< Psalm 147 >

1 Lobet Jehova! Denn es ist gut, unseren Gott zu besingen; denn es ist lieblich, es geziemt sich Lobgesang.
Лэудаць пе Домнул! Кэч есте фрумос сэ лэудэм пе Думнезеул ностру, кэч есте плэкут ши се кувине сэ-Л лэудэм.
2 Jehova baut Jerusalem, die Vertriebenen Israels sammelt er.
Домнул зидеште ярэшь Иерусалимул, стрынӂе пе сургюниций луй Исраел,
3 Der da heilt, die zerbrochenen Herzens sind, und ihre Wunden verbindet;
тэмэдуеште пе чей ку инима здробитэ ши ле лягэ рэниле.
4 der da zählt die Zahl der Sterne, sie alle nennt mit Namen.
Ел сокотеште нумэрул стелелор ши ле дэ нуме ла тоате.
5 Groß ist unser Herr, und groß an Macht; seiner Einsicht ist kein Maß.
Маре есте Домнул ностру ши путерник прин тэрия Луй, причеперя Луй есте фэрэ марӂинь.
6 Jehova hält aufrecht die Elenden; er erniedrigt bis zur Erde die Gesetzlosen.
Домнул сприжинэ пе чей ненорочиць ши добоарэ пе чей рэй ла пэмынт.
7 Stimmet Jehova einen Lobgesang an, singet Psalmen unserem Gott mit der Laute!
Кынтаць Домнулуй ку мулцумирь, лэудаць пе Думнезеул ностру ку харпа!
8 Ihm, der die Himmel mit Wolken bedeckt, der Regen bereitet für die Erde, der Gras sprossen läßt auf den Bergen;
Ел акоперэ черул ку норь, прегэтеште плоая пентру пэмынт ши фаче сэ рэсарэ ярба пе мунць.
9 der dem Vieh sein Futter gibt, den jungen Raben, die da rufen.
Ел дэ хранэ вителор ши пуилор корбулуй кынд стригэ.
10 Er hat nicht Lust an der Stärke des Rosses, noch Gefallen an den Beinen des Mannes;
Ну де путеря калулуй Се букурэ Ел, ну-Шь гэсеште плэчеря ын пичоареле омулуй.
11 Jehova hat Gefallen an denen, die ihn fürchten, an denen, die auf seine Güte harren.
Домнул юбеште пе чей че се тем де Ел, пе чей че нэдэждуеск ын бунэтатя Луй.
12 Rühme, Jerusalem, Jehova! Lobe, Zion, deinen Gott!
Лаудэ пе Домнул, Иерусалиме, лаудэ пе Думнезеул тэу, Сиоане!
13 Denn er hat befestigt die Riegel deiner Tore, hat deine Kinder gesegnet in deiner Mitte;
Кэч Ел ынтэреште зэвоареле порцилор, Ел бинекувынтязэ пе фиий тэй ын мижлокул тэу;
14 Er, der Frieden stellt in deine Grenzen, dich sättigt mit dem Fette des Weizens;
Ел дэ паче цинутулуй тэу ши те сатурэ ку чел май бун грыу.
15 der seinen Befehl auf die Erde sendet: sehr schnell läuft sein Wort;
Ел Ышь тримите порунчиле пе пэмынт, Кувынтул Луй аляргэ ку юцялэ маре.
16 der Schnee gibt wie Wolle, Reif wie Asche streut;
Ел дэ зэпада ка лына, Ел пресарэ брума албэ ка ченуша.
17 der sein Eis wirft wie Brocken: wer kann bestehen vor seinem Frost?
Ел Ышь азвырле гяца ын букэць: чине поате ста ынаинтя фригулуй Сэу?
18 Er sendet sein Wort und schmelzt sie; er läßt seinen Wind wehen: es rieseln die Wasser.
Ел Ышь тримите Кувынтул Сэу ши ле топеште; пуне сэ суфле вынтул Луй, ши апеле кург.
19 Er verkündet Jakob sein Wort, Israel seine Satzungen und seine Rechte.
Ел дескоперэ луй Иаков Кувынтул Сэу, луй Исраел, леӂиле ши порунчиле Сале.
20 Keiner Nation hat er also getan; und die Rechte, sie haben sie nicht gekannt. Lobet Jehova!
Ел н-а лукрат аша ку тоате нямуриле ши еле ну куноск порунчиле Луй. Лэудаць пе Домнул!

< Psalm 147 >