< Sprueche 31 >
1 Worte Lemuels, des Königs; Ausspruch, womit seine Mutter ihn unterwies:
Słowa króla Lemuela, proroctwo, którego nauczyła go jego matka.
2 Was, mein Sohn, und was, Sohn meines Leibes, und was, Sohn meiner Gelübde?
Cóż, synu mój? Cóż, synu mojego łona? I cóż, synu moich ślubów?
3 Gib nicht den Weibern deine Kraft, noch deine Wege den Verderberinnen der Könige.
Nie oddawaj kobietom swej siły ani twoich dróg temu, co [prowadzi] do zguby królów.
4 Nicht für Könige ziemt es sich, Lemuel, nicht für Könige, Wein zu trinken, noch für Fürsten, zu fragen: Wo ist starkes Getränk?
Nie królom, o Lemuelu, nie królom wypada pić wina i nie książętom bawić się mocnym napojem;
5 damit er nicht trinke und des Vorgeschriebenen vergesse, und verdrehe die Rechtssache aller Kinder des Elends. -
By pijąc, nie zapomnieli praw i nie wypaczyli sprawy wszystkich ludzi uciśnionych.
6 Gebet starkes Getränk dem Umkommenden, und Wein denen, die betrübter Seele sind:
Dajcie mocny napój ginącym, a wino strapionym na duchu.
7 er trinke, und vergesse seine Armut und gedenke seiner Mühsal nicht mehr.
Niech się napiją i zapomną o swoim ubóstwie, i niech nie pamiętają więcej swego utrapienia.
8 Tue deinen Mund auf für den Stummen, für die Rechtssache aller Unglücklichen.
Otwórz swe usta dla niemych w sprawie wszystkich osądzonych na śmierć.
9 Tue deinen Mund auf, richte gerecht, und schaffe Recht dem Elenden und dem Dürftigen.
Otwórz swe usta, sądź sprawiedliwie i broń sprawy ubogiego i nędzarza.
10 Ein wackeres Weib, wer wird es finden? Denn ihr Wert steht weit über Korallen.
Któż znajdzie kobietę cnotliwą? Jej wartość przewyższa perły.
11 Das Herz ihres Mannes vertraut auf sie, und an Ausbeute wird es ihm nicht fehlen.
Serce męża jej ufa i zysku mu nie zabraknie.
12 Sie erweist ihm Gutes und nichts Böses alle Tage ihres Lebens.
Dobro mu będzie wyświadczać, a nie zło, po wszystkie dni swego życia.
13 Sie sucht Wolle und Flachs, und arbeitet dann mit Lust ihrer Hände.
Szuka wełny i lnu i chętnie pracuje swymi rękami.
14 Sie ist Kaufmannsschiffen gleich, von fernher bringt sie ihr Brot herbei.
Podobna jest do okrętów handlowych; przywozi żywność z daleka.
15 Und sie steht auf, wenn es noch Nacht ist, und bestimmt die Speise für ihr Haus und das Tagewerk für ihre Mägde.
Wstaje, gdy jeszcze jest noc, i daje pokarm swoim domownikom i odpowiednią porcję swym służącym.
16 Sie sinnt auf ein Feld und erwirbt es; von der Frucht ihrer Hände pflanzt sie einen Weinberg.
Myśli o polu i kupuje je; z zarobku swych rąk sadzi winnice.
17 Sie gürtet ihre Lenden mit Kraft und stärkt ihre Arme.
Przepasuje swe biodra siłą i umacnia swoje ramiona.
18 Sie erfährt, daß ihr Erwerb gut ist: des Nachts geht ihr Licht nicht aus;
Dostrzega, że jej dorobek jest dobry, a jej pochodnia w nocy nie gaśnie.
19 sie legt ihre Hände an den Spinnrocken, und ihre Finger erfassen die Spindel.
Wyciąga ręce po kądziel, a dłonią chwyta wrzeciono.
20 Sie breitet ihre Hand aus zu dem Elenden und streckt ihre Hände dem Dürftigen entgegen.
Otwiera dłoń przed ubogim i wyciąga swe ręce do nędzarza.
21 Sie fürchtet für ihr Haus den Schnee nicht, denn ihr ganzes Haus ist in Karmesin gekleidet.
Nie boi się śniegu dla swych domowników, bo wszyscy jej domownicy są ubrani w szkarłat.
22 Sie verfertigt sich Teppiche; Byssus und Purpur sind ihr Gewand.
Robi sobie kobierce; jej ubiór jest z jedwabiu i purpury.
23 Ihr Mann ist bekannt in den Toren, indem er sitzt bei den Ältesten des Landes.
Jej mąż jest znany w bramach, gdy siedzi wśród starszyzny ziemi.
24 Sie verfertigt Hemden und verkauft sie, und Gürtel liefert sie dem Kaufmann.
Wyrabia płótno i sprzedaje je, dostarcza pasy kupcowi.
25 Macht und Hoheit sind ihr Gewand, und so lacht sie des künftigen Tages.
Siła i godność są jej strojem; będzie się cieszyła jeszcze w przyszłości.
26 Sie tut ihren Mund auf mit Weisheit, und liebreiche Lehre ist auf ihrer Zunge.
Otwiera swe usta mądrze i na jej języku [jest] prawo miłosierdzia.
27 Sie überwacht die Vorgänge in ihrem Hause und ißt nicht das Brot der Faulheit.
Dogląda spraw swego domu i nie je chleba próżniactwa.
28 Ihre Söhne stehen auf und preisen sie glücklich, ihr Mann steht auf und rühmt sie:
Jej dzieci powstają i błogosławią jej, mąż także ją chwali:
29 “Viele Töchter haben wacker gehandelt, du aber hast sie alle übertroffen!”
Wiele kobiet poczynało sobie cnotliwie, ale ty przewyższasz je wszystkie.
30 Die Anmut ist Trug, und die Schönheit Eitelkeit; ein Weib, das Jehova fürchtet, sie wird gepriesen werden.
Wdzięk [jest] zwodniczy i piękność próżna, [lecz] kobieta, która się boi PANA, jest godna pochwały.
31 Gebet ihr von der Frucht ihrer Hände; und in den Toren mögen ihre Werke sie preisen!
Dajcie jej z owocu jej rąk i niech jej czyny chwalą ją w bramach.