Job 19
1 Darauf erwidert Job und spricht:
A odpowiadając Ijob rzekł:
2 "Wie lange peinigt ihr mich noch, zermartert mich mit euren Worten?
Dokądże trapić będziecie duszę moję, a nacierać na mię mowami swemi?
3 Wohl dutzendmal versuchtet ihr, mir eine Niederlage zu bereiten. Ihr schämt euch nicht, zum Angriff gegen mich zu schreiten.
Już dziesięćkroć zawstydziliście mię, i nie wstydże was, że się tak zatwardzacie przeciwko mnie?
4 Ist's wahr, daß wirklich ich geirrt und daß im Irrtum ich verharre?
A niech tak będzie, żem zbłądził; przy mnie zostanie błąd mój.
5 Wollt ihr gar groß tun gegen mich, so müßt ihr meine Schande mir beweisen.
A jeźli się przeciw mnie wynosicie, a obwiniacie mię pohańbieniem mojem,
6 So seht doch ein, daß Gott mir Hindernisse legt! Er hat mich in sein Netz verstrickt.
Wiedzcież, żeć mię Bóg odwrócił, i siecią swoją obtoczył mię.
7 Ich schreie: 'Ha, Gewalttat'; niemand hört's. Ich rufe, und mein Recht bleibt aus.
Oto, wołamli o krzywdę, nie bywam wysłuchany; krzyczęli, niemasz sądu.
8 Er hat mir meinen Weg verbaut, und meinen Pfad in Finsternis gehüllt.
Drogę moję zagrodził, żebym przejść nie mógł, a na ścieszce mojej ciemności położył.
9 Der Ehre hat er mich beraubt, die Krone mir vom Haupt gerissen,
Z sławy mojej złupił mię, i zdjął koronę z głowy mojej.
10 zerschmettert mich, daß ich zerfahren und reißt, wie einen Baum, so mir das Hoffen aus.
Popsuł mię zewsząd, abym zaginął, a wyrwał jako drzewo nadzieję moję.
11 Sein Zorn ist wider mich entbrannt; er achtet mich als seinen Feind.
Nadto zapalił się na mię gniew jego, a policzył mię w poczet nieprzyjaciół swoich.
12 All seine Scharen rücken an, erbauen einen Damm gerade auf mich zu und lagern rings sich um mein Zelt.
Przyszły razem hufy jego, i utorowały przeciwko mnie drogę swoję, i obległy w około namiot mój.
13 Mich lassen meine Brüder; Vertraute gehen von mir.
Braci moich odemnie oddalił, a znajomi moi stronią odemnie.
14 Nachbarn und Freunde bleiben aus, und meines Hauses Schützlinge vergessen mich.
Opuścili mię bliscy moi, a znajomi moi zapomnieli mię.
15 Die Mägde achten mich für einen Fremden; ein Unbekannter bin ich ihnen.
Komornicy domu mego, i służebnice moje mają mię za obcego, cudzoziemcem stałem się w oczach ich.
16 Der Knecht hört nicht, wenn ich ihn rufe; ich muß ihn buchstäblich aufsuchen.
Wołamli na sługę mego, nie ozywa mi się, chociaż go proszę ustami memi.
17 Und für mein Weib ist meine Zuneigung ein Ekel und meine Zärtlichkeiten meinen eigenen Kindern.
Tchem moim brzydzi się żona moja, choć proszę przez synów żywota mego.
18 Sogar die Buben, sie verachten mich; sie spotten meiner, wenn ich mich erhebe.
I najlichsi pogardzają mną, a gdy powstaję, urągają mi.
19 Die Mindesten aus meinem Kreis verabscheun mich; es wenden, die ich gerngehabt, sich gegen mich.
Brzydzą się mną wszyscy najwierniejsi moi, a którychem umiłował, stali mi się przeciwnymi.
20 An meiner Haut, an meinem Fleisch klebt mein Gebein; mit meinen Narben bin ich einzig da.
Do skóry mojej, jako do ciała mego przyschła kość moja; skóra tylko została około zębów moich.
21 Erbarmet euch! Erbarmet euch, ihr meine Freunde! Denn Gottes Hand hat mich getroffen.
Zmiłujcie się nademną, zmiłujcie się nademną, wy przyjaciele moi! bo ręka Boża dotknęła mię.
22 Warum verfolgt ihr mich wie Gott? Habt ihr an mir noch nicht genug?
Czemuż mię prześladujecie, jako Bóg, a ciała mego nie możecie się nasycić?
23 Ach, möchten meine Worte aufgezeichnet und in ein Buch geschrieben werden,
Oby teraz napisane były słowa moje! oby je na księgach wyrysowano!
24 auf Blei mit Eisenstift, auf ewig in den Fels gehauen!
Oby rylcem żelaznym i ołowiem na wieczną pamiątkę na kamieniu wydrążone były!
25 Ich weiß bestimmt, für mich lebt ein Verteidiger, und schließlich tritt er doch auf Erden auf.
Aczci ja wiem, iż Odkupiciel mój żyje, a iż w ostateczny dzień nad prochem stanie.
26 Dann ändert sich mein Körper hier; ich schaue Gott in meinem Leibe.
A choć ta skóra moja roztoczona będzie, przecież w ciele mojem oglądam Boga;
27 Den ich für mich ersehne, den sehe ich allein und niemand sonst; mag auch das Herz mir in der Brust hinschwinden.
Którego ja sam oglądam, i oczy moje ujrzą go, a nie inny; choć zniszczały nerki moje we wnętrznościach moich.
28 Ihr sprechet ja: 'Womit nur wollen gegen ihn wir vorgehen, da doch der Hauptgrund jetzt bei ihm gefunden ist?'
Przeczże nie mówicie: Czemuż go prześladujemy? gdyż się przy mnie znajduje grunt dobrej sprawy.
29 Nur hütet euch vor der Verleumdung! Verleumdung ist ja Gift und Sünde, daß ihr erfahrt, was richten heißt."
Ulęknijcie się sami miecza, bo pomsta nieprawości jest miecz; a wiedzcie, że będzie sąd.
