Lukas 2
1 Es geschah aber in jenen Tagen, daß eine Verordnung vom Kaiser Augustus ausging, den ganzen Erdkreis einzuschreiben.
អបរញ្ច តស្មិន៑ កាលេ រាជ្យស្យ សវ៌្វេឞាំ លោកានាំ នាមានិ លេខយិតុម៑ អគស្តកៃសរ អាជ្ញាបយាមាស។
2 Die Einschreibung selbst geschah erst, als Kyrenius Landpfleger von Syrien war.
តទនុសារេណ កុរីណិយនាមនិ សុរិយាទេឝស្យ ឝាសកេ សតិ នាមលេខនំ ប្រារេភេ។
3 Und alle gingen hin, um sich einschreiben zu lassen, ein jeder in seine eigene Stadt.
អតោ ហេតោ រ្នាម លេខិតុំ សវ៌្វេ ជនាះ ស្វីយំ ស្វីយំ នគរំ ជគ្មុះ។
4 Es ging aber auch Joseph von Galiläa, aus der Stadt Nazareth, hinauf nach Judäa, in Davids Stadt, welche Bethlehem heißt, weil er aus dem Hause und Geschlecht Davids war,
តទានីំ យូឞផ៑ នាម លេខិតុំ វាគ្ទត្តយា ស្វភាយ៌្យយា គព៌្ភវត្យា មរិយមា សហ ស្វយំ ទាយូទះ សជាតិវំឝ ឥតិ ការណាទ៑ គាលីល្ប្រទេឝស្យ នាសរត្នគរាទ្
5 um sich einschreiben zu lassen mit Maria, seinem verlobten Weibe, welche schwanger war.
យិហូទាប្រទេឝស្យ ពៃត្លេហមាខ្យំ ទាយូទ្នគរំ ជគាម។
6 Und es geschah, als sie daselbst waren, wurden ihre Tage erfüllt, daß sie gebären sollte;
អន្យច្ច តត្រ ស្ថានេ តយោស្តិឞ្ឋតោះ សតោ រ្មរិយមះ ប្រសូតិកាល ឧបស្ថិតេ
7 und sie gebar ihren erstgeborenen Sohn und wickelte ihn in Windeln und legte ihn in eine Krippe, weil in der Herberge kein Raum für sie war.
សា តំ ប្រថមសុតំ ប្រាសោឞ្ដ កិន្តុ តស្មិន៑ វាសគ្ឫហេ ស្ថានាភាវាទ៑ ពាលកំ វស្ត្រេណ វេឞ្ដយិត្វា គោឝាលាយាំ ស្ថាបយាមាស។
8 Und es waren Hirten in selbiger Gegend, die auf freiem Felde blieben und des Nachts Wache hielten über ihre Herde.
អនន្តរំ យេ កិយន្តោ មេឞបាលកាះ ស្វមេឞវ្រជរក្ឞាយៃ តត្ប្រទេឝេ ស្ថិត្វា រជន្យាំ ប្រាន្តរេ ប្រហរិណះ កម៌្ម កុវ៌្វន្តិ,
9 Und siehe, ein Engel des Herrn stand bei ihnen, und die Herrlichkeit des Herrn umleuchtete sie, und sie fürchteten sich mit großer Furcht.
តេឞាំ សមីបំ បរមេឝ្វរស្យ ទូត អាគត្យោបតស្ថៅ; តទា ចតុឞ្បាឝ៌្វេ បរមេឝ្វរស្យ តេជសះ ប្រកាឝិតត្វាត៑ តេៜតិឝឝង្កិរេ។
10 Und der Engel sprach zu ihnen: Fürchtet euch nicht, denn siehe, ich verkündige euch große Freude, die für das ganze Volk sein wird;
តទា ស ទូត ឧវាច មា ភៃឞ្ដ បឝ្យតាទ្យ ទាយូទះ បុរេ យុឞ្មន្និមិត្តំ ត្រាតា ប្រភុះ ខ្រីឞ្ដោៜជនិឞ្ដ,
11 denn euch ist heute, in Davids Stadt, ein Erretter geboren, welcher ist Christus, der Herr.
សវ៌្វេឞាំ លោកានាំ មហានន្ទជនកម៑ ឥមំ មង្គលវ្ឫត្តាន្តំ យុឞ្មាន៑ ជ្ញាបយាមិ។
12 Und dies sei euch das Zeichen: Ihr werdet ein Kind finden, in Windeln gewickelt und in einer Krippe liegend.
យូយំ (តត្ស្ថានំ គត្វា) វស្ត្រវេឞ្ដិតំ តំ ពាលកំ គោឝាលាយាំ ឝយនំ ទ្រក្ឞ្យថ យុឞ្មាន៑ ប្រតីទំ ចិហ្នំ ភវិឞ្យតិ។
13 Und plötzlich war bei dem Engel eine Menge der himmlischen Heerscharen, welche Gott lobten und sprachen:
ទូត ឥមាំ កថាំ កថិតវតិ តត្រាកស្មាត៑ ស្វគ៌ីយាះ ប្ឫតនា អាគត្យ កថាម៑ ឥមាំ កថយិត្វេឝ្វរស្យ គុណានន្វវាទិឞុះ, យថា,
14 Herrlichkeit Gott in der Höhe, und Friede auf Erden, an den Menschen ein Wohlgefallen!
សវ៌្វោទ៌្វ្វស្ថៃរីឝ្វរស្យ មហិមា សម្ប្រកាឝ្យតាំ។ ឝាន្តិព៌្ហូយាត៑ ប្ឫថិវ្យាស្តុ សន្តោឞឝ្ច នរាន៑ ប្រតិ៕
15 Und es geschah, als die Engel von ihnen hinweg in den Himmel fuhren, daß die Hirten zueinander sagten: Laßt uns nun hingehen nach Bethlehem und diese Sache sehen, die geschehen ist, welche der Herr uns kundgetan hat.
តតះ បរំ តេឞាំ សន្និធេ រ្ទូតគណេ ស្វគ៌ំ គតេ មេឞបាលកាះ បរស្បរម៑ អវេចន៑ អាគច្ឆត ប្រភុះ បរមេឝ្វរោ យាំ ឃដនាំ ជ្ញាបិតវាន៑ តស្យា យាថយ៌ំ ជ្ញាតុំ វយមធុនា ពៃត្លេហម្បុរំ យាមះ។
16 Und sie kamen eilends und fanden sowohl Maria als Joseph, und das Kind in der Krippe liegend.
បឝ្ចាត៑ តេ តូណ៌ំ វ្រជិត្វា មរិយមំ យូឞផំ គោឝាលាយាំ ឝយនំ ពាលកញ្ច ទទ្ឫឝុះ។
17 Als sie es aber gesehen hatten, machten sie überall das Wort kund, welches über dieses Kindlein zu ihnen geredet worden war.
ឥត្ថំ ទ្ឫឞ្ដ្វា ពាលកស្យាត៌្ហេ ប្រោក្តាំ សវ៌្វកថាំ តេ ប្រាចារយាញ្ចក្រុះ។
18 Und alle, die es hörten, verwunderten sich über das, was von den Hirten zu ihnen gesagt wurde.
តតោ យេ លោកា មេឞរក្ឞកាណាំ វទនេភ្យស្តាំ វាត៌្តាំ ឝុឝ្រុវុស្តេ មហាឝ្ចយ៌្យំ មេនិរេ។
19 Maria aber bewahrte alle diese Worte und erwog sie in ihrem Herzen.
កិន្តុ មរិយម៑ ឯតត្សវ៌្វឃដនានាំ តាត្បយ៌្យំ វិវិច្យ មនសិ ស្ថាបយាមាស។
20 Und die Hirten kehrten um, indem sie Gott verherrlichten und lobten über alles, was sie gehört und gesehen hatten, so wie es ihnen gesagt worden war.
តត្បឝ្ចាទ៑ ទូតវិជ្ញប្តានុរូបំ ឝ្រុត្វា ទ្ឫឞ្ដ្វា ច មេឞបាលកា ឦឝ្វរស្យ គុណានុវាទំ ធន្យវាទញ្ច កុវ៌្វាណាះ បរាវ្ឫត្យ យយុះ។
21 Und als acht Tage erfüllt waren, daß man ihn beschneiden sollte, da wurde sein Name Jesus genannt, welcher von dem Engel genannt worden war, ehe er im Leibe empfangen wurde.
អថ ពាលកស្យ ត្វក្ឆេទនកាលេៜឞ្ដមទិវសេ សមុបស្ថិតេ តស្យ គព៌្ភស្ថិតេះ បុវ៌្វំ ស្វគ៌ីយទូតោ យថាជ្ញាបយត៑ តទនុរូបំ តេ តន្នាមធេយំ យីឝុរិតិ ចក្រិរេ។
22 Und als die Tage ihrer Reinigung nach dem Gesetz Moses' erfüllt waren, brachten sie ihn nach Jerusalem hinauf, um ihn dem Herrn darzustellen
តតះ បរំ មូសាលិខិតវ្យវស្ថាយា អនុសារេណ មរិយមះ ឝុចិត្វកាល ឧបស្ថិតេ,
23 (gleichwie im Gesetz des Herrn geschrieben steht: “Alles Männliche, das die Mutter bricht, soll dem Herrn heilig heißen”)
"ប្រថមជះ សវ៌្វះ បុរុឞសន្តានះ បរមេឝ្វរេ សមប៌្យតាំ," ឥតិ បរមេឝ្វរស្យ វ្យវស្ថយា
24 und ein Schlachtopfer zu geben nach dem, was im Gesetz des Herrn gesagt ist: ein Paar Turteltauben oder zwei junge Tauben.
យីឝុំ បរមេឝ្វរេ សមប៌យិតុម៑ ឝាស្ត្រីយវិធ្យុក្តំ កបោតទ្វយំ បារាវតឝាវកទ្វយំ វា ពលិំ ទាតុំ តេ តំ គ្ឫហីត្វា យិរូឝាលមម៑ អាយយុះ។
25 Und siehe, es war in Jerusalem ein Mensch, mit Namen Simeon; und dieser Mensch war gerecht und gottesfürchtig und wartete auf den Trost Israels; und der Heilige Geist war auf ihm.
យិរូឝាលម្បុរនិវាសី ឝិមិយោន្នាមា ធាម៌្មិក ឯក អាសីត៑ ស ឥស្រាយេលះ សាន្ត្វនាមបេក្ឞ្យ តស្ថៅ កិញ្ច បវិត្រ អាត្មា តស្មិន្នាវិព៌្ហូតះ។
26 Und es war ihm von dem Heiligen Geist ein göttlicher Ausspruch geworden, daß er den Tod nicht sehen solle, ehe er den Christus des Herrn gesehen habe.
អបរំ ប្រភុណា បរមេឝ្វរេណាភិឞិក្តេ ត្រាតរិ ត្វយា ន ទ្ឫឞ្ដេ ត្វំ ន មរិឞ្យសីតិ វាក្យំ បវិត្រេណ អាត្មនា តស្ម ប្រាកថ្យត។
27 Und er kam durch den Geist in den Tempel. Und als die Eltern das Kindlein Jesus hereinbrachten, um betreffs seiner nach der Gewohnheit des Gesetzes zu tun,
អបរញ្ច យទា យីឝោះ បិតា មាតា ច តទត៌្ហំ វ្យវស្ថានុរូបំ កម៌្ម កត៌្តុំ តំ មន្ទិរម៑ អានិន្យតុស្តទា
28 da nahm auch er es auf seine Arme und lobte Gott und sprach:
ឝិមិយោន៑ អាត្មន អាកឞ៌ណេន មន្ទិរមាគត្យ តំ ក្រោឌេ និធាយ ឦឝ្វរស្យ ធន្យវាទំ ក្ឫត្វា កថយាមាស, យថា,
29 Nun, Herr, entlässest du deinen Knecht, nach deinem Worte, in Frieden;
ហេ ប្រភោ តវ ទាសោយំ និជវាក្យានុសារតះ។ ឥទានីន្តុ សកល្យាណោ ភវតា សំវិស្ឫជ្យតាម៑។
30 denn meine Augen haben dein Heil gesehen,
យតះ សកលទេឝស្យ ទីប្តយេ ទីប្តិរូបកំ។
31 welches du bereitet hast vor dem Angesicht aller Völker:
ឥស្រាយេលីយលោកស្យ មហាគៅរវរូបកំ។
32 ein Licht zur Offenbarung der Nationen und zur Herrlichkeit deines Volkes Israel.
យំ ត្រាយកំ ជនានាន្តុ សម្មុខេ ត្វមជីជនះ។ សឯវ វិទ្យតេៜស្មាកំ ធ្រវំ នយននគោចរេ៕
33 Und sein Vater und seine Mutter verwunderten sich über das, was über ihn geredet wurde.
តទានីំ តេនោក្តា ឯតាះ សកលាះ កថាះ ឝ្រុត្វា តស្យ មាតា យូឞផ៑ ច វិស្មយំ មេនាតេ។
34 Und Simeon segnete sie und sprach zu Maria, seiner Mutter: Siehe, dieser ist gesetzt zum Fall und Aufstehen vieler in Israel und zu einem Zeichen, dem widersprochen wird
តតះ បរំ ឝិមិយោន៑ តេភ្យ អាឝិឞំ ទត្ត្វា តន្មាតរំ មរិយមម៑ ឧវាច, បឝ្យ ឥស្រាយេលោ វំឝមធ្យេ ពហូនាំ បាតនាយោត្ថាបនាយ ច តថា វិរោធបាត្រំ ភវិតុំ, ពហូនាំ គុប្តមនោគតានាំ ប្រកដីករណាយ ពាលកោយំ និយុក្តោស្តិ។
35 (aber auch deine eigene Seele wird ein Schwert durchdringen), damit die Überlegungen vieler Herzen offenbar werden.
តស្មាត៑ តវាបិ ប្រាណាះ ឝូលេន វ្យត្ស្យន្តេ។
36 Und es war eine Prophetin Anna, eine Tochter Phanuels, aus dem Stamme Aser. Diese war in ihren Tagen weit vorgerückt und hatte sieben Jahre mit ihrem Manne gelebt von ihrer Jungfrauschaft an;
អបរញ្ច អាឝេរស្យ វំឝីយផិនូយេលោ ទុហិតា ហន្នាខ្យា អតិជរតី ភវិឞ្យទ្វាទិន្យេកា យា វិវាហាត៑ បរំ សប្ត វត្សរាន៑ បត្យា សហ ន្យវសត៑ តតោ វិធវា ភូត្វា ចតុរឝីតិវឞ៌វយះបយ៌្យនតំ
37 und sie war eine Witwe von vierundachtzig Jahren, die nicht von dem Tempel wich, indem sie Nacht und Tag mit Fasten und Flehen diente.
មន្ទិរេ ស្ថិត្វា ប្រាត៌្ហនោបវាសៃទ៌ិវានិឝម៑ ឦឝ្វរម៑ អសេវត សាបិ ស្ត្រី តស្មិន៑ សមយេ មន្ទិរមាគត្យ
38 Und sie trat zu derselben Stunde herzu, lobte den Herrn und redete von ihm zu allen, welche auf Erlösung warteten in Jerusalem.
បរមេឝ្វរស្យ ធន្យវាទំ ចការ, យិរូឝាលម្បុរវាសិនោ យាវន្តោ លោកា មុក្តិមបេក្ឞ្យ ស្ថិតាស្តាន៑ យីឝោវ៌្ឫត្តាន្តំ ជ្ញាបយាមាស។
39 Und als sie alles vollendet hatten nach dem Gesetz des Herrn, kehrten sie nach Galiläa zurück in ihre Stadt Nazareth.
ឥត្ថំ បរមេឝ្វរស្យ វ្យវស្ថានុសារេណ សវ៌្វេឞុ កម៌្មសុ ក្ឫតេឞុ តៅ បុនឝ្ច គាលីលោ នាសរត្នាមកំ និជនគរំ ប្រតស្ថាតេ។
40 Das Kindlein aber wuchs und erstarkte, erfüllt mit Weisheit, und Gottes Gnade war auf ihm.
តត្បឝ្ចាទ៑ ពាលកះ ឝរីរេណ វ្ឫទ្ធិមេត្យ ជ្ញានេន បរិបូណ៌ អាត្មនា ឝក្តិមាំឝ្ច ភវិតុមារេភេ តថា តស្មិន៑ ឦឝ្វរានុគ្រហោ ពភូវ។
41 Und seine Eltern gingen alljährlich am Passahfest nach Jerusalem.
តស្យ បិតា មាតា ច ប្រតិវឞ៌ំ និស្តារោត្សវសមយេ យិរូឝាលមម៑ អគច្ឆតាម៑។
42 Und als er zwölf Jahre alt war und sie [nach Jerusalem] hinaufgingen, nach der Gewohnheit des Festes,
អបរញ្ច យីឝៅ ទ្វាទឝវឞ៌វយស្កេ សតិ តៅ បវ៌្វសមយស្យ រីត្យនុសារេណ យិរូឝាលមំ គត្វា
43 und die Tage vollendet hatten, blieb bei ihrer Rückkehr der Knabe Jesus in Jerusalem zurück; und seine Eltern wußten es nicht.
បាវ៌្វណំ សម្បាទ្យ បុនរបិ វ្យាឃុយ្យ យាតះ កិន្តុ យីឝុព៌ាលកោ យិរូឝាលមិ តិឞ្ឋតិ។ យូឞផ៑ តន្មាតា ច តទ៑ អវិទិត្វា
44 Da sie aber meinten, er sei unter der Reisegesellschaft, kamen sie eine Tagereise weit und suchten ihn unter den Verwandten und Bekannten;
ស សង្គិភិះ សហ វិទ្យត ឯតច្ច ពុទ្វ្វា ទិនៃកគម្យមាគ៌ំ ជគ្មតុះ។ កិន្តុ ឝេឞេ ជ្ញាតិពន្ធូនាំ សមីបេ ម្ឫគយិត្វា តទុទ្ទេឝមប្រាប្យ
45 und als sie ihn nicht fanden, kehrten sie nach Jerusalem zurück und suchten ihn.
តៅ បុនរបិ យិរូឝាលមម៑ បរាវ្ឫត្យាគត្យ តំ ម្ឫគយាញ្ចក្រតុះ។
46 Und es geschah, nach drei Tagen fanden sie ihn im Tempel, wie er inmitten der Lehrer saß und ihnen zuhörte und sie befragte.
អថ ទិនត្រយាត៑ បរំ បណ្ឌិតានាំ មធ្យេ តេឞាំ កថាះ ឝ្ឫណ្វន៑ តត្ត្វំ ប្ឫច្ឆំឝ្ច មន្ទិរេ សមុបវិឞ្ដះ ស តាភ្យាំ ទ្ឫឞ្ដះ។
47 Alle aber, die ihn hörten, gerieten außer sich über sein Verständnis und seine Antworten.
តទា តស្យ ពុទ្ធ្យា ប្រត្យុត្តរៃឝ្ច សវ៌្វេ ឝ្រោតារោ វិស្មយមាបទ្យន្តេ។
48 Und als sie ihn sahen, erstaunten sie; und seine Mutter sprach zu ihm: Kind, warum hast du uns also getan? Siehe, dein Vater und ich haben dich mit Schmerzen gesucht.
តាទ្ឫឝំ ទ្ឫឞ្ដ្វា តស្យ ជនកោ ជននី ច ចមច្ចក្រតុះ កិញ្ច តស្យ មាតា តមវទត៑, ហេ បុត្រ, កថមាវាំ ប្រតីត្ថំ សមាចរស្ត្វម៑? បឝ្យ តវ បិតាហញ្ច ឝោកាកុលៅ សន្តៅ ត្វាមន្វិច្ឆាវះ ស្ម។
49 Und er sprach zu ihnen: Was ist es, daß ihr mich gesucht habt? Wußtet ihr nicht, daß ich in dem sein muß, was meines Vaters ist?
តតះ សោវទត៑ កុតោ មាម៑ អន្វៃច្ឆតំ? បិតុគ៌្ឫហេ មយា ស្ថាតវ្យម៑ ឯតត៑ កិំ យុវាភ្យាំ ន ជ្ញាយតេ?
50 Und sie verstanden das Wort nicht, das er zu ihnen redete.
កិន្តុ តៅ តស្យៃតទ្វាក្យស្យ តាត្បយ៌្យំ ពោទ្ធុំ នាឝក្នុតាំ។
51 Und er ging mit ihnen hinab und kam nach Nazareth, und er war ihnen untertan. Und seine Mutter bewahrte alle diese Worte in ihrem Herzen.
តតះ បរំ ស តាភ្យាំ សហ នាសរតំ គត្វា តយោវ៌ឝីភូតស្តស្ថៅ កិន្តុ សវ៌្វា ឯតាះ កថាស្តស្យ មាតា មនសិ ស្ថាបយាមាស។
52 Und Jesus nahm zu an Weisheit und an Größe, und an Gunst bei Gott und Menschen.
អថ យីឝោ រ្ពុទ្ធិះ ឝរីរញ្ច តថា តស្មិន៑ ឦឝ្វរស្យ មានវានាញ្ចានុគ្រហោ វទ៌្ធិតុម៑ អារេភេ។
