Psalm 95

1 Kommet, lasset uns Jehova zujubeln, lasset uns zujauchzen dem Felsen unseres Heils!

بیایید خداوند را ستایش کنیم و در وصف صخرهٔ نجات خود، با شادی سرود بخوانیم!

2 Lasset uns ihm entgegengehen mit Lob, lasset uns mit Psalmen ihm zujauchzen!

با شکرگزاری به حضور او بیاییم و با سرودهای شاد او را بپرستیم!

3 Denn ein großer Gott ist Jehova, und ein großer König über alle Götter;

زیرا خداوند، خدای عظیمی است؛ او پادشاهی است که بر همهٔ خدایان فرمان می‌راند.

4 in dessen Hand die Tiefen der Erde, und dessen die Höhen der Berge sind;

اعماق زمین در دست خداوند است و بلندی و عظمت کوهها از آن او می‌باشد.

5 dessen das Meer ist, er hat es ja gemacht; und das Trockene, seine Hände haben es gebildet.

آبها و خشکی‌ها را خدا به وجود آورده و آنها به او تعلق دارند.

6 Kommet, lasset uns anbeten und uns niederbeugen, lasset uns niederknien vor Jehova, der uns gemacht hat!

بیایید در برابر خدا، سر فرود آوریم و او را عبادت کنیم. بیایید در حضور آفرینندهٔ خود زانو بزنیم.

7 Denn er ist unser Gott, und wir sind das Volk seiner Weide und die Herde seiner Hand. Heute, wenn ihr seine Stimme höret,

ما قوم او هستیم و او خدای ما، ما گلهٔ او هستیم و او شبان ما. امروز، اگر صدای او را می‌شنوید که می‌فرماید:

8 verhärtet euer Herz nicht, wie zu Meriba, wie am Tage von Massa in der Wüste;

«دل خود را سخت نکنید، همان کاری که نیاکان شما در صحرای مریبا و مَسّا کردند.

9 als eure Väter mich versuchten, mich prüften, und sie sahen doch mein Werk!

زیرا در آنجا، نیاکان شما، صبر مرا آزمایش و امتحان کردند، با اینکه کارهای مرا دیده بودند.

10 Vierzig Jahre hatte ich Ekel an dem Geschlecht, und ich sprach: Ein Volk irrenden Herzens sind sie. Aber sie haben meine Wege nicht erkannt;

مدت چهل سال، از آنها بیزار بودم، و گفتم:”اینها قومی هستند که دلشان از من برگشته. آنها دیگر مرا اطاعت نمی‌کنند.

11 so daß ich schwur in meinem Zorn: Wenn sie in meine Ruhe eingehen werden!

پس در خشم خود سوگند خوردم که به آسایش من هرگز راه نخواهند یافت.“»