2 Timotheus 4
1 Jetzt beschwöre ich dich vor Gott und Christus Jesus, der einst die Lebenden und Toten richten wird, bei seiner Erscheinung und bei seinem Reiche.
| اِیشْوَرَسْیَ گوچَرے یَشْچَ یِیشُح کھْرِیشْٹَح سْوِییاگَمَنَکالے سْوَراجَتْوینَ جِیوَتاں مرِتانانْچَ لوکاناں وِچارَں کَرِشْیَتِ تَسْیَ گوچَرے ہَں تْوامْ اِدَں درِڈھَمْ آجْناپَیامِ۔ |
2 Verkünde das Wort, tritt auf, ob es gelegen oder ungelegen sei, weise zurecht und tadle, ermahne in jeglicher Geduld und in Belehrung.
| تْوَں واکْیَں گھوشَیَ کالےکالے چوتْسُکو بھَوَ پُورْنَیا سَہِشْنُتَیا شِکْشَیا چَ لوکانْ پْرَبودھَیَ بھَرْتْسَیَ وِنَیَسْوَ چَ۔ |
3 Es kommt ja eine Zeit, da man gesunde Lehre nicht ertragen mag, vielmehr nach eigenen Begierden Lehrer über Lehrer für sich sucht, weil man nur nach Ohrenkitzel verlangt.
| یَتَ ایتادرِشَح سَمَیَ آیاتِ یَسْمِنْ لوکا یَتھارْتھَمْ اُپَدیشَمْ اَسَہْیَماناح کَرْنَکَنْڈُویَنَوِشِشْٹا بھُوتْوا نِجابھِلاشاتْ شِکْشَکانْ سَںگْرَہِیشْیَنْتِ |
4 Von der Wahrheit wird man dann sein Ohr abwenden, hingegen Fabeleien gerne sich zuneigen.
| سَتْیَمَتاچَّ شْروتْرانِ نِوَرْتّیَ وِپَتھَگامِنو بھُوتْووپاکھْیانیشُ پْرَوَرْتِّشْیَنْتے؛ |
5 Du aber sei bei allem besonnen und ertrage Leiden, erfülle den Beruf als ein Verkündiger des Evangeliums, verwalte voll und ganz dein Amt.
| کِنْتُ تْوَں سَرْوَّوِشَیے پْرَبُدّھو بھَوَ دُحکھَبھوگَں سْوِیکُرُ سُسَںوادَپْرَچارَکَسْیَ کَرْمَّ سادھَیَ نِجَپَرِچَرْیّاں پُورْنَتْوینَ کُرُ چَ۔ |
6 Schon werde ich ja hingeopfert; die Zeit für meine Auflösung ist nahe.
| مَمَ پْرانانامْ اُتْسَرْگو بھَوَتِ مَمَ پْرَسْتھانَکالَشْچوپاتِشْٹھَتْ۔ |
7 Ich habe den guten Kampf gekämpft, den Lauf vollendet, den Glauben bewahrt.
| اَہَمْ اُتَّمَیُدّھَں کرِتَوانْ گَنْتَوْیَمارْگَسْیانْتَں یاوَدْ دھاوِتَوانْ وِشْواسَنْچَ رَکْشِتَوانْ۔ |
8 Im übrigen liegt mir der Kranz der Gerechtigkeit bereit, den mir der Herr als ein gerechter Richter an "jenem Tage" verleihen wird, und nicht bloß mir, auch allen anderen, die sich in Liebe nach seiner Erscheinung sehnen.
| شیشَں پُنْیَمُکُٹَں مَدَرْتھَں رَکْشِتَں وِدْیَتے تَچَّ تَسْمِنْ مَہادِنے یَتھارْتھَوِچارَکینَ پْرَبھُنا مَہْیَں دایِشْیَتے کیوَلَں مَہْیَمْ اِتِ نَہِ کِنْتُ یاوَنْتو لوکاسْتَسْیاگَمَنَمْ آکانْکْشَنْتے تیبھْیَح سَرْوّیبھْیو پِ دایِشْیَتے۔ |
9 Beeile dich, bald zu mir zu kommen.
| تْوَں تْوَرَیا مَتْسَمِیپَمْ آگَنْتُں یَتَسْوَ، |
10 Demas hat mich verlassen, weil er diese Welt lieb gewann. Er ging nach Thessalonich. Kreszenz nach Galatien, Titus nach Dalmatien; (aiōn g165)
| یَتو دِیما اَیہِکَسَںسارَمْ اِیہَمانو ماں پَرِتْیَجْیَ تھِشَلَنِیکِیں گَتَوانْ تَتھا کْرِیشْکِ رْگالاتِیاں گَتَوانْ تِیتَشْچَ دالْماتِیاں گَتَوانْ۔ (aiōn g165) |
11 Lukas allein ist noch bei mir. Bringe Markus mit; denn seine Dienste kann ich gut gebrauchen.
| کیوَلو لُوکو مَیا سارْدّھَں وِدْیَتے۔ تْوَں مارْکَں سَنْگِنَں کرِتْواگَچّھَ یَتَح سَ پَرِچَرْیَّیا مَموپَکارِی بھَوِشْیَتِ، |
12 Den Tychikus habe ich nach Ephesus geschickt.
| تُکھِکَنْچاہَمْ اِپھِشَنَگَرَں پْریشِتَوانْ۔ |
13 Den Mantel, den ich in Troas bei Karpus ließ, bringe mit, wenn du kommst. Ebenso die Bücher, vor allem auch die Pergamentrollen.
| یَدْ آچّھادَنَوَسْتْرَں تْرویانَگَرے کارْپَسْیَ سَنِّدھَو مَیا نِکْشِپْتَں تْوَماگَمَنَسَمَیے تَتْ پُسْتَکانِ چَ وِشیشَتَشْچَرْمَّگْرَنْتھانْ آنَیَ۔ |
14 Viel Böses tat mir Alexander an, der Schmied; der Herr wird ihm nach seinen Werken vergelten.
| کاںسْیَکارَح سِکَنْدَرو مَمَ بَہْوَنِشْٹَں کرِتَوانْ پْرَبھُسْتَسْیَ کَرْمَّناں سَمُچِتَپھَلَں دَداتُ۔ |
15 Auch du magst dich vor ihm hüten. Er widersprach heftig unseren Worten.
| تْوَمَپِ تَسْماتْ ساوَدھاناسْتِشْٹھَ یَتَح سوسْماکَں واکْیانامْ اَتِیوَ وِپَکْشو جاتَح۔ |
16 Bei meiner erstmaligen Verteidigung war mir niemand zur Seite; alle ließen mich im Stich. Möge es ihnen nicht angerechnet werden.
| مَمَ پْرَتھَمَپْرَتْیُتَّرَسَمَیے کوپِ مَمَ سَہایو نابھَوَتْ سَرْوّے ماں پَرْیَّتْیَجَنْ تانْ پْرَتِ تَسْیَ دوشَسْیَ گَنَنا نَ بھُویاتْ؛ |
17 Doch stand der Herr mir bei und stärkte mich, damit durch mich die Predigt durchaus zur Vollendung käme und alle Heidenvölker sie vernähmen; also entrann ich aus dem Rachen des Löwen.
| کِنْتُ پْرَبھُ رْمَمَ سَہایو بھَوَتْ یَتھا چَ مَیا گھوشَنا سادھْییتَ بھِنَّجاتِییاشْچَ سَرْوّے سُسَںوادَں شرِنُیُسْتَتھا مَہْیَں شَکْتِمْ اَدَداتْ تَتو ہَں سِںہَسْیَ مُکھادْ اُدّھرِتَح۔ |
18 Der Herr wird mich auch weiter allen bösen Anschlägen entreißen und in sein himmlisches Reich retten. Ihm sei Ehre von Ewigkeit zu Ewigkeiten. Amen. (aiōn g165)
| اَپَرَں سَرْوَّسْمادْ دُشْکَرْمَّتَح پْرَبھُ رْمامْ اُدّھَرِشْیَتِ نِجَسْوَرْگِییَراجْیَں نیتُں ماں تارَیِشْیَتِ چَ۔ تَسْیَ دھَنْیَوادَح سَداکالَں بھُویاتْ۔ آمینْ۔ (aiōn g165) |
19 Grüße Priska und Aquila und die Familie des Onesiphorus.
| تْوَں پْرِشْکامْ آکِّلَمْ اَنِیشِپھَرَسْیَ پَرِجَناںشْچَ نَمَسْکُرُ۔ |
20 Erastus blieb in Korinth, den Trophimus ließ ich krank in Milet zurück.
| اِراسْتَح کَرِنْتھَنَگَرے تِشْٹھَتْ تْرَپھِمَشْچَ پِیڈِتَتْواتْ مِلِیتَنَگَرے مَیا وْیَہِییَتَ۔ |
21 Beeile dich, daß du noch vor dem Winter kommst. Es grüßen dich Eubulus und Pudens, Linus und Claudia sowie die Brüder alle.
| تْوَں ہیمَنْتَکالاتْ پُورْوَّمْ آگَنْتُں یَتَسْوَ۔ اُبُولَح پُودِ رْلِینَح کْلَودِیا سَرْوّے بھْراتَرَشْچَ تْواں نَمَسْکُرْوَّتے۔ |
22 Der Herr Jesus Christus sei mit deinem Geiste. Die Gnade sei mit euch.
| پْرَبھُ رْیِیشُح کھْرِیشْٹَسْتَواتْمَنا سَہَ بھُویاتْ۔ یُشْماسْوَنُگْرَہو بھُویاتْ۔ آمینْ۔ |
