2 Timotheus 1

1 Paulus, Apostel Christi Jesu durch den Willen Gottes nach der auf Christus Jesus ruhenden Verheißung des Lebens,

کھْرِیشْٹینَ یِیشُنا یا جِیوَنَسْیَ پْرَتِجْنا تامَدھِیشْوَرَسْییچّھَیا یِیشوح کھْرِیشْٹَسْیَیکَح پْریرِتَح پَولوہَں سْوَکِییَں پْرِیَں دھَرْمَّپُتْرَں تِیمَتھِیَں پْرَتِ پَتْرَں لِکھامِ۔

2 an sein geliebtes Kind Timotheus. Gnade, Barmherzigkeit und Friede werde dir zuteil von Gott, dem Vater, und von Christus Jesus, unserem Herrn.

تاتَ اِیشْوَروسْماکَں پْرَبھُ رْیِیشُکھْرِیشْٹَشْچَ تْوَیِ پْرَسادَں دَیاں شانْتِنْچَ کْرِیاسْتاں۔

3 Ich danke Gott, dem ich von den Ahnen her mit reinem Gewissen diene, wenn ich bei meinem Beten deiner ohne Unterlaß bei Tag und Nacht gedenke.

اَہَمْ آ پُورْوَّپُرُشاتْ یَمْ اِیشْوَرَں پَوِتْرَمَنَسا سیوے تَں دھَنْیَں وَدَنَں کَتھَیامِ، اَہَمْ اَہوراتْرَں پْرارْتھَناسَمَیے تْواں نِرَنْتَرَں سْمَرامِ۔

4 Ich habe das innige Verlangen, dich zu sehen in der Erinnerung an deine Tränen, damit ich voll Freude würde.

یَشْچَ وِشْواسَح پْرَتھَمے لویِینامِکایاں تَوَ ماتامَہْیامْ اُنِیکِینامِکایاں ماتَرِ چاتِشْٹھَتْ تَوانْتَرےپِ تِشْٹھَتِیتِ مَنْیی

5 Vor meiner Seele steht ja dein aufrichtiger Glaube, der schon in Lois, deiner Großmutter, und in Eunike, deiner Mutter, wohnte, und - davon bin ich überzeugt - auch in dir.

تَوَ تَں نِشْکَپَٹَں وِشْواسَں مَنَسِ کُرْوَّنْ تَواشْرُپاتَں سْمَرَنْ یَتھانَنْدینَ پْرَپھَلّو بھَوییَں تَدَرْتھَں تَوَ دَرْشَنَمْ آکانْکْشے۔

6 Aus diesem Grunde ermahne ich dich, die Gnadengabe Gottes wieder anzufachen, die in dir ist durch die Auflegung meiner Hände;

اَتو ہیتو رْمَمَ ہَسْتارْپَنینَ لَبْدھو یَ اِیشْوَرَسْیَ وَرَسْتْوَیِ وِدْیَتے تَمْ اُجّوالَیِتُں تْواں سْمارَیامِ۔

7 Gott gab uns ja nicht den Geist der Furchtsamkeit, vielmehr den der Kraft, der Liebe und der Besonnenheit.

یَتَ اِیشْوَروسْمَبھْیَں بھَیَجَنَکَمْ آتْمانَمْ اَدَتّوا شَکْتِپْریمَسَتَرْکَتانامْ آکَرَمْ آتْمانَں دَتَّوانْ۔

8 So schäme dich nicht des Zeugnisses für unseren Herrn, noch meiner, der seinetwegen Gefangener ist; leide vielmehr mit für das Evangelium in der Kraft Gottes.

اَتَایواسْماکَں پْرَبھُمَدھِ تَسْیَ وَنْدِداسَں مامَدھِ چَ پْرَمانَں داتُں نَ تْرَپَسْوَ کِنْتْوِیشْوَرِییَشَکْتْیا سُسَںوادَسْیَ کرِتے دُحکھَسْیَ سَہَبھاگِی بھَوَ۔

9 Er hat uns ja errettet und den heiligen Ruf an uns ergehen lassen nicht unserer Werke wegen, vielmehr nach seinem Ratschluß und der Gnade, die uns von Christus Jesus vor ewigen Zeiten schon verliehen ward. (aiōnios g166)

سوسْمانْ پَرِتْرانَپاتْرانِ کرِتَوانْ پَوِتْریناہْوانیناہُوتَواںشْچَ؛ اَسْمَتْکَرْمَّہیتُنیتِ نَہِ سْوِییَنِرُوپانَسْیَ پْرَسادَسْیَ چَ کرِتے تَتْ کرِتَوانْ۔ سَ پْرَسادَح سرِشْٹیح پُورْوَّکالے کھْرِیشْٹینَ یِیشُناسْمَبھْیَمْ اَدایِ، (aiōnios g166)

10 Sie ist durch die Ankunft unseres Heilandes Christi Jesu offenbar geworden. Er überwand den Tod und ließ durch das Evangelium ein unvergängliches Leben aufleuchten;

کِنْتْوَدھُناسْماکَں پَرِتْراتُ رْیِیشوح کھْرِیشْٹَسْیاگَمَنینَ پْراکاشَتَ۔ کھْرِیشْٹو مرِتْیُں پَراجِتَوانْ سُسَںوادینَ چَ جِیوَنَمْ اَمَرَتانْچَ پْرَکاشِتَوانْ۔

11 für dieses ward ich zum Herold und Apostel, zum Völker- Lehrer aufgestellt.

تَسْیَ گھوشَیِتا دُوتَشْچانْیَجاتِییاناں شِکْشَکَشْچاہَں نِیُکْتوسْمِ۔

12 Aus diesem Grunde muß ich auch so leiden; dennoch schäme ich mich nicht. Ich weiß ja, wem ich geglaubt habe, und bin überzeugt, daß er die Macht besitzt, mein hinterlegtes Gut bis zu jenem Tage zu behüten.

تَسْماتْ کارَناتْ مَمایَں کْلیشو بھَوَتِ تینَ مَمَ لَجّا نَ جایَتے یَتوہَں یَسْمِنْ وِشْوَسِتَوانْ تَمَوَگَتوسْمِ مَہادِنَں یاوَتْ مَموپَنِدھے رْگوپَنَسْیَ شَکْتِسْتَسْیَ وِدْیَتَ اِتِ نِشْچِتَں جانامِ۔

13 Als Beispiel von gesunden Lehren halte fest an dem, was du von mir gehört hast im Glauben und in Liebe, die aus Christus Jesus stammt.

ہِتَدایَکاناں واکْیانامْ آدَرْشَرُوپینَ مَتَّح شْرُتاح کھْرِیشْٹے یِیشَو وِشْواسَپْریمْنوح کَتھا دھارَیَ۔

14 Bewahre das herrliche, anvertraute Gut durch den Heiligen Geist, der in uns wohnt.

اَپَرَمْ اَسْمَدَنْتَرْواسِنا پَوِتْریناتْمَنا تامُتَّمامْ اُپَنِدھِں گوپَیَ۔

15 Du weißt, die in Asien haben sich insgesamt von mir zurückgezogen, darunter Phygelus und Hermogenes.

آشِیادیشِییاح سَرْوّے ماں تْیَکْتَوَنْتَ اِتِ تْوَں جاناسِ تیشاں مَدھْیے پھُوگِلّو ہَرْمَّگِنِشْچَ وِدْییتے۔

16 Dem Hause des Onesiphorus erweise der Herr Barmherzigkeit; denn oftmals hat er mich erquickt und sich meiner Ketten nicht geschämt.

پْرَبھُرَنِیشِپھَرَسْیَ پَرِوارانْ پْرَتِ کرِپاں وِدَدھاتُ یَتَح سَ پُنَح پُنَ رْمامْ آپْیایِتَوانْ

17 Vielmehr, als er nach Rom kam, suchte er mich eifrig, bis er mich fand.

مَمَ شرِنْکھَلینَ نَ تْرَپِتْوا رومانَگَرے اُپَسْتھِتِسَمَیے یَتْنینَ ماں مرِگَیِتْوا مَمودّیشَں پْراپْتَوانْ۔

18 Der Herr verleihe ihm die Gnade, an jenem Tag Erbarmen beim Herrn zu finden. Welch große Dienste er in Ephesus geleistet hat, weißt du am allerbesten.

اَتو وِچارَدِنے سَ یَتھا پْرَبھوح کرِپابھاجَنَں بھَویتْ تادرِشَں وَرَں پْرَبھُسْتَسْمَے دییاتْ۔ اِپھِشَنَگَرےپِ سَ کَتِ پْرَکارَے رْمامْ اُپَکرِتَوانْ تَتْ تْوَں سَمْیَگْ ویتْسِ۔