Klagelieder 5
1 Gedenke, Jehova, dessen, was uns geschehen! Schaue her und sieh unsere Schmach!
| ای یهوه آنچه بر ما واقع شد به یاد آور وملاحظه فرموده، عار ما را ببین. | ۱ |
2 Unser Erbteil ist Fremden zugefallen, unsere Häuser Ausländern.
| میراث ما از آن غریبان و خانه های ما از آن اجنبیان گردیده است. | ۲ |
3 Wir sind Waisen, ohne Vater; unsere Mütter sind wie Witwen.
| ما یتیم و بی‌پدر شده‌ایم و مادران ما مثل بیوه‌ها گردیده‌اند. | ۳ |
4 Unser Wasser trinken wir um Geld, unser Holz bekommen wir gegen Zahlung.
| آب خود را به نقره می‌نوشیم و هیزم ما به مافروخته می‌شود. | ۴ |
5 Unsere Verfolger sind uns auf dem Nacken; wir ermatten, man läßt uns keine Ruhe.
| تعاقب کنندگان ما به گردن ما رسیده‌اند وخسته شده، راحت نداریم. | ۵ |
6 Ägypten reichen wir die Hand, und Assyrien, um mit Brot gesättigt zu werden.
| با اهل مصر و آشور دست دادیم تا از نان سیرشویم. | ۶ |
7 Unsere Väter haben gesündigt, sie sind nicht mehr; wir, wir tragen ihre Missetaten.
| پدران ما گناه ورزیده، نابود شده‌اند و مامتحمل عصیان ایشان گردیده‌ایم. | ۷ |
8 Knechte herrschen über uns; da ist niemand, der uns aus ihrer Hand reiße.
| غلامان بر ما حکمرانی می‌کنند و کسی نیست که از دست ایشان رهایی دهد. | ۸ |
9 Wir holen unser Brot mit Gefahr unseres Lebens, wegen des Schwertes der Wüste.
| از ترس شمشیر اهل بیابان، نان خود را بخطرجان خویش می‌یابیم. | ۹ |
10 Vor den Gluten des Hungers brennt unsere Haut wie ein Ofen.
| پوست ما به‌سبب سموم قحط مثل تنورسوخته شده است. | ۱۰ |
11 Sie haben Weiber geschwächt in Zion, Jungfrauen in den Städten Judas.
| زنان را در صهیون بی‌عصمت کردند ودوشیزگان را در شهرهای یهودا. | ۱۱ |
12 Fürsten sind durch ihre Hand aufgehängt, das Angesicht der Alten wird nicht geehrt.
| سروران از دست ایشان به دار کشیده شده و به مشایخ اعتنا ننمودند. | ۱۲ |
13 Jünglinge tragen die Handmühle, und Knaben straucheln unter dem Holze.
| جوانان سنگهای آسیا را برمی دارند وکودکان زیر بار هیزم می‌افتند. | ۱۳ |
14 Die Alten bleiben fern vom Tore, die Jünglinge von ihrem Saitenspiel.
| مشایخ از دروازه‌ها نابود شدند و جوانان ازنغمه سرایی خویش. | ۱۴ |
15 Die Freude unseres Herzens hat aufgehört, in Trauer ist unser Reigen verwandelt.
| شادی دل ما نیست شد و رقص ما به ماتم مبدل گردید. | ۱۵ |
16 Gefallen ist die Krone unseres Hauptes. Wehe uns! Denn wir haben gesündigt.
| تاج از سر ما افتاد، وای بر ما زیرا که گناه کردیم. | ۱۶ |
17 Darum ist unser Herz siech geworden, um dieser Dinge willen sind unsere Augen verdunkelt:
| از این جهت دل ما بیتاب شده است و به‌سبب این چیزها چشمان ما تار گردیده است. | ۱۷ |
18 Wegen des Berges Zion, der verwüstet ist; Füchse streifen auf ihm umher.
| یعنی به‌خاطر کوه صهیون که ویران شد وروباهان در آن گردش می‌کنند. | ۱۸ |
19 Du, Jehova, thronst in Ewigkeit; dein Thron ist von Geschlecht zu Geschlecht.
| اما تو‌ای یهوه تا ابدالاباد جلوس می‌فرمایی و کرسی تو تا جمیع دهرها خواهدبود. | ۱۹ |
20 Warum willst du uns für immer vergessen, uns verlassen auf immerdar?
| پس برای چه ما را تا به ابد فراموش کرده وما را مدت مدیدی ترک نموده‌ای. | ۲۰ |
21 Jehova, bringe uns zu dir zurück, daß wir umkehren; erneuere unsere Tage wie vor alters!
| ای یهوه ما را بسوی خود برگردان وبازگشت خواهیم کرد و ایام ما را مثل زمان سلف تازه کن. | ۲۱ |
22 Oder solltest du uns gänzlich verworfen haben, gar zu sehr auf uns zürnen?
| و الا ما را بالکل رد نموده‌ای و بر مابی نهایت غضبناک شده‌ای. | ۲۲ |
