Sprueche 7
1 Mein Sohn, bewahre meine Worte, und birg bei dir meine Gebote;
Synu mój! strzeż słów moich, a przykazanie moje chowaj u siebie.
2 bewahre meine Gebote und lebe, und meine Belehrung wie deinen Augapfel.
Strzeż przykazań moich, a żyć będziesz; a nauki mojej, jako źrenicy oczów swych.
3 Binde sie um deine Finger, schreibe sie auf die Tafel deines Herzens.
Uwiąż je na palcach twoich, napisz je na tablicy serca twego.
4 Sprich zur Weisheit: Du bist meine Schwester! Und nenne den Verstand deinen Verwandten;
Mów mądrości: Siostraś ty moja, a roztropność przyjaciółką nazywaj,
5 damit sie dich bewahre vor dem fremden Weibe, vor der Fremden, die ihre Worte glättet. -
Aby cię strzegły od żony cudzej, i od obcej, która mówi łagodne słowa.
6 Denn an dem Fenster meines Hauses schaute ich durch mein Gitter hinaus;
Bom oknem domu swego przez kratę moję wyglądał;
7 und ich sah unter den Einfältigen, gewahrte unter den Söhnen einen unverständigen Jüngling,
I widziałem między prostakami, obaczyłem między synami młodzieńca głupiego,
8 der hin und her ging auf der Straße, neben ihrer Ecke, und den Weg nach ihrem Hause schritt,
Który szedł ulicą przy rogu jej, drogą postępując ku domowi jej.
9 in der Dämmerung, am Abend des Tages, in der Mitte der Nacht und in der Dunkelheit.
Ze zmierzkiem pod wieczór, w ciemności nocnej, i w mroku.
10 Und siehe, ein Weib kam ihm entgegen im Anzug einer Hure und mit verstecktem Herzen. -
A oto niewiasta spotkała go, w ubiorze wszetecznicy, chytrego serca,
11 Sie ist leidenschaftlich und unbändig, ihre Füße bleiben nicht in ihrem Hause;
Świegotliwa i nie ukrócona, a w domu własnym nie mogły się ostać nogi jej;
12 bald ist sie draußen, bald auf den Straßen, und neben jeder Ecke lauert sie. -
Raz na dworzu, raz na ulicach i po wszystkich kątach zasadzki czyniąca;
13 Und sie ergriff ihn und küßte ihn, und mit unverschämtem Angesicht sprach sie zu ihm:
I uchwyciła go, i pocałowała go, a złożywszy wstyd z twarzy swojej, rzekła mu:
14 Friedensopfer lagen mir ob, heute habe ich meine Gelübde bezahlt;
Ofiary spokojne są u mnie; dzisiajm oddała śluby moje.
15 darum bin ich ausgegangen, dir entgegen, um dein Antlitz zu suchen, und dich habe dich gefunden.
Przetożem wyszła przeciw tobie, abym pilnie szukała twarzy twojej, i znalazłam cię.
16 Mit Teppichen habe ich mein Bett bereitet, mit bunten Decken von ägyptischem Garne;
Obiłam kobiercami łoże moje, ozdobione rzezaniem i prześcieradłami egipskiemi.
17 ich habe mein Lager benetzt mit Myrrhe, Aloe und Zimmet.
Potrząsnęłam pokój swój myrrą, aloesem, i cynamonem.
18 Komm, wir wollen uns in Liebe berauschen bis an den Morgen, an Liebkosungen uns ergötzen.
Pójdźże, opójmy się miłością aż do poranku, ucieszmy się miłością.
19 Denn der Mann ist nicht zu Hause, er ist auf eine weite Reise gegangen;
Boć męża mego w domu niemasz; pojechał w drogę daleką.
20 er hat den Geldbeutel in seine Hand genommen, am Tage des Vollmondes wird er heimkehren.
Worek pieniędzy wziął z sobą; dnia pewnego wróci się do domu swego.
21 Sie verleitete ihn durch ihr vieles Bereden, riß ihn fort durch die Glätte ihrer Lippen.
I nakłoniła go wielą słów swoich, a łagodnością warg swoich zniewoliła go.
22 Auf einmal ging er ihr nach, wie ein Ochs zur Schlachtbank geht, und wie Fußfesseln zur Züchtigung des Narren dienen,
Wnet poszedł za nią, jako wół, gdy go na rzeź wiodą, a jako głupi do pęta, którem karany bywa.
23 bis ein Pfeil seine Leber zerspaltet; wie ein Vogel zur Schlinge eilt und nicht weiß, daß es sein Leben gilt. -
I przebiła strzałą wątrobę jego; kwapił się jako ptak do sidła, nie wiedząc, iż je zgotowano na duszę jego.
24 Nun denn, ihr Söhne, höret auf mich, und horchet auf die Worte meines Mundes!
Przetoż teraz, synowie! słuchajcie mię, a bądźcie pilni powieści ust moich.
25 Dein Herz wende sich nicht ab nach ihren Wegen, und irre nicht umher auf ihren Pfaden!
Niechaj się nie uchyla za drogami jej serce twoje, ani się tułaj po ścieszkach jej.
26 Denn viele Erschlagene hat sie niedergestreckt, und zahlreich sind alle ihre Ermordeten.
Albowiem wielu zraniwszy poraziła, i mocarze wszyscy pozabijani są od niej.
