Psalm 38

1 Ein Psalm von David zum Gedächtnis. Jehova, strafe mich nicht in deinem Zorn, noch züchtige mich in deinem Grimm!

Een psalm van David, om te doen gedenken. O HEERE! straf mij niet in Uw groten toorn, en kastijd mij niet in Uw grimmigheid.

2 Denn deine Pfeile sind in mich eingedrungen, und deine Hand hat sich auf mich herabgesenkt.

Want Uw pijlen zijn in mij gedaald, en Uw hand is op mij nedergedaald.

3 Nichts Heiles ist an meinem Fleische wegen deines Zürnens, kein Frieden in meinen Gebeinen wegen meiner Sünde.

Er is niets geheels in mijn vlees, vanwege Uw gramschap; er is geen vrede in mijn beenderen, vanwege mijn zonde.

4 Denn meine Ungerechtigkeiten sind über mein Haupt gegangen, wie eine schwere Last sind sie zu schwer für mich.

Want mijn ongerechtigheden gaan over mijn hoofd; als een zware last zijn zij mij te zwaar geworden.

5 Es stinken, es eitern meine Wunden wegen meiner Torheit.

Mijn etterbuilen stinken, zij zijn vervuild, vanwege mijn dwaasheid.

6 Ich bin gekrümmt, über die Maßen gebeugt; den ganzen Tag gehe ich trauernd einher.

Ik ben krom geworden, ik ben uitermate zeer nedergebogen; ik ga den gansen dag in het zwart.

7 Denn voll Brand sind meine Lenden, und nichts Heiles ist an meinem Fleische.

Want mijn darmen zijn vol van een verachtelijke plage, en er is niets geheels in mijn vlees.

8 Ich bin ermattet und über die Maßen zerschlagen, ich heule vor Gestöhn meines Herzens.

Ik ben verzwakt, en uitermate zeer verbrijzeld; ik brul van het geruis mijns harten.

9 Herr, vor dir ist all mein Begehr, und mein Seufzen ist nicht vor dir verborgen.

HEERE! voor U is al mijn begeerte; en mijn zuchten is voor U niet verborgen.

10 Mein Herz pocht, verlassen hat mich meine Kraft; und das Licht meiner Augen, auch das ist nicht bei mir.

Mijn hart keert om en om, mijn kracht heeft mij verlaten; en het licht mijner ogen, ook zij zelven zijn niet bij mij.

11 Meine Lieben und meine Genossen stehen fernab von meiner Plage, und meine Verwandten stehen von ferne.

Mijn liefhebbers en mijn vrienden staan van tegenover mijn plage, en mijn nabestaanden staan van verre.

12 Und die nach meinem Leben trachten, legen mir Schlingen; und die mein Unglück suchen, reden von Schadentun und sinnen auf Trug den ganzen Tag.

En die mijn ziel zoeken, leggen mij strikken; en die mijn kwaad zoeken, spreken verdervingen, en zij overdenken den gansen dag listen.

13 Ich aber, wie ein Tauber, höre nicht, und bin wie ein Stummer, der seinen Mund nicht auftut.

Ik daarentegen ben als een dove, ik hoor niet, en als een stomme, die zijn mond niet opendoet.

14 Und ich bin wie ein Mann, der nicht hört, und in dessen Munde keine Gegenreden sind.

Ja, ik ben als een man, die niet hoort, en in wiens mond geen tegenredenen zijn.

15 Denn auf dich, Jehova, harre ich; du, du wirst antworten, Herr, mein Gott.

Want op U, HEERE! hoop ik; Gij zult verhoren, HEERE, mijn God!

16 Denn ich sprach: Daß sie sich nicht über mich freuen! Beim Wanken meines Fußes tun sie groß wider mich.

Want ik zeide: Dat zij zich toch over mij niet verblijden! Wanneer mijn voet zou wankelen, zo zouden zij zich tegen mij groot maken.

17 Denn ich bin nahe daran zu hinken, und mein Schmerz ist beständig vor mir.

Want ik ben tot hinken gereed, en mijn smart is steeds voor mij.

18 Denn ich tue kund meine Ungerechtigkeit; ich bin bekümmert wegen meiner Sünde.

Want ik maak U mijn ongerechtigheid bekend, ik ben bekommerd vanwege mijn zonde.

19 Meine Feinde aber leben, sind stark, und viele sind derer, die ohne Grund mich hassen;

Maar mijn vijanden zijn levende, worden machtig; en die mij om valse oorzaken haten, worden groot.

20 und Böses für Gutes vergeltend, feinden sie mich an, weil ich dem Guten nachjage.

En die kwaad voor goed vergelden, staan mij tegen, omdat ik het goede najaag.

21 Verlaß mich nicht, Jehova; mein Gott, sei nicht fern von mir!

Verlaat mij niet, o HEERE, mijn God! wees niet verre van mij.

22 Eile zu meiner Hilfe, Herr, meine Rettung!

Haast U tot mijn hulp, HEERE, mijn Heil!