Markus 1
1 Anfang des Evangeliums Jesu Christi, des Sohnes Gottes;
ఈశ్వరపుత్రస్య యీశుఖ్రీష్టస్య సుసంవాదారమ్భః|
2 wie geschrieben steht in Jesaias, dem Propheten: “Siehe, ich sende meinen Boten vor deinem Angesicht her, der deinen Weg bereiten wird”.
భవిష్యద్వాదినాం గ్రన్థేషు లిపిరిత్థమాస్తే, పశ్య స్వకీయదూతన్తు తవాగ్రే ప్రేషయామ్యహమ్| గత్వా త్వదీయపన్థానం స హి పరిష్కరిష్యతి|
3 “Stimme eines Rufenden in der Wüste: Bereitet den Weg des Herrn, machet gerade seine Steige!”
"పరమేశస్య పన్థానం పరిష్కురుత సర్వ్వతః| తస్య రాజపథఞ్చైవ సమానం కురుతాధునా| " ఇత్యేతత్ ప్రాన్తరే వాక్యం వదతః కస్యచిద్రవః||
4 Johannes kam und taufte in der Wüste und predigte die Taufe der Buße zur Vergebung der Sünden.
సఏవ యోహన్ ప్రాన్తరే మజ్జితవాన్ తథా పాపమార్జననిమిత్తం మనోవ్యావర్త్తకమజ్జనస్య కథాఞ్చ ప్రచారితవాన్|
5 Und es ging zu ihm hinaus das ganze jüdische Land und alle Bewohner von Jerusalem; und sie wurden im Jordanflusse von ihm getauft, indem sie ihre Sünden bekannten.
తతో యిహూదాదేశయిరూశాలమ్నగరనివాసినః సర్వ్వే లోకా బహి ర్భూత్వా తస్య సమీపమాగత్య స్వాని స్వాని పాపాన్యఙ్గీకృత్య యర్ద్దననద్యాం తేన మజ్జితా బభూవుః|
6 Johannes aber war bekleidet mit Kamelhaaren und einem ledernen Gürtel um seine Lenden; und er aß Heuschrecken und wilden Honig.
అస్య యోహనః పరిధేయాని క్రమేలకలోమజాని, తస్య కటిబన్ధనం చర్మ్మజాతమ్, తస్య భక్ష్యాణి చ శూకకీటా వన్యమధూని చాసన్|
7 Und er predigte und sagte: Es kommt nach mir, der stärker ist als ich, dessen ich nicht würdig bin, ihm gebückt den Riemen seiner Sandalen zu lösen.
స ప్రచారయన్ కథయాఞ్చక్రే, అహం నమ్రీభూయ యస్య పాదుకాబన్ధనం మోచయితుమపి న యోగ్యోస్మి, తాదృశో మత్తో గురుతర ఏకః పురుషో మత్పశ్చాదాగచ్ఛతి|
8 Ich zwar habe euch mit Wasser getauft, er aber wird euch mit Heiligem Geiste taufen.
అహం యుష్మాన్ జలే మజ్జితవాన్ కిన్తు స పవిత్ర ఆత్మాని సంమజ్జయిష్యతి|
9 Und es geschah in jenen Tagen, da kam Jesus von Nazareth in Galiläa, und wurde von Johannes in dem Jordan getauft.
అపరఞ్చ తస్మిన్నేవ కాలే గాలీల్ప్రదేశస్య నాసరద్గ్రామాద్ యీశురాగత్య యోహనా యర్ద్దననద్యాం మజ్జితోఽభూత్|
10 Und alsbald, als er von dem Wasser heraufstieg, sah er die Himmel sich teilen und den Geist wie eine Taube auf ihn herniederfahren.
స జలాదుత్థితమాత్రో మేఘద్వారం ముక్తం కపోతవత్ స్వస్యోపరి అవరోహన్తమాత్మానఞ్చ దృష్టవాన్|
11 Und eine Stimme geschah aus den Himmeln: Du bist mein geliebter Sohn, an dir habe ich Wohlgefallen gefunden.
త్వం మమ ప్రియః పుత్రస్త్వయ్యేవ మమమహాసన్తోష ఇయమాకాశీయా వాణీ బభూవ|
12 Und alsbald treibt der Geist ihn hinaus in die Wüste.
తస్మిన్ కాలే ఆత్మా తం ప్రాన్తరమధ్యం నినాయ|
13 Und er war vierzig Tage in der Wüste und wurde von dem Satan versucht; und er war unter den wilden Tieren, und die Engel dienten ihm.
అథ స చత్వారింశద్దినాని తస్మిన్ స్థానే వన్యపశుభిః సహ తిష్ఠన్ శైతానా పరీక్షితః; పశ్చాత్ స్వర్గీయదూతాస్తం సిషేవిరే|
14 Nachdem aber Johannes überliefert war, kam Jesus nach Galiläa, predigte das Evangelium des Reiches Gottes und sprach:
అనన్తరం యోహని బన్ధనాలయే బద్ధే సతి యీశు ర్గాలీల్ప్రదేశమాగత్య ఈశ్వరరాజ్యస్య సుసంవాదం ప్రచారయన్ కథయామాస,
15 Die Zeit ist erfüllt, und das Reich Gottes ist nahe gekommen. Tut Buße und glaubet an das Evangelium.
కాలః సమ్పూర్ణ ఈశ్వరరాజ్యఞ్చ సమీపమాగతం; అతోహేతో ర్యూయం మనాంసి వ్యావర్త్తయధ్వం సుసంవాదే చ విశ్వాసిత|
16 Als er aber am See von Galiläa wandelte, sah er Simon und Andreas, Simons Bruder, die in dem See ein Netz hin-und herwarfen, denn sie waren Fischer.
తదనన్తరం స గాలీలీయసముద్రస్య తీరే గచ్ఛన్ శిమోన్ తస్య భ్రాతా అన్ద్రియనామా చ ఇమౌ ద్వౌ జనౌ మత్స్యధారిణౌ సాగరమధ్యే జాలం ప్రక్షిపన్తౌ దృష్ట్వా తావవదత్,
17 Und Jesus sprach zu ihnen: Kommet mir nach, und ich werde euch zu Menschenfischern machen;
యువాం మమ పశ్చాదాగచ్ఛతం, యువామహం మనుష్యధారిణౌ కరిష్యామి|
18 und alsbald verließen sie ihre Netze und folgten ihm nach.
తతస్తౌ తత్క్షణమేవ జాలాని పరిత్యజ్య తస్య పశ్చాత్ జగ్మతుః|
19 Und von dannen ein wenig weitergehend, sah er Jakobus, den Sohn des Zebedäus, und seinen Bruder Johannes, auch sie im Schiffe, wie sie die Netze ausbesserten;
తతః పరం తత్స్థానాత్ కిఞ్చిద్ దూరం గత్వా స సివదీపుత్రయాకూబ్ తద్భ్రాతృయోహన్ చ ఇమౌ నౌకాయాం జాలానాం జీర్ణముద్ధారయన్తౌ దృష్ట్వా తావాహూయత్|
20 und alsbald rief er sie. Und sie ließen ihren Vater Zebedäus in dem Schiffe mit den Tagelöhnern und gingen weg, ihm nach.
తతస్తౌ నౌకాయాం వేతనభుగ్భిః సహితం స్వపితరం విహాయ తత్పశ్చాదీయతుః|
21 Und sie gehen hinein nach Kapernaum. Und alsbald an dem Sabbath ging er in die Synagoge und lehrte.
తతః పరం కఫర్నాహూమ్నామకం నగరముపస్థాయ స విశ్రామదివసే భజనగ్రహం ప్రవిశ్య సముపదిదేశ|
22 Und sie erstaunten sehr über seine Lehre: denn er lehrte sie wie einer, der Gewalt hat, und nicht wie die Schriftgelehrten.
తస్యోపదేశాల్లోకా ఆశ్చర్య్యం మేనిరే యతః సోధ్యాపకాఇవ నోపదిశన్ ప్రభావవానివ ప్రోపదిదేశ|
23 Und es war in ihrer Synagoge ein Mensch mit einem unreinen Geiste;
అపరఞ్చ తస్మిన్ భజనగృహే అపవిత్రభూతేన గ్రస్త ఏకో మానుష ఆసీత్| స చీత్శబ్దం కృత్వా కథయాఞ్చకే
24 und er schrie auf und sprach: Laß ab! Was haben wir mit dir zu schaffen, Jesu, Nazarener? Bist du gekommen, uns zu verderben? Ich kenne dich, wer du bist: der Heilige Gottes.
భో నాసరతీయ యీశో త్వమస్మాన్ త్యజ, త్వయా సహాస్మాకం కః సమ్బన్ధః? త్వం కిమస్మాన్ నాశయితుం సమాగతః? త్వమీశ్వరస్య పవిత్రలోక ఇత్యహం జానామి|
25 Und Jesus bedrohte ihn und sprach: Verstumme und fahre aus von ihm!
తదా యీశుస్తం తర్జయిత్వా జగాద తూష్ణీం భవ ఇతో బహిర్భవ చ|
26 Und der unreine Geist zerrte ihn und rief mit lauter Stimme und fuhr von ihm aus.
తతః సోఽపవిత్రభూతస్తం సమ్పీడ్య అత్యుచైశ్చీత్కృత్య నిర్జగామ|
27 Und sie entsetzten sich alle, so daß sie sich untereinander befragten und sprachen: Was ist dies? Was ist dies für eine neue Lehre? Denn mit Gewalt gebietet er selbst den unreinen Geistern, und sie gehorchen ihm.
తేనైవ సర్వ్వే చమత్కృత్య పరస్పరం కథయాఞ్చక్రిరే, అహో కిమిదం? కీదృశోఽయం నవ్య ఉపదేశః? అనేన ప్రభావేనాపవిత్రభూతేష్వాజ్ఞాపితేషు తే తదాజ్ఞానువర్త్తినో భవన్తి|
28 Und alsbald ging das Gerücht von ihm aus in die ganze Umgegend von Galiläa.
తదా తస్య యశో గాలీలశ్చతుర్దిక్స్థసర్వ్వదేశాన్ వ్యాప్నోత్|
29 Und alsbald gingen sie aus der Synagoge und kamen in das Haus Simons und Andreas', mit Jakobus und Johannes.
అపరఞ్చ తే భజనగృహాద్ బహి ర్భూత్వా యాకూబ్యోహన్భ్యాం సహ శిమోన ఆన్ద్రియస్య చ నివేశనం ప్రవివిశుః|
30 Die Schwiegermutter Simons aber lag fieberkrank danieder; und alsbald sagen sie ihm von ihr.
తదా పితరస్య శ్వశ్రూర్జ్వరపీడితా శయ్యాయామాస్త ఇతి తే తం ఝటితి విజ్ఞాపయాఞ్చక్రుః|
31 Und er trat hinzu und richtete sie auf, indem er sie bei der Hand ergriff; und das Fieber verließ sie alsbald, und sie diente ihnen.
తతః స ఆగత్య తస్యా హస్తం ధృత్వా తాముదస్థాపయత్; తదైవ తాం జ్వరోఽత్యాక్షీత్ తతః పరం సా తాన్ సిషేవే|
32 Als es aber Abend geworden war, als die Sonne unterging, brachten sie alle Leidenden und Besessenen zu ihm;
అథాస్తం గతే రవౌ సన్ధ్యాకాలే సతి లోకాస్తత్సమీపం సర్వ్వాన్ రోగిణో భూతధృతాంశ్చ సమానిన్యుః|
33 und die ganze Stadt war an der Tür versammelt.
సర్వ్వే నాగరికా లోకా ద్వారి సంమిలితాశ్చ|
34 Und er heilte viele, die an mancherlei Krankheiten leidend waren; und er trieb viele Dämonen aus und erlaubte den Dämonen nicht zu reden, weil sie ihn kannten.
తతః స నానావిధరోగిణో బహూన్ మనుజానరోగిణశ్చకార తథా బహూన్ భూతాన్ త్యాజయాఞ్చకార తాన్ భూతాన్ కిమపి వాక్యం వక్తుం నిషిషేధ చ యతోహేతోస్తే తమజానన్|
35 Und frühmorgens, als es noch sehr dunkel war, stand er auf und ging hinaus und ging hin an einen öden Ort und betete daselbst.
అపరఞ్చ సోఽతిప్రత్యూషే వస్తుతస్తు రాత్రిశేషే సముత్థాయ బహిర్భూయ నిర్జనం స్థానం గత్వా తత్ర ప్రార్థయాఞ్చక్రే|
36 Und Simon und die mit ihm waren, gingen ihm nach;
అనన్తరం శిమోన్ తత్సఙ్గినశ్చ తస్య పశ్చాద్ గతవన్తః|
37 und als sie ihn gefunden hatten, sagen sie zu ihm: Alle suchen dich.
తదుద్దేశం ప్రాప్య తమవదన్ సర్వ్వే లోకాస్త్వాం మృగయన్తే|
38 Und er spricht zu ihnen: Laßt uns anderswohin in die nächsten Flecken gehen, auf daß ich auch daselbst predige; denn dazu bin ich ausgegangen.
తదా సోఽకథయత్ ఆగచ్ఛత వయం సమీపస్థాని నగరాణి యామః, యతోఽహం తత్ర కథాం ప్రచారయితుం బహిరాగమమ్|
39 Und er predigte in ihren Synagogen in ganz Galiläa und trieb die Dämonen aus.
అథ స తేషాం గాలీల్ప్రదేశస్య సర్వ్వేషు భజనగృహేషు కథాః ప్రచారయాఞ్చక్రే భూతానత్యాజయఞ్చ|
40 Und es kommt ein Aussätziger zu ihm, bittet ihn und kniet vor ihm nieder und spricht zu ihm: Wenn du willst, kannst du mich reinigen.
అనన్తరమేకః కుష్ఠీ సమాగత్య తత్సమ్ముఖే జానుపాతం వినయఞ్చ కృత్వా కథితవాన్ యది భవాన్ ఇచ్ఛతి తర్హి మాం పరిష్కర్త్తుం శక్నోతి|
41 Jesus aber, innerlich bewegt, streckte die Hand aus, rührte ihn an und spricht zu ihm: Ich will; sei gereinigt.
తతః కృపాలు ర్యీశుః కరౌ ప్రసార్య్య తం స్పష్ట్వా కథయామాస
42 Und [während er redete, ] wich alsbald der Aussatz von ihm, und er war gereinigt.
మమేచ్ఛా విద్యతే త్వం పరిష్కృతో భవ| ఏతత్కథాయాః కథనమాత్రాత్ స కుష్ఠీ రోగాన్ముక్తః పరిష్కృతోఽభవత్|
43 Und er bedrohte ihn und schickte ihn alsbald fort und spricht zu ihm:
తదా స తం విసృజన్ గాఢమాదిశ్య జగాద
44 Siehe zu, sage niemand etwas; sondern gehe hin, zeige dich dem Priester und opfere für deine Reinigung, was Moses geboten hat, ihnen zu einem Zeugnis.
సావధానో భవ కథామిమాం కమపి మా వద; స్వాత్మానం యాజకం దర్శయ, లోకేభ్యః స్వపరిష్కృతేః ప్రమాణదానాయ మూసానిర్ణీతం యద్దానం తదుత్సృజస్వ చ|
45 Er aber ging weg und fing an, es viel kundzumachen und die Sache auszubreiten, so daß er nicht mehr öffentlich in die Stadt gehen konnte; sondern er war draußen in öden Örtern, und sie kamen von allen Seiten zu ihm.
కిన్తు స గత్వా తత్ కర్మ్మ ఇత్థం విస్తార్య్య ప్రచారయితుం ప్రారేభే తేనైవ యీశుః పునః సప్రకాశం నగరం ప్రవేష్టుం నాశక్నోత్ తతోహేతోర్బహిః కాననస్థానే తస్యౌ; తథాపి చతుర్ద్దిగ్భ్యో లోకాస్తస్య సమీపమాయయుః|
