ne bwe ŋŋenda ebugwanjuba, simusangayo.
9 Und wäre er im Norden, ich sähe ihn doch nicht, und böge er nach Süden ab, ich schaute ihn doch nirgends.
Bw’aba akola mu bukiikakkono simulaba, bw’adda mu bukiikaddyo, simulabako.
10 Mein Weg, auf dem ich stehe, ist ihm wohlbekannt, und prüft er mich, dann würde er wie Gold mich finden.
Naye amanyi amakubo mwe mpita, bw’anaamala okungezesa, nzija kuvaamu nga zaabu.
11 Mein Fuß ging stets in seinen Gleisen; ich wankte nicht von seinem Weg.
Ebigere byange bimugoberedde; ntambulidde mu makubo ge nga sikyamakyama.
12 Von seiner Lippe Lehre wich ich nicht; und seines Mundes Worte hob ich ohnegleichen auf.
Saava ku biragiro by’akamwa ke. Nayagala ebigambo by’akamwa ke okusinga emmere yange gyendya bulijjo.
13 Er ist nun wahrhaft einzigartig. Wer kann ihm wehren? Was er beschließt, das führt er aus.
“Naye yeemalirira, ani ayinza okumuwakanya? Akola kyonna ekimusanyusa.
14 Er will mein Maß erfüllen, und solcherlei hat er noch viel bei sich.
Weewaawo ajja kutuukiriza by’asazzeewo okunjolekeza, era bingi byategese by’akyaleeta.
15 Drum bin ich über ihn erschrocken; mir graut vor ihm, wenn ich dran denke.
Kyenva mba n’entiisa nga ndi mu maaso ge; bwe ndowooza ku bino byonna, ne mmutya.
16 Gebrochen hat das Herz mir Gott; mit Schrecken hat mich der Allmächtige erfüllt.
Katonda anafuyizza nnyo omutima gwange, Ayinzabyonna antiisizza nnyo.
17 Denn ob des Dunkels fühle ich mich schon vernichtet, dieweil in Düsterkeit gehüllt ich bin."
Naye ekizikiza tekinsirisizza, ekizikiza ekikutte ennyo ekibisse amaaso gange.”