1 Thessalonicher 3
1 Als wir nicht länger uns gedulden konnten, entschlossen wir uns, in Athen allein zurückzubleiben,
அதோ(அ)ஹம்’ யதா³ ஸந்தே³ஹம்’ புந: ஸோடு⁴ம்’ நாஸ²க்நுவம்’ ததா³நீம் ஆதீ²நீநக³ர ஏகாகீ ஸ்தா²தும்’ நிஸ்²சித்ய
2 und entsandten den Timotheus, unseren Bruder und Diener Gottes für das Evangelium Christi. Er sollte euch im Glauben stärken und ermuntern,
ஸ்வப்⁴ராதரம்’ க்²ரீஷ்டஸ்ய ஸுஸம்’வாதே³ ஸஹகாரிணஞ்சேஸ்²வரஸ்ய பரிசாரகம்’ தீமதி²யம்’ யுஷ்மத்ஸமீபம் அப்ரேஷயம்’|
3 damit niemand im Glauben sich irremachen lasse in den gegenwärtigen Bedrängnissen. Ihr wißt: Dazu sind wir da.
வர்த்தமாநை: க்லேஸை²: கஸ்யாபி சாஞ்சல்யம்’ யதா² ந ஜாயதே ததா² தே த்வயா ஸ்தி²ரீக்ரியந்தாம்’ ஸ்வகீயத⁴ர்ம்மமதி⁴ ஸமாஸ்²வாஸ்யந்தாஞ்சேதி தம் ஆதி³ஸ²ம்’|
4 Schon damals, als wir bei euch waren, sagten wir euch zum voraus, daß wir Drangsale erdulden mußten. Ihr wißt jetzt, daß es auch so kam.
வயமேதாத்³ரு’ஸே² க்லேஸே² நியுக்தா ஆஸ்மஹ இதி யூயம்’ ஸ்வயம்’ ஜாநீத², யதோ(அ)ஸ்மாகம்’ து³ர்க³தி ர்ப⁴விஷ்யதீதி வயம்’ யுஷ்மாகம்’ ஸமீபே ஸ்தி²திகாலே(அ)பி யுஷ்மாந் அபோ³த⁴யாம, தாத்³ரு’ஸ²மேவ சாப⁴வத் தத³பி ஜாநீத²|
5 Deshalb also, weil ich es länger nicht ertragen konnte, habe ich hingesandt, um zu erfahren, wie es um euren Glauben stehe, ob doch nicht etwa der Versucher euch in Versuchung geführt habe und unsere Arbeit vergeblich gewesen sei.
தஸ்மாத் பரீக்ஷகேண யுஷ்மாஸு பரீக்ஷிதேஷ்வஸ்மாகம்’ பரிஸ்²ரமோ விப²லோ ப⁴விஷ்யதீதி ப⁴யம்’ ஸோடு⁴ம்’ யதா³ஹம்’ நாஸ²க்நுவம்’ ததா³ யுஷ்மாகம்’ விஸ்²வாஸஸ்ய தத்த்வாவதா⁴ரணாய தம் அப்ரேஷயம்’|
6 Jetzt aber ist Timotheus von euch zu uns zurückgekehrt und hat von eurem Glauben und von eurer Liebe uns frohe Kunde gebracht und uns berichtet, daß ihr uns stets in gutem Andenken behaltet voll Sehnsucht, uns noch einmal zu sehen, gleichwie auch wir euch sehen möchten.
கிந்த்வது⁴நா தீமதி²யோ யுஷ்மத்ஸமீபாத்³ அஸ்மத்ஸந்நிதி⁴ம் ஆக³த்ய யுஷ்மாகம்’ விஸ்²வாஸப்ரேமணீ அத்⁴யஸ்மாந் ஸுவார்த்தாம்’ ஜ்ஞாபிதவாந் வயஞ்ச யதா² யுஷ்மாந் ஸ்மராமஸ்ததா² யூயமப்யஸ்மாந் ஸர்வ்வதா³ ப்ரணயேந ஸ்மரத² த்³ரஷ்டும் ஆகாங்க்ஷத்⁴வே சேதி கதி²தவாந்|
7 Deswegen, Brüder, sind wir voll des Trostes euretwegen durch euren Glauben, all unserer Not und Drangsal zum Trotz.
ஹே ப்⁴ராதர: , வார்த்தாமிமாம்’ ப்ராப்ய யுஷ்மாநதி⁴ விஸே²ஷதோ யுஷ்மாகம்’ க்லேஸ²து³: கா²ந்யதி⁴ யுஷ்மாகம்’ விஸ்²வாஸாத்³ அஸ்மாகம்’ ஸாந்த்வநாஜாயத;
8 Wir leben aber jetzt auf, wenn ihr im Herrn feststeht.
யதோ யூயம்’ யதி³ ப்ரபா⁴வவதிஷ்ட²த² தர்ஹ்யநேந வயம் அது⁴நா ஜீவாம: |
9 Wie könnten wir Gott euretwegen genug für all die Freude danken, die wir von unserem Gott um euch empfinden?
வயஞ்சாஸ்மதீ³யேஸ்²வரஸ்ய ஸாக்ஷாத்³ யுஷ்மத்தோ ஜாதேந யேநாநந்தே³ந ப்ரபு²ல்லா ப⁴வாமஸ்தஸ்ய க்ரு’த்ஸ்நஸ்யாநந்த³ஸ்ய யோக்³யரூபேணேஸ்²வரம்’ த⁴ந்யம்’ வதி³தும்’ கத²ம்’ ஸ²க்ஷ்யாம: ?
10 Wir beten Tag und Nacht mit übervollem Herzen um die Gnade, euch zu sehen und das zur Vollendung zu bringen, was noch an eurem Glauben fehlt.
வயம்’ யேந யுஷ்மாகம்’ வத³நாநி த்³ரஷ்டும்’ யுஷ்மாகம்’ விஸ்²வாஸே யத்³ அஸித்³த⁴ம்’ வித்³யதே தத் ஸித்³தீ⁴கர்த்துஞ்ச ஸ²க்ஷ்யாமஸ்தாத்³ரு’ஸ²ம்’ வரம்’ தி³வாநிஸ²ம்’ ப்ரார்த²யாமஹே|
11 Er selbst aber, unser Gott und Vater, und Jesus, unser Herr, lenke unsern Weg zu euch.
அஸ்மாகம்’ தாதேநேஸ்²வரேண ப்ரபு⁴நா யீஸு²க்²ரீஷ்டேந ச யுஷ்மத்ஸமீபக³மநாயாஸ்மாகம்’ பந்தா² ஸுக³ம: க்ரியதாம்’|
12 Euch aber lasse der Herr zunehmen und überreich an Liebe werden zueinander und zu allen Menschen, so wie wir euch lieben.
பரஸ்பரம்’ ஸர்வ்வாம்’ஸ்²ச ப்ரதி யுஷ்மாகம்’ ப்ரேம யுஷ்மாந் ப்ரதி சாஸ்மாகம்’ ப்ரேம ப்ரபு⁴நா வர்த்³த்⁴யதாம்’ ப³ஹுப²லம்’ க்ரியதாஞ்ச|
13 Er möge eure Herzen stärken, daß sie untadelig und heilig vor Gott und unserem Vater seien bei der Ankunft Jesu, unseres Herrn mit allen seinen Heiligen.
அபரமஸ்மாகம்’ ப்ரபு⁴ ர்யீஸு²க்²ரீஷ்ட: ஸ்வகீயை: ஸர்வ்வை: பவித்ரலோகை: ஸார்த்³த⁴ம்’ யதா³க³மிஷ்யதி ததா³ யூயம்’ யதா²ஸ்மாகம்’ தாதஸ்யேஸ்²வரஸ்ய ஸம்முகே² பவித்ரதயா நிர்தோ³ஷா ப⁴விஷ்யத² ததா² யுஷ்மாகம்’ மநாம்’ஸி ஸ்தி²ரீக்ரியந்தாம்’|
