< Psalm 53 >
1 Dem Vorsänger, nach Machalath. Ein Maskil von David. Der Tor spricht in seinem Herzen: Es ist kein Gott! Sie haben verderbt gehandelt und haben abscheulich das Unrecht geübt; da ist keiner, der Gutes tue.
Kathutkung: Devit Tamipathu niteh, a lungthung hoi Cathut awm hoeh ati awh. Ka rawk niteh, panuet ka tho e payonnae hah a sak awh teh, hawinae kasakkung awm awh hoeh.
2 Gott hat vom Himmel herniedergeschaut auf die Menschenkinder, um zu sehen, ob ein Verständiger da sei, einer, der Gott suche.
Thaipanueknae ka tawn e tami hoi Cathut ka tawng e tami ao han vaimoe titeh panue han a ngai dawkvah, Cathut ni kalvan hoi talai van a khet cathuk.
3 Alle sind abgewichen, sie sind allesamt verderbt; da ist keiner, der Gutes tue, auch nicht einer.
Tami pueng koung a payon awh teh, koung a rawk awh. Hawinae kasakkung awm hoeh. Buet touh boehai awm hoeh.
4 Haben keine Erkenntnis die, welche Frevel tun, die mein Volk fressen, als äßen sie Brot? Gott rufen sie nicht an.
Vaiyei ca e patetlah ka taminaw hah a ca awh teh, Cathut ka kaw hoeh e tamikathoutnaw panueknaen tawn laipalah maw ao awh.
5 Da überfiel sie ein Schrecken, ohne daß ein Schrecken da war; denn Gott hat zerstreut die Gebeine dessen, der dich belagerte. Du hast sie beschämt gemacht, denn Gott hat sie verworfen.
Taki hane ohoehnae koe puenghoi a taki awh. Bangkongtetpawiteh, nang na kalup niteh, na ka tarannaw e hru teh Cathut ni paringparang a kâyat sak. Ahnimouh teh Cathut ni a takhoe dawkvah, kayayeirai phu hoi ao sak han.
6 O daß aus Zion die Rettungen Israels da wären! Wenn Gott die Gefangenschaft seines Volkes wendet, soll Jakob frohlocken, Israel sich freuen.
Oe Isarel rungngangnae teh Zion hoi tâcawt naseh. San lah kaawm e taminaw Cathut ni bout a tâcokhai toteh, Jakop konawm naseh, Isarel lunghawi naseh.