Psalm 136
1 Preiset Jehova! Denn er ist gütig, denn seine Güte währt ewiglich.
Halleluja! Looft Jahweh, want Hij is goed: Zijn genade duurt eeuwig!
2 Preiset den Gott der Götter, denn seine Güte währt ewiglich.
Looft den God der goden: Zijn genade duurt eeuwig!
3 Preiset den Herrn der Herren! Denn seine Güte währt ewiglich;
Looft den Heer der heren: Zijn genade duurt eeuwig!
4 den, der große Wunder tut, er allein, denn seine Güte währt ewiglich;
Die grote wonderen doet, Hij alleen: Zijn genade duurt eeuwig!
5 Den, der die Himmel gemacht hat mit Einsicht, denn seine Güte währt ewiglich.
Die met wijsheid de hemelen schiep: Zijn genade duurt eeuwig!
6 Den, der die Erde ausgebreitet hat über den Wassern, denn seine Güte währt ewiglich;
De aarde op de wateren legde: Zijn genade duurt eeuwig!
7 Den, der große Lichter gemacht hat, denn seine Güte währt ewiglich:
De grote lichten heeft gemaakt: Zijn genade duurt eeuwig!
8 Die Sonne zur Beherrschung des Tages, denn seine Güte währt ewiglich,
De zon, om over de dag te heersen: Zijn genade duurt eeuwig!
9 den Mond und die Sterne zur Beherrschung der Nacht, denn seine Güte währt ewiglich;
Maan en sterren, om te heersen over de nacht: Zijn genade duurt eeuwig!
10 den, der Ägypten schlug an seinen Erstgeborenen, denn seine Güte währt ewiglich,
Die Egypte in zijn eerstgeborenen sloeg: Zijn genade duurt eeuwig!
11 und Israel herausführte aus ihrer Mitte, denn seine Güte währt ewiglich,
En Israël uit zijn midden voerde: Zijn genade duurt eeuwig!
12 mit starker Hand und mit ausgestrecktem Arm, denn seine Güte währt ewiglich;
Met sterke hand, en vaste arm: Zijn genade duurt eeuwig!
13 den, der das Schilfmeer in zwei Teile zerteilte, denn seine Güte währt ewiglich;
Die de Rode Zee in tweeën kliefde: Zijn genade duurt eeuwig!
14 und Israel mitten hindurchgehen ließ, denn seinen Güte währt ewiglich,
Israël erdoor deed gaan: Zijn genade duurt eeuwig!
15 und den Pharao und sein Heer ins Schilfmeer stürzte, denn seine Güte währt ewiglich;
Maar Farao in de Rode Zee heeft gestort met zijn heir: Zijn genade duurt eeuwig!
16 den, der sein Volk durch die Wüste führte, denn seine Güte währt ewiglich;
Die zijn volk door de woestijn heeft geleid: Zijn genade duurt eeuwig!
17 den, der große Könige schlug, denn seine Güte währt ewiglich,
Machtige vorsten versloeg: Zijn genade duurt eeuwig!
18 und mächtige Könige schlug, denn seine Güte währt ewiglich,
Beroemde koningen doodde: Zijn genade duurt eeuwig!
19 Sihon, den König der Amoriter, denn seine Güte währt ewiglich,
Sichon, den vorst der Amorieten: Zijn genade duurt eeuwig!
20 und Og, den König von Basan, denn seine Güte währt ewiglich,
Og, den koning van Basjan: Zijn genade duurt eeuwig! En alle vorsten van Kanaän: Zijn genade duurt eeuwig!
21 und ihr Land zum Erbteil gab, denn seine Güte währt ewiglich,
Die hun land ten erfdeel gaf: Zijn genade duurt eeuwig!
22 zum Erbteil seinem Knechte Israel, denn seine Güte währt ewiglich;
Tot bezit aan Israël; zijn dienaar: Zijn genade duurt eeuwig!
23 der unser gedachte in unserer Niedrigkeit, denn seine Güte währt ewiglich,
Die in onze vernedering ons gedacht: Zijn genade duurt eeuwig!
24 und uns errettete von unseren Bedrängern, denn seine Güte währt ewiglich;
En ons van onzen vijand verloste: Zijn genade duurt eeuwig!
25 der Speise gibt allem Fleische, denn seine Güte währt ewiglich.
Die voedsel geeft aan al wat leeft: Zijn genade duurt eeuwig!
26 Preiset den Gott der Himmel! Denn seine Güte währt ewiglich.
Looft den God der hemelen: Zijn genade duurt eeuwig!
