< Job 13 >

1 "So ist's. So hat's mein Auge auch gesehen, mein Ohr vernommen und gemerkt.
من آنچه را که شما می‌گویید به چشم خود دیده و به گوش خود شنیده‌ام. من حرفهای شما را می‌فهمم. آنچه را که شما می‌دانید من نیز می‌دانم و کمتر از شما نیستم.
2 Soviel ihr wisset, weiß ich auch; ich falle gegen euch nicht ab.
3 Nun will ich mit dem Allerhöchsten reden; mit Gott zu rechten ich begehre.
ای کاش می‌توانستم مستقیم با خدای قادر مطلق سخن گویم و با خود او بحث کنم.
4 Ihr freilich, ihr seid Lügenmeister, unnütze Ärzte insgesamt.
و اما شما، درد مرا با دروغهایتان می‌پوشانید. شما طبیبان کاذب هستید.
5 Wenn ihr nur endlich schweigen wolltet und das für euch zur Weisheit würde!
اگر حکمت داشتید حرف نمی‌زدید.
6 Auf meine Widerrede hört! Aufmerket auf den Vorwurf meiner Lippen!
حال به من گوش بدهید و به دلایلم توجه نمایید.
7 Wollt ihr für Gott Verkehrtes reden und ihm zuliebe Lügen sprechen?
آیا مجبورید به جای خدا حرف بزنید و چیزهایی را که او هرگز نگفته است از قول او بیان کنید؟
8 Wollt ihr für ihn Partei ergreifen, gar Anwalt sein für Gott?
می‌خواهید به طرفداری از او حقیقت را وارونه جلوه دهید؟ آیا فکر می‌کنید او نمی‌داند شما چه می‌کنید؟ خیال می‌کنید می‌توانید خدا را هم مثل انسان گول بزنید؟
9 Wenn er euch richtet, geht's dann gut? Wollt ihr ihn narren, wie man Menschen narrt?
10 Er gibt euch scharfen Tadel, wenn hinterrücks Partei ihr nehmet.
بدانید شما را توبیخ خواهد کرد، اگر پنهانی طرفداری کنید.
11 Wird euch nicht seine Hoheit betäuben; befällt euch nicht sein Schrecken?
آیا عظمت و هیبت خدا، ترسی به دل شما نمی‌اندازد؟
12 Zerstäubt sind euere Beweise, und euere Bekräftigungen sind gar tönern.
بیانات شما پشیزی ارزش ندارد. استدلال‌هایتان چون دیوار گلی، سست و بی‌پایه است.
13 Vor mir nur schweigt! Denn ich muß reden. Es komme über mich, was wolle!
حال ساکت باشید و بگذارید من سخن بگویم. هر چه می‌خواهد بشود!
14 Warum soll ich mein Fleisch in meine Zähne nehmen? Ich lege auf die flache Hand mein Leben.
بله، جانم را در کف می‌نهم و هر چه در دل دارم می‌گویم.
15 Ja, mag er mich auch töten; ich zittere nicht davor; auf jeden Fall will ich vor ihm verteidigen meinen Wandel.
اگر خدا برای این کار مرا بکشد، باز به او امیدوار خواهم بود و حرفهای خود را به او خواهم زد.
16 Da muß er selber mir zum Sieg verhelfen; vor ihn kommt ja kein Ruchloser.
من آدم شروری نیستم، پس با جرأت به حضور خدا می‌روم شاید این باعث نجاتم گردد.
17 Aufmerksam hört auf meine Rede! Ich will's euch selbst beweisen.
حال به دقت به آنچه که می‌گویم گوش دهید و حرفهایم را بشنوید.
18 Ich lege meinen Rechtsfall vor. Ich weiß gewiß, ich werd's gewinnen.
دعوی من این است: «من می‌دانم که بی‌تقصیرم.»
19 Kann einer etwas gegen mich beweisen, ich würde schweigend willig sterben.
کیست که در این مورد بتواند با من بحث کند؟ اگر بتوانید ثابت نمایید که من اشتباه می‌کنم، آنگاه از دفاع خود دست می‌کشم و می‌میرم.
20 Nur zweierlei tu mir nicht an! Sonst muß ich mich vor Deinem Antlitz bergen:
ای خدا، اگر این دو درخواست مرا اجابت فرمایی در آن صورت خواهم توانست با تو روبرو شوم:
21 Stell Deine Macht vor mir beiseite! Und Deine Furchtbarkeit erschrecke nimmer mich!
مرا تنبیه نکن و مرا با حضور مهیب خود به وحشت نیانداز.
22 Dann klage Du, und ich will mich verteidigen. Dann rede ich; Du aber widerlege mich!
آنگاه وقتی مرا بخوانی جواب خواهم داد و با هم گفتگو خواهیم نمود.
23 Wie groß ist meine Schuld und mein Vergehen? Mein ganzes Unrecht laß mich wissen!
حال، به من بگو که چه خطایی کرده‌ام؟ گناهم را به من نشان بده.
24 Warum birgst Du Dein Angesicht, erachtest mich für Deinen Feind?
چرا روی خود را از من برمی‌گردانی و مرا دشمن خود می‌شماری؟
25 Ein welkes Blatt, das schreckst Du auf. Dem dürren Strohhalm jagst Du nach.
آیا برگی را که از باد رانده شده است می‌ترسانی؟ آیا پر کاه را مورد هجوم قرار می‌دهی؟
26 Du rechnest mir Vergangenes auf und weisest mir die Jugendsünden nach.
تو اتهامات تلخی بر من وارد می‌آوری و حماقت‌های جوانی‌ام را به رخ من می‌کشی.
27 Du legst mir meine Füße in den Block, verwahrst mir alle Schritte; um meine Fußgelenke ziehst Du einen Ring. -
مرا محبوس می‌کنی و تمام درها را به رویم می‌بندی. در نتیجه مانند درختی افتاده و لباسی بید خورده، می‌پوسم و از بین می‌روم.
28 Er aber gleicht dem Wurmfraß, der in Stücke fällt, und einem Kleid, an dem die Motte zehrt."

< Job 13 >