< Apostelgeschichte 15 >
1 Da kamen einige aus Judäa herab und wollten die Brüder belehren: "Wenn ihr euch nicht nach dem Brauche des Moses beschneiden lasset, so könnt ihr das Heil nicht erlangen."
ଇଦାଂ ବିତ୍ରେ ଏଚେକ୍ ଲକୁ ଜିହୁଦା ରାଜିତାଂ ୱାଜ଼ି ପାର୍ତି କିନି ଟଣ୍ଡାର୍ରିଂ ଇ ହିକ୍ୟା ହିଦେଂ ଲାଗାତାର୍, “ମସାତି ବିଦି ଇସାପ୍ରେ ଏପେଙ୍ଗ୍ ସୁନ୍ନତ୍ ଆୱିତିସ୍ ରାକ୍ୟା ପାୟାଦେଂ ଆଡୁଦେର୍ ।”
2 Es entstand eine Aufregung, und Paulus und Barnabas hatten nicht wenig gegen sie zu streiten. Da beschloß man, Paulus und Barnabas, sowie einige andere aus ihrer Mitte, sollten wegen dieser Streitfrage zu den Aposteln und Presbytern nach Jerusalem hinaufgehen.
ଇବେ ପାଉଲ୍ ଆରି ବର୍ଣ୍ଣବାତି ହେୱାର୍ ହୁକେ ବେସି ଜିକାଟାଣା ଆରି କାତାତ ଜିକାଜିକି ଆତିଲେ ଟଣ୍ଡାର୍ ପାଉଲ୍ ବର୍ଣ୍ଣବ୍ବା ଆରି ଜାର୍ ବିତ୍ରେ ଆରେ ଏଚେଜାଣ୍ ଇ ପର୍ସନ୍ ଅଜ଼ି ଜିରୁସାଲମ୍ତ ପକ୍ୟାତାକାର୍ ଆରି ପ୍ରାଚିନାର୍ ଲାଗେ ହାଲେର୍ ଇଞ୍ଜି ତିର୍ କିତାର୍ ।
3 Von der Gemeinde eine Strecke Weges begleitet, zogen sie durch Phönizien und Samarien hindurch, erzählten, wie die Heiden sich bekehrt hätten, und sie bereiteten allen Brüdern große Freude.
ଲାଗିଂ, ମଣ୍ଡ୍ଲି ହେୱାରିଂ ହାଜ଼ି ଚଚ୍ଚି ହେଲ ହିତି ପାଚେ ହେୱାର୍ ପୈନିକିଆ ଆରି ସମିରଣ୍ ହିଜ଼ି ହାଲୁ ହାଲୁ ପାର୍ତିକିୱି ଜିହୁଦିର୍ ମାନ୍ବାଦ୍ଲାୟ୍ ବିସ୍ରେ ହାନ୍ଦାୟ୍ କିଜ଼ି ୱିଜ଼ାର୍ ଟଣ୍ଡାର୍ତି ବେସି ୱାରିହପ୍ତାର୍ ।
4 In Jerusalem angekommen, wurden sie von der Gemeinde, den Aposteln und den Presbytern empfangen. Sie berichteten, welch große Dinge Gott durch sie gewirkt habe.
ପାଚେ ହେୱାର୍ ଜିରୁସାଲମ୍ତ ଇକିସ୍ ମଣ୍ଡ୍ଲି, ଆରେ ପକ୍ୟାତାକାର୍ ଆରି ପ୍ରାଚିନାର୍ ହୁଦାଂ ବାନ୍ଦାୟ୍ ପାୟାତାର୍, ଆରେ ଇସ୍ୱର୍ ହେୱାର୍ ଲାହାଙ୍ଗ୍ ମାନ୍ଞ୍ଜି ଇନେସ୍ ୱିଜ଼ୁ କାମାୟ୍ କିଜ଼ି ମାଚାନ୍, ହେ ସବୁ ହାନ୍ଦାୟ୍ କିତାର୍ ।
5 Einige aus der Sekte der Pharisäer, die gläubig geworden waren, standen aber auf und erklärten: "Sie müssen sich beschneiden lassen und das Gesetz des Moses halten."
ମାତର୍ ପାରୁସି କୁଦାନି କେତେକ୍ ଜାଣ୍ ପାର୍ତିନିକାର୍ ନିଂଜି ଇଚାର୍, “ପାର୍ତିକିୱି ଜିହୁଦିର୍ ଚେଲାରିଂ ସୁନ୍ନତ୍ କିନାସ୍ ଆରି ମସାତି ବିଦି ମାନି କିଦେଙ୍ଗ୍ କାଜିଂ ହେୱାରିଂ ବଲ୍ ହିନାକା ଲଡ଼ା ।”
6 Da versammelten sich die Apostel und die Presbyter, um über die Forderung zu beraten.
ପାଚେ ଇ ବିସ୍ରେ କାତାବାର୍ତା କିନି କାଜିଂ ପକ୍ୟାତାକାର୍ ଆରି ପ୍ରାଚିନାର୍ ରୁଣ୍ଡା ଆତାର୍ ।
7 Nach langem Hin- und Herreden erhob sich Petrus und sprach zu ihnen: "Liebe Brüder! Ihr wißt, daß schon vor Zeiten Gott unter euch den Ratschluß kundgetan hat, daß die Heiden durch meinen Mund das Wort des Evangeliums hören und gläubig werden sollen.
ବେସି କାତାବାର୍ତା ଆତି ପାଚେ ପିତର୍ ନିଂଜି ହେୱାରିଂ ଇଚାନ୍, “ଏ ଟଣ୍ଡାର୍, ତଣ୍ଦେକ୍ ଏପେଙ୍ଗ୍ ପୁଚାଦେର୍ଣ୍ଣା ଜେ, ନା ୱେଇ ହୁଦାଂ ପାର୍ତିକିୱି ଜିହୁଦିର୍ ଇନେସ୍ ନେକ୍ରିକାବୁର୍ ୱେନ୍ଞ୍ଜି ପାର୍ତି କିତାର୍, ଇଦାଂ କାଜିଂ ବେସି ଦିନ୍ ଆଗେ ଇସ୍ୱର୍ ବିତ୍ରେତାଂ ନାଙ୍ଗ୍ ବାଚି କିତ୍ତାନ୍ନା ।
8 Gott, der Herzenskenner, hat für sie Zeugnis abgelegt, indem er ihnen, wie auch uns, den Heiligen Geist verliehen hat.
ୱାସ୍କି ପୁନି ଇସ୍ୱର୍ ମାଂ ଇନେସ୍ ପୁଇପୁୟା ଜିବୁନ୍ ହିତ୍ତାନ୍ନା, ପାର୍ତିକିୱି ଜିହୁଦିର୍ ପା ହେ ଲାକେ ହିଜ଼ି ହେୱାର୍ ପାକ୍ୟାତ ସାକି ହିନାନା ।
9 Er machte keinen Unterschied mehr zwischen uns und ihnen, da er durch den Glauben ihre Herzen reinigte.
ଆରେ, ହେୱାନ୍ ମାଂ ଆରି ହେୱାର୍ ବିତ୍ରେ ଇନାକାପା ବିନ୍ ତାରେନ୍ ଇଟ୍ୱାଦାଂ ପାର୍ତି ହୁକେ ହେୱାର୍ ମାନ୍ତ ସକଟ୍ କିତାନ୍ନ୍ନା ।
10 Weshalb wollt ihr jetzt Gott versuchen und den Jüngern ein Joch auf den Nacken legen, das weder unsere Väter noch wir ertragen konnten?
ଲାଗିଂ ଇମ୍ଣି ଜୁୱାଣ୍ଡ୍ତ ମାଂ ଆବା ଲାତ୍ରା ଆରି ଆସେଙ୍ଗ୍ ପିଣ୍ଦେଂ ସାକ୍ତି ହିଲୁତ୍, ହେ ଜୁୱାଣ୍ଡ୍ ଚେଲାର୍ ନିପିତ ହିଜ଼ି ଇନାକିଦେଂ ଏପେଙ୍ଗ୍ ଇସ୍ୱର୍ତିଂ ପରିକ୍ୟା କିନାଦେରା?
11 Wir glauben vielmehr, zum Heile zu kommen durch die Gnade des Herrn Jesus Christus in gleicher Weise wie auch sie."
ଆକାୟ୍ ଇଦାଂ ସମାନ୍ ଆକାୟ୍ ହେୱାର୍ ଇନେସ୍ ପାର୍ତି କିଜ଼ି ରାକ୍ୟା ଆତାର୍ଣ୍ଣା, ଆପେଂ ପା ସମାନ୍ ହେ ଲାକେ ପାର୍ତି କିଜ଼ି ମାପ୍ରୁ ଜିସୁତି ଉପ୍କାର୍ ଦୟା ପାୟାତାପ୍ନା ।”
12 Die ganze Versammlung schwieg. Sie lauschten dem Barnabas und Paulus, die erzählten, welch große Zeichen und Wunder Gott durch sie unter den Heiden gewirkt habe.
ଇବେ ସବାନିକାର୍ ଚିମ୍ରା ଆତାର୍, ଆରେ ବର୍ଣ୍ଣବା ଆରି ପାଉଲ୍ ହୁଦାଂ ପାର୍ତିକିୱି ଜିହୁଦିର୍ ବିତ୍ରେ ଇସ୍ୱର୍ ଇନେସ୍ ୱିଜ଼ୁ ଚିନ୍କୁ ଆରି କାବାନି କାମାୟ୍ କିଜ଼ି ମାଚାନ୍, ହେୱାର୍ ତାଙ୍ଗ୍ ହେବେନି ବିସ୍ରେ ୱେଞ୍ଜେଙ୍ଗ୍ ଲାଗାତାର୍ ।
13 Als sie zu Ende waren, ergriff Jakobus das Wort und sprach: "Liebe Brüder! Schenkt mir Gehör!
ହେୱାର୍ କାତା ୱିସ୍ତି ପାଚେ ଜାକୁବ୍ ଉତର୍ ହିଜ଼ି ଇଚାନ୍, “ଏ ଟଣ୍ଡାର୍, ଆରି ତଣ୍ଦେକ୍ ନା କାତା ୱେନାଟ୍ ।
14 Symeon hat erzählt, wie Gott erstmals darauf gesehen hat, aus den Heiden ein Volk für seinen Namen zu gewinnen.
ଇସ୍ୱର୍ ଜାର୍ ତର୍ କାଜିଂ ପାର୍ତିକିୱି ଜିହୁଦିର୍ ବିତ୍ରେତାଂ କୁଦା ମାନାୟ୍ ଇଟ୍ଦେଂ ଇଞ୍ଜି ଇନେସ୍ ପର୍ତୁମ୍ ହେୱାର୍ କାଜିଂ ଦୟା ହୁଡ଼୍ଜି ମାଚାନ୍, ହେଦାଂ ସିମନ୍ ବୁଜାୟ୍ କିତାନ୍ନ୍ନା ।
15 Es stimmen damit auch die Worte der Propheten überein wie geschrieben steht:
ଆରେ, ବେଣ୍ବାକ୍ଣାୟ୍କିନାକାର୍ ବଚନ୍ ଇଦାଂ ସବୁ ପୁରା ବାବ୍ରେ ମେହା ଆନାତା, ଇନେସ୍ ସାସ୍ତର୍ତ ଲେକାମାନାତ୍,
16 'Ich komme danach wieder, um das zerfallene Zelt Davids wieder aufzurichten und, was zerstört war, wiederherzustellen und dieses wieder hinzustellen,
‘ମାପ୍ରୁ ଇନାନ୍’ ଇଦାଂ ପାଚେ ଆନ୍ ମାସ୍ଦି ୱାନାଙ୍ଗ୍ ଆରି ଦାଉଦ୍ତି ମୁନ୍ଚି ଇଲ୍ ଆରେ ରଚ୍ନାଙ୍ଗ୍, ଆନ୍ ତାଦାଂ ଦୁଡ଼ି ମାସ୍ତାକା ସବୁ ଆରେ ରଚ୍ଚି ହେଦାଂ ଆରେ ରଗ ସାକ୍ତି କିନାଙ୍ଗ୍ ।
17 damit auch die anderen Menschen den Herrn suchen, ja, alle Völker, über die mein Name genannt wird; so spricht der Herr, der solches tut.'
ସବୁ ମାନାୟ୍ ଜାତି ନା ଲାଗାୟ୍ ପାର୍ତାନା କିଦେଙ୍ଗ୍ ୱାନାର୍, ଇମ୍ଣି ପାର୍ତିକିୱି ଜିହୁଦି ମା ତର୍ଦ ଡାକ୍ପୁଟା ହେୱାର୍ ମାପ୍ରୁଙ୍ଗ୍ ଡେକ୍ନାର୍, ସବୁ ସାଦନ୍ କାର୍ୟା ମାପ୍ରୁ ଇଦାଂ ଇନାନ୍ ।
18 Dies ist seit Ewigkeit kund. (aiōn )
ପ୍ଡାନି ସମୁତାଂ ଇସ୍ୱର୍ ଜାର୍ ୱିଜ଼ୁ କାମାୟ୍ ୱେଚ୍ଚାତାନ୍ନା ।” (aiōn )
19 So meine ich nun, man solle denen, die vom Heidentum sich zu Gott bekehren, keine weiteren Lasten aufbürden,
ଲାଗିଂ, “ନା ବିଚାର୍ ଇଦାଂ,” ପାର୍ତିକିୱି ଜିହୁଦିର୍ ବିତ୍ରେ ଇମ୍ଣାକାର୍ ଇସ୍ୱର୍ ନିପ ମାସ୍ଦାନାର୍, ହେୱାରିଂ ଆପ୍ କସ୍ଟ ହିଉପ୍,
20 vielmehr ihnen jetzt nur ein Schreiben senden, sie sollen von Befleckung durch die Götzen, von Unzucht, von dem Genusse des Erstickten und des Blutes sich enthalten.
ମତର୍ ପୁତ୍ଡ଼ାକାଂ ପୁଜାକିନାକା ବିସ୍ରେ ବିଟାଡ଼୍, ଲକାର୍ ଦାରି, ଆତାକା ହୁଦାଂ ହାତି ପାରାଣିଙ୍ଗ୍ ଆରି ନେତେର୍ତାଂ ବିନେ ମାନି କାଜିଂ ଆପ୍ ହେୱାରିଂ ଲେକି କିନାପ୍ ।
21 Denn Moses hat von alters her in jeder Stadt schon seine Prediger, da in den Synagogen an allen Sabbaten aus ihm vorgelesen wird."
ଇନାକିଦେଂକି ପ୍ଡାନି କାଡ଼୍ଦାଂ ସବୁ ଗାଡ଼୍ଦ ମସାତି ବିଦି ସୁଣାୟ୍ କିଦେଙ୍ଗ୍ ମାନାର୍, ଲାଗିଂ ପାତି ଜମ୍ନିବାର୍ତ ପାର୍ତାନା ଇଲ୍ ୱିଜ଼ୁ ହେୱାନ୍ତି ବିଦି ପାଟ୍ ସୁଣାୟ୍ କିୟାନାତା ।
22 Hierauf beschlossen die Apostel und Presbyter samt der ganzen Gemeinde, aus ihrer Mitte Männer auszuwählen und sie mit Paulus und Barnabas nach Antiochien zu senden. Es waren: Judas mit dem Beinamen Barsabbas und Silas, Männer, die unter den Brüdern eine führende Stellung einnahmen.
ହେପାଦ୍ନା ପକ୍ୟାତାକାର୍ ଆରି ପ୍ରାଚିନାର୍ ୱିଜ଼ାର୍ ମଣ୍ଡ୍ଲି ହୁଦାଂ ଜାର୍ତିଂ ବିତ୍ରେ ମାନାୟାର୍, ଇଚିସ୍ ଟଣ୍ଡାର୍ ବିତ୍ରେ ଆଦିକ୍ ବର୍ସବା ତର୍ଦ ଡାକ୍ପୁଟ ଜିହୁଦା ଆରି ସିଲାତିଂ ବାଚି କିଜ଼ି ପାଉଲ୍ ଆରି ବର୍ଣ୍ଣବା ଲାହାଙ୍ଗ୍ ଆନ୍ତିୟକିଆତ ପକ୍ତେଂ ବାଚି କିତାର୍,
23 Man gab ihnen folgendes Schreiben mit: "Die Apostel und die Presbyter entbieten als Brüder ihren Brüdern aus dem Heidentum in Antiochien, Syrien und Cilizien ihren Gruß.
ଆରେ, ପାର୍ତି କିନାକାରିଂ ହେୱାର୍ତି କେଇଦ ଇଦାଂ ଲେକି କିଜ଼ି ପକ୍ତାର୍ । “ଆନ୍ତିୟକିଆ, ପାର୍ତି କିନାର୍ ସିରିୟା ଆରି କିଲିକିୟାନି ପାର୍ତିକିୱି ଜିହୁଦି ଟଣ୍ଡାର୍ରିଂ ପକ୍ୟାତାକାର୍ ଆରି ପ୍ରାଚିନ୍ ଟଣ୍ଡାର୍ରିଂ ଜୱାର୍ ।
24 Wir haben erfahren, daß einige aus unserer Mitte euch mit ihren Reden in Verwirrung und Unruhe gebracht haben. Wir hatten ihnen keinen Auftrag dazu gegeben.
ଆପେଂ ୱେଚାପ୍ନ୍ନା ଜେ, ଆପେଂ ଇମ୍ଣି ମାନାୟାରିଂ ଇମ୍ଣାକା ପା ବଲ୍ ହିଉପେ, ମା ବିତ୍ରେ ଇବାନି ଏଚେକ୍ ଲଗୁ କାତା ହୁଦାଂ ମି ୱାସ୍କିତିଂ ତିର୍ କିୱାଦାଂ ମିଙ୍ଗ୍ କସ୍ଟ କିତ୍ତାର୍ଣ୍ଣା;
25 So haben wir uns denn versammelt und beschlossen, Männer auszuwählen und sie zugleich mit unserem geliebten Barnabas und Paulus zu euch zu senden,
ଲାଗିଂ ଆସେଙ୍ଗ୍ ୱିଜ଼ାସ୍ ରବେ ଆଜ଼ି କେତ୍ ଜାଣ୍ କାବୁର୍ ଅନାକାରିଂ ବାଚି କିଜ଼ି ମି ତାକେ ପକ୍ତିନି କାଜିଂ ତିର୍ କିନାପା । ହେୱାର୍ ମା ୱାରିନି ହାଙ୍ଗ୍ୱାରି ବର୍ଣ୍ଣବା ଆରି ପାଉଲ୍ତି ଲାହାଂ ହାନାର୍ ।
26 Männern, die ihr Leben eingesetzt haben für den Namen unseres Herrn Jesus Christus.
ଇ ଟଣ୍ଡାର୍ ମାପ୍ରୁ ଜିସୁ କ୍ରିସ୍ଟତି ହେବାତ ଜାର୍ ଜିବୁନ୍ତିଂ ବିପଦ୍ କିତାର୍ଣ୍ଣା ।
27 Wir haben demnach den Judas und den Silas abgesandt, die euch mündlich dasselbe zu verkünden haben:
ଲାଗିଂ ଆପେଂ ଜିହୁଦା ଆରି ସିଲାତିଂ ମି ତାକେ ପକ୍ତାନାପା । ଆପେଂ ଇନାକା ଲେକିକିତାପ୍ନା ହେଦାଂ, ହେୱାର୍ ହାର୍ ବାବ୍ରେ ହେଦାଂ ମିଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ୱେଚ୍ଚାନାର୍ ।
28 Es hat dem Heiligen Geist und uns gefallen, euch keine weiteren Lasten aufzubürden außer folgenden notwendigen Stücken:
ଇନାକିଦେଂକି ପୁତ୍ଡ଼ା ଲାଗେ ପୁଜାକିତି ଆକାତ୍, ନେତେର୍, ନେଞ୍ଜ୍ୱି ହୁଦାଂ ହାତି ପାରାଣିତି ଜେ ଆରି ଲକାର୍ ଦାରିତାଂ ବିନେ ମାନାକା, ଇ ଏଚେକ୍ ଲଡ଼ାନି ବିସ୍ରେ ପିସ୍ତି ମି ଜପି ଆରେ ଆଦିକ୍ ବଜ୍ ହିଦ୍ୱାଦାଂ ପୁଇପୁୟା ଜିବୁନ୍ ଆରି ମା ନଂଜର୍ତ ବେସି ଇଚା ଆତାତ୍,
29 Ihr sollt euch vom Götzenopfer enthalten, von Blut, von Ersticktem und von Unzucht. Wenn ihr euch davor bewahrt, werdet ihr recht handeln. Lebt wohl!"
ହେ ଏଚେଗଟା ନିୟମ୍ ଆତାତ୍ ପୁତ୍ଡ଼ାକାଂ ଉଦେସ୍ ତାଂ ପୁଜାକିତି ଇମ୍ଣାକା କାଦି ତିନୁଦେର୍, ନେତେର୍ ଉଣୁଦେର୍, ଗାଡେଲ୍ ତ୍ଡିପ୍ଚି ଇମ୍ଣି ଜିବୁନିକାଂ ଜେଇ ତିନୁଦେର୍ ଆରି ଦାରିତାଂ ଦେହା ମାନାଟ୍ । ଇ ସବୁ କାମାୟ୍ କିୱାଦାଙ୍ଗ୍ ଜାଗ୍ରତ୍ ମାଚିସ୍, ମିଦାଙ୍ଗ୍ ହାରା ଆନାତ୍ । ମା ବାନ୍ଦାୟ୍ ଇଟାଟ୍ ।”
30 Also wurden sie entlassen und zogen nach Antiochien hinab. Sie versammelten die Gemeinde und übergaben das Schreiben.
ହେବେ କାବୁର୍ ହିନାକାର୍ ହେଲୱେୟ୍ ଅଜ଼ି ଆନ୍ତିୟକିଆତ ୱାତାର୍, ଆରେ ଚେଲାରିଂ ରୁଣ୍ଡାୟ୍ କିଜ଼ି ଚିଟି ହିତାର୍ ।
31 Man las es und freute sich aber die beruhigenden Worte.
ହେୱାର୍ ହେଦାଂ ପଡ଼ି କିଜ଼ି ଦୁକ୍ସାରାୟ୍ ଗାଟାଜ଼ି ୱାର୍ୟା ଆତାର୍ ।
32 Judas und Silas, die zugleich Propheten waren, stärkten und ermunterten die Brüder durch viele Ansprachen.
ଆରେ, ଜିହୁଦା ଆରି ସିଲା ନିଜ୍ ନିଜ୍ ପା ବେଣ୍ବାକ୍ଣାୟ୍କିନାକାର୍ ମାଚିଲେ ଆଦେକ୍ କାତା ହୁଦାଂ ଟଣ୍ଡାର୍ରିଂ ୱାରିକିୟ୍ କିଜ଼ି ହେୱାରିଂ ସୁସ୍ତା କିତାର୍ ।
33 Erst nachdem sie längere Zeit verweilt hatten, wurden sie von den Brüdern mit Friedensgrüßen zu ihren Auftraggebern entlassen.
ଆରେ, ହେୱାର୍ ହେବେ ଏଚେକ୍ ଦିନ୍ ମାଚି ପାଚେ ହେୱାର୍ ପକ୍ଚି ମାଚି ଲକୁ ଲାଗାୟ୍ ମାସ୍ଦି ହାଞ୍ଜେଙ୍ଗ୍ ପାର୍ତି କିନି ଟଣ୍ଡାର୍ତାଂ ସୁସ୍ତାତ ହେଲ ଅତାର୍,
34 Silas entschloß sich, dort zu bleiben; Judas indessen kehrte allein nach Jerusalem zurück.
ମାତର୍ ସିଲା ହେବେ ମାଞ୍ଜେଙ୍ଗ୍ ହାର୍ ବାବି କିତାନ୍ ।
35 Paulus und Barnabas aber blieben in Antiochien, lehrten und verkündeten mit noch vielen anderen das Wort des Herrn.
ପାଉଲ୍ ଆରି ବର୍ଣ୍ଣବା ଆନ୍ତିୟକିଆତ ମାନ୍ଞ୍ଜି ଆରେ ବିନ୍ ବିନ୍ ଆଦେକ୍ ଲକୁ ଲାହାଙ୍ଗ୍ ପା ମାପ୍ରୁତି କାତା ହିକ୍ୟା ହିଜ଼ି ନେକ୍ରିକାବୁର୍ ସୁଣାୟ୍ କିଦେଙ୍ଗ୍ ଲାଗାତାର୍ ।
36 Nach einiger Zeit sprach Paulus zu Barnabas: "Wir wollen nachsehen, wie es den Brüdern in all den Städten geht, in denen wir das Wort des Herrn verkündet haben."
କେତେକ୍ ଦିନ୍ ପାଚେ ପାଉଲ୍ ବର୍ଣ୍ଣବାଙ୍ଗ୍ ଇଚାନ୍, ଆସେଙ୍ଗ୍ ଇମ୍ଣି ସବୁ ଗାଡ଼୍ଦ ମାପ୍ରୁତି କାତା ପର୍ଚାର୍ କିଜ଼ି ମାଚାସ୍, ହେ ୱିଜ଼ୁ ଗାଡ଼୍ଦ “ନଙ୍ଗ୍ ମାସ୍ଦି ହାଲ୍ଜି ଟଣ୍ଡାରିଂ ବେଟାଜ଼ି, ହେୱାର୍ ଇନେସ୍ ମାନାର୍ ହୁଡ଼୍ନାସ୍ ।”
37 Barnabas wollte noch den Johannes, der Markus genannt wird, mitnehmen.
ହେବେ ଜହନ୍ ମାର୍କ ତର୍ନି ଡାକ୍ପୁଟା ଜହନ୍ତିଂ ପା ହାଙ୍ଗ୍ ଅଦେଂ କାଜିଂ ବର୍ଣ୍ଣବାତି ମାନ୍ ମାଚାତ୍;
38 Paulus aber wollte den, der sie in Pamphylien verlassen und an ihrem Wirken nicht teilgenommen hatte, nicht um sich wissen.
ମାତର୍ ହେୱାନ୍ ହେୱାରିଂ ପିସ୍ତି ପଂପୁଲିଆତ ୱାଜ଼ି ମାଚାନ୍ ଆରି ହେୱାର୍ ଲାହାଙ୍ଗ୍ କାମାୟ୍ତ ହାଲ୍ୱାଦାଂ ମାଚାନ୍, ହେୱାନିଂ ହାଙ୍ଗ୍ଦ ଅଦେଂ ପାଉଲ୍ ହାର୍ ବାବି କିୱାତାନ୍ ।
39 Es kam zu einer heftigen Auseinandersetzung, so daß sie sich voneinander trennten. Barnabas fuhr mit Markus nach Cypern;
ହେବେ ବେସି ଗଣ୍ଡ୍ଗଲ୍ ଆତିଲେ ହେୱାର୍ ହାରି ବିନେ ଆତାର୍, ବର୍ଣ୍ଣବା ମାର୍କଙ୍ଗ୍ ହାଙ୍ଗ୍ ଅଜ଼ି ଜାଜ୍ତ କୁଚ୍ଚି କୁପ୍ରତ ହାଚାର୍,
40 Paulus aber wählte sich den Silas und reiste ab, von den Brüdern der Gnade des Herrn empfohlen.
ମାତର୍ ପାଉଲ୍ ସିଲାଙ୍ଗ୍ ବାଚି କିଜ଼ି ଟଣ୍ଡାର୍ ହୁଦାଂ ମାପ୍ରୁତି ଦୟାତ ହେଲାୟ୍ ଆଜ଼ି ହାଚାର୍,
41 Er durchzog Syrien und Cilizien und stärkte die Gemeinden indem er befahl, die Vorschriften der Apostel und der Ältesten zu beobachten.
ଆରେ ହେୱାନ୍ ସିରିୟା ଆରି କିଲିକିୟା ହିଜ଼ି ହାଲୁ ହାଲୁ ମଣ୍ଡ୍ଲିକାଂ ବାଡ଼୍କାସ୍ କିତାର୍ ।