2 Samuel 22
1 David dichtete für den Herrn die Worte dieses Liedes, zu der Zeit, da ihn der Herr aus der Hand aller seiner Feinde und besonders aus der des Saul befreite.
| وقتی که خداوند داوود را از دست شائول و دشمنان دیگرش رهانید، او این سرود را برای خداوند سرایید: |
2 Er sprach: "Ein Fels ist mir der Herr und eine Rettungsburg,
| خداوند قلعهٔ من است. او صخرهٔ من است و مرا نجات می‌بخشد. |
3 mein Gott mein Hort, wo ich mich berge, mein Schild, mein sieghaft Horn und meine Feste.
| خدایم صخرهٔ محکمی است که به آن پناه می‌برم. او همچون سپر از من محافظت می‌کند، به من پناه می‌دهد و با قدرتش مرا می‌رهاند. نجا‌ت‌دهندۀ من، مرا از ظلم می‌رهاند. |
4 'Gepriesen sei der Herr!' das einzig rufe ich und bin von meinen Feinden schon erlöst.
| او را به کمک خواهم طلبید و از چنگ دشمنان رهایی خواهم یافت. ای خداوند تو شایستهٔ پرستش هستی! |
5 Schon hatten Todesfluten mich umgeben; mich schreckten des Verderbens Ströme.
| مرگ، مرا در چنگال خود گرفتار کرده بود و موجهای ویرانگرش مرا در بر گرفته بود. |
| مرگ برای من دام نهاده بود تا مرا به کام خود بکشد. (Sheol h7585) |
7 Da rief ich in der Not zum Herrn und schrie zu meinem Gott um Hilfe. Er hört in seinem Tempel meine Stimme, und mein Geschrei dringt ihm zu Ohren.
| اما من در این پریشانی به سوی خداوند فریاد برآوردم و از خدایم کمک خواستم. فریاد من به گوش او رسید و او از خانهٔ مقدّسش نالهٔ مرا شنید. |
8 Die Erde schütterte und bebte; des Himmels Festen zitterten und wankten. Er war ergrimmt.
| آنگاه زمین تکان خورد و لرزید و بنیاد آسمان مرتعش شد و به لرزه درآمد، زیرا خداوند به خشم آمده بود. |
9 Aufquoll aus seiner Nase Rauch; aus seinem Munde sprühte Feuer, und eine Glut ward von ihm ausgesprüht.
| دود از بینی او برآمد و شعله‌های سوزانندهٔ آتش از دهانش زبانه کشید. |
10 Den Himmel neigte er und fuhr herab, tief Dunkel unter seinen Füßen.
| او آسمان را شکافت و نزول کرد، زیر پایش ابرهای سیاه قرار داشت. |
11 Er fuhr auf einem Cherub, flog einher, auf Windesflügeln schwebend.
| بر ارابهٔ آسمانی خویش سوار شد و با سرعت باد پرواز نمود. |
12 Zur Hülle nahm er Dunkel rings um sich und Wasserflut und dicht Gewölk.
| او خود را با تاریکی پوشاند و ابرهای غلیظ و پر آب او را احاطه کردند. |
13 An seiner Nähe Glanz entzündeten sich Feuerströme.
| درخشندگی حضور او، شعله‌های آتش پدید آورد. |
14 Der Herr im Himmel donnerte; der Höchste ließ die Stimme dröhnen.
| آنگاه خداوند، خدای متعال، با صدای رعدآسا از آسمان سخن گفت. |
15 Und Pfeile schoß er ab nach allen Seiten und warf die Blitze hin in regelloser Wahl.
| او با تیرهای آتشین خود، دشمنانم را پراکنده و پریشان ساخت. |
16 Des Meeres Betten zeigten sich; der Erde Gründe wurden bloßgelegt vor dem Gedroh des Herrn, vor seinem Zornesschnauben.
| آنگاه به فرمان او آب دریا به عقب رفت و با دمیدن نفس خداوند خشکی پدید آمد. |
17 Herab griff er und faßte mich und zog mich aus gewaltigen Gewässern,
| خداوند از آسمان دست خود را دراز کرد و مرا از اعماق آبهای بسیار بیرون کشید. |
18 entriß mich meinen argen Feinden und meinen überlegnen Hassern,
| مرا از چنگ دشمنان نیرومندی که از من تواناتر بودند، رهانید |
19 die mich an meinem Unglückstage überfielen. So wurde mir der Herr zur Stütze.
| وقتی در سختی و پریشانی بودم، دشمنان بر من هجوم آوردند، اما خداوند مرا حفظ کرد. |
20 Er führte mich hinaus ins Freie, befreite mich, weil er an mir Gefallen fand.
| او مرا به جای امنی برد، او مرا نجات داد، زیرا مرا دوست می‌داشت. |
21 Der Herr vergalt mir so nach meiner Rechtlichkeit und lohnte mir nach meiner Hände Reinheit.
| خداوند پاداش درستکاری و پاکی مرا داده است، |
22 Denn immer halte ich des Herren Wege und frevle nimmer gegen meinen Gott,
| زیرا از دستورهای خداوند اطاعت نموده‌ام و به خدای خود گناه نورزیده‌ام. |
23 denn alle seine Rechte habe ich vor Augen und lasse seine Satzungen nicht aus dem Sinn.
| همهٔ احکامش را بجا آورده‌ام و از فرمان او سرپیچی نکرده‌ام. |
24 Ich habe ihm mich ungeteilt ergeben und mich vor meiner Lieblingssünde wohl gehütet.
| در نظر خداوند بی‌عیب بوده‌ام، خود را از گناه دور نگاه داشته‌ام. |
25 Darum vergalt der Herr mir auch nach meiner Rechtlichkeit, nach meiner ihm bekannten Reinheit.
| خداوند به من پاداش داده است، زیرا در نظر او پاک و درستکار بوده‌ام. |
26 Du bist dem Holden hold, dem Treugesinnten treugesinnt,
| خدایا، تو نسبت به کسانی که به تو وفادارند، امین هستی و کسانی را که کاملند محبت می‌کنی. |
27 verfährst mit Reinen rein, doch böse mit dem Bösen.
| به اشخاص پاک، خود را پاک نشان می‌دهی، ولی با اشخاص حیله‌گر، به زیرکی رفتار می‌کنی. |
28 Dem armen Volke stehst Du bei; doch auf den Stolzen senkst Du Deine Augen.
| تو افتادگان را نجات می‌دهی، اما متکبران را سرنگون می‌کنی. |
29 Du bist mein Licht, Du Herr, Du Herr, mein Gott, der meine Finsternis erhellt.
| ای خداوند، تو نور من هستی، تو تاریکی مرا به روشنایی تبدیل می‌کنی. |
30 Mit Dir erstürme ich die Wälle; und Mauern überspringe ich mit meinem Gott.
| با کمک تو به سپاهیان دشمن حمله خواهم برد و قلعه‌های آنها را در هم خواهم کوبید. |
31 Truglos ist Gottes Weg; geläutert ist das Wort des Herrn, ein Schild für alle, die zu ihm sich flüchten.
| اعمال خداوند کامل و بی‌نقص است و وعده‌های او پاک و قابل اعتماد! خداوند از کسانی که به او پناه می‌برند مانند سپر محافظت می‌کند. |
32 Denn wer ist Gott, wenn nicht der Herr? Wer sonst ein Hort als unser Gott?
| کیست خدا غیر از یهوه و کیست صخرهٔ مستحکم غیر از خدای ما؟ |
33 Das ist der Gott, der meine feste Zuflucht ist, der unbehindert seines Weges eilt,
| خدا به من قوت می‌بخشد و در راههایی که می‌روم مرا حفظ می‌کند. |
34 der gleich den Rehen meine Füße macht und mich auf meine Höhen stellt,
| پاهایم را چون پاهای آهو می‌گرداند تا بتوانم بر بلندیها بایستم. |
35 der meine Hände kämpfen lehrt und meine Arme eherne Bogen spannen läßt.
| او دستهای مرا برای جنگ تقویت می‌کند تا بتوانم کمان مفرغین را خم کنم. |
36 Du reichst mir Deinen Siegesschild, und Deine Rechte stützet mich, und Deine Stärkung macht mich kräftig.
| خداوندا، تو با سپرت مرا نجات داده‌ای، و از لطف توست که به این عظمت رسیده‌ام. |
37 Und meinen Schritten gibst Du weiten Raum, und meine Knöchel wanken nicht.
| زمین زیر پایم را وسیع ساخته‌ای تا نلغزم. |
38 Ich setze meinen Feinden nach und greife sie und kehre nicht zurück, bis daß ich sie vernichtet habe.
| دشمنانم را تعقیب می‌کنم و آنها را شکست می‌دهم و تا آنها را از بین نبرم، باز نمی‌گردم. |
39 Ich schlage sie, daß sie sich nimmermehr erheben, und daß sie unter meinen Füßen liegen.
| آنها را چنان بر زمین می‌کوبم که زیر پاهایم بیفتند و برنخیزند. |
40 Du gürtest mich mit Kraft zum Kampfe, und meine Gegner beugst Du unter mich.
| تو برای جنگیدن مرا قوت بخشیده‌ای و دشمنانم را زیر پاهای من انداخته‌ای. |
41 Und meiner Feinde Rücken zeigst Du mir, daß ich vertilge meine Hasser.
| تو آنها را وادار به عقب‌نشینی و فرار می‌نمایی و من آنها را نابود می‌کنم. |
42 Sie rufen - niemand hilft - zum Herrn; er hört sie nicht.
| فریاد برمی‌آورند، ولی کسی نیست که آنها را برهاند. از خداوند کمک می‌خواهند، اما او نیز به داد ایشان نمی‌رسد. |
43 Und ich zermalme sie wie Staub vorm Winde; zerstampfe sie gleich Gassenkot.
| من آنها را خرد کرده، به صورت غبار درمی‌آورم، و آنها را مانند گل کوچه‌ها لگدمال می‌کنم. |
44 Du rettest mich vor Tausenden von Kriegervölkern; zum Haupt von Heiden machst Du mich; mir unbekannte Leute dienen mir.
| تو مرا از شورش قومم نجات داده‌ای و مرا رهبر قومها ساخته‌ای. مردمی که قبلاً آنها را نمی‌شناختم اکنون مرا خدمت می‌کنند. |
45 Des Auslands Söhne schmeicheln mir; aufs Hörensagen leisten sie mir schon Gehorsam,
| بیگانه‌ها در حضور من سر تعظیم فرود می‌آورند و به محض شنیدن دستورهایم، آنها را اجرا می‌کنند. |
46 und andere Fremdlinge verschwinden und sitzen zitternd in Verstecken.
| آنها روحیهٔ خود را باخته‌اند و با ترس و لرز از قلعه‌های خود بیرون می‌آیند. |
47 Lebendig ist der Herr und hochgepriesen als mein Hort, und als mein hilfereicher Gott steht hoch er da.
| خداوند زنده است! شکر و سپاس بر خدای متعال باد که صخرهٔ نجات من است! |
48 Gott, der Du mir verhilfst zur Rache und Völker mir zu Füßen legst,
| خدایی که انتقام مرا می‌گیرد، قومها را مغلوب من می‌گرداند، |
49 der Du vor meinen Feinden mich errettest, Du machst mich fürder meinen Gegnern unerreichbar und rettest mich vor Wüterichen.
| و مرا از چنگ دشمنان می‌رهاند. خداوندا، تو مرا بر دشمنانم پیروز گردانیدی و از دست ظالمان رهایی دادی. |
50 dafür lobpreise ich Dich bei den Heiden, Herr, und singe also Deinem Namen:
| ای خداوند، تو را در میان قومها خواهم ستود و در وصف تو خواهم سرایید. |
51 'Heilvoller Turm für seinen König, der David, den er salbte, Huld erweist und seinem Stamme ewiglich.'"
| خدا پیروزیهای بزرگی نصیب پادشاه برگزیدهٔ خود، داوود، می‌سازد، و بر او و نسلش همیشه رحمت می‌فرماید. |
