Psalm 83
1 Ein Lied, ein Psalm. Von Asaph. Gott, schweige nicht; verstumme nicht und sei nicht stille, o Gott!
Асафниң күй-нахшиси: — И Худа, үн чиқармай турувалма, Җим турувалма, сүкүт қилип турувалма, и Тәңрим!
2 Denn siehe, deine Feinde toben, und deine Hasser erheben das Haupt.
Чүнки мана, Сениң дүшмәнлириң давраң қилмақта, Саңа өчмәнләр баш көтәрмәктә.
3 Wider dein Volk machen sie listige Anschläge, und beraten sich wider deine Geborgenen.
Улар қувлуқ билән Сениң хәлқиңгә сүйқәст қилиду, Сениң һимайә қилип қәдирлигәнлириң билән қаршилишишни мәслиһәтлишиду.
4 Sie sprechen: Kommet und lasset uns sie vertilgen, daß sie keine Nation mehr seien, daß nicht mehr gedacht werde des Namens Israel!
Улар: — «Жүрүңлар, уларни милләт қатаридин йоқ қилайли! Исраилниң нами иккинчи тилға елинмисун!» — демәктә.
5 Denn sie haben sich beraten mit einmütigem Herzen, sie haben einen Bund wider dich gemacht:
Улар һәмнәпәс, һәмдил мәслиһәтләшти; Улар Саңа қарши иттипақ түзди.
6 Die Zelte Edoms und die Ismaeliter, Moab und die Hageriter,
Мана, Едом вә Исмаилларниң чедирлири, Моаб һәм Һагрийлар;
7 Gebal und Ammon und Amalek, Philistäa samt den Bewohnern von Tyrus;
Гәбал, Аммон, вә Амаләк; Филистийә һәмдә Тур аһалилири,
8 auch Assur hat sich ihnen angeschlossen; sie sind zu einem Arm geworden den Söhnen Lots. (Sela)
Асурийәму уларға қошулди; Улар Лут оғуллириға яр-йөләк болуп кәлгән. (Селаһ)
9 Tue ihnen wie Midian, wie Sisera, wie Jabin am Bache Kison;
Сән Кишон дәриясида Мидиянийларға, Сисераға вә Ябинға қандақ тақабил турған болсаң, Уларғиму шундақ қилғайсән;
10 die vertilgt wurden zu En-Dor, die dem Erdboden zum Dünger wurden!
Булар Ән-Дор йезисида қирилған еди, Йәр үчүн тизәк-оғутқа айланған еди.
11 Mache sie, ihre Edlen, wie Oreb und wie Seeb, und wie Sebach und wie Zalmunna alle ihre Herrscher!
Уларниң әмирлирини Орәб вә Зеәбкә, Уларниң даһийлирини Зәбаһ һәм Залмуннаға охшаш қилғайсән;
12 Weil sie gesagt haben: Lasset uns in Besitz nehmen die Wohnungen Gottes!
Чүнки улар: «Худаниң чимән-яйлақлирини өзимизгә мүлүк қиливалайли!» — дәп ейтқан.
13 Mein Gott, mache sie gleich einem Staubwirbel, gleich Stoppeln vor dem Winde!
И Худайим, уларни домилинидиған қамғақтәк, Шамалда учурулған саман кәби сорувәткәйсән.
14 Wie Feuer den Wald verbrennt, und wie eine Flamme die Berge entzündet,
От орманлиққа туташқанға охшаш, Ялқун тағларни көйдүргәнгә охшаш,
15 also verfolge sie mit deinem Wetter, und mit deinem Sturmwinde schrecke sie hinweg!
Сән йәнә уларни бориниң билән қоғлиғайсән, Қара қуюниң билән вәһимигә салғайсән;
16 Fülle ihr Angesicht mit Schande, damit sie deinen Namen, Jehova, suchen!
Уларниң Сениң намиңни издиши үчүн, Уларниң йүзлирини шәрм-һая билән чөмдүргәйсән, и Пәрвәрдигар!
17 Laß sie beschämt und hinweggeschreckt werden für immer, und mit Scham bedeckt werden und umkommen,
Улар номустин әбәдий шәрмәндә болсун, Җаһанға рәсва болуп йоқитилсун.
18 und erkennen, daß du allein, dessen Name Jehova ist, der Höchste bist über die ganze Erde!
Улар билсунки, Намиң Пәрвәрдигар болған Сәнла пүткүл җаһандики Әң Алий Болғучидурсән.
