Psalm 109

1 Dem Vorsänger. Von David, ein Psalm. Gott meines Lobes, schweige nicht!

Przedniejszemu śpiewakowi psalm Dawidowy. O Boże chwały mojej! nie milcz;

2 Denn der Mund des Gesetzlosen und der Mund des Truges haben sich wider mich geöffnet, mit Lügenzunge haben sie zu mir geredet;

Bo się usta niepobożnego, i usta kłamliwe przeciwko mnie otworzyły; mówili przeciwko mnie językiem kłamliwym,

3 Und mit Worten des Hasses haben sie mich umgeben und haben wider mich gestritten ohne Ursache.

A słowy jadowitemi ogarnęli mię, walcząc przeciwko mnie bez wszekiej przyczyny.

4 Für meine Liebe feindeten sie mich an; ich aber bin stets im Gebet.

Przeciwili mi się za miłość moję, chociażem się za nich modlił.

5 Und sie haben mir Böses für Gutes erwiesen und Haß für meine Liebe.

Oddawają mi złem za dobre; a nienawiścią za miłość moję.

6 Bestelle einen Gesetzlosen über ihn, und ein Widersacher stehe zu seiner Rechten!

Postawże nad nim bezbożnika, a przeciwnik niech stoi po prawej ręce jego.

7 Wenn er gerichtet wird, gehe er schuldig aus, und sein Gebet werde zur Sünde!

Gdy przed sądem stanie, niech wynijdzie potępionym, a modlitwa jego niech się w grzech obróci.

8 Seiner Tage seien wenige, sein Amt empfange ein anderer!

Niech będą dni jego krótkie, a przełożeństwo jego niech inny weźmie.

9 Seine Söhne seien Waisen, und sein Weib eine Witwe!

Niech dzieci jego będą sierotami, a żona jego wdową.

10 Und mögen seine Söhne umherschweifen und betteln und fern von ihren verwüsteten Wohnungen nach Brot suchen!

Niech będą biegunami i tułaczami synowie jego, niech żebrzą, a niech żebrzą wychodząc z pustek swoich.

11 Der Wucherer umgarne alles, was er hat, und Fremde mögen rauben seine Arbeit!

Niech lichwiarz załapi wszystko, co jest jego, a niech obcy rozchwycą pracę jego.

12 Er habe niemand, der ihm Güte bewahre, und es sei niemand, der seinen Waisen gnädig sei!

Niech nie będzie ktoby mu miłosierdzie pokazał, niech nie będzie, ktoby się zmiłował nad sierotami jego.

13 Seine Nachkommen mögen ausgerottet werden; im folgenden Geschlecht erlösche ihr Name!

Potomkowie jego niech z korzenia wycięci będą; w drugiem pokoleniu niech będzie wygładzone imię ich.

14 Gedacht werde vor Jehova der Ungerechtigkeit seiner Väter, und nicht werde ausgelöscht die Sünde seiner Mutter!

Niech przyjdzie na pamięć nieprawość przodków jego przed Panem, a grzech matki jego niechaj nie będzie zgładzony.

15 Sie seien beständig vor Jehova, und er rotte ihr Gedächtnis aus von der Erde!

Niech będą przed Panem ustawicznie, ażby wygładził z ziemi pamiątkę ich,

16 Darum daß er nicht gedachte, Güte zu üben, und verfolgte den elenden und armen Mann, und den, der verzagten Herzens war, um ihn zu töten.

Przeto, że nie pamiętał, aby czynił miłosierdzie, ale prześladował człowieka nędznego i ubogiego, a tego, który był serca utrapionego, chciał zamordować.

17 Und er liebte den Fluch, so komme er auf ihn! Und er hatte kein Gefallen an Segen, so sei er fern von ihm!

Ponieważ umiłował przeklęstwo, niechże przyjdzie na niego; niechciał błogosławieństwa niechże będzie oddalone od niego.

18 Und er zog den Fluch an wie sein Kleid, so dringe er wie Wasser in sein Inneres und wie Öl in seine Gebeine!

A tak niech będzie obleczony w przeklęstwo, jako w szatę swoję; a niech wnijdzie jako woda we wnętrzności jego, a jako olej w kości jego.

19 Er sei ihm wie ein Gewand, in das er sich hüllt, und zu einem Gürtel, womit er stets sich gürtet!

Niech mu to będzie jako płaszcz do przodziania, a jako pas dla ustawicznego opasywania.

20 Das sei der Lohn meiner Widersacher von seiten Jehovas, und derer, die Böses reden wider meine Seele!

Takowa zapłata niech będzie przeciwnikom moim od Pana, i tym, którzy źle mówią przeciwko duszy mojej.

21 Du aber, Jehova, Herr, wirke für mich um deines Namens willen; weil deine Güte gut ist, errette mich!

Ale ty, Panie! o Panie! użyj nademną litości dla imienia twego; a iż dobre jest miłosierdzie twoje, wyrwijże mię.

22 Denn ich, ich bin elend und arm, und mein Herz ist verwundet in meinem Innern.

Bomci ja jest ubogi i nędzny, a serce moje zranione jest w wnętrznościach moich.

23 Wie ein Schatten, wenn er sich streckt, gehe ich dahin, werde hinweggescheucht wie die Heuschrecke.

Jako cień, który ustępuje, uchodzić muszę; zganiają mię jako szarańczę.

24 Meine Knie wanken vom Fasten, und mein Fleisch ist abgemagert.

Kolana moje upadają od postu, a ciało moje wychudło z tłustości.

25 Und ich, ich bin ihnen zum Hohn geworden; wenn sie mich sehen, schütteln sie ihren Kopf.

Nadto stałem się im pośmiewiskiem; gdy mię widzą, kiwają głowami swemi.

26 Hilf mir, Jehova, mein Gott! Rette mich nach deiner Güte!

Wspomóżże mię, o Panie, Boże mój! zachowaj mię według miłosierdzia swego,

27 Damit sie wissen, daß dies deine Hand ist, daß du, Jehova, es getan hast.

Tak, aby poznać mogli, iż to ręka twoja, a żeś ty, Panie! to uczynił.

28 Mögen sie fluchen, du aber segne! Stehen sie auf, so laß sie beschämt werden, und deinen Knecht sich freuen!

Niechże oni przeklinają, ty błogosław; którzy powstali, niech będą zawstydzeni, aby się weselił sługa twój.

29 Laß meine Widersacher bekleidet werden mit Schande, und in ihre Schmach sich hüllen wie in einen Mantel!

Niech będą przeciwnicy moi w hańbę obleczeni, a niech się przyodzieją, jako płaszczem, zelżywością swoją.

30 Ich werde Jehova sehr preisen mit meinem Munde, und inmitten vieler werde ich ihn loben.

Będę Pana wielce wysławiał usty swemi, a w pośród wielu chwalić go będę.

31 Denn er stand zur Rechten des Armen, um ihn zu retten von denen, die seine Seele richteten.

Przeto, że stoi po prawej stronie nędznemu, aby go wybawił od tych, którzy osądzają duszę jego.