Job 12

1 Darauf gab Job zur Antwort:

ئەیوبیش وەڵامی دایەوە:

2 "Wahrhaftig, ihr seid Leute; ausstirbt mit euch die Weisheit.

«ڕاستە ئێوە گەلێکن، بە مردنتان داناییش دەمرێت،

3 Ich habe aber auch Verstand wie euer einer, ich falle gegen euch nicht ab. Wem wären solche Dinge fremd? -

بەڵام منیش وەک ئێوە تێگەیشتنم هەیە، من لە ئێوە کەمتر نیم. ئایا ئەوەی تۆ دەیڵێیت لای هەموو کەسێک نەزانراوە؟

4 Dem Nächsten diene ich zum Schimpf, dem, der zu Gott ruft und den er erhört, dem vollkommenen Gerechten, zum Gespött.

«لە خودا پاڕامەوە و ئەویش وەڵامی دایەوە، بەڵام بووم بە گاڵتەجاڕی هاوڕێیەکانم، هەرچەندە پیاوێکی ڕاستودروست و بێ کەموکوڕیم، بوومە مایەی گاڵتەجاڕی!

5 Ich gleiche einer Nessel, gar verachtenswert, nach Ansicht Glücklicher für Fußtritte ausersehen.

کەسێکی دڵنیا گاڵتە بە شکستی پێ هەڵخلیسکاو دەکات.

6 Den Räubern aber sind die Zelte sicher, und Sicherheit genießen, die Gott reizen für das, was Gott in ihreHände hat gegeben.

چادری تێکدەران ئارامە و ئاسوودەییش بۆ ئەوانەی خودا تووڕە دەکەن، بۆ ئەوانەی بە دەستی خۆیان بتەکانیان دەهێنن.

7 Befrage nur die Tiere! Sie können es dir sagen; die Vögel auch beweisen dir's.

«بەڵام پرسیار لە ئاژەڵان بکە، ئەوان فێرت دەکەن، هەروەها پرسیار لە باڵندەی ئاسمانیش بکە، ئەوان پێت ڕادەگەیەنن؛

8 Schau dir die Erde an! Sie lehrt es dich; die Fische in dem Meer bezeugen dir's:

یان لەگەڵ زەوی بدوێ، فێرت دەکات، ماسی دەریاش بۆت باس دەکەن.

9 Wer nur in aller Welt weiß nicht, daß Gottes Hand dies hat geschaffen,

کام لەمانە نازانێت کە دەستی خودا ئەمەی ئەنجام داوە؟

10 daß jedes Wesen ist in seiner Hand, der Odem aller Sterblichen? -

ئەوەی ژیانی هەموو زیندووێک و ڕۆحی هەموو مرۆڤێکی لەناو دەستدایە؟

11 Ist nicht das Ohr zum Worteprüfen so geschaffen, gerade wie der Gaumen, daß er Speise koste? -

ئایا گوێ قسەکان تاقی ناکاتەوە و مەڵاشوو تامی خواردن ناکات؟

12 Ist Weisheit bei den Alten, Verstand bei langem Leben bloß zu finden,

لە ڕیش سپیێتی دانایی و لە تەمەن درێژیش تێگەیشتن.

13 dann muß bei ihm recht große Weisheit, Verstand und kluger Rat zu finden sein.

«دانایی و تواناداری لەلای خوداوەیە، ڕاوێژ و تێگەیشتن هی ئەون.

14 Was er zerstört, das baut man nimmer auf, und nimmt er jemanden gefangen, der wird nicht wieder frei.

ئەوەی دەڕووخێنێت بنیاد نانرێتەوە، ئەگەر دەرگای لەسەر کەسێک داخست لێی ناکرێتەوە.

15 Wenn er den Wassern wehrt, dann bleiben sie an Ort und Stelle; wenn er sie ledig läßt, aufwühlen sie die Erde.

ڕێ لە ئاو دەگرێت، وشکەساڵی دێت، بەڕەڵای دەکات زەوی سەرەوژێر دەکات.

16 Von ihm kommt Stärke und Erfolg; sein ist der Irrende, sein der Verführer.

هێز و دانایی لەلای ئەوە، چەواشەکار و چەواشەکراو هی ئەون.

17 Er, der da Räte barfuß ziehen läßt und Richtern den Verstand wegnimmt,

ڕاوێژکاران بە پێ خاوسی دەبات، دادوەران تووشی شێتی دەکات.

18 der Königen die Diademe löst und ihnen Stricke um die Hüften legt,

کۆتی پاشاکان دەکاتەوە و ناوقەدیان بە پشتێن دەبەستێتەوە.

19 der Priester barfuß ziehen läßt und der Beamte stürzt,

کاهینەکان بە پێ خاوسی دەبات و پتەوەکان سەرەوژێر دەکات.

20 der stocken macht geübte Redner und Greisen den Verstand wegnimmt,

ڕێگری گفتوگۆ لە شارەزایان دەکات، ژیری لە پیران دەستێنێتەوە.

21 der Schande ausgießt über Vornehme und Höflingen die Schärpen lockert,

سووکایەتی بەسەر پایەداراندا دەبارێنێت و پشتێنی بەهێزان شل دەکاتەوە.

22 der Tiefes aus dem Dunkel zieht und an das Licht das Finstere bringt,

قووڵاییەکان لە تاریکی ئاشکرا دەکات و سێبەری مەرگ بۆ ڕووناکی دەردەخات.

23 der Heiden in die Irre führt und sie vernichtet und Heidenvölker niederstreckt und liegen läßt,

نەتەوەکان مەزن دەکات و لەناویان دەبات، نەتەوەکان بەرفراوان دەکات و پەرتەوازەیان دەکات.

24 der zagen macht die Landeshäupter und sie in auswegloser Wirrnis irreführt,

مێشک لە سەرکردەکانی گەلی زەوی دەستێنێتەوە و لە چۆڵەوانییەکی بێ ڕێگا وێڵیان دەکات.

25 daß sie in finsterem Dunkel tappen und der sie wie Betrunkene taumeln macht."

لە تاریکیدا بە پەلەکوتێ دەڕۆن و ڕووناکی نییە، وەک سەرخۆش بە ئەملا و ئەولادا دەکەون.