Job 18
1 Darauf erwiderte Bildad von Schuach:
Wtedy Bildad z Szuach odpowiedział:
2 "Wie lange steht's noch an, bis daß ihr Schluß mit diesen Worten macht, bis ihr belehrt und wir erwidern können?
Kiedy wreszcie położycie kres tym słowom? Pomyślcie, potem będziemy mówić.
3 Warum sind wir wie Vieh geachtet, nach eurer Ansicht wie vernagelt?
Czemu uważacie nas za bydło? Czemu jesteśmy obrzydliwi w waszych oczach?
4 Der du in deiner Wut dich selbst zerfleischst, soll deinetwegen gar die Welt sich selber überlassen sein? Und soll der Fels von seiner Stelle rücken?
Ty, który szarpiesz gniewem swą duszę – czy z twojego powodu będzie opuszczona ziemia i skały będą przesunięte ze swego miejsca?
5 Jedoch des Frevlers Licht verlischt; nicht brennt mehr seines Herdes Feuer.
Tak, światło niegodziwych zgaśnie, a iskra jego ognia już nie zaświeci.
6 Das Licht verfinstert sich in seinem Zelt, und seine Leuchte über ihm erlischt.
Światło jego przybytku się zaćmi i jego pochodnia nad nim zagaśnie.
7 Im besten Alter lahmt sein Schritt; sein eigener Rat bringt ihn zu Fall.
Kroki jego siły będą skrępowane, jego własna rada powali go.
8 Sein Fuß wird in dem Netz verstrickt, und im Gestrüpp verfängt er sich.
Jego nogi bowiem zawiodą go w sieć, chodzi po sidłach.
9 Die Ferse hält der Fallstrick fest, und Schlingen klammern sich an ihn.
Sidło uchwyci go za piętę i przemoże go łupieżca.
10 Versteckt am Boden ist das Seil; die Falle liegt am Weg für ihn.
Sidło dla niego ukryte jest w ziemi, a pułapka na niego – na drodze.
11 Die Schrecken lagern sich um ihn und machen, daß er Angst bekommt. -
Zewsząd będą go przerażać strachy, ścigają go na każdym kroku.
12 Die Kinder sollen Hunger leiden, und Unheil sei bereit für seine Gattin!
Głód osłabi jego siły i zniszczenie [będzie] czyhało u jego boku.
13 Die Glieder seines Leibs verzehre, des Todes Erstgeborener verzehre seine Glieder! -
Pożre żyły jego skóry, pierworodny śmierci pożre jego członki.
14 Aus seinem Zelte, seinem Glücke wird er fortgerissen; man führt ihn zu dem Schreckenskönig.
Jego ufność będzie wykorzeniona z jego namiotu i zostanie on przyprowadzony do króla strachów.
15 Man wohnt in seinem Zelte ohne ihn; auf seine Wohnung streut man Schwefel.
[Strach] będzie mieszkał w jego namiocie, bo [ten] nie należy do niego; jego mieszkanie będzie posypane siarką.
16 Von unten dorren seine Wurzeln, und oben welken seine Zweige.
Od spodu uschną jego korzenie, a z wierzchu będzie obcięta jego gałąź.
17 Und von der Erde schwindet sein Gedächtnis; kein Name bleibt ihm bei den Leuten draußen.
Pamięć o nim zginie z ziemi, a jego imienia nie [wspomną] na ulicach.
18 Man stößt ihn aus dem Licht in Nacht und treibt ihn aus der Welt hinaus.
Wypędzą go ze światła do ciemności i wyrzucą go z okręgu świata.
19 Nicht Schoß noch Sproß hat er im Volk; nicht einer bleibt in seiner Wohnung übrig.
Nie będzie miał syna ani wnuka pośród swego ludu i nikt nie pozostanie w jego mieszkaniach.
20 Ob seines Schicksals starrt der Westen, und die im Osten faßt ein Grauen.
Ci, którzy przyjdą po nim, osłupieją na jego dzień, tak jak poprzednich ogarnął strach.
21 Dies ist des Frevlers Los, und dahin kommt's mit dem, der nichts von Gott mehr wissen will."
Takie są mieszkania niegodziwych i takie jest miejsce tego, który nie zna Boga.
