2 Korinther 9
1 Doch euch noch mehr betreffs der Hilfeleistung für die Heiligen zu schreiben, erachte ich für überflüssig.
பவித்ரலோகாநாம் உபகாரார்த²கஸேவாமதி⁴ யுஷ்மாந் ப்ரதி மம லிக²நம்’ நிஷ்ப்ரயோஜநம்’|
2 Ich kenne ja euren guten Willen und rühmte ihn den Mazedoniern gegenüber: "Achaja ist nun schon seit Jahresfrist bereit." Euer Eifer spornte viele andere an.
யத ஆகா²யாதே³ஸ²ஸ்தா² லோகா க³தவர்ஷம் ஆரப்⁴ய தத்கார்ய்ய உத்³யதா: ஸந்தீதி வாக்யேநாஹம்’ மாகித³நீயலோகாநாம்’ ஸமீபே யுஷ்மாகம்’ யாம் இச்சு²கதாமதி⁴ ஸ்²லாகே⁴ தாம் அவக³தோ(அ)ஸ்மி யுஷ்மாகம்’ தஸ்மாத்³ உத்ஸாஹாச்சாபரேஷாம்’ ப³ஹூநாம் உத்³யோகோ³ ஜாத: |
3 Trotzdem sende ich die Brüder, damit das, was wir zu eurem Ruhm gesagt, nicht gerade hier inhaltslos würde und damit ihr, wie ich immer wieder sage, wirklich vorbereitet seid.
கிஞ்சைதஸ்மிந் யுஷ்மாந் அத்⁴யஸ்மாகம்’ ஸ்²லாகா⁴ யத்³ அதத்²யா ந ப⁴வேத் யூயஞ்ச மம வாக்யாநுஸாராத்³ யத்³ உத்³யதாஸ்திஷ்டே²த தத³ர்த²மேவ தே ப்⁴ராதரோ மயா ப்ரேஷிதா: |
4 Sonst könnten, kämen Mazedonier mit mir und träfen sie euch unvorbereitet an, wir, um nicht zu sagen ihr, in dieser Zuversicht beschämt werden.
யஸ்மாத் மயா ஸார்த்³த⁴ம்’ கைஸ்²சித் மாகித³நீயப்⁴ராத்ரு’பி⁴ராக³த்ய யூயமநுத்³யதா இதி யதி³ த்³ரு’ஸ்²யதே தர்ஹி தஸ்மாத்³ த்³ரு’ட⁴விஸ்²வாஸாத்³ யுஷ்மாகம்’ லஜ்ஜா ஜநிஷ்யத இத்யஸ்மாபி⁴ ர்ந வக்தவ்யம்’ கிந்த்வஸ்மாகமேவ லஜ்ஜா ஜநிஷ்யதே|
5 Ich hielt es darum für notwendig, die Brüder zu bitten, sie möchten doch schon vorher zu euch reisen und eure früher schon angekündigte Segensgabe in Ordnung bringen, so daß sie schon bereit liege, und zwar als eine Segensgabe und nicht als ein Geschenk des Geizes.
அத: ப்ராக் ப்ரதிஜ்ஞாதம்’ யுஷ்மாகம்’ தா³நம்’ யத் ஸஞ்சிதம்’ ப⁴வேத் தச்ச யத்³ க்³ராஹகதாயா: ப²லம் அபூ⁴த்வா தா³நஸீ²லதாயா ஏவ ப²லம்’ ப⁴வேத் தத³ர்த²ம்’ மமாக்³ரே க³மநாய தத்ஸஞ்சயநாய ச தாந் ப்⁴ராத்ரு’ந் ஆதே³ஷ்டுமஹம்’ ப்ரயோஜநம் அமந்யே|
6 Noch eins! Wer spärlich sät, wird spärlich ernten; doch wer auf Segensfülle sät, wird Segensfülle ernten.
அபரமபி வ்யாஹராமி கேநசித் க்ஷுத்³ரபா⁴வேந பீ³ஜேஷூப்தேஷு ஸ்வல்பாநி ஸ²ஸ்யாநி கர்த்திஷ்யந்தே, கிஞ்ச கேநசித்³ ப³ஹுத³ப⁴வேந பீ³ஜேஷூப்தேஷு ப³ஹூநி ஸ²ஸ்யாநி கர்த்திஷ்யந்தே|
7 Jeder gebe, wie er es sich im Herzen vorgenommen hat, doch nicht in Unlust noch mit Zwang; denn den freudigen Geber hat Gott lieb.
ஏகைகேந ஸ்வமநஸி யதா² நிஸ்²சீயதே ததை²வ தீ³யதாம்’ கேநாபி காதரேண பீ⁴தேந வா ந தீ³யதாம்’ யத ஈஸ்²வரோ ஹ்ரு’ஷ்டமாநஸே தா³தரி ப்ரீயதே|
8 Gott kann jede Gabe für euch zur Fülle werden lassen, damit ihr in allem allezeit euer volles Auskommen habt und noch zu jedem guten Werk überreich erübrigt.
அபரம் ஈஸ்²வரோ யுஷ்மாந் ப்ரதி ஸர்வ்வவித⁴ம்’ ப³ஹுப்ரத³ம்’ ப்ரஸாத³ம்’ ப்ரகாஸ²யிதும் அர்ஹதி தேந யூயம்’ ஸர்வ்வவிஷயே யதே²ஷ்டம்’ ப்ராப்ய ஸர்வ்வேண ஸத்கர்ம்மணா ப³ஹுப²லவந்தோ ப⁴விஷ்யத²|
9 So steht es ja auch geschrieben: "Er streut aus und gibt den Armen; sein Almosen währt ewiglich." (aiōn g165)
ஏதஸ்மிந் லிகி²தமாஸ்தே, யதா², வ்யயதே ஸ ஜநோ ராயம்’ து³ர்க³தேப்⁴யோ த³தா³தி ச| நித்யஸ்தா²யீ ச தத்³த⁴ர்ம்ம: (aiōn g165)
10 Doch er, der dem Sämann Samen reicht und Brot zur Speise, der wird auch euch das Saatgut geben und es vermehren und die Früchte eures Almosens gedeihen lassen.
பீ³ஜம்’ பே⁴ஜநீயம் அந்நஞ்ச வப்த்ரே யேந விஸ்²ராண்யதே ஸ யுஷ்மப்⁴யம் அபி பீ³ஜம்’ விஸ்²ராண்ய ப³ஹுலீகரிஷ்யதி யுஷ்மாகம்’ த⁴ர்ம்மப²லாநி வர்த்³த⁴யிஷ்யதி ச|
11 So werdet ihr in allem reich zu jeder Art von Güte, die Gott durch uns zum Lobe gereicht.
தேந ஸர்வ்வவிஷயே ஸத⁴நீபூ⁴தை ர்யுஷ்மாபி⁴: ஸர்வ்வவிஷயே தா³நஸீ²லதாயாம்’ ப்ரகாஸி²தாயாம் அஸ்மாபி⁴ரீஸ்²வரஸ்ய த⁴ந்யவாத³: ஸாத⁴யிஷ்யதே|
12 Denn diese Dienstleistung hilft nicht allein der Not der Heiligen ab; sie bringt auch reiche Früchte durch so viele Dankgebete Gott zu Ehren.
ஏதயோபகாரஸேவயா பவித்ரலோகாநாம் அர்தா²பா⁴வஸ்ய ப்ரதீகாரோ ஜாயத இதி கேவலம்’ நஹி கிந்த்வீஸ்²சரஸ்ய த⁴ந்யவாதோ³(அ)பி பா³ஹுல்யேநோத்பாத்³யதே|
13 Sie preisen Gott, daß ihr in diesem Liebesdienst euch bewährt, daß ihr dem Bekenntnis des Evangeliums Christi so ergeben seid, und ebenso für die opferfrohe Güte, in der ihr die Gemeinschaft pflegt mit ihnen und mit allen anderen.
யத ஏதஸ்மாத்³ உபகாரகரணாத்³ யுஷ்மாகம்’ பரீக்ஷிதத்வம்’ பு³த்³த்⁴வா ப³ஹுபி⁴: க்²ரீஷ்டஸுஸம்’வாதா³ங்கீ³கரணே யுஷ்மாகம் ஆஜ்ஞாக்³ராஹித்வாத் தத்³பா⁴கி³த்வே ச தாந் அபராம்’ஸ்²ச ப்ரதி யுஷ்மாகம்’ தா³த்ரு’த்வாத்³ ஈஸ்²வரஸ்ய த⁴ந்யவாத³: காரிஷ்யதே,
14 Wenn sie für euch Gebete darbringen, so werden sie nach euch sich sehnen um jener übergroßen Liebe willen, die Gott euch erwiesen hat.
யுஷ்மத³ர்த²ம்’ ப்ரார்த²நாம்’ க்ரு’த்வா ச யுஷ்மாஸ்வீஸ்²வரஸ்ய க³ரிஷ்டா²நுக்³ரஹாத்³ யுஷ்மாஸு தை: ப்ரேம காரிஷ்யதே|
15 Dank sei Gott für seine unbeschreiblich große Gabe.
அபரம் ஈஸ்²வரஸ்யாநிர்வ்வசநீயதா³நாத் ஸ த⁴ந்யோ பூ⁴யாத்|
