1 Chronik 16

1 Sie aber brachten die Gotteslade hinein und stellten sie mitten in das Zelt, das David dafür ausgespannt hatte. Dann brachten sie vor Gott Brand- und Dankopfer dar.

به این ترتیب بنی‌اسرائیل صندوق عهد را به خیمه‌ای که داوود برایش بر پا کرده بود، آوردند و در حضور خدا قربانیهای سوختنی و سلامتی تقدیم کردند.

2 Als nun David mit der Darbringung der Brand und Dankopfer fertig war, segnete er das Volk im Namen des Herrn.

در پایان مراسم قربانی، داوود بنی‌اسرائیل را به نام خداوند برکت داد.

3 Dann verteilte er an alle Israeliten, Männer wie Weiber, je einen Brotkuchen, einen Laib und einen Traubenkuchen.

سپس او به هر یک از زنان و مردان یک قرص نان، یک نان خرما و یک نان کشمشی داد.

4 Vor die Lade des Herrn aber bestellte er einige Leviten als Diener, daß sie den Herrn, Israels Gott, priesen, ihm dankten und ihn rühmten:

داوود بعضی از لاویان را تعیین کرد تا در جلوی صندوق عهد قرار گیرند و خداوند، خدای اسرائیل را با سرود شکر و سپاس بگویند. آنانی که برای این خدمت تعیین شدند اینها بودند:

5 Asaph, das Oberhaupt, und Zakarja, den zweiten im Range nach ihm, sodann Jeiel, Semiramot, Jechiel, Mattitja, Eliab, Benajahu, Obededom und Jeiel mit Harfen und Zithern. Asaph aber sollte die Zimbeln ertönen lassen,

آساف (سرپرست این عده که سنج هم می‌نواخت)، زکریا، یعی‌ئیل، شمیراموت، یحی‌ئیل، مَتّیتیا، الی‌آب، بنایا، عوبید ادوم و یعی‌ئیل. این افراد عود و بربط می‌نواختند.

6 ebenso die Priester Benajahu und Zachaziel beständig die Trompeten vor der Bundeslade Gottes.

بنایا و یحزی‌ئیل که کاهن بودند، همیشه در جلوی صندوق عهد شیپور می‌نواختند.

7 Damals übertrug David zuerst Asaph und seinen Brüdern den Lobpreis des Herrn:

در آن روز، داوود گروه سرایندگان را تشکیل داد تا در خیمهٔ عبادت برای شکر و سپاس خداوند سرود خوانند. آساف رهبر گروه سرایندگان بود. سرودی که آنها می‌خواندند این بود:

8 "Dem Herrn sagt Dank! Verherrlicht seinen Namen! Kund machet seine Taten den Nationen!

خداوند را شکر کنید و نام او را بخوانید؛ کارهای او را به تمام قومهای جهان اعلام نمایید.

9 Lobsinget ihm! Lobt ihn! Erzählt von allen seinen Wundern!

در وصف او بسرایید و او را ستایش کنید؛ از کارهای شگفت‌انگیز او سخن بگویید.

10 In seinem heiligen Namen rühmet euch. Wer da den Herrn sucht, freue sich von Herzen!

ای طالبان خداوند شادی نمایید و به نام مقدّس او فخر کنید!

11 Verlanget nach dem Herrn und seiner Herrlichkeit! Sein Antlitz suchet immerfort!

خداوند و قوت او را طالب باشید و پیوسته حضور او را بخواهید.

12 Gedenkt der Wunder all, die er gewirkt, der Zeichen, seiner Richtersprüche!

آیات و عجایبی را که به عمل آورده و فرامینی را که صادر کرده، به یاد آورید.

13 Du, seines Knechtes Israel Geschlecht, ihr Söhne Jakobs, seine Auserwählten!

ای فرزندان خادم او ابراهیم، ای پسران یعقوب، که برگزیدۀ او هستید.

14 Der Herr ist unser Gott, und auf der ganzen Erde gelten seine Urteile.

اوست یهوه، خدای ما! و عدالتش در تمام دنیا نمایان است.

15 In Ewigkeit gedenkt er seines Bundes und seines Wortes, das er ausgesprochen, bis in das tausendste Geschlecht,

عهد او را همیشه به یاد داشته باشید عهدی که با هزاران پشت بسته است؛

16 des Bundes, den er einst mit Abraham geschlossen, und seines Eides, den er Isaak zugeschworen,

عهد او را با ابراهیم، و وعدهٔ او را به اسحاق!

17 den er für Jakob als ein Recht bestätigt, für Israel als ewigen Bund.

او با یعقوب عهد بست و به اسرائیل وعده‌ای جاودانی داد.

18 Er sprach: 'Dir gebe ich der Kanaaniter Land als euer erblich Eigentum.'

او گفت: «سرزمین کنعان را به شما می‌بخشم تا ملک و میراثتان باشد.»

19 Noch klein war damals ihre Zahl; sie waren wenige und fremd darin.

بنی‌اسرائیل قومی کوچک بودند و در آن دیار غریب؛

20 Sie wanderten von einem Heidenvolk zum anderen, von einem Reich zu einer anderen Nation.

میان قومها سرگردان بودند و از مملکتی به مملکتی دیگر رانده می‌شدند.

21 Er hat niemand gestattet, sie zu drücken; er warnte ihretwegen Könige.

اما خداوند نگذاشت کسی به آنها صدمه برساند، و به پادشاهان هشدار داد که بر ایشان ظلم نکنند:

22 'Vergreift euch nicht an den von mir Gesalbten! Nicht füget meinen Sehern Schaden zu!'

«برگزیدگان مرا آزار ندهید! بر انبیای من دست ستم دراز نکنید!»

23 Dem Herrn lobsinge alle Welt! Sein Heil tut kund von Meer zu Meer!

ای مردم روی زمین، در وصف خداوند بسرایید! هر روز به مردم بشارت دهید که خداوند نجات می‌بخشد.

24 Verkündet bei den Heiden seinen Ruhm, bei allen Völkern seine Wunder,

شکوه و جلال او را در میان ملتها ذکر کنید، و از معجزات او در میان قومها سخن بگویید.

25 ist doch der Herr so groß und hoch zu preisen, vor allen Göttern ehrfurchtswert!

زیرا خداوند بزرگ است و سزاوار ستایش! از او باید ترسید، بیش از همۀ خدایان.

26 Der Völker Götter alle sind ja Götzen; des Himmels Schöpfer ist der Herr.

خدایان سایر قومها بتهایی بیش نیستند، اما خداوند ما آسمانها را آفریده است.

27 Vor ihn mit Glanz und Herrlichkeit! Mit Macht und Pracht zu seinem Heiligtum!

شکوه و جلال در حضور اوست، و قدرت و شادمانی در خانه او.

28 So bringt dem Herrn, ihr Völkerscharen, herbei bringt Pracht und Macht dem Herrn!

ای تمام قومهای روی زمین، خداوند را توصیف نمایید؛ قدرت و شکوه او را توصیف نمایید؛

29 So bringt dem Herrn zu seines Namens Ehre Gaben! Betretet mit Geschenken seine Vorhöfe! Hinwerft euch vor dem Herrn mit Schmuck fürs Heiligtum!

عظمت نام خداوند را توصیف نمایید! با هدایا به حضورش بیایید. خداوند را در شکوه قدوسیتش بپرستید!

30 Vor ihm erzittere alle Welt! Dann steht die Erde ohne Wanken.

ای تمام مردم روی زمین، در حضور او بلرزید. جهان پایدار است و تکان نخواهد خورد.

31 Der Himmel freue sich, die Erde jauchze; zurufen sollen sie den Heiden: 'Der Herr ist König!'

آسمان شادی کند و زمین به وجد آید. به همۀ قومها بگویید: «خداوند سلطنت می‌کند!»

32 Es brause auf das Meer und seine Fülle; die Flur und alles, was darin, frohlocke!

دریا و هر چه آن را پر می‌سازد غرش کند، صحرا و هر چه در آن است، به وجد آید.

33 Des Waldes Bäume sollen jubeln vor dem Herrn! Er kommt, die Erde jetzt zu richten.

درختان جنگل با شادی بسرایند، در حضور خداوند که برای داوری جهان می‌آید.

34 So dankt dem Herrn! Denn er ist gütig. Ja, ewig währet seine Huld.

خداوند را سپاس گویید، زیرا او نیکوست و محبتش ابدی.

35 Und sprecht: 'Hilf uns, Du unseres Heiles Gott, und sammle und befreie von den Heiden uns, auf daß wir Deinem heiligen Namen danken und Deines Lobpreises uns rühmen!

بگویید: «ای خدای نجات ما، ما را نجات ده. ما را از میان قومها جمع کن و برهان، تا نام مقدّس تو را سپاس گوییم و در ستایش تو فخر کنیم.»

36 Gepriesen sei der Herr, Gott Israels, von Ewigkeit zu Ewigkeit!'" - Und alles Volk sprach: "Amen" und einen Lobspruch auf den Herrn.

متبارک باد یهوه، خدای اسرائیل، از ازل تا ابد. آنگاه همۀ قوم گفتند: «آمین» و خداوند را ستایش کردند.

37 Dann übergab er dort vor der Bundeslade des Herrn dem Asaph mit seinen Brüdern für immer den Dienst, vor der Lade zu dienen, Tag für Tag nach Vorschrift,

داوود ترتیبی داد که آساف و همکاران لاوی او به طور مرتب پیش صندوق عهد خداوند نگهداری می‌شد خدمت کنند و کارهای روزانهٔ آنجا را انجام دهند.

38 ferner Obededom mit seinen achtundsechzig Brüdern und Jedituns Sohn, Obededom und Chosa als Torhüter,

عوبید ادوم (پسر یِدوتون) با شصت و هشت همکارش نیز به ایشان کمک می‌کردند. عوبید ادوم و حوسه مسئول نگهبانی از دروازه‌ها بودند.

39 ferner dem Priester Sadok und seinen Brüdern, den Priestern vor des Herrn Wohnung auf der Höhe von Gibeon,

در ضمن خیمهٔ عبادت قدیمی که در بالای تپهٔ جبعون بود به همان صورت باقی ماند. داوود، صادوق کاهن و همکاران کاهن او را در آن خیمه گذاشت تا خداوند را در آنجا خدمت کنند.

40 dem Herrn auf dem Brandopferaltar regelmäßig jeden Morgen und Abend Brandopfer darzubringen, eben alles, was in der Lehre des Herrn, die er Israel gebot, geschrieben steht.

آنها هر روز صبح و عصر، روی مذبح، قربانیهای سوختنی به خداوند تقدیم می‌کردند، همان‌طور که خداوند در تورات به بنی‌اسرائیل فرموده بود.

41 Bei ihnen waren Heman und Jedutun und die übrigen Auserlesenen, die mit Namen genannt sind, um den Herrn zu preisen, daß seine Gnade ewig währe.

داوود هیمان و یِدوتون و چند نفر دیگر را هم که انتخاب شده بودند تعیین کرد تا خداوند را به خاطر محبت ابدی‌اش ستایش کنند.

42 Bei ihnen waren auch Trompeten und Zimbeln für die Musiker und die Spielgeräte für die Gotteslieder. Jedutuns Söhne waren für die Pforte da.

آنها با نواختن شیپور و سنج و سایر آلات موسیقی، خدا را ستایش می‌کردند. پسران یِدوتون کنار دروازه می‌ایستادند.

43 Darauf ging das ganze Volk heim, jeder in ein Haus. David aber wandte sich, sein Haus zu segnen.

پس از پایان مراسم، مردم به خانه‌هایشان رفتند و داوود بازگشت تا خانهٔ خود را تبرک نماید.