Psalm 132

1 Ein Stufenlied. Gedenke, Jehova, dem David alle seine Mühsal!

۱ سرود درجات ای خداوند برای داود به یاد آور، همه مذلتهای او را.

2 Welcher Jehova schwur, ein Gelübde tat dem Mächtigen Jakobs:

۲ چگونه برای خداوند قسم خورد و برای قادر مطلق یعقوب نذر نمود

3 “Wenn ich hineingehe in das Zelt meines Hauses, wenn ich steige auf das Lager meines Bettes;

۳ که به خیمه خانه خود هرگز داخل نخواهم شد، و بر بستر تختخواب خود برنخواهم آمد.

4 wenn ich Schlaf gestatte meinen Augen, Schlummer meinen Augenlidern;

۴ خواب به چشمان خود نخواهم داد و نه پینکی به مژگان خویش،

5 bis ich eine Stätte finde für Jehova, Wohnungen für den Mächtigen Jakobs!”

۵ تا مکانی برای خداوندپیدا کنم و مسکنی برای قادر مطلق یعقوب.

6 Siehe, wir hörten von ihr in Ephrata, wir fanden sie in dem Gefilde Jaars.

۶ اینک ذکر آن را در افراته شنیدیم و آن را درصحرای یعاریم یافتیم.

7 Lasset uns eingehen in seine Wohnungen, niederfallen vor dem Schemel seiner Füße!

۷ به مسکن های او داخل شویم و نزد قدمگاه وی پرستش نماییم.

8 Stehe auf, Jehova, zu deiner Ruhe, du und die Lade deiner Stärke!

۸ ‌ای خداوند به آرامگاه خود برخیز و بیا، تو و تابوت قوت تو.

9 Laß deine Priester bekleidet werden mit Gerechtigkeit, und deine Frommen jubeln!

۹ کاهنان تو به عدالت ملبس شوند ومقدسانت ترنم نمایند.

10 Um Davids, deines Knechtes, willen weise nicht ab das Angesicht deines Gesalbten!

۱۰ به‌خاطر بنده خودداود، روی مسیح خود را برمگردان.

11 Jehova hat dem David geschworen in Wahrheit, er wird nicht davon abweichen: “Von der Frucht deines Leibes will ich auf deinen Thron setzen.

۱۱ خداوند برای داود به راستی قسم خورد و از آن برنخواهدگشت که «از ثمره صلب تو بر تخت تو خواهم گذاشت.

12 Wenn deine Söhne meinen Bund und meine Zeugnisse bewahren, welche ich sie lehren werde, so sollen auch ihre Söhne auf deinem Throne sitzen immerdar.”

۱۲ اگر پسران تو عهد مرا نگاه دارند وشهادتم را که بدیشان می‌آموزم، پسران ایشان نیزبر کرسی تو تا به ابد خواهند نشست.»

13 Denn Jehova hat Zion erwählt, hat es begehrt zu seiner Wohnstätte:

۱۳ زیرا که خداوند صهیون را برگزیده است وآن را برای مسکن خویش مرغوب فرموده.

14 Dies ist meine Ruhe immerdar; hier will ich wohnen, denn ich habe es begehrt.

۱۴ «این است آرامگاه من تا ابدالاباد. اینجا ساکن خواهم بود زیرا در این رغبت دارم.

15 Seine Speise will ich reichlich segnen, seine Armen mit Brot sättigen.

۱۵ آذوقه آن را هرآینه برکت خواهم داد و فقیرانش را به نان سیر خواهم ساخت،

16 Und seine Priester will ich bekleiden mit Heil, und seine Frommen werden laut jubeln.

۱۶ و کاهنانش را به نجات ملبس خواهم ساخت و مقدسانش هرآینه ترنم خواهند نمود.

17 Dort will ich das Horn Davids wachsen lassen, habe eine Leuchte zugerichtet meinem Gesalbten.

۱۷ در آنجا شاخ داود را خواهم رویانید و چراغی برای مسیح خود آماده خواهم ساخت.

18 Seine Feinde will ich bekleiden mit Schande, und auf ihm wird seine Krone blühen.

۱۸ دشمنان او را به خجالت ملبس خواهم ساخت و تاج او بر وی شکوفه خواهدآورد.»