1 Timotheus 2
1 Vor allen Dingen dringe ich darauf, daß Gebete, Bitten, Fürbitten sowie Danksagungen verrichtet werden für alle Menschen,
మమ ప్రథమ ఆదేశోఽయం, ప్రార్థనావినయనివేదనధన్యవాదాః కర్త్తవ్యాః,
2 für Könige und jede Obrigkeit, damit wir ein stilles und ruhiges Leben führen in jeglicher Gottseligkeit und Ehrbarkeit.
సర్వ్వేషాం మానవానాం కృతే విశేషతో వయం యత్ శాన్తత్వేన నిర్వ్విరోధత్వేన చేశ్చరభక్తిం వినీతత్వఞ్చాచరన్తః కాలం యాపయామస్తదర్థం నృపతీనామ్ ఉచ్చపదస్థానాఞ్చ కృతే తే కర్త్తవ్యాః|
3 So ist es gut und wohlgefällig vor unserem Heiland-Gott,
యతోఽస్మాకం తారకస్యేశ్వరస్య సాక్షాత్ తదేవోత్తమం గ్రాహ్యఞ్చ భవతి,
4 der will, daß alle Menschen Rettung finden und zur Einsicht in die Wahrheit kommen.
స సర్వ్వేషాం మానవానాం పరిత్రాణం సత్యజ్ఞానప్రాప్తిఞ్చేచ్ఛతి|
5 Es gibt nur einen Gott und einen Mittler zwischen Gott und Menschen, den Menschen Christus Jesus.
యత ఏకోఽద్వితీయ ఈశ్వరో విద్యతే కిఞ్చేశ్వరే మానవేషు చైకో ఽద్వితీయో మధ్యస్థః
6 Er gab sich selbst als Lösegeld für alle hin; zur rechten Zeit ein Zeugnis.
స నరావతారః ఖ్రీష్టో యీశు ర్విద్యతే యః సర్వ్వేషాం ముక్తే ర్మూల్యమ్ ఆత్మదానం కృతవాన్| ఏతేన యేన ప్రమాణేనోపయుక్తే సమయే ప్రకాశితవ్యం,
7 Dafür bin ich zum Herold und Apostel aufgestellt - ich sage die Wahrheit und lüge nicht -, in ewiger Treue zum Völkerlehrer.
తద్ఘోషయితా దూతో విశ్వాసే సత్యధర్మ్మే చ భిన్నజాతీయానామ్ ఉపదేశకశ్చాహం న్యయూజ్యే, ఏతదహం ఖ్రీష్టస్య నామ్నా యథాతథ్యం వదామి నానృతం కథయామి|
8 Ferner will ich, daß, wo immer die Männer beten, sie heilige Hände erheben ohne Zorn und zweifelnde Bedenken.
అతో మమాభిమతమిదం పురుషైః క్రోధసన్దేహౌ వినా పవిత్రకరాన్ ఉత్తోల్య సర్వ్వస్మిన్ స్థానే ప్రార్థనా క్రియతాం|
9 Desgleichen, daß die Frauen in sittsamer Haltung mit Zucht sich schmücken und mit edlem Anstand und nicht mit Haargeflecht, Gold, Perlen oder mit kostbaren Gewändern,
తద్వత్ నార్య్యోఽపి సలజ్జాః సంయతమనసశ్చ సత్యో యోగ్యమాచ్ఛాదనం పరిదధతు కిఞ్చ కేశసంస్కారైః కణకముక్తాభి ర్మహార్ఘ్యపరిచ్ఛదైశ్చాత్మభూషణం న కుర్వ్వత్యః
10 sondern, wie es sich für Frauen ziemt, die fromm sein wollen, mit guten Werken.
స్వీకృతేశ్వరభక్తీనాం యోషితాం యోగ్యైః సత్యర్మ్మభిః స్వభూషణం కుర్వ్వతాం|
11 Das Weib soll in aller Unterwürfigkeit und Ruhe lernen.
నారీ సమ్పూర్ణవినీతత్వేన నిర్విరోధం శిక్షతాం|
12 Zu lehren gestatte ich dem Weibe nicht; auch nicht, dem Manne zu befehlen; sie soll sich zurückhaltend zeigen.
నార్య్యాః శిక్షాదానం పురుషాయాజ్ఞాదానం వాహం నానుజానామి తయా నిర్వ్విరోధత్వమ్ ఆచరితవ్యం|
13 Denn Adam ward zuerst erschaffen und dann erst Eva.
యతః ప్రథమమ్ ఆదమస్తతః పరం హవాయాః సృష్టి ర్బభూవ|
14 Auch ließ nicht Adam sich betören; wohl aber ließ sich das Weib völlig betören und kam zu Fall.
కిఞ్చాదమ్ భ్రాన్తియుక్తో నాభవత్ యోషిదేవ భ్రాన్తియుక్తా భూత్వాత్యాచారిణీ బభూవ|
15 Das Heil erlangt sie aber durch Kindergebären, wenn sie ausharrt im Glauben, in der Liebe und in der Heiligung ihrer selbst in einem sittsamen Betragen.
తథాపి నారీగణో యది విశ్వాసే ప్రేమ్ని పవిత్రతాయాం సంయతమనసి చ తిష్ఠతి తర్హ్యపత్యప్రసవవర్త్మనా పరిత్రాణం ప్రాప్స్యతి|
