Psalm 22

1 Dem Vorsänger, nach: “Hindin der Morgenröte”. Ein Psalm von David. Mein Gott, mein Gott, warum hast du mich verlassen, bist fern von meiner Rettung, den Worten meines Gestöhns?

Przedniejszemu śpiewakowi na czas poranny psalm Dawidowy. Boże mój! Boże mój! czemuś mię opuścił? oddaliłeś się od wybawienia mego, od słów ryku mego.

2 Mein Gott! Ich rufe des Tages, und du antwortest nicht; und des Nachts, und mir wird keine Ruhe.

Boże mój! wołam we dnie, a nie ozywasz mi się; i w nocy, a nie mogę się uspokoić.

3 Doch du bist heilig, der du wohnst unter den Lobgesängen Israels.

Aleś ty Święty, mieszkający w chwałach Izraelskich.

4 Auf dich vertrauten unsere Väter; sie vertrauten, und du errettetest sie.

W tobie nadzieję mieli ojcowie nasi; nadzieję mieli, a wybawiłeś ich.

5 Zu dir schrieen sie und wurden errettet; sie vertrauten auf dich und wurden nicht beschämt.

Do ciebie wołali, a wybawieni są; w tobie nadzieję mieli, a nie byli pohańbieni.

6 Ich aber bin ein Wurm und kein Mann, der Menschen Hohn und der vom Volke Verachtete.

Alem ja robak, a nie człowiek: pośmiewisko ludzkie, i wzgarda pospólstwa.

7 Alle, die mich sehen, spotten meiner; sie reißen die Lippen auf, schütteln den Kopf:

Wszyscy, którzy mię widzą, szydzą ze mnie; wykrzywiają gębę, chwieją głową, mówiąc:

8 “Er vertraut auf Jehova! Der errette ihn, befreie ihn, weil er Lust an ihm hat!”

Spuścił się na Pana, niechże go wyrwie; niech go wybawi, ponieważ się w nim kocha.

9 Doch du bist es, der mich aus dem Mutterleibe gezogen hat, der mich vertrauen ließ an meiner Mutter Brüsten.

Aleś ty jest, któryś mię wywiódł z żywota, czyniąc mi dobrą nadzieję jeszcze u piersi matki mojej.

10 Auf dich bin ich geworfen von Mutterschoße an, von meiner Mutter Leibe an bist du mein Gott.

Na tobie spolegam od narodzenia swego; z żywota matki mojej tyś Bogiem moim.

11 Sei nicht fern von mir! Denn Drangsal ist nahe, denn kein Helfer ist da.

Nie oddalajże się odemnie; albowiem utrapienie bliskie jest, a niemasz, ktoby ratował.

12 Viele Farren haben mich umgeben, Stiere von Basan mich umringt;

Obtoczyło mię mnóstwo cielców; byki z Basan obległy mię.

13 sie haben ihr Maul wider mich aufgesperrt, gleich einem reißenden und brüllenden Löwen.

Otworzyły na mię gębę swą jako lew szarpający i ryczący.

14 Wie Wasser bin ich hingeschüttet, und alle meine Gebeine haben sich zertrennt; wie Wachs ist geworden mein Herz, es ist zerschmolzen inmitten meiner Eingeweide.

Rozpłynąłem się jako woda, a rozstąpiły się wszystkie kości moje; stało się serce moje jako wosk, zstopniało w pośród wnętrzności moich.

15 Meine Kraft ist vertrocknet wie ein Scherben, und meine Zunge klebt an meinem Gaumen; und in den Staub des Todes legst du mich.

Wyschła jako skorupa moc moja, a język mój przysechł do podniebienia mego; nawet w prochu śmierci położyłeś mię.

16 Denn Hunde haben mich umgeben, eine Rotte von Übeltätern hat mich umzingelt. Sie haben meine Hände und meine Füße durchgraben;

Albowiem psy mię obskoczyły, gromada złośników obległa mię; przebodli ręce moje i nogi moje.

17 alle meine Gebeine könnte ich zählen. Sie schauen und sehen mich an;

Zliczyłbym wszystkie kości moje; lecz oni na mię patrząc, przypatrują mi się.

18 Sie teilen meine Kleider unter sich, und über mein Gewand werfen sie das Los.

Rozdzielili odzienie moje między się, a o szaty moje los miotali.

19 Du aber, Jehova, sei nicht fern! Meine Stärke, eile mir zur Hilfe!

Ale ty, Panie! nie oddalaj się: mocy moja! na ratunek mój pospiesz.

20 Errette vom Schwert meine Seele, meine einzige von der Gewalt des Hundes;

Wyrwij od miecza duszę moję, z mocy psiej jedynaczkę moję.

21 rette mich aus dem Rachen des Löwen! Ja, du hast mich erhört von den Hörnern der Büffel.

Wybaw mię z paszczęki lwiej, a od rogów jednorożcowych wyzwól mię.

22 Verkündigen will ich deinen Namen meinen Brüdern; inmitten der Versammlung will ich dich loben.

Tedy opowiem imię twoje braciom mym; w pośród zgromadzenia chwalić cię będę.

23 Ihr, die ihr Jehova fürchtet, lobet ihn; aller Same Jakobs, verherrlichet ihn, und scheuet euch vor ihm, aller Same Israels!

Mówiąc: Którzy się boicie Pana, chwalcie go; wszystko potomstwo Jakóbowe wysławiajcie go, a niech się go boi wszystko nasienie Izraelskie.

24 Denn nicht verachtet hat er, noch verabscheut das Elend des Elenden, noch sein Angesicht vor ihm verborgen; und als er zu ihm schrie, hörte er.

Albowiem nie wzgardził, ani się odwrócił od utrapienia ubogiego, ani skrył od niego oblicza swego; owszem, gdy do niego wołał, wysłuchał go.

25 Von dir kommt mein Lobgesang in der großen Versammlung; bezahlen will ich meine Gelübde vor denen, die ihn fürchten.

O tobie chwała moja w zgromadzeniu wielkiem; śluby moje oddam przed tymi, którzy się ciebie boją.

26 Die Sanftmütigen werden essen und satt werden; es werden Jehova loben, die ihn suchen; euer Herz lebe immerdar.

Będą jeść ubodzy, i nasycą się; chwalić będą Pana, którzy go szukają; serce wasze żyć będzie na wieki.

27 Es werden eingedenk werden und zu Jehova umkehren alle Enden der Erde; und vor dir werden niederfallen alle Geschlechter der Nationen.

Wspomną i nawrócą się do Pana wszystkie granice ziemi, i kłaniać się będą przed obliczem twojem wszystkie pokolenia narodów.

28 Denn Jehovas ist das Reich, und unter den Nationen herrscht er.

Albowiem Pańskie jest królestwo, a on panuje nad narodami.

29 Es essen und fallen nieder alle Fetten der Erde; vor ihm werden sich beugen alle, die in den Staub hinabfahren, und der seine Seele nicht am Leben erhält.

Wszyscy bogaci ziemi będą jeść, i upadać przed nim, przed oblicznością jego kłaniać się będą wszyscy zstępujący w proch, i którzy duszy swej żywo zachować nie mogą.

30 Ein Same wird ihm dienen; er wird dem Herrn als ein Geschlecht zugerechnet werden.

Nasienie ich służyć mu będzie, a będzie przywłaszczane Panu w każdym wieku.

31 Sie werden kommen und verkünden seine Gerechtigkeit einem Volke, welches geboren wird, daß er es getan hat.

Zbieżą się, a będą opowiadali sprawiedliwość jego narodowi, który z nich wynijdzie, iż ją on wykonał.