< Job 18 >
1 Darauf erwiderte Bildad von Schuach:
Epi Bildad, Shuach la te reponn:
2 "Wie lange steht's noch an, bis daß ihr Schluß mit diesen Worten macht, bis ihr belehrt und wir erwidern können?
“Pou jiskilè ou va chase pawòl? Montre bon sans ou pou nou kab pale.
3 Warum sind wir wie Vieh geachtet, nach eurer Ansicht wie vernagelt?
Poukisa nou gade tankou bèt, tankou sòt nan zye ou?
4 Der du in deiner Wut dich selbst zerfleischst, soll deinetwegen gar die Welt sich selber überlassen sein? Und soll der Fels von seiner Stelle rücken?
O ou menm ki chire pwòp kò ou menm nan kòlè ou, èske se pou lakoz ou menm ke tè a ta abandone, oswa wòch la deplase nan plas li?
5 Jedoch des Frevlers Licht verlischt; nicht brennt mehr seines Herdes Feuer.
“Anverite, limyè a mechan an va etenn, e flanm dife li pap bay limyè.
6 Das Licht verfinstert sich in seinem Zelt, und seine Leuchte über ihm erlischt.
Limyè nan tant li an vin fènwa, e lanp li etenn sou li.
7 Im besten Alter lahmt sein Schritt; sein eigener Rat bringt ihn zu Fall.
Gran pa dyanm li yo vin kout, e pwòp manèv li a vin desann li.
8 Sein Fuß wird in dem Netz verstrickt, und im Gestrüpp verfängt er sich.
Paske li tonbe nan pèlen an akoz pwòp pye li e li mache sou file a.
9 Die Ferse hält der Fallstrick fest, und Schlingen klammern sich an ihn.
Yon pèlen pran l pa talon, e yon filè vin fèmen sou li.
10 Versteckt am Boden ist das Seil; die Falle liegt am Weg für ihn.
Yon pyèj kache pou li nan tè a, e yon zatrap sou chemen li.
11 Die Schrecken lagern sich um ihn und machen, daß er Angst bekommt. -
Patou laperèz fè l sezi e kouri dèyè l nan chak pa ke li fè.
12 Die Kinder sollen Hunger leiden, und Unheil sei bereit für seine Gattin!
Fòs li vin epwize e gwo dega parèt akote li.
13 Die Glieder seines Leibs verzehre, des Todes Erstgeborener verzehre seine Glieder! -
Kò li devore pa maladi; premye ne lanmò a devore manm kò li yo.
14 Aus seinem Zelte, seinem Glücke wird er fortgerissen; man führt ihn zu dem Schreckenskönig.
Li fin chire soti nan sekirite tant li an e yo pran l pou l parèt devan wa laperèz la.
15 Man wohnt in seinem Zelte ohne ihn; auf seine Wohnung streut man Schwefel.
Anyen pa rete nan tant li ki pou li; souf gaye toupatou sou abitasyon li.
16 Von unten dorren seine Wurzeln, und oben welken seine Zweige.
Rasin li vin sèch anba li, e branch li fin koupe pa anwo.
17 Und von der Erde schwindet sein Gedächtnis; kein Name bleibt ihm bei den Leuten draußen.
Memwa li fin disparèt sou tè a men li pa gen non nan okenn lòt peyi.
18 Man stößt ihn aus dem Licht in Nacht und treibt ihn aus der Welt hinaus.
Li bourade pouse lwen limyè a pou rive nan tenèb, e chase jis deyò mond kote moun rete a.
19 Nicht Schoß noch Sproß hat er im Volk; nicht einer bleibt in seiner Wohnung übrig.
Li pa gen ni desandan ni posterite pami pèp li a, ni okenn moun ki rete kote li te demere.
20 Ob seines Schicksals starrt der Westen, und die im Osten faßt ein Grauen.
Sila nan lwès yo vin revòlte de desten li e sila nan lès yo vin sezi ak laperèz.
21 Dies ist des Frevlers Los, und dahin kommt's mit dem, der nichts von Gott mehr wissen will."
Anverite, se konsa abitasyon a mechan yo ye a. Sa se plas a sila ki pa konnen Bondye a.”