< Lukas 14 >

1 Und es geschah, als er am Sabbath in das Haus eines der Obersten der Pharisäer kam, um zu essen, daß sie auf ihn lauerten.
ଜୀସୁ ର଼ ଜ଼ମିନି ଦିନା ରା଼ନ୍ଦା ତିଞ୍ଜାଲି ପାରୁସିୟାଁ ବିତ୍ରାଟି ର଼ କାଜାଣି ଇଜ ହ଼ଡାଲିଏ ଏ଼ୱାରି ଏ଼ୱାଣାଇଁ ଦ଼ହ ଦସାଲି ପ଼ର୍‌ହି ମାଚେରି ।
2 Und siehe, ein gewisser wassersüchtiger Mensch war vor ihm.
ଅ଼ଡ଼େ ମେହ୍‌ଦୁ ଏ଼ୱାଣି ନ଼କିତା କେସ୍କା କଡାୟାଁ ପଂଗିତାସି ରଅସି ମାଚେସି ।
3 Und Jesus hob an und sprach zu den Gesetzgelehrten und Pharisäern und sagte: Ist es erlaubt, am Sabbath zu heilen?
ଏମ୍ବାଟିଏ ଜୀସୁ ମ଼ସାତି ମେ଼ରାପୁନାରି ଅ଼ଡ଼େ ପାରୁସିୟାଁଇଁ ଏଲେଇଚେସି, “ଜ଼ମିନି ଦିନାତା ରଅଣାଇଁ ନେହିଁକିନି ମେ଼ରା ମାନେକି ଆ଼ଏ?”
4 Sie aber schwiegen. Und er faßte ihn an und heilte ihn und entließ ihn.
ଏମ୍ବାଟିଏ ବାରେଜା଼ଣା ପାଲେଏ ଆ଼ତେରି । ଇଞ୍ଜାଁ ଜୀସୁ ଏ଼ୱାଣାଇଁ ଡୀଗାହାଁ ନେହିଁ କିହାନା ମୀ ଇଜ ହାଲାମୁ ଇଞ୍ଜିଁ ହେଲ ହୀତେସି ।
5 Und er antwortete und sprach zu ihnen: Wer ist unter euch, dessen Esel oder Ochs in einen Brunnen fällt, und der ihn nicht alsbald herauszieht am Tage des Sabbaths?
ଇଞ୍ଜାଁ ଏ଼ୱାସି ଏ଼ୱାରାଇଁ ଏଲେଇଚେସି, “ମୀ ବିତ୍ରାଟି ଆମ୍ବାଆସି ମୀର୍‌ଏସି କି କ଼ଡି ଜ଼ମିନି ଦିନାତା କୁହିତା ରିତିହିଁ ଏ଼ ଦେବୁଣିଏ ଡ଼େୱା କଡଅସି କି?”
6 Und sie vermochten nicht, ihm darauf zu antworten.
ଅ଼ଡ଼େ ଏ଼ୱାରି ଈ ବାରେ କାତା ୱେଞ୍ଜାନା ଏ଼ନାଆଁ ଜ଼ଲାଲି ଆ଼ଡାଆତେରି ।
7 Er sprach aber zu den Eingeladenen ein Gleichnis, indem er bemerkte, wie sie die ersten Plätze wählten, und sagte zu ihnen:
ବ଼ଜିତା ହା଼ଟ୍‌କି ଆ଼ହାମାଚାରି ନେହିଁ ନେହିଁ ଟା଼ୟୁତା କୁଗାଲି ବାଚି କିହିମାଚାଣି ମେସାନା, ଏ଼ୱାରାଇଁ ର଼ ପୁଣ୍‌ମ୍ବିକିନି କାତା ୱେସ୍ତେସି,
8 Wenn du von jemand zur Hochzeit geladen wirst, so lege dich nicht auf den ersten Platz, damit nicht etwa ein Geehrterer als du von ihm geladen sei,
“ଏଚିବେ଼ଲା ରଅସି ମିଙ୍ଗେ ବୀହା ବ଼ଜିତା ହା଼ଟାନେସି, ଏମ୍ବାଆଁ ନେହିଁ ଟା଼ୟୁତା କୁଗାଆଦୁ, ଇଚିହିଁ ଏମ୍ବାଆଁ ନୀ କିହାଁ କାଜାସି ଜିକେଏ ହା଼ଟ୍‌କି ଆ଼ହାଡ଼ୟିନେସି,
9 und der, welcher dich und ihn geladen hat, komme und zu dir spreche: Mache diesem Platz; und dann wirst du anfangen, mit Schande den letzten Platz einzunehmen.
ଏଚେ଼ତା ନିଙ୍ଗେ ଅ଼ଡ଼େ ଏ଼ୱାଣାଇଁ ହା଼ଟା ମାନାସି, ଏ଼ୱାସି ୱା଼ହାନା ଈୱାଣାକି ଈ ଟା଼ୟୁ ପିସାହୀମୁ ଇଞ୍ଜାନେସି, ଏଚେ଼ତା ନୀନୁ ଲାଜାତଲେ ଊଣା ଟା଼ୟୁତା କୁଗିଦି ।
10 Sondern, wenn du geladen bist, so gehe hin und lege dich auf den letzten Platz, auf daß, wenn der, welcher dich geladen hat, kommt, er zu dir spreche: Freund, rücke höher hinauf. Dann wirst du Ehre haben vor allen, die mit dir zu Tische liegen;
୧୦ସାମା ଏଚିବେ଼ଲା ନୀନୁ ହା଼ଟ୍‌କି ଆ଼ହାମାନି ତା଼ଣା ହାଜାନା ଡ଼଼ଇତି ଟା଼ୟୁତା କୁଗାମୁ, ଏଚେଟିଏ ନିଙ୍ଗେ ହା଼ଟି କିହାମାଞ୍ଜାନାସି, ଏ଼ ତ଼ଣେ ନୀନୁ ଈ ନେହିଁ ଟା଼ୟୁତା କୁଗାମୁ ଇଞ୍ଜିଁ ହା଼ଟାସାରେ ଏଚିବେ଼ଲା କୂଡ଼ା ଆ଼ହାମାନି ଲ଼କୁ ନ଼କିତା ଗାଡି ମା଼ନି ବେଟାଆ଼ଦି ।
11 denn jeder, der sich selbst erhöht, wird erniedrigt werden, und wer sich selbst erniedrigt, wird erhöht werden.
୧୧ଇଚିହିଁ ଆମ୍ବାଆସି ନା଼ନୁ କାଜାତେଏଁ ଇଞ୍ଜିଁ ଇଞ୍ଜାଁ କଡିନାଣାଇଁ ଊଣା କିୱିଆ଼ନେ, ଅ଼ଡ଼େ ଆମ୍ବାଆସି ତାଙ୍ଗେ ଊଣା କିହାକଡିନେସି ଏ଼ୱାଣାଇଁ କାଜାସି କିୱିଆ଼ନେ ।”
12 Er sprach aber auch zu dem, der ihn geladen hatte: Wenn du ein Mittags-oder ein Abendmahl machst, so lade nicht deine Freunde, noch deine Brüder, noch deine Verwandten, noch reiche Nachbarn, damit nicht etwa auch sie dich wiederladen und dir Vergeltung werde.
୧୨ଇଞ୍ଜାଁ ଜୀସୁ ତାଙ୍ଗେ ହା଼ଟି କିହା ମାଚାଣାଇଁ ଜିକେଏ ଏଲେଇଚେସି, “ନୀନୁ ବ଼ଜି ହୀନାଟି ନୀ ତ଼ଣେସିଙ୍ଗାଣି, ତାୟିୟାଁ, ସାମ୍‌ନ୍ଦିୟାଁ କି ନୀ ନା଼ୟୁଁତା ମାନି ଦ଼ନ ଗାଟାରାଇଁ ହା଼ଟାଆନି, ଇଚିହିଁ ଏ଼ୱାରି ଜିକେଏ ନିଙ୍ଗେ ହା଼ଟାଲି ଆ଼ଡାନେରି ଅ଼ଡ଼େ ନୀନୁ ୱେଣ୍ତେ ବେଟାଆ଼ଦି ।
13 Sondern wenn du ein Mahl machst, so lade Arme, Krüppel, Lahme, Blinde,
୧୩ସାମା ବ଼ଜି କିତିସାରେ ହିଲାଆ ଗାଟାରି, କଲାୟାଁ, ସଟାୟାଁ, କା଼ଣାୟାଁଣି ହା଼ଟାମୁ; ଆତିହିଁ ନୀନୁ ନେହାଁତି ଆ଼ଦି,
14 und glückselig wirst du sein, weil sie nicht haben, dir zu vergelten; denn es wird dir vergolten werden in der Auferstehung der Gerechten.
୧୪ଆତିହିଁ ନିଙ୍ଗେତାକି ନେହେଁ, ଇଚିହିଁ ନିଙ୍ଗେ ୱେଣ୍ତେ ହୀହାଲି ଏ଼ୱାରିତା଼ଣା ଏ଼ନାୟି ହିଲେଏ; ଇଞ୍ଜାଁ ତୀରିଗାଟାରି ୱେଣ୍ତେ ନିଙ୍ଗିନାଟି ମାହାପୂରୁ ନିଙ୍ଗେ ୱେଣ୍ତେ ହିୟାନେସି ।”
15 Als aber einer von denen, die mit zu Tische lagen, dies hörte, sprach er zu ihm: Glückselig, wer Brot essen wird im Reiche Gottes!
୧୫ଈ କାତା ୱେଞ୍ଜାନା ଏ଼ୱାଣିତଲେ ତିଞ୍ଜାଲି କୁଗାମାଚାରି ବିତ୍ରାଟି ରଅସି ଜୀସୁଇଁ ଏଲେଇଚେସି, “ଆମିନିଗାଟାସି ମାହାପୂରୁ ରା଼ଜିତା ବ଼ଜି ତିନାସି ଏ଼ୱାସି ନେହାଁସି ।”
16 Er aber sprach zu ihm: Ein gewisser Mensch machte ein großes Abendmahl und lud viele.
୧୬ସାମା ଜୀସୁ ଏ଼ୱାଣାଇଁ ଏଲେଇଚେସି, “ରଅସି ର଼ କାଜା ବ଼ଜି ଲ଼କୁକି ହୀଇଁ ଇଞ୍ଜିଁ ଅଣ୍‌ପାନା ହା଼ରେକା ଲ଼କୁଇଁ ହା଼ଟିତେସି;
17 Und er sandte seinen Knecht zur Stunde des Abendmahls, um den Geladenen zu sagen: Kommet, denn schon ist alles bereit.
୧୭ଅ଼ଡ଼େ ତିନି କାଟୁ ଆୟାଲିଏ, ଏ଼ୱାସି ହା଼ଟାମାନି ଲ଼କୁତା଼ଣା ତାନି ହ଼ଲେଏଣାଇଁ ପାଣ୍ତାନା ଏଲେଇଚେସି, ‘ବାରେ ଆ଼ତେୟିଏ ନୀଏଟି ମୀରୁ ତିଞ୍ଜାଲି ୱା଼ଦୁ ।’
18 Und sie fingen alle ohne Ausnahme an, sich zu entschuldigen. Der erste sprach zu ihm: Ich habe einen Acker gekauft und muß notwendig ausgehen und ihn besehen; ich bitte dich, halte mich für entschuldigt.
୧୮ସାମା ବାରେଜା଼ଣା ଏ଼ୱାଣାଇଁ ରଣ୍ତିଏ କାତା ଏଲେଇଚେରି, ରଅସି ୱେସ୍ତେସି, ‘ନା଼ନୁ ଇଚାଣି ବୂମି କଡାମାଇଁ ଏ଼ଦାଆଁ ସିନିକିହାଲି ହାନାୟିମାନେ; ଏ଼ଦାଆଁତାକି ନାଙ୍ଗେ କାର୍ମା ଅଣ୍‌ପାମୁ ନା଼ନୁ ୱା଼ହାଲି ଆ଼ଡଅଁ ।’
19 Und ein anderer sprach: Ich habe fünf Joch Ochsen gekauft, und ich gehe hin, sie zu versuchen; ich bitte dich, halte mich für entschuldigt.
୧୯ଅ଼ଡ଼େ ରଅସି ଏଲେଇଚେସି, ‘ନା଼ନୁ ପା଼ସା ହେ଼ରୁ କ଼ଡିୟାଁ କଡାମାଇଁ, ନା଼ନୁ ଏ଼ୱାସିକାଣି ମା଼ତ୍‌ନାୟି ମାନେ ଏ଼ଦାଣିତାକି ନାଙ୍ଗେ କାର୍ମା ଅଣ୍‌ପାମୁ ନା଼ନୁ ୱା଼ହାଲି ଆ଼ଡଅଁ ।’
20 Und ein anderer sprach: Ich habe ein Weib geheiratet, und darum kann ich nicht kommen.
୨୦ଅ଼ଡ଼େ ରଅସି ଏଲେଇଚେସି, ‘ନା଼ନୁ ନୀଞ୍ଜୁ ବୀହା ଆ଼ହାମାଇଁ ଏ଼ଦାଆଁତାକି ନା଼ନୁ ୱା଼ହାଲି ଆ଼ଡଅଁ ।’
21 Und der Knecht kam herbei und berichtete dies seinem Herrn. Da wurde der Hausherr zornig und sprach zu seinem Knechte: Geh eilends hinaus auf die Straßen und Gassen der Stadt, und bringe hier herein die Armen und Krüppel und Lahmen und Blinden.
୨୧ଇଞ୍ଜାଁ ଏ଼ ହ଼ଲେଏସି ୱା଼ହାନା ବାରେ ତାନି ସା଼ୱୁକାରିଇଁ ୱେସ୍ତେସି । ଏଚେଟିଏ ଏ଼ କାତା ୱେଞ୍ଜାନା ଏ଼ୱାସି କାର୍‌ବି ଆ଼ହାନା ତାନି ହ଼ଲେଏଣାଇଁ ଏଲେଇଚେସି, ନୀନୁ ତବେ ଗା଼ଡ଼ାତି ସାହ୍‌ଡ଼ାୟାଁ ଅ଼ଡ଼େ ଡାଣ୍ତେଣାଁ ହାଜାନା ହିଲାଆଗାଟାରାଇଁ, କଲାୟାଇଁ, ସଟାୟାଁଇଁ ଇଞ୍ଜାଁ କା଼ଣାୟାଁଇଁ ଇମ୍ବାଆଁ ହା଼ଟାତାମୁ ।
22 Und der Knecht sprach: Herr, es ist geschehen, wie du befohlen hast, und es ist noch Raum.
୨୨ଡା଼ୟୁ ଏ଼ ହ଼ଲେଏସି ଏଲେଇଚେସି, ‘ଏ଼ ପ୍ରବୁ ନୀ କାତାତଲେ ବାରେ କିତମି ସାମା ଇଲୁ ନେଞ୍ଜା ହିଲେଏ ।’
23 Und der Herr sprach zu dem Knechte: Geh hinaus auf die Wege und an die Zäune und nötige sie hereinzukommen, auf daß mein Haus voll werde;
୨୩ଏମ୍ବାଟିଏ ସା଼ୱୁକାରି ହ଼ଲେଏଣାଇଁ ଟା଼ଣ୍ତିତେସି, ‘କାଜା ଆଂଗେଣି ଅ଼ଡ଼େ ମା଼ର୍‌ନୁ ଡ଼଼ଇ ହାଜାନା ନା଼ ଇଲୁ ଏ଼ନିକିଁ ନେଞ୍ଜିନେ ଏ଼ଦାଆଁତାକି ଲ଼କୁଣି ୱା଼ହାଲି ଏଲେଇନାମୁ ।
24 denn ich sage euch, daß nicht einer jener Männer, die geladen waren, mein Abendmahl schmecken wird.
୨୪ନା଼ନୁ ୱେସିମାଞ୍ଜାଇଁ ତଲି ହା଼ଟାମାଚାରି ବିତ୍ରାଟି ରଅସି ଜିକେଏ ନା଼ ବ଼ଜି ୱାଣ୍ତାଲି ବେଟାଆ଼ଅସି ।’”
25 Es gingen aber große Volksmengen mit ihm; und er wandte sich um und sprach zu ihnen:
୨୫ମାନ୍ଦା ଲ଼କୁ ଜୀସୁତଲେ ହାଜିମାଚେରି, ଏ଼ୱାସି ଡା଼ୟୁୱାକି ସିନିକିହାନା ଏ଼ୱାରାଇଁ ଏଲେଇଚେସି,
26 Wenn jemand zu mir kommt und haßt nicht seinen Vater und seine Mutter und sein Weib und seine Kinder und seine Brüder und Schwestern, dazu aber auch sein eigenes Leben, so kann er nicht mein Jünger sein;
୨୬“ଆମ୍ବାଆସି ନା଼ ତା଼ଣା ୱା଼ହାନା ତାନି ତାଲି, ତାଞ୍ଜି, ଡକ୍ରି, ମୀର୍‌କା, ମା଼ସ୍‌କା, ତାୟି ତାଙ୍ଗିସ୍କାଣି ଅ଼ଡ଼େ ତାନି ଜୀୱୁତି ଜିକେଏ ଅ଼ପଅସି ଏ଼ୱାସି ନା଼ ସୀସୁ ଆୟାଲି ଆ଼ଡଅସି ।
27 und wer nicht sein Kreuz trägt und mir nachkommt, kann nicht mein Jünger sein.
୨୭ଆମ୍ବାଆସି ତାନି କ୍ରୁସ ଡେ଼କାନା ନା଼ ଜେ଼ଚ ଜେ଼ଚ ୱା଼ଅସି, ଏ଼ୱାସି ନା଼ ସୀସୁ ଆୟାଲି ଆ଼ଡଅସି ।
28 Denn wer unter euch, der einen Turm bauen will, setzt sich nicht zuvor nieder und berechnet die Kosten, ob er das Nötige zur Ausführung habe?
୨୮ମୀ ବିତ୍ରାଟି ଆମ୍ବାଆସି ପାଡିକିହିଁ କ଼ଟା ଇଲୁ ଦସାଲି ଅଣ୍‌ପିନେସି, ଦହ୍‌ନି କାମା ରା଼ପ୍‌ହାଲି ଟାକାୟାଁ ଏନୁ କି ଏଉ ଇଞ୍ଜିହିଁ ଏମ୍ବାତି ଲେକା କିଅସିକି?
29 Auf daß nicht etwa, wenn er den Grund gelegt hat und nicht zu vollenden vermag, alle, die es sehen, anfangen ihn zu verspotten
୨୯ଏଚେ଼ତା ଏ଼ୱାସି ପୁନାଦି ନିପ୍‌ହାନା ରା଼ପ୍‌ହାଲି ଆ଼ଡାଆସାରେ, ଏଚେକା ଲ଼କୁ ଏ଼ଦାଆଁ ମେହ୍‌ନେରି, ବାରେଜା଼ଣା ଏ଼ୱାଣାଇଁ କାକ୍‌ନେରି,
30 und sagen: Dieser Mensch hat angefangen zu bauen und vermochte nicht zu vollenden.
୩୦ଲ଼କୁ ଏ଼ୱାଣାଇଁ ଲାଜାକିହିଁ ଏଲେଇନେରି, ଈୱାସି ଇଲୁ ଦସାଲି ମା଼ଟ୍‌ହେସି ରା଼ପ୍‌ହାଲି ଆ଼ଡାଆତେସି ।
31 Oder welcher König, der auszieht, um sich mit einem anderen König in Krieg einzulassen, setzt sich nicht zuvor nieder und ratschlagt, ob er imstande sei, dem mit Zehntausend entgegen zu treten, der wider ihn kommt mit Zwanzigtausend?
୩୧ର଼ ରାଜା ଅ଼ର ରାଜା କ଼ପାଟି ଜୁଜୁ କିହାଲି ହାଜିମାନାଟି ଦସ ମା଼ଣା କ଼ସ୍‌କା ଏ଼ୱାଣି କଡ଼େ ମା଼ଣା କ଼ସ୍‌କା କ଼ପାଟି ଜୁଜୁ କିହାଲି ଆ଼ଡିନେରିକି ଆ଼ଏ ଇଞ୍ଜିଁ ଅଣ୍‌ପଅସିକି?
32 Wenn aber nicht, so sendet er, während er noch fern ist, eine Gesandtschaft und bittet um die Friedensbedingungen.
୩୨ଆ଼ଡାଆଲେହେଁ ଇଚିହିଁ ଏ଼ ରାଜା ହେକ ମାନାଟିଏ ଏ଼ୱାସି ରା଼ଜିମା଼ନା ଆୟାଲି କ଼ସ୍‌କାଣି ହିତ୍‌ଡ଼ି ତାକି ଏଲେଇଞ୍ଜା ପାଣ୍ତିନେସି ।
33 Also nun jeder von euch, der nicht allem entsagt, was er hat, kann nicht mein Jünger sein.
୩୩ଏଲେକିହିଁଏ ମୀ ବିତ୍ରାଟି ଜିକେଏ ଆମ୍ବାଆସି ତାନି ବାରେ ପିହ୍‌ଆତିହିଁ ଏ଼ୱାସି ନା଼ ସୀସୁ ଆୟାଲି ଆ଼ଡଅସି ।”
34 Das Salz [nun] ist gut; wenn aber auch das Salz kraftlos geworden ist, womit soll es gewürzt werden?
୩୪“ହା଼ରୁତ ନେହାୟି; ସାମା ହା଼ରୁ ମୂଆସାରେ ଏ଼ଦାଆଁ ଏ଼ନିକିଁ ଅ଼ଡ଼େ ଏ଼ନାଆଁତଲେ ହା଼ରୁ ଲେହେଁ ମୂପି କିନାୟି?
35 Es ist weder für das Land noch für den Dünger tauglich; man wirft es hinaus. Wer Ohren hat zu hören, der höre!
୩୫ଏ଼ଦି ବୂମିତା କି ଗାତା କ଼ଟୁତା କୁତୁସାଲି ଜିକେଏ ଜ଼ଗେ ଆ଼ଏ । ଲ଼କୁ ଏ଼ଦାନି ପାଙ୍ଗାତା କୁତା ତୁହ୍‌ନେରି । ଆମ୍ବାଆରି ୱେଞ୍ଜାଲି କୀର୍କା ମାଚିହିଁ, ୱେଞ୍ଜୁ ।”

< Lukas 14 >