Jesaja 62
1 Ich schweige nicht um Sions willen. Aus Liebe zu Jerusalem bin ich nicht still, bis daß sein Glück hervorbricht wie das Morgenlicht, sein Heil wie Fackelschein.
— «Таки Зионниң һәққанийлиғи җулалинип чақнап чиққичә, Униң ниҗати лавулдаватқан мәшъәлдәк чиққичә, Зион үчүн һеч арам алмаймән, Йерусалим үчүн һәргиз сүкүт қилмаймән;
2 Die Heiden schaun dein Heil und alle Könige deine Herrlichkeit; sie geben dir nun einen neuen Namen, den selbst bestimmt der Mund des Herrn.
Һәм әлләр сениң һәққанийлиғиңни, Барлиқ падишалар шан-шәривиңни көриду; Һәм сән Пәрвәрдигар Өз ағзи билән саңа қойидиған йеңи бир исим билән атилисән,
3 Du bist ein Prachtkranz in der Hand des Herrn, ein königliches Diadem in deines Gottes Hand.
Шундақла сән Пәрвәрдигарниң қолида турған гөзәл бир таҗ, Худайиңниң қолидики шаһанә баш чәмбирики болисән.
4 "Verlassen" nennt dich niemand mehr, dein Land nicht mehr "Verstoßen". Man nennt dich "Meine Lust", dein Land "Vermählt". Denn seine Lust hat wiederum an dir der Herr; dein Land wird abermals gefreit.
Сән иккинчи: «Аҗрашқан, ташливетилгән» дәп аталмайсән, Зиминиң иккинчи: «Вәйран қилип ташливетилгән» дәп аталмайду; Бәлки сән: «Мениң хошаллиғим дәл униңда!», дәп атилисән, Һәм зиминиң: «Никаһланған» дәп атилиду; Чүнки Пәрвәрдигар сәндин хошаллиқ алиду, Зиминиң болса ятлиқ болиду.
5 Dem Jüngling gleich, der eine Jungfrau freit, so freit um dich, der dich aufbaut; und wie ein Bräutigam sich seiner Braut erfreut, also erfreut sich deiner auch dein Gott.
Чүнки жигит қизға бағланғандәк, Оғуллириң саңа бағлиниду; Той жигити қиздин шатланғандәк, Худайиң сениңдин шатлиниду.
6 Jerusalem! Ich stelle Wächter hin auf deine Mauern, die Tag und Nacht nie schweigen dürfen: "Die ihr den Herrn erinnern sollt, ihr dürft nicht ruhen!"
Мән сепиллириңда күзәтчиләрни бекитип қойдум, и Йерусалим, Улар күндүзму һәм кечисиму арам алмайду; И Пәрвәрдигарни әсләткүчи болғанлар, сүкүт қилмаңлар!
7 Und laßt ihm keine Ruhe, bis er hergestellt Jerusalem und für die Welt zum Jubelklang gemacht.
У Йерусалимни тиклигичә, Уни йәр-җаһанниң оттурисида рәхмәт-мәдһийиләрниң сәвәви қилғичә, Униңға һеч арам бәрмәңлар!».
8 Geschworen hat der Herr bei seiner Rechten, seinem starken Arm: "Ich gebe niemals deinen Weizen mehr zur Speise deinen Feinden, und Fremde dürfen deinen Wein nicht trinken, den du dir gebaut.
Пәрвәрдигар оң қоли һәм Өз күчи болған билиги билән мундақ қәсәм ичти: — «Мән зираәтлириңни дүшмәнлириңгә озуқ болушқа иккинчи бәрмәймән; Җапа тартип ишлигән йеңи шарапниму ятларниң пәрзәнтлири иккинчи ичмәйду;
9 Nein! Die ihn ernten, sollen ihn verzehren, den Herrn lobpreisend. - Die ihn gekeltert, sollen selbst ihn trinken in meinen heiligen Höfen."
Зираәтләрни оруп жиққанлар өзлирила уни йәп Пәрвәрдигарни мәдһийиләйду; [Үзүмләрни] үзгәнләр муқәддәс өйүмниң сәйналирида улардин ичиду».
10 Zieht ein! Durchzieht die Tore! Dem Volke bahnet einen Weg! Die Straße ebnet, ebnet! Entsteinet sie! Errichtet eine Flagge für die Stämme! -
— Өтүңлар, дәрвазилардин өтүңлар! Хәлиқниң йолини түз қилип тәйярлаңлар! Йолни көтириңлар, көтириңлар; Ташларни елип ташливетиңлар; Хәлиқ-милләтләр үчүн [йол көрситидиған] бир туғни көтириңлар.
11 Der Herr tut's kund bis an der Erde Enden. Vermeldet es der Sionstochter: "Sieh! Deine Rettung kommt!" Mit ihm kommt auch sein Lohn; sein Sold liegt ihm bereit.
Мана, Пәрвәрдигар җаһанниң чәт-яқилириға мундақ дәп җакалиди: — Зион қизиға мундақ дәп ейтқин: — «Қара, сениң ниҗат-қутулушуң келиватиду! Қара, Униң Өзи алған мукапити Өзи билән биллә, Униң Өзиниң инъами Өзигә һәмраһ болиду.
12 Sie heißen "Heiliges Volk", "Des Herrn Erlöste". Du jedoch wirst heißen: "Vielbegehrte", "Die Stadt, die nie verlassen wird".
Вә хәқләр уларни: «Пак-муқәддәс хәлиқ», «Пәрвәрдигар һәмҗәмәтлик қилип қутқузғанлар» дәйду; Сән болсаң: «Интилип издәлгән», «Һеч ташливетилмигән шәһәр» дәп атилисән.
