Apostelgeschichte 2
1 So war das Pfingstfest herangekommen. Alle waren an demselben Ort beisammen.
| اَپَرَنْچَ نِسْتاروتْسَواتْ پَرَں پَنْچاشَتَّمے دِنے سَمُپَسْتھِتے سَتِ تے سَرْوّے ایکاچِتِّیبھُویَ سْتھانَ ایکَسْمِنْ مِلِتا آسَنْ۔ |
2 Plötzlich erhob sich vom Himmel her ein Brausen, als ob ein gewaltiger Wind daherkäme, und erfüllte das ganze Haus, in dem sie saßen.
| ایتَسْمِنّیوَ سَمَیےکَسْمادْ آکاشاتْ پْرَچَنْڈاتْیُگْرَوایوح شَبْدَوَدْ ایکَح شَبْدَ آگَتْیَ یَسْمِنْ گرِہے تَ اُپاوِشَنْ تَدْ گرِہَں سَمَسْتَں وْیاپْنوتْ۔ |
3 Es erschienen ihnen Zungen, wie von Feuer, die sich verteilten und sich auf jeden einzelnen unter ihnen niederließen.
| تَتَح پَرَں وَہْنِشِکھاسْوَرُوپا جِہْواح پْرَتْیَکْشِیبھُویَ وِبھَکْتاح سَتْیَح پْرَتِجَنورْدّھوے سْتھَگِتا اَبھُووَنْ۔ |
4 Alle wurden voll des Heiligen Geistes und begannen, in fremden Sprachen zu reden, wie es der Heilige Geist ihnen verlieh zu sprechen.
| تَسْماتْ سَرْوّے پَوِتْریناتْمَنا پَرِپُورْناح سَنْتَ آتْما یَتھا واچِتَوانْ تَدَنُسارینانْیَدیشِییاناں بھاشا اُکْتَوَنْتَح۔ |
5 In Jerusalem wohnten aber Juden, gottesfürchtige Männer, aus allen Völkern unter dem Himmel.
| تَسْمِنْ سَمَیے پرِتھِوِیسْتھَسَرْوَّدیشیبھْیو یِہُودِییَمَتاوَلَمْبِنو بھَکْتَلوکا یِرُوشالَمِ پْراوَسَنْ؛ |
6 Als sich nun dieses Brausen erhob, lief die Menge zusammen und wurde bestürzt, weil ein jeder sie in seiner Muttersprache reden hörte.
| تَسْیاح کَتھایاح کِںوَدَنْتْیا جاتَتْواتْ سَرْوّے لوکا مِلِتْوا نِجَنِجَبھاشَیا شِشْیاناں کَتھاکَتھَنَں شْرُتْوا سَمُدْوِگْنا اَبھَوَنْ۔ |
7 Außer sich vor Verwunderung riefen sie: "Sind denn nicht alle, die da reden, Galiläer?
| سَرْوَّایوَ وِسْمَیاپَنّا آشْچَرْیّانْوِتاشْچَ سَنْتَح پَرَسْپَرَں اُکْتَوَنْتَح پَشْیَتَ یے کَتھاں کَتھَیَنْتِ تے سَرْوّے گالِیلِییَلوکاح کِں نَ بھَوَنْتِ؟ |
8 Wie mag es denn geschehen, daß jeder aus uns sie in seiner Muttersprache reden hört?
| تَرْہِ وَیَں پْرَتْییکَشَح سْوَسْوَجَنْمَدیشِییَبھاشابھِح کَتھا ایتیشاں شرِنُمَح کِمِدَں؟ |
9 Wir Parther, Meder und Elamiter, und wir, die wir Mesopotamien bewohnen. Judäa und Kappadozien, Pontus und Asien.
| پارْتھِی-مادِی-اَرامْنَہَرَیِمْدیشَنِواسِمَنو یِہُودا-کَپَّدَکِیا-پَنْتَ-آشِیا- |
10 Phrygien und Pamphilien, Ägypten und den Landstrich Lybiens bis nach Cyrene hin, wir Pilger aus Rom,
| پھْرُگِیا-پَمْپھُلِیا-مِسَرَنِواسِنَح کُرِینِینِکَٹَوَرْتِّلُوبِییَپْرَدیشَنِواسِنو رومَنَگَرادْ آگَتا یِہُودِییَلوکا یِہُودِییَمَتَگْراہِنَح کْرِیتِییا اَرابِییادَیو لوکاشْچَ یے وَیَمْ |
11 Juden und Proselyten, wir Kreter und Araber, wir hören sie in unseren Sprachen die großen Taten Gottes verkünden."
| اَسْماکَں نِجَنِجَبھاشابھِریتیشامْ اِیشْوَرِییَمَہاکَرْمَّوْیاکھْیانَں شرِنُمَح۔ |
12 Alle waren außer sich vor Staunen und sprachen zueinander: "Was mag das wohl sein?"
| اِتّھَں تے سَرْوَّایوَ وِسْمَیاپَنّاح سَنْدِگْدھَچِتّاح سَنْتَح پَرَسْپَرَمُوچُح، اَسْیَ کو بھاوَح؟ |
13 Andere dagegen spotteten und sagten: "Sie sind voll süßen Weines."
| اَپَرے کیچِتْ پَرِہَسْیَ کَتھِتَوَنْتَ ایتے نَوِینَدْراکْشارَسینَ مَتّا اَبھَوَنْ۔ |
14 Da trat Petrus samt den Elfen vor, erhob seine Stimme und redete sie begeistert an: "Ihr Männer von Judäa und ihr alle, die ihr in Jerusalem zu Hause seid! Dies sei euch kundgetan! Vernehmet meine Worte!
| تَدا پِتَرَ ایکادَشَبھِ رْجَنَیح ساکَں تِشْٹھَنْ تالّوکانْ اُچَّیحکارَمْ اَوَدَتْ، ہے یِہُودِییا ہے یِرُوشالَمْنِواسِنَح سَرْوّے، اَوَدھانَں کرِتْوا مَدِییَواکْیَں بُدھْیَدھْوَں۔ |
15 Die da sind nicht betrunken, wie ihr meint; es ist ja erst die dritte Stunde des Tages.
| اِدانِیمْ ایکَیامادْ اَدھِکا ویلا ناسْتِ تَسْمادْ یُویَں یَدْ اَنُماتھَ مانَوا اِمے مَدْیَپانینَ مَتّاسْتَنَّ۔ |
16 Vielmehr erfüllt sich hier, was der Prophet Joel vorhergesagt hat:
| کِنْتُ یوییلْبھَوِشْیَدْوَکْتْرَیتَدْواکْیَمُکْتَں یَتھا، |
17 'Ich werde in den letzten Tagen,' so spricht Gott, 'von meinem Geist über alles Fleisch ausgießen. Da werden eure Söhne und eure Töchter prophezeien; eure Jünglinge werden Gesichte schauen und eure Greise Traumgesichte haben.
| اِیشْوَرَح کَتھَیاماسَ یُگانْتَسَمَیے تْوَہَمْ۔ وَرْشِشْیامِ سْوَماتْمانَں سَرْوَّپْرانْیُپَرِ دھْرُوَمْ۔ بھاوِواکْیَں وَدِشْیَنْتِ کَنْیاح پُتْراشْچَ وَسْتُتَح۔ پْرَتْیادیشَنْچَ پْراپْسْیَنْتِ یُشْماکَں یُوَمانَواح۔ تَتھا پْراچِینَلوکاسْتُ سْوَپْنانْ دْرَکْشْیَنْتِ نِشْچِتَں۔ |
18 Sogar über meine Sklaven und meine Sklavinnen will ich in jenen Tagen von meinem Geist ausgießen, und sie werden prophezeien.
| وَرْشِشْیامِ تَداتْمانَں داسَداسِیجَنوپِرِ۔ تینَیوَ بھاوِواکْیَں تے وَدِشْیَنْتِ ہِ سَرْوَّشَح۔ |
19 Ich werde Wunder tun am Himmel droben, und auf der Erde unten Zeichen: Blut, Feuer, Qualm und Rauch.
| اُورْدّھوَسْتھے گَگَنے چَیوَ نِیچَسْتھے پرِتھِوِیتَلے۔ شونِتانِ برِہَدْبھانُونْ گھَنَدھُومادِکانِ چَ۔ چِہْنانِ دَرْشَیِشْیامِ مَہاشْچَرْیَّکْرِیاسْتَتھا۔ |
20 Die Sonne wird sich in Finsternis wandeln, der Mond in Blut, bevor der große und erhabene Tag des Herrn kommt.
| مَہابھَیانَکَسْیَیوَ تَدِّنَسْیَ پَریشِتُح۔ پُراگَمادْ رَوِح کرِشْنو رَکْتَشْچَنْدْرو بھَوِشْیَتَح۔ |
21 Doch wer den Namen des Herrn anruft, wird gerettet werden.'
| کِنْتُ یَح پَرَمیشَسْیَ نامْنِ سَمْپْرارْتھَیِشْیَتے۔ سَایوَ مَنُجو نُونَں پَرِتْراتو بھَوِشْیَتِ۔۔ |
22 Ihr Männer Israels! Vernehmet diese Worte: Jesus von Nazareth, ein Mann, der von Gott für euch durch Taten voll Allmacht, durch Wunder und durch Zeichen beglaubigt ward, die Gott - das wißt ihr ja selbst - durch ihn mitten unter euch vollbracht hat, ihn,
| اَتو ہے اِسْراییلْوَںشِییَلوکاح سَرْوّے کَتھایامیتَسْیامْ مَنو نِدھَدّھوَں ناسَرَتِییو یِیشُرِیشْوَرَسْیَ مَنونِیتَح پُمانْ ایتَدْ اِیشْوَرَسْتَتْکرِتَیراشْچَرْیّادْبھُتَکَرْمَّبھِ رْلَکْشَنَیشْچَ یُشْماکَں ساکْشادیوَ پْرَتِپادِتَوانْ اِتِ یُویَں جانِیتھَ۔ |
23 der durch Gottes festgesetzten Ratschluß und Vorherwissen ausgeliefert ward, ihn habt ihr durch die Hände der Gesetzeslosen ans Kreuz geschlagen und getötet.
| تَسْمِنْ یِیشَو اِیشْوَرَسْیَ پُورْوَّنِشْچِتَمَنْتْرَنانِرُوپَنانُسارینَ مرِتْیَو سَمَرْپِتے سَتِ یُویَں تَں دھرِتْوا دُشْٹَلوکاناں ہَسْتَیح کْرُشے وِدھِتْواہَتَ۔ |
24 Gott aber hat die Wehen des Todes gelöst und ihn auferweckt; wie es ja auch nicht möglich war, daß der Tod über ihn die Macht behielt.
| کِنْتْوِیشْوَرَسْتَں نِدھَنَسْیَ بَنْدھَنانْموچَیِتْوا اُدَسْتھاپَیَتْ یَتَح سَ مرِتْیُنا بَدّھَسْتِشْٹھَتِیتِ نَ سَمْبھَوَتِ۔ |
25 Sagt doch schon David mit Bezug auf ihn: 'Allzeit schaue ich den Herrn vor mir; er steht zu meiner Rechten, auf daß ich nicht wanke.
| ایتَسْتِنْ دایُودَپِ کَتھِتَوانْ یَتھا، سَرْوَّدا مَمَ ساکْشاتَّں سْتھاپَیَ پَرَمیشْوَرَں۔ سْتھِتے مَدَّکْشِنے تَسْمِنْ سْکھَلِشْیامِ تْوَہَں نَہِ۔ |
26 Darum frohlockte laut mein Herz, und meine Zunge jubelte, und auch mein Fleisch wird voller Hoffnung ruhen;
| آنَنْدِشْیَتِ تَدّھیتو رْمامَکِینَں مَنَسْتُ وَے۔ آہْلادِشْیَتِ جِہْواپِ مَدِییا تُ تَتھَیوَ چَ۔ پْرَتْیاشَیا شَرِیرَنْتُ مَدِییَں وَیشَیِشْیَتے۔ |
27 denn du wirst meine Seele nicht dem Totenreich preisgeben und deinem Heiligen nicht die Verwesung zu schauen geben. (Hadēs g86)
| پَرَلوکے یَتو ہیتوسْتْوَں ماں نَیوَ ہِ تْیَکْشْیَسِ۔ سْوَکِییَں پُنْیَوَنْتَں تْوَں کْشَیِتُں نَیوَ داسْیَسِ۔ ایوَں جِیوَنَمارْگَں تْوَں مامیوَ دَرْشَیِشْیَسِ۔ (Hadēs g86) |
28 Du lehrst mich des Lebens Wege, erfüllst mich vor deinem Angesicht mit Wonne.'"
| سْوَسَمُّکھے یَ آنَنْدو دَکْشِنے سْوَسْیَ یَتْ سُکھَں۔ اَنَنْتَں تینَ ماں پُورْنَں کَرِشْیَسِ نَ سَںشَیَح۔۔ |
29 "Meine Brüder! Ganz offen darf ich über unseren Patriarchen David vor euch reden; er starb und ward begraben; sein Grabmal ist hier bei uns bis auf den heutigen Tag.
| ہے بھْراتَروسْماکَں تَسْیَ پُورْوَّپُرُشَسْیَ دایُودَح کَتھاں سْپَشْٹَں کَتھَیِتُں مامْ اَنُمَنْیَدھْوَں، سَ پْرانانْ تْیَکْتْوا شْمَشانے سْتھاپِتوبھَوَدْ اَدْیاپِ تَتْ شْمَشانَمْ اَسْماکَں سَنِّدھَو وِدْیَتے۔ |
30 Er war ja ein Prophet und hat gewußt, daß Gott mit einem Eid ihm verheißen hatte, er werde einstens einen seiner Nachkommen auf seinen Thron erheben das heißt, daß Christus leiblich auferstehen werde.
| پھَلَتو لَوکِکَبھاوینَ دایُودو وَںشے کھْرِیشْٹَں جَنْمَ گْراہَیِتْوا تَسْیَیوَ سِںہاسَنے سَمُویشْٹُں تَمُتّھاپَیِشْیَتِ پَرَمیشْوَرَح شَپَتھَں کُتْوا دایُودَح سَمِیپَ اِمَمْ اَنْگِیکارَں کرِتَوانْ، |
31 So schaut und kündet er zum voraus Christi Auferstehung; dieser wird nicht im Totenreich verbleiben noch wird sein Fleisch Verwesung erfahren. (Hadēs g86)
| اِتِ جْناتْوا دایُودْ بھَوِشْیَدْوادِی سَنْ بھَوِشْیَتْکالِییَجْنانینَ کھْرِیشْٹوتّھانے کَتھامِماں کَتھَیاماسَ یَتھا تَسْیاتْما پَرَلوکے نَ تْیَکْشْیَتے تَسْیَ شَرِیرَنْچَ نَ کْشیشْیَتِ؛ (Hadēs g86) |
32 Diesen Jesus hat Gott auferweckt; dessen sind wir alle Zeugen.
| اَتَح پَرَمیشْوَرَ اینَں یِیشُں شْمَشانادْ اُدَسْتھاپَیَتْ تَتْرَ وَیَں سَرْوّے ساکْشِنَ آسْمَہے۔ |
33 Er ward erhöht durch Gottes Rechte, empfing vom Vater den verheißenen Heiligen Geist, den er ausgegossen hat, wie ihr jetzt seht und hört.
| سَ اِیشْوَرَسْیَ دَکْشِنَکَرینونَّتِں پْراپْیَ پَوِتْرَ آتْمِنَ پِتا یَمَنْگِیکارَں کرِتَوانْ تَسْیَ پھَلَں پْراپْیَ یَتْ پَشْیَتھَ شرِنُتھَ چَ تَدَوَرْشَتْ۔ |
34 Denn nicht David stieg zum Himmel auf, und doch sagt er: 'Es sprach der Herr zu meinem Herrn; setze dich zu meiner Rechten,
| یَتو دایُودْ سْوَرْگَں نارُروہَ کِنْتُ سْوَیَمْ اِماں کَتھامْ اَکَتھَیَدْ یَتھا، مَمَ پْرَبھُمِدَں واکْیَمَوَدَتْ پَرَمیشْوَرَح۔ |
35 bis ich deine Feinde zum Schemel deiner Füße mache.'
| تَوَ شَتْرُونَہَں یاوَتْ پادَپِیٹھَں کَرومِ نَ۔ تاوَتْ کالَں مَدِییے تْوَں دَکْشَوارْشْوَ اُپاوِشَ۔ |
36 So soll denn das ganze Haus Israel mit aller Sicherheit erkennen, daß Gott gerade diesen Jesus, den ihr gekreuzigt habt, zum Herrn und Christus gemacht hat.
| اَتو یَں یِیشُں یُویَں کْرُشےہَتَ پَرَمیشْوَرَسْتَں پْرَبھُتْوابھِشِکْتَتْوَپَدے نْیَیُںکْتیتِ اِسْراییلِییا لوکا نِشْچِتَں جانَنْتُ۔ |
37 Als sie dies hörten, ging ein Stich ihnen durchs Herz, und sie sprachen zu Petrus und den anderen Aposteln: "Liebe Brüder, was sollen wir tun?"
| ایتادرِشِیں کَتھاں شْرُتْوا تیشاں ہرِدَیاناں وِدِیرْنَتْواتْ تے پِتَرایَ تَدَنْیَپْریرِتیبھْیَشْچَ کَتھِتَوَنْتَح، ہے بھْراترِگَنَ وَیَں کِں کَرِشْیامَح؟ |
38 Petrus sprach zu ihnen: "Bekehret euch! Jeder von euch lasse sich taufen auf den Namen Jesu Christi für die Vergebung eurer Sünden, damit ihr die Gabe des Heiligen Geistes empfanget.
| تَتَح پِتَرَح پْرَتْیَوَدَدْ یُویَں سَرْوّے سْوَں سْوَں مَنَح پَرِوَرْتَّیَدھْوَں تَتھا پاپَموچَنارْتھَں یِیشُکھْرِیشْٹَسْیَ نامْنا مَجِّتاشْچَ بھَوَتَ، تَسْمادْ دانَرُوپَں پَرِتْرَمْ آتْمانَں لَپْسْیَتھَ۔ |
39 Die Verheißung gilt euch und euren Kindern und all denen, die noch ferne sind, so viele auch der Herr unser Gott berufen wird."
| یَتو یُشْماکَں یُشْمَتْسَنْتانانانْچَ دُورَسْتھَسَرْوَّلوکانانْچَ نِمِتَّمْ اَرْتھادْ اَسْماکَں پْرَبھُح پَرَمیشْوَرو یاوَتو لاکانْ آہْواسْیَتِ تیشاں سَرْوّیشاں نِمِتَّمْ اَیَمَنْگِیکارَ آسْتے۔ |
40 Noch mit vielen weiteren Worten beschwor und ermahnte er sie: "Laßt euch erretten von diesem ganz verdorbenen Geschlecht."
| ایتَدَنْیابھِ رْبَہُکَتھابھِح پْرَمانَں دَتْواکَتھَیَتْ ایتیبھْیو وِپَتھَگامِبھْیو وَرْتَّمانَلوکیبھْیَح سْوانْ رَکْشَتَ۔ |
41 Die nun sein Wort bereitwillig annahmen, wurden getauft, und an jenem Tage kamen gegen dreitausend Seelen hinzu.
| تَتَح پَرَں یے سانَنْداسْتاں کَتھامْ اَگرِہْلَنْ تے مَجِّتا اَبھَوَنْ۔ تَسْمِنْ دِوَسے پْرایینَ تْرِینِ سَہَسْرانِ لوکاسْتیشاں سَپَکْشاح سَنْتَح |
42 Sie hielten fest an der Lehre der Apostel und an der Gemeinschaft, am Brotbrechen und am Gebet.
| پْریرِتانامْ اُپَدیشے سَنْگَتَو پُوپَبھَنْجَنے پْرارْتھَناسُ چَ مَنَحسَںیوگَں کرِتْواتِشْٹھَنْ۔ |
43 Furcht ergriff alle Herzen; denn viele Wunder und Zeichen geschahen durch die Apostel in Jerusalem, so daß große Furcht auf allen lag.
| پْریرِتَے رْناناپْرَکارَلَکْشَنیشُ مَہاشْچَرْیَّکَرْمَمَسُ چَ دَرْشِتیشُ سَرْوَّلوکاناں بھَیَمُپَسْتھِتَں۔ |
44 Alle Gläubigen hielten zusammen und betrachteten all ihre Habe als gemeinsames Eigentum;
| وِشْواسَکارِنَح سَرْوَّ چَ سَہَ تِشْٹھَنَتَح۔ سْویشاں سَرْوّاح سَمْپَتِّیح سادھارَنْیینَ سْتھاپَیِتْوابھُنْجَتَ۔ |
45 auch verkauften sie dann und wann ihr Hab und Gut und verteilten den Erlös an alle, je nach Bedürfnis.
| پھَلَتو گرِہانِ دْرَوْیانِ چَ سَرْوّانِ وِکْرِییَ سَرْوّیشاں سْوَسْوَپْرَیوجَنانُسارینَ وِبھَجْیَ سَرْوّیبھْیودَدَنْ۔ |
46 Täglich verharrten sie einmütig im Tempel, brachen in den einzelnen Häusern das Brot und genossen ihre Speisen in stolzer Freudigkeit und Einfalt des Herzens;
| سَرْوَّ ایکَچِتِّیبھُویَ دِنے دِنے مَنْدِرے سَنْتِشْٹھَمانا گرِہے گرِہے چَ پُوپانَبھَنْجَنْتَ اِیشْوَرَسْیَ دھَنْیَوادَں کُرْوَّنْتو لوکَیح سَمادرِتاح پَرَمانَنْدینَ سَرَلانْتَحکَرَنینَ بھوجَنَں پانَنْچَکُرْوَّنْ۔ |
47 Sie priesen Gott und waren beim ganzen Volk beliebt. Täglich führte der Herr ihnen neue zu, die gerettet werden sollten.
| پَرَمیشْوَرو دِنے دِنے پَرِتْرانَبھاجَنَے رْمَنْڈَلِیمْ اَوَرْدّھَیَتْ۔ |
