Job 21
1 Darauf erwidert Job und spricht:
A odpowiadając Ijob rzekł:
2 "Mögt ihr auf meine Rede nochmals hören, und wär's zu eurem Zeitvertreib!
Słuchajcież z pilnością słów moich, a będzie mi to od was pociechą.
3 Ertragt mich! Laßt mich, reden! Dann scheltet nur, wenn ich geredet!
Znoście mię, a ja będę mówił; a gdy domówię, naśmiewajcie się.
4 Erhebe ich denn gegen einen Menschen Klage? Oder - warum soll ich nicht ungeduldig werden dürfen?
Izaż do człowieka obracam narzekanie moje? a ponieważ mam o co, jakoż się niema trapić duch mój?
5 Zu mir kehrt euch, erstarret! Die Hand legt auf den Mund!
Wejrzyjcież na mię, a zdumiewajcie się, a połóżcie rękę na usta wasze.
6 Ich werde ganz erschüttert, denke ich daran; an Leib und Seele zittere ich.
Bo co sobie wspomnę, tedy się lękam, a strach zdejmuje ciało moje.
7 Wie kommt's, daß Frevler leben dürfen und alternd noch an Kräften wachsen?
Przeczże niepobożni żyją, starzeją się, i wzmagają się w bogactwa?
8 Bei ihnen bleibt ihr Stamm, und er gedeiht, solang sie leben, und stets vor Augen bleiben ihnen ihre Sprößlinge.
Nasienie ich trwałe jest przed obliczem ich z nimi, a rodzina ich przed oczyma ich.
9 Und sicher vor Gefahr sind ihre Häuser; die Gottesrute trifft sie nicht.
Domy ich bezpieczne od strachu, a niemasz rózgi Bożej nad nimi.
10 Sein Stier bespringt und läßt es nicht entgleiten, und seine Kuh kalbt leicht und tut nicht eine Fehlgeburt.-
Byk ich przypuszczon bywa, a nie traci nasienia; krowa ich rodzi, a nie pomiata.
11 Gleich einer Herde lassen sie die Kinderschar hinaus, und munter hüpfen ihre Jungen.
Wypuszczają maluczkie dziatki swoje jako trzodę, a synowie ich wyskakują.
12 Sie spielen froh zu Pauken und zu Zithern und freuen sich beim Flötenschalle.
Wykrzykają przy bębnie i przy harfie, a weselą się przy głosie muzyki.
Trawią w dobrem dni swoje, a we mgnieniu oka do grobu zstępują. (Sheol h7585)
14 und sagen doch zu Gott: 'Du bleib uns fern!' 'Wir wollen nichts von Deinen Wegen wissen!'
Którzy mawiają Bogu: Odejdź od nas; bo dróg twoich znać nie chcemy.
15 'Was soll es, daß wir dem Allmächtigen dienen? Was nützt es uns, ihn bittend anzugehen?'
Któż jest Wszechmocny, abyśmy mu służyli? a cóż nam to pomoże, choćbyśmy mu się modlili?
16 Nun, läge nicht ihr Glück in ihrer Hand, dann wäre mir das Planen dieser Frevler unbegreiflich.
Ale oto, dobra ich nie są w rękach ich; przetoż rada niepobożnych daleka jest odemnie.
17 Wie oft erlischt der Frevler Leuchte und überfällt sie ihr Verderben? Wie oft teilt er in seinem Zorne Schmerzen aus? -
Częstoż pochodnia niepobożnych gaśnie? a zginienie ich przychodzi na nich? Oddziela im Bóg boleści w gniewie swoim.
18 Sie sollen werden wie das Stroh vorm Winde, wie Spreu, vom Sturm entführt!
Stawają się jako plewa przed wiatrem, i jako perz, który wicher porywa.
19 'Gott hat sein Unheil eben dessen Kindern aufgespart.' Er zahle ihm es heim, daß er es selber fühle!
Bo Bóg chowa synom jego pomstę jego; nadgradza mu, aby to poczuł.
20 Er selber sollte seinen Becher kosten und von dem Grimm des Höchsten trinken müssen!
Oglądają oczy jego nieszczęście swoje, a z popędliwości Wszechmocnego pić będzie.
21 Was braucht ihn denn zu kümmern, wie's seinem Haus nach seinem Tode geht, wenn seiner Monde Zahl zu Ende ist?
Co za staranie jego o domu jego po nim, gdyż liczba miesięcy jego umniejszona jest?
22 Kann man denn Gott das Wissen lehren, da er doch von der Höhe aus verfügt?
Izali Boga kto nauczy umiejętności, gdyż on wysokich sądzi?
23 Der eine stirbt in vollem Glücke, ganz ruhig, wohlgemut.
Ten umiera w doskonałej sile swojej, gdy zewsząd bezpieczny i spokojny jest;
24 Von Fett sind seine Lenden voll; sein Körper wird mit Mark getränkt.
Gdy piersi jego pełne są mleka, a szpik kości jego odwilża się,
25 Der andre stirbt verzweiflungsvoll, hat niemals von dem Glück gekostet.
Inny zaś umiera w gorzkości ducha, który nie jadał z uciechą.
26 Zusammen liegen sie im Staube; Gewürm deckt beide zu.
Spólnie w prochu leżeć będą, a robaki ich okryją.
27 Ich kenne eure Meinung wohl; ihr ziehet an den Haaren Gründe gegen mich herbei.
Oto ja znam myśli wasze i zamysły, które przeciwko mnie złośliwie zmyślacie.
28 Ihr sagt: 'In welcher Lage ist das Haus des edlen Mannes?' 'In welcher ist das Wohngezelt der Frevler?'
Bo mówicie: Gdzież jest dom książęcy? gdzie namiot przybytków niepobożnych?
29 Befragt ihr nicht die Leute, die auf den Lauf der Welten achten? Und ihre Zeugnisse könnt ihr nicht ablehnen.
Izaliście nie pytali podróżnych? a znaków ich izali znać nie chcecie?
30 Der Frevler bleibt vom Unheilstag verschont, vom Tag, wo Steuern eingetrieben werden.
Że w dzień zatracenia zły zachowany bywa, w dzień, którego gniew przywiedziony bywa.
31 Wer hält ihm seinen Wandel vor, und wer vergilt ihm, was er tat?
Któż mu oznajmi w oczy drogę jego? a to, co czynił, kto mu odpłaci?
32 Er wird zu Grab getragen, und auf dem Grabespolster ruht er ungestört.
Wszakże i on do grobów zaprowadzony będzie, a w kupie umarłych zawżdy zostanie.
33 Des Grabes Schollen sind ihm süß. So lockt er alle Welt sich nach, und vor ihm schreiten Zahllose einher.
Słodnieją mu bryły grobowe, i ciągnie za sobą wszystkich ludzi; a tych, którzy go poprzedzili, niemasz liczby.
34 Wie leer ist euer Trost! Und eure Antworten sind unaufrichtig."
Jakoż mię tedy próżno cieszycie, gdyż w odpowiedziach waszych zostaje kłamstwo?
