Job 20

1 Da antwortete Sophar von Naama und sprach:

A odpowiadając Sofar Naamatczyk rzekł:

2 "Mich bringen die Gedanken wieder auf den gleichen Punkt; mein Eifer wählt in mir.

Do tego mię myśli moje przywodzą, abym odpowiedział; przetożem się pospieszył.

3 Ich höre schmähliche Belehrung; mir antwortet ein Geist, für den ich kein Verständnis habe.

Słyszałem mnie hańbiącą naganę; ale duch wyrozumienia mego odpowie za mię.

4 Du weißt das nicht, daß schon von altersher, seit Menschen auf der Erde sind,

Izaż nie wiesz, że to jest od wieku, od tego czasu, jako postawił Bóg człowieka na ziemi?

5 der Frevler Jubel gar nicht lange währt, die Freude des Verruchten höchstens einen Augenblick?

Iż chwała niepobożnych krótka jest, a wesele obłudnika na mgnienie oka?

6 Erhebt er sich bis in den Himmel und streckt sein Haupt bis in die Wolken,

By też wstąpiła aż do nieba hardość jego, a obłoku się dotknęła głowa jego:

7 mit seinem Unterschlupf verschwindet er für alle Zeit. Die eben ihn gesehen, fragen, wo er sei.

A wszakże na wieki zginie jako gnój jego, a ci, którzy go widzieli, rzeką: Gdzież się podział?

8 Traumgleich zerfließt er, ohne Spuren, verschwindet wie ein Nachtgesicht.

Uleci jako sen, a nie znajdą go; bo uciecze, jako widzenie nocne.

9 Das Auge, das ihn sah, wird ihn nicht wieder schauen, und seine Heimat sieht ihn nimmer.

Oko, które go widziało, nie ogląda go więcej, i nie ujrzy go więcej miejsce jego.

10 Ersatz den Armen seine Kinder leisten; die eignen Hände liefern seine Kinder ab.

Synowie jego będą się korzyć ubogim; bo ręce jego muszą wracać, co wydarł.

11 Er stand in voller Lebenskraft; nun muß sie mit ihm in den Staub.

Kości jego napełnione są grzechami młodości jego, a w prochu z nim leżeć będą.

12 Wenn ihm das Böse noch so süß im Munde schmeckt, und birgt er's unter seiner Zunge,

A choć złość słodnieje w ustach jego, i tai ją pod językiem swoim;

13 und spart er's auf und läßt's nicht los, behält es recht in seinem Gaumen,

Kocha się w niej, a nie opuszcza jej, zatrzymywając ją w pośrodku podniebienia swego:

14 dann ändert seine Speise sich in seinem Innern, wird Otterngift in seinem Leibe.

Wszakże pokarm jego we wnętrznościach jego odmieni się; żółcią padalcową stanie się w trzewach jego.

15 Er speit das Gut, das er verschlang; aus seinem Leibe treibt es Gott. -

Bogactwa, które pożarł, zwróci, a z brzucha jego wyżenie je Bóg.

16 Er saugt der Nattern Gift; der Viper Zunge tötet ihn. -

Głowę padalcową ssać będzie; zabije go język jaszczurczy.

17 Er labt sich nicht an Strömen, an Bächen voll von Honig und von Milch.

Nie ogląda źródeł rzek, strumieni mówię miodu i masła.

18 Er führt zwar sein Erworbenes zum Munde, verschluckt es aber nicht; so, wie's ihm sein Gewinn erlaubt, genießt er's nicht.

Wróci pracę cudzą, a nie zażyje jej; i choć znowu nabędzie wielkich majętności, nie ucieszy się niemi.

19 Weil er der Armen Hütten eingerissen, so darf er nichts auf dem geraubten Baugrund bauen.

Bo ubogich dręczył i opuszczał, złupił dom, którego nie budował; przetoż nic spokojnego nie poczuje w żywocie swoim,

20 Er kannte nie für seinen Bauch Zufriedenheit; in seiner Lust bekam er nie genug.

Ani rzeczy swych wdzięcznych nie będzie mógł zatrzymać.

21 Wen zu verzehren er sich vorgenommen, der ist ihm nicht entgangen; drum ist sein Wohlstand nicht von Dauer.

Nic nie zostanie z pokarmów jego, ani się rozmnoży dobro jego.

22 In vollem Glück befällt ihn Angst; was Elende an Leid bedrückt, kommt über ihn.

Choćby i nazbyt miał wszystkiego, ściśniony będzie; wszelka ręka trapiących oburzy się nań.

23 Wenn er sich anschickt, seinen Leib zu füllen, entsendet gegen ihn er seines Zornes Glut, und macht er sich ans Essen, beschießt er ihn von oben.

Choć będzie miał czem napełnić brzuch swój, przecież nań Bóg puści popędliwość gniewu swego, którą jako deszcz spuści nań, i na pokarmy jego.

24 Vom eisernen Geschoß wird er durchbohrt; ihn trifft der eherne Bogen.

Gdy uciekać będzie przed bronią żelazną, przebije go łuk hartowny.

25 Hinein dringt es und kommt heraus aus seinem Rücken. Ein Strahl von Galle fährt heraus; ein Schrecken lagert sich auf ihn.

Wyjęta będzie strzała z sajdaku wypuszczona, a grot przeniknie żółć jego; a gdy uchodzić będzie, ogarną go strachy.

26 Den Seinigen, die er geborgen glaubt, ist alles Unheil aufgespart. Sie frißt ein Feuer, das von selber brennt. Wer noch in seinem Zelte übrig ist, dem geht es schlimm.

Wszystkie nieszczęścia zasadziły się nań w tajemnych miejscach jego, a pożre go ogień nierozdymany: pozostały w przybytku jego utrapiony będzie.

27 Die Himmel offenbaren seine Schuld; die Erde selbst erhebt sich wider ihn.

Odkryją niebiosa złość jego, a ziemia powstanie przeciwko niemu.

28 Hinschwinden seines Hauses Einkünfte und Ausgaben an seinem Zornestag.

Przeniesie się urodzaj domu jego; dobra jego rozpłyną się w dzień gniewu jego.

29 Das ist des Frevlers Los vor Gott, des Widerspenstigen Geschick vom Höchsten."

Tenci jest dział człowieka niepobożnego od Boga, to dziedzictwo naznaczone mu od Boga.