Markus 4
1 Und wiederum fing er an, am See zu lehren. Und es versammelte sich eine große Volksmenge zu ihm, so daß er in ein Schiff stieg und auf dem See saß; und die ganze Volksmenge war am See auf dem Lande.
ଜିସୁନ୍ ଆରି ଗାଲିଲି ଅନେଙ୍ ସମେଁୟ୍ଣ୍ଡ୍ରାଲୋଙନ୍ ଞନଙନ୍ ତନିୟନ୍ ଆସନ୍ ଉଲନେ, ଆରି ଆମଙନ୍ ଏତ୍ତେଲେ ଆ ଗୋଗୋୟ୍ ମନ୍ରାଞ୍ଜି ଇୟ୍ଲାୟ୍ ରୁକ୍କୁନେଜି ଡ, ଆନିନ୍ ସମେଁୟ୍ଣ୍ଡ୍ରାଲୋଙନ୍ ଆଡ୍ରକୋଏନ୍ ଅବୟ୍ ଡୋଙ୍ଗାଲୋଙନ୍ ଇୟ୍ଲେ ତଙ୍କୁମେ, ଆରି ମନ୍ରାଞ୍ଜି ସମେଁୟ୍ଣ୍ଡ୍ରାନ୍ ଆ ତୁୟାୟ୍ରେଙ୍ ଡକୋଲଞ୍ଜି ।
2 Und er lehrte sie vieles in Gleichnissen; und er sprach zu ihnen in seiner Lehre:
ତି ଆ ବନେଡ଼ା ଆନିନ୍ ଅନବ୍ଜଙ୍ବରନ୍ ବାତ୍ତେ ଆନିଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ଞନଙନ୍ ତିୟେଞ୍ଜି, ଆନିନ୍ ଞନଙନ୍ ଆତ୍ରିୟେନ୍ ଆଡିଡ୍ ଆନିଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ଗାମେନ୍,
3 Höret! Siehe, der Säemann ging aus zu säen.
“ଅମ୍ଡଙ୍ବା, ଅବୟ୍ ବୁବ୍ବୁଡ୍ନେମରନ୍ ଜମ୍ମଲନ୍ ବୁବ୍ବୁଡନ୍ ଆସନ୍ ଡୁଙ୍ଲନେ ।
4 Und es geschah, indem er säte, fiel etliches an den Weg, und die Vögel kamen und fraßen es auf.
ଆନିନ୍ ବୁଡା ବୁଡା ଲାଙ୍ଲେଡ୍ ଜମ୍ମଲନ୍ ଅନେଙ୍ ତଙରନ୍ ଗଲୋଏନ୍, ଆରି ଅନ୍ତିଡଞ୍ଜି ଜିର୍ରେ ତିଆତେ ଇୟ୍ଲାୟ୍ ଜୋମେଜି ।
5 Und anderes fiel auf das Steinichte, wo es nicht viel Erde hatte; und alsbald ging es auf, weil es nicht tiefe Erde hatte.
ଆରି ଲାଙ୍ଲେଡ୍ ଅସୋୟ୍ ଲବନ୍ ଆଡ୍ରକୋଏନ୍ ଅରେଙ୍ଲଲୋଙନ୍ ଗଲୋଏନ୍, ଆରି ଗୋଗୋୟ୍ ଲବତଡନ୍ ଆସନ୍ ଲପଡାବ୍ଲାୟ୍,
6 Und als die Sonne aufging, wurde es verbrannt, und weil es keine Wurzel hatte, verdorrte es.
ବନ୍ଡ ଓୟୋଙନ୍ ଆଡ୍ରୁଙ୍ଲନାଞନ୍ ତିଆତେ ଜୋମ୍ତୋଡାଜେନ୍ ଆରି ମନଙ୍ ଅଣ୍ଡ୍ରଙ୍ ଆଜଡ୍ନେନ୍ ଆସନ୍ ଅସରେନ୍ ।
7 Und anderes fiel unter die Dornen; und die Dornen schossen auf und erstickten es, und es gab keine Frucht.
ଆରି ଲାଙ୍ଲେଡ୍ ଅବ୍ବାଙ୍ନୁବ୍ରେଙନ୍ ଗଲୋଏନ୍, ଆରି ଅବ୍ବାଙ୍ନୁବନ୍ ଡୋଲନ୍ ସୋଡ଼ାଲେ ତିଆତେଜି ଲଲ୍ଲଡାଜେନ୍ ଆରି ଇନ୍ନିଙ୍ ଅଃନ୍ନଜଲୋ ।
8 Und anderes fiel in die gute Erde und gab Frucht, die aufschoß und wuchs; und eines trug dreißig-, und eines sechzig-, und eines hundertfältig.
ଆରି, ଲାଙ୍ଲେଡ୍ ଜମ୍ମଲନ୍ ମନଙ୍ ଲବଲୋଙନ୍ ଗଲୋଏନ୍, ତିଆତେ ପଡାବ୍ଲେ ସୋଡ଼ାଏନ୍, ସିଲଡ୍ଲ୍ଲନ୍ ତିରିସି ଗୁନା ସାଟିଏ ଗୁନା ଆରି ସଏ ଗୁନା ଜାୟ୍ ଅଜଏନ୍ ।”
9 Und er sprach: Wer Ohren hat zu hören, der höre!
ଆରି ଜିସୁନ୍ ବର୍ରନେ, “ଆନା ଅନମ୍ଡଙନ୍ ଆସନ୍ ଆଲୁଡନ୍ ଡକୋ, ଆନିନ୍ ଅମ୍ଡଙେତୋ ।”
10 Und als er allein war, fragten ihn, die um ihn waren mit den Zwölfen um die Gleichnisse.
ଜିସୁନ୍ ଆତିନ୍ସଜନ୍ ଆଡ୍ରକୋଲନେନ୍ ଆଡିଡ୍ ଅନବ୍ଜଙ୍ବରନ୍ ଆରମ୍ଡଙେଞ୍ଜି ଆ ମନ୍ରାଞ୍ଜି ଲାଙ୍ଲେନ୍ନେ, ବାରଜଣ ଞଙ୍ନେମରଞ୍ଜି ସରିନ୍ ମାୟ୍ଲନ୍ “ଆମନ୍ ଇନିବା ଅନବ୍ଜଙ୍ବରନ୍ ବାତ୍ତେ ଞନଙନ୍ ତିୟ୍ତେ ଆରି କେନ୍ ଆ ଗରାମ୍ଗାମନ୍ ଇନି” ଗାମ୍ଲେ ଜିସୁନ୍ଆଡଙ୍ ଇୟ୍ଲାୟ୍ ବରେଜି ।
11 Und er sprach zu ihnen: Euch ist es gegeben, das Geheimnis des Reiches Gottes [zu wissen]; jenen aber, die draußen sind, geschieht alles in Gleichnissen,
ତିଆସନ୍ ଜିସୁନ୍ ଆନିଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ବରେଞ୍ଜି, “ଇସ୍ୱରନ୍ ଆ ରାଜ୍ୟ ଆ ସନସବର୍ଜି ଗନନ୍ଲୁଡନ୍ ଆସନ୍ ଆମ୍ୱେଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ବୋର୍ସାନ୍ ଆତିୟ୍ତିୟ୍, ବନ୍ଡ ତି ଆନ୍ନାମରଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ଅଡ଼୍କୋନ୍ ଆ ବର୍ନେ ଅନବ୍ଜଙ୍ବରନ୍ ବାତ୍ତେ ବନରନ୍ ଡେତେ,
12 “auf daß sie sehend sehen und nicht wahrnehmen, und hörend hören und nicht verstehen, damit sie sich nicht etwa bekehren und ihnen vergeben werde”.
ଏଙ୍ଗାଲ୍ଡେନ୍ ‘ଆନିଞ୍ଜି ଗିଜାନ୍ ଗିଜାନ୍ ଅଃଜ୍ଜନାଏଜି, ଆରି ଅମ୍ଡଙାନ୍ ଅମ୍ଡଙାନ୍ ଅଃଗନ୍ଲୁଡେଜି, ଅସମୟ୍ ଆନିଞ୍ଜି ତିଆତେ ଜନାଡାଲେ, ଗନ୍ଲୁଡ୍ଲେ ଇସ୍ୱରନ୍ ଆମଙ୍ ୟର୍ତନାଜି ଆରି କେମାନ୍ ଞାଙ୍ତଜି ।’”
13 Und er spricht zu ihnen: Fasset ihr dieses Gleichnis nicht? Und wie werdet ihr all die Gleichnisse verstehen?
ଜିସୁନ୍ ଆନିଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ଗାମେନ୍, “ଆମ୍ୱେଞ୍ଜି କେନ୍ ଅନବ୍ଜଙ୍ବରନ୍ ଅଃଗନ୍ଲୁଡ୍ବେନ୍ ପଙ୍? ଏତ୍ତେଲ୍ଡେନ୍ ଆନ୍ନା ଅନବ୍ଜଙ୍ବରଞ୍ଜି ଏଙ୍ଗାଲେ ଏଗନ୍ଲୁଡ୍ତେ?
14 Der Sämann sät das Wort.
ବୁବ୍ବୁଡ୍ନେମରନ୍ ଇସ୍ୱରନ୍ ଆ ବର୍ନେ ବିଡ୍ତେ,
15 Diese aber sind die an dem Wege: wo das Wort gesät wird und, wenn sie es hören, alsbald der Satan kommt und das Wort wegnimmt, das in ihre Herzen gesät war.
ଲାଙ୍ଲେଡ୍ ମନ୍ରାଞ୍ଜି କେନ୍ ଅନ୍ତମ୍ ଡକୋଜି, ଆନାଜି ଅମ୍ଡଙ୍ତଜି, ଆରି ଅମ୍ଡଙାନ୍ ଅମ୍ଡଙାନ୍ ସିଲତ୍ତେମା ଆମଙଞ୍ଜି ଆବ୍ରୁଡ୍ଲ୍ଲନେନ୍ ଆ ବର୍ନେଜି ସନୁମନ୍ ରାଉଡାଲନ୍ ଇୟ୍ତାୟ୍ ପାଙେ, ଆନିଞ୍ଜି ଜମ୍ମଲନ୍ ଆବ୍ରୁଡ୍ଲ୍ଲନେନ୍ ଅନେଙ୍ ତଙରନ୍ ଆ ଲବ ଅନ୍ତମ୍ ।
16 Und diese sind es gleicherweise, die auf das Steinichte gesät werden, welche, wenn sie das Wort hören, es alsbald mit Freuden aufnehmen,
ତିଅନ୍ତମ୍, ଆନାଜି ବର୍ନେନ୍ ଅମ୍ଡଙାନ୍ ଅମ୍ଡଙାନ୍ ସର୍ଡାନ୍ ବାତ୍ତେ ତିଆତେ ଜାତଜି,
17 und sie haben keine Wurzel in sich, sondern sind nur für eine Zeit; dann, wenn Drangsal entsteht oder Verfolgung um des Wortes willen, ärgern sie sich alsbald.
ବନ୍ଡ ଆମଙଞ୍ଜି ଆଜଡନ୍ ଅଣ୍ଡ୍ରଙ୍ ଲାମେନ୍ ଆସନ୍ ଗଡ୍ଡେଃ ମତ୍ରମ୍ ଡକୋତଞ୍ଜି, ସିଲଡ୍ଲ୍ଲନ୍ ବର୍ନେନ୍ ଆ ଲତ୍ତେଙ୍ଲୋଙ୍ ଡଣ୍ଡନ୍, ଡନଣ୍ଡାୟନ୍ ଞାଙେଞ୍ଜି ଡେନ୍, ଆନିଞ୍ଜି ସିଲତ୍ତେମା ଡର୍ନେନ୍ ଅମ୍ରେଙ୍ତଜି, ଆନିଞ୍ଜି ଜମ୍ମଲନ୍ ଆବ୍ରୁଡ୍ଲ୍ଲନେନ୍ ଅରେଙ୍ଲନ୍ ଅନ୍ତମ୍ ।
18 Und andere sind die, welche unter die Dornen gesät werden: diese sind es, welche das Wort gehört haben,
ଆରି ଆନାଜି ବର୍ନେନ୍ ଅମ୍ଡଙ୍ତଜି, ଆରି ଅନମେଙନ୍ ଆନିଃୟମ୍, ଅନର୍ଜେନ୍ ଡ ଆନ୍ନା ଅନିଃୟମ୍ଜି ଗନ୍ଲେ ବର୍ନେନ୍ ଲାତ୍ତିନ୍ତେ, ଆରି ତିଆତେ ଅଃନ୍ନଜଏ,
19 und die Sorgen des Lebens und der Betrug des Reichtums und die Begierde nach den übrigen Dingen kommen hinein und ersticken das Wort, und es bringt keine Frucht. (aiōn g165)
ତି ଆ ମନ୍ରାଜି ଜମ୍ମଲନ୍ ଆବ୍ରୁଡ୍ଲ୍ଲନେନ୍ ଅବ୍ବାଙ୍ନୁବ୍ରେଙନ୍ ଆ ଲବ ଅନ୍ତମ୍ । (aiōn g165)
20 Und diese sind es, die auf die gute Erde gesät sind, welche das Wort hören und aufnehmen und Frucht bringen: eines dreißig-, und eines sechzig-, und eines hundertfältig.
ଆରି, ଆନାଜି ବର୍ନେନ୍ ଅମ୍ଡଙ୍ଲେ ତିଆତେ ଜାତଜି ଆରି ତିରିସି ଗୁନା, ସାଟିଏ ଗୁନା, ସଏ ଗୁନା ଅଜତଜି, ଆନିଞ୍ଜି ଜମ୍ମଲନ୍ ଆବ୍ରୁଡ୍ଲ୍ଲନେନ୍ ମନଙ୍ ଲବନ୍ ଅନ୍ତମ୍ ।”
21 Und er sprach zu ihnen: Kommt etwa die Lampe, auf daß sie unter den Scheffel oder unter das Bett gestellt werde? Nicht daß sie auf das Lampengestell gestellt werde?
ଜିସୁନ୍ ଆନିଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ଆରି ବରେଞ୍ଜି, “ପିଙ୍କନ୍ ଇନି ମାଡ଼ିଞନ୍ ଆ ଜାୟ୍ତା ଅଡ଼େ କଟନ୍ ଆ ଜାୟ୍ତା ଡନକ୍କୋନ୍ ଆସନ୍ ପଙ୍ ତନରନ୍ ଡେତେ? ପିଙ୍କପିଲନ୍ ଆ ତୋଣ୍ଡୋଲୋଙ୍ ଡନକ୍କୋନ୍ ଆସନ୍ ପଙ୍ ତିଆତେ ତନରନ୍ ଅଃଡ୍ଡେଏ?
22 Denn es ist nichts verborgen, außer damit es offenbar gemacht werde, noch gibt es etwas Geheimes, sondern auf daß es ans Licht komme.
ଇନିଆସନ୍ଗାମେଣ୍ଡେନ୍ ଏର୍ନବ୍ଗିୟ୍ତାନ୍ ଆସନ୍ ଇନ୍ନିଙ୍ ଆସସ ତଡ୍, ଆରି ଅଙ୍ଗାତେ ଆସସ ଡକୋ, ତିଆତେ ଅନବ୍ଗିୟ୍ତାନ୍ ଆସନ୍ ଆସସ ଡକୋ ।
23 Wenn jemand Ohren hat zu hören, der höre!
ଆନା ଅନମ୍ଡଙନ୍ ଆସନ୍ ଆଲୁଡନ୍ ଡକୋ, ଆନିନ୍ ଅମ୍ଡଙେତୋ ।”
24 Und er sprach zu ihnen: Sehet zu, was ihr höret; mit welchem Maße ihr messet, wird euch gemessen werden, und es wird euch hinzugefügt werden.
ଜିସୁନ୍ ଆରି ଆନିଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ବରେଞ୍ଜି, “ଇନି ଏଅମ୍ଡଙ୍ତେ, ତିଆତେ ଆସନ୍ ଗିୟ୍ଡମ୍ନାବା । ଅଙ୍ଗା ଆ ତନରେଡ୍ଲୋଙ୍ ଆମ୍ୱେଞ୍ଜି ଏତରେଡ୍ତେ, ତି ଆ ତନରେଡ୍ଲୋଙ୍ ଇସ୍ୱରନ୍ ଆମ୍ୱେଞ୍ଜି ଆସନ୍ ତରେଡ୍ଲେ ତିୟ୍ତବେନ୍, ଆରି ଆମ୍ୱେଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ଗୋଗୋୟ୍ ତନିୟନ୍ ଡେତେ ।
25 Denn wer irgend hat, dem wird gegeben werden; und wer nicht hat, von dem wird selbst, was er hat, genommen werden.
ଇନିଆସନ୍ଗାମେଣ୍ଡେନ୍ ଆନା ଆମଙ୍ ଡକୋ, ଆନିନ୍ଆଡଙ୍ ତନିୟନ୍ ଡେତେ, ଆରି ଆନା ଆମଙ୍ ଇନ୍ନିଙ୍ ତଡ୍, ଆମଙନ୍ ଇନି ଡକୋ, ତିଆତେ ନିୟ୍ ଆମଙନ୍ ସିଲଡ୍ ପନାଙନ୍ ଡେତେ ।”
26 Und er sprach: Also ist das Reich Gottes, wie wenn ein Mensch den Samen auf das Land wirft,
ଜିସୁନ୍ ଆରି ବର୍ରନେ, “ଇସ୍ୱରନ୍ ଆ ରାଜ୍ୟ କେନ୍ ଅନ୍ତମ୍, ଅବୟ୍ ମନ୍ରାନ୍ ଆ ବସେଙ୍ଲୋଙନ୍ ଜମ୍ମଲନ୍ ବିଡ୍ତେ,
27 und schläft und aufsteht, Nacht und Tag, und der Same sprießt hervor und wächst, er weiß selbst nicht wie.
ଆନିନ୍, ତଗଲନ୍ ଡିମଡ୍ତନେ ତମ୍ବାନ୍ ଡୋତନେ, ଆରି ଜମ୍ମଲନ୍ ଏଙ୍ଗାଲେ ପଡାବ୍ଲେ ସୋଡ଼ାତେ, ତିଆତେ ଆନିନ୍ ଅଃଜ୍ଜନାଏ ।
28 Die Erde bringt von selbst Frucht hervor, zuerst Gras, dann eine Ähre, dann vollen Weizen in der Ähre.
ଲବନ୍ ଆନିନ୍ଡମ୍ ଜଅନ୍ ଅବ୍ଜତେ, ପର୍ତମ୍ମୁ ଆ ଅଲାନ୍, ତିକ୍କି ସିସାନ୍, ସିଲଡ୍ଲ୍ଲନ୍ ସିସାଲୋଙନ୍ ବରିୟ୍ ଜନ୍ରୋମନ୍ ।
29 Wenn aber die Frucht sich darbietet, so schickt er alsbald die Sichel, denn die Ernte ist da.
ବନ୍ଡ ଜନ୍ରୋମନ୍ ଅଗୁରେନ୍ ସିଲଡ୍ଲ୍ଲନ୍ ଗଡ୍ଗଡ୍ନେ ବେଡ଼ାନ୍ ଅଡ଼ୋଲାୟ୍ ଡେନ୍ ଆନିନ୍ କଡ଼ତ୍ତିନ୍ ବାତ୍ତେ ଗଡ୍ତେ ।”
30 Und er sprach: Wie sollen wir das Reich Gottes vergleichen? Oder in welchem Gleichnis sollen wir es darstellen?
“ଜିସୁନ୍ ଆରି ବର୍ରନେ, ଇନ୍ଲେଞ୍ଜି ଆନା ସରିନ୍ ଇସ୍ୱରନ୍ ଆ ରାଜ୍ୟ ଜଙ୍ବୋ? ଅଙ୍ଗା ଆନବ୍ଜଙ୍ବର୍ ବାତ୍ତେ ତିଆତେ ବର୍ନେବୋ?
31 Gleichwie ein Senfkorn, welches, wenn es auf die Erde gesät wird, kleiner ist als alle Samen, die auf der Erde sind;
ତିଆତେ ଅବୟ୍ ସୋର୍ସୋବାୟନ୍ ଅନ୍ତମ୍, ଲବଲୋଙନ୍ ଆବ୍ରୁଡ୍ଲ୍ଲନେନ୍ ଆଡିଡ୍ ତିଆତେ ପୁର୍ତିଲୋଙନ୍ ଅଡ଼୍କୋନ୍ ଆବାୟ୍ ସିଲଡ୍ ସନ୍ନା,
32 und, wenn es gesät ist, aufschießt und größer wird als alle Kräuter und große Zweige treibt, so daß unter seinem Schatten die Vögel des Himmels sich niederlassen können.
ବନ୍ଡ ବୁଡ୍ଲନ୍ ଡେନ୍ ତିଆତେ ସୋଡ଼ାଡାଲେ ଡୋତନେ ଆରି କୋତ୍ତାଲୋଙନ୍ ଅଡ଼୍କୋନ୍ ଆ ଓଆବ୍ଜି ସିଲଡ୍ ତିଆତେ ସୋଡ଼ାତେ, ଆରି ଆ କେଣ୍ଡାରଞ୍ଜି ଏତ୍ତେଲେ ସୋଡ଼ାରାତେ ଡ, ତି ଆରାନୁବ୍ ଆ ଲୁମ୍ମୁଲୋଙନ୍ ଅନ୍ତିଡଞ୍ଜି ଇୟ୍ତାୟ୍ ବସାନେଜି ।”
33 Und in vielen solchen Gleichnissen redete er zu ihnen das Wort, wie sie es zu hören vermochten.
ଆନିନ୍ କେନ୍ ଅନ୍ତମ୍ ଗୋଗୋୟ୍ ଅନବ୍ଜଙ୍ବରନ୍ ବାତ୍ତେ ରପ୍ତି ଆଗ୍ରନ୍ଲୁଡ୍ତେଞ୍ଜି ଅନ୍ତମ୍ ଆନିଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ଞନଙନ୍ ତିୟେନ୍ ।
34 Ohne Gleichnis aber redete er nicht zu ihnen; aber seinen Jüngern erklärte er alles besonders.
ଆରି ଅନବ୍ଜଙ୍ବରନ୍ ଅମ୍ରେଙ୍ଡାଲେ ଆନିନ୍ ଆମଙଞ୍ଜି ଅନ୍ନିଙ୍ ଆ ବର୍ନେ ଅଃବ୍ବର୍ରନେ । ବନ୍ଡ ଆନିନ୍ ଆତିନ୍ସଜନ୍ ଆଡ୍ରକୋଲନ୍ ଆଡିଡ୍ କେନ୍ ଅଡ଼୍କୋନ୍ ଆ ବର୍ନେଜି ଆ ଞଙ୍ନେମରଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ବରେଞ୍ଜି ।
35 Und an jenem Tage, als es Abend geworden war, spricht er zu ihnen: Laßt uns übersetzen an das jenseitige Ufer.
ତି ଆ ଡିନ୍ନା ଆସ୍ରାଲ୍ଲୁମେନ୍ ଜିସୁନ୍ ଞଙ୍ନେମରଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ବରେଞ୍ଜି, “ୟବା, ସମେଁୟ୍ଣ୍ଡ୍ରାନ୍ ଆ ଅଡିଗଡ୍ ଏଜିର୍ବା ।”
36 Und als er die Volksmenge entlassen hatte, nehmen sie ihn, wie er war, in dem Schiffe mit. Aber auch andere Schiffe waren mit ihm.
ସିଲତ୍ତେ ଞଙ୍ନେମରଞ୍ଜି ମନ୍ରାଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ଅମ୍ରେଙ୍ଡାଲେ, ଜିସୁନ୍ ଅଙ୍ଗା ଡୋଙ୍ଗାଲୋଙ୍ ତଙ୍କୁମ୍ଲେ ଡକୋଲନେ ତି ଆ ଡୋଙ୍ଗାଲୋଙ୍ ଡାଜେଞ୍ଜି, ସିଲଡ୍ଲ୍ଲନ୍ ଞଙ୍ନେମରଞ୍ଜି ଜିସୁନ୍ଆଡଙ୍ ଆନିଞ୍ଜି ସରିନ୍ ଓରୋଙେଞ୍ଜି, ଆରି ଆନ୍ନା ଡୋଙ୍ଗାଞ୍ଜି ନିୟ୍ ଆମଙଞ୍ଜି ଡକୋଏନ୍ ।
37 Und es erhebt sich ein heftiger Sturmwind, und die Wellen schlugen in das Schiff, so daß es sich schon füllte.
ତିକ୍କି, ଏରବ୍ବୋମଙ୍ଡାଗୋ ଆକ୍ରାନ୍ ରିଙ୍ଗେତିରନ୍ ଅଡ଼ୋଲାୟ୍, ଆରି ଅଡ୍ଡୋୟ୍ଡାନ୍ ଆତ୍ରଙ୍ଞାଲାଞନ୍ ଡୋଙ୍ଗାଲୋଙନ୍ ଡାଆନ୍ ବରିୟ୍ଲେ ପାଙେନ୍ ।
38 Und er war im Hinterteil des Schiffes und schlief auf einem Kopfkissen; und sie wecken ihn auf und sprechen zu ihm: Lehrer, liegt dir nichts daran, daß wir umkommen?
ତିଆଡିଡ୍ ଜିସୁନ୍ ଡୋଙ୍ଗାନ୍ ଆ ତିକ୍କିଗଡ୍ ଅନିବବ୍ଲୋଙନ୍ ଆବବନ୍ ଡକ୍କୋଡାଲେ ଲୁଡ୍ଲେ ଡକୋଲନ୍, ଆରି ଞଙ୍ନେମରଞ୍ଜି ଆନିନ୍ଆଡଙ୍ ତର୍ତର୍ରେ ବରେଞ୍ଜି, “ଏ ଞନଙ୍ତିୟ୍ମର୍, ଇନ୍ଲେଞ୍ଜି ରବୁଲଲେନ୍, ଆମନ୍ ଇନ୍ନିଙ୍ ପଙ୍ ଅଃନ୍ନିୟମେ?”
39 Und er wachte auf, bedrohte den Wind und sprach zu dem See: Schweig, verstumme! Und der Wind legte sich, und es ward eine große Stille.
ସିଲତ୍ତେ ଜିସୁନ୍ ଡୋଲନ୍ ରିଙ୍ଗେନ୍ ବବ୍ତଙ୍ଡାଲେ ଅଡ୍ଡୋୟ୍ଡାନ୍ ବରେନ୍, “କଡ଼ିଙା, ରିଙ୍ ଗାମ୍ଲେ ଡକୋନା ।” ସିଲତ୍ତେ ରିଙ୍ଗେନ୍ ତଡେନ୍ ଆରି ଅଡ଼୍କୋନ୍ ରିଙ୍ରିଙେନ୍ ।
40 Und er sprach zu ihnen: Was seid ihr [so] furchtsam? Wie, habt ihr keinen Glauben?
ଆରି, ଜିସୁନ୍ ଆନିଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ବରେଞ୍ଜି, “ଆମ୍ୱେଞ୍ଜି ଇନିବା ଡିୟ୍ନେ ଆ ବନ୍ତଙିୟ୍ଜି? ନମିନ୍ତାନ୍ ପଙ୍ ଆମ୍ୱେଞ୍ଜି ଏଃଡ୍ଡର୍ନେ?”
41 Und sie fürchteten sich mit großer Furcht und sprachen zueinander: Wer ist denn dieser, daß auch der Wind und der See ihm gehorchen?
ସିଲତ୍ତେ ଆନିଞ୍ଜି ଆକ୍ରାନ୍ ବତଙ୍ଡାଲେ ତର୍ଡମ୍ ଅଲ୍ବରେଞ୍ଜି, “ଏତ୍ତେଲ୍ଡେନ୍ କେନ୍ଆନିନ୍ ଆନା, ରିଙ୍ଗେନ୍ ଡ ଅଡ୍ଡୋୟ୍ଡାନ୍ ନିୟ୍ କେନ୍ ଆ ବର୍ନେନ୍ ଅମ୍ଡଙ୍ତଜି?”
