Johannes 1
1 Im Anfang war das Wort, und das Wort war bei Gott, und das Wort war Gott.
ആദൗ വാദ ആസീത് സ ച വാദ ഈശ്വരേണ സാർധമാസീത് സ വാദഃ സ്വയമീശ്വര ഏവ|
2 Dieses war im Anfang bei Gott.
സ ആദാവീശ്വരേണ സഹാസീത്|
3 Alles ward durch dasselbe, und ohne dasselbe ward auch nicht eines, das geworden ist.
തേന സർവ്വം വസ്തു സസൃജേ സർവ്വേഷു സൃഷ്ടവസ്തുഷു കിമപി വസ്തു തേനാസൃഷ്ടം നാസ്തി|
4 In ihm war Leben, und das Leben war das Licht der Menschen.
സ ജീവനസ്യാകാരഃ, തച്ച ജീവനം മനുഷ്യാണാം ജ്യോതിഃ
5 Und das Licht scheint in der Finsternis, und die Finsternis hat es nicht erfaßt.
തജ്ജ്യോതിരന്ധകാരേ പ്രചകാശേ കിന്ത്വന്ധകാരസ്തന്ന ജഗ്രാഹ|
6 Da war ein Mensch, von Gott gesandt, sein Name Johannes.
യോഹൻ നാമക ഏകോ മനുജ ഈശ്വരേണ പ്രേഷയാഞ്ചക്രേ|
7 Dieser kam zum Zeugnis, auf daß er zeugte von dem Lichte, damit alle durch ihn glaubten.
തദ്വാരാ യഥാ സർവ്വേ വിശ്വസന്തി തദർഥം സ തജ്ജ്യോതിഷി പ്രമാണം ദാതും സാക്ഷിസ്വരൂപോ ഭൂത്വാഗമത്,
8 Er war nicht das Licht, sondern auf daß er zeugte von dem Lichte.
സ സ്വയം തജ്ജ്യോതി ർന കിന്തു തജ്ജ്യോതിഷി പ്രമാണം ദാതുമാഗമത്|
9 Das war das wahrhaftige Licht, welches, in die Welt kommend, jeden Menschen erleuchtet.
ജഗത്യാഗത്യ യഃ സർവ്വമനുജേഭ്യോ ദീപ്തിം ദദാതി തദേവ സത്യജ്യോതിഃ|
10 Er war in der Welt, und die Welt ward durch ihn, und die Welt kannte ihn nicht.
സ യജ്ജഗദസൃജത് തന്മദ്യ ഏവ സ ആസീത് കിന്തു ജഗതോ ലോകാസ്തം നാജാനൻ|
11 Er kam in das Seinige, und die Seinigen nahmen ihn nicht an;
നിജാധികാരം സ ആഗച്ഛത് കിന്തു പ്രജാസ്തം നാഗൃഹ്ലൻ|
12 so viele ihn aber aufnahmen, denen gab er das Recht, Kinder Gottes zu werden, denen, die an seinen Namen glauben,
തഥാപി യേ യേ തമഗൃഹ്ലൻ അർഥാത് തസ്യ നാമ്നി വ്യശ്വസൻ തേഭ്യ ഈശ്വരസ്യ പുത്രാ ഭവിതുമ് അധികാരമ് അദദാത്|
13 welche nicht aus Geblüt, noch aus dem Willen des Fleisches, noch aus dem Willen des Mannes, sondern aus Gott geboren sind.
തേഷാം ജനിഃ ശോണിതാന്ന ശാരീരികാഭിലാഷാന്ന മാനവാനാമിച്ഛാതോ ന കിന്ത്വീശ്വരാദഭവത്|
14 Und das Wort ward Fleisch und wohnte unter uns (und wir haben seine Herrlichkeit angeschaut, eine Herrlichkeit als eines Eingeborenen vom Vater), voller Gnade und Wahrheit;
സ വാദോ മനുഷ്യരൂപേണാവതീര്യ്യ സത്യതാനുഗ്രഹാഭ്യാം പരിപൂർണഃ സൻ സാർധമ് അസ്മാഭി ർന്യവസത് തതഃ പിതുരദ്വിതീയപുത്രസ്യ യോഗ്യോ യോ മഹിമാ തം മഹിമാനം തസ്യാപശ്യാമ|
15 (Johannes zeugt von ihm und rief und sprach: Dieser war es, von dem ich sagte: Der nach mir Kommende ist mir vor, denn er war vor mir)
തതോ യോഹനപി പ്രചാര്യ്യ സാക്ഷ്യമിദം ദത്തവാൻ യോ മമ പശ്ചാദ് ആഗമിഷ്യതി സ മത്തോ ഗുരുതരഃ; യതോ മത്പൂർവ്വം സ വിദ്യമാന ആസീത്; യദർഥമ് അഹം സാക്ഷ്യമിദമ് അദാം സ ഏഷഃ|
16 denn aus seiner Fülle haben wir alle empfangen, und zwar Gnade um Gnade.
അപരഞ്ച തസ്യ പൂർണതായാ വയം സർവ്വേ ക്രമശഃ ക്രമശോനുഗ്രഹം പ്രാപ്താഃ|
17 Denn das Gesetz wurde durch Moses gegeben; die Gnade und die Wahrheit ist durch Jesum Christum geworden.
മൂസാദ്വാരാ വ്യവസ്ഥാ ദത്താ കിന്ത്വനുഗ്രഹഃ സത്യത്വഞ്ച യീശുഖ്രീഷ്ടദ്വാരാ സമുപാതിഷ്ഠതാം|
18 Niemand hat Gott jemals gesehen; der eingeborene Sohn, der in des Vaters Schoß ist, der hat ihn kundgemacht.
കോപി മനുജ ഈശ്വരം കദാപി നാപശ്യത് കിന്തു പിതുഃ ക്രോഡസ്ഥോഽദ്വിതീയഃ പുത്രസ്തം പ്രകാശയത്|
19 Und dies ist das Zeugnis des Johannes, als die Juden aus Jerusalem Priester und Leviten sandten, damit sie ihn fragen sollten: Wer bist du?
ത്വം കഃ? ഇതി വാക്യം പ്രേഷ്ടും യദാ യിഹൂദീയലോകാ യാജകാൻ ലേവിലോകാംശ്ച യിരൂശാലമോ യോഹനഃ സമീപേ പ്രേഷയാമാസുഃ,
20 Und er bekannte und leugnete nicht, und er bekannte: Ich bin nicht der Christus.
തദാ സ സ്വീകൃതവാൻ നാപഹ്നൂതവാൻ നാഹമ് അഭിഷിക്ത ഇത്യങ്ഗീകൃതവാൻ|
21 Und sie fragten ihn: Was denn? Bist du Elias? Und er sagt: Ich bin's nicht. Bist du der Prophet? Und er antwortete: Nein.
തദാ തേഽപൃച്ഛൻ തർഹി കോ ഭവാൻ? കിം ഏലിയഃ? സോവദത് ന; തതസ്തേഽപൃച്ഛൻ തർഹി ഭവാൻ സ ഭവിഷ്യദ്വാദീ? സോവദത് നാഹം സഃ|
22 Sie sprachen nun zu ihm: Wer bist du? Auf daß wir Antwort geben denen, die uns gesandt haben; was sagst du von dir selbst?
തദാ തേഽപൃച്ഛൻ തർഹി ഭവാൻ കഃ? വയം ഗത്വാ പ്രേരകാൻ ത്വയി കിം വക്ഷ്യാമഃ? സ്വസ്മിൻ കിം വദസി?
23 Er sprach: Ich bin die “Stimme eines Rufenden in der Wüste: Machet gerade den Weg des Herrn”, wie Jesajas, der Prophet, gesagt hat.
തദാ സോവദത്| പരമേശസ്യ പന്ഥാനം പരിഷ്കുരുത സർവ്വതഃ| ഇതീദം പ്രാന്തരേ വാക്യം വദതഃ കസ്യചിദ്രവഃ| കഥാമിമാം യസ്മിൻ യിശയിയോ ഭവിഷ്യദ്വാദീ ലിഖിതവാൻ സോഹമ്|
24 Und sie waren abgesandt von den Pharisäern.
യേ പ്രേഷിതാസ്തേ ഫിരൂശിലോകാഃ|
25 Und sie fragten ihn und sprachen zu ihm: Was taufst du denn, wenn du nicht der Christus bist, noch Elias, noch der Prophet?
തദാ തേഽപൃച്ഛൻ യദി നാഭിഷിക്തോസി ഏലിയോസി ന സ ഭവിഷ്യദ്വാദ്യപി നാസി ച, തർഹി ലോകാൻ മജ്ജയസി കുതഃ?
26 Johannes antwortete ihnen und sprach: Ich taufe mit Wasser; mitten unter euch steht, den ihr nicht kennet,
തതോ യോഹൻ പ്രത്യവോചത്, തോയേഽഹം മജ്ജയാമീതി സത്യം കിന്തു യം യൂയം ന ജാനീഥ താദൃശ ഏകോ ജനോ യുഷ്മാകം മധ്യ ഉപതിഷ്ഠതി|
27 der nach mir Kommende, dessen ich nicht würdig bin, ihm den Riemen seiner Sandale zu lösen.
സ മത്പശ്ചാദ് ആഗതോപി മത്പൂർവ്വം വർത്തമാന ആസീത് തസ്യ പാദുകാബന്ധനം മോചയിതുമപി നാഹം യോഗ്യോസ്മി|
28 Dies geschah zu Bethanien, jenseit des Jordan, wo Johannes taufte.
യർദ്ദനനദ്യാഃ പാരസ്ഥബൈഥബാരായാം യസ്മിൻസ്ഥാനേ യോഹനമജ്ജയത് തസ്മിന സ്ഥാനേ സർവ്വമേതദ് അഘടത|
29 Des folgenden Tages sieht er Jesum zu sich kommen und spricht: Siehe, das Lamm Gottes, welches die Sünde der Welt wegnimmt.
പരേഽഹനി യോഹൻ സ്വനികടമാഗച്ഛന്തം യിശും വിലോക്യ പ്രാവോചത് ജഗതഃ പാപമോചകമ് ഈശ്വരസ്യ മേഷശാവകം പശ്യത|
30 Dieser ist es, von dem ich sagte: Nach mir kommt ein Mann, der mir vor ist, denn er war vor mir.
യോ മമ പശ്ചാദാഗമിഷ്യതി സ മത്തോ ഗുരുതരഃ, യതോ ഹേതോർമത്പൂർവ്വം സോഽവർത്തത യസ്മിന്നഹം കഥാമിമാം കഥിതവാൻ സ ഏവായം|
31 Und ich kannte ihn nicht; aber auf daß er Israel offenbar werden möchte, deswegen bin ich gekommen, mit Wasser taufend.
അപരം നാഹമേനം പ്രത്യഭിജ്ഞാതവാൻ കിന്തു ഇസ്രായേല്ലോകാ ഏനം യഥാ പരിചിന്വന്തി തദഭിപ്രായേണാഹം ജലേ മജ്ജയിതുമാഗച്ഛമ്|
32 Und Johannes zeugte und sprach: Ich schaute den Geist wie eine Taube aus dem Himmel herniederfahren, und er blieb auf ihm.
പുനശ്ച യോഹനപരമേകം പ്രമാണം ദത്വാ കഥിതവാൻ വിഹായസഃ കപോതവദ് അവതരന്തമാത്മാനമ് അസ്യോപര്യ്യവതിഷ്ഠന്തം ച ദൃഷ്ടവാനഹമ്|
33 Und ich kannte ihn nicht; aber der mich gesandt hat, mit Wasser zu taufen, der sprach zu mir: Auf welchen du sehen wirst den Geist herniederfahren und auf ihm bleiben, dieser ist es, der mit Heiligem Geiste tauft.
നാഹമേനം പ്രത്യഭിജ്ഞാതവാൻ ഇതി സത്യം കിന്തു യോ ജലേ മജ്ജയിതും മാം പ്രൈരയത് സ ഏവേമാം കഥാമകഥയത് യസ്യോപര്യ്യാത്മാനമ് അവതരന്തമ് അവതിഷ്ഠന്തഞ്ച ദ്രക്ഷയസി സഏവ പവിത്രേ ആത്മനി മജ്ജയിഷ്യതി|
34 Und ich habe gesehen und habe bezeugt, daß dieser der Sohn Gottes ist.
അവസ്തന്നിരീക്ഷ്യായമ് ഈശ്വരസ്യ തനയ ഇതി പ്രമാണം ദദാമി|
35 Des folgenden Tages stand wiederum Johannes und zwei von seinen Jüngern,
പരേഽഹനി യോഹൻ ദ്വാഭ്യാം ശിഷ്യാഭ്യാം സാർദ്ധേം തിഷ്ഠൻ
36 und hinblickend auf Jesum, der da wandelte, spricht er: Siehe, das Lamm Gottes!
യിശും ഗച്ഛന്തം വിലോക്യ ഗദിതവാൻ, ഈശ്വരസ്യ മേഷശാവകം പശ്യതം|
37 Und es hörten ihn die zwei Jünger reden und folgten Jesu nach.
ഇമാം കഥാം ശ്രുത്വാ ദ്വൗ ശിഷ്യൗ യീശോഃ പശ്ചാദ് ഈയതുഃ|
38 Jesus aber wandte sich um und sah sie nachfolgen und spricht zu ihnen: Was suchet ihr? Sie aber sagten zu ihm: Rabbi (was verdolmetscht heißt: Lehrer), wo hältst du dich auf?
തതോ യീശുഃ പരാവൃത്യ തൗ പശ്ചാദ് ആഗച്ഛന്തൗ ദൃഷ്ട്വാ പൃഷ്ടവാൻ യുവാം കിം ഗവേശയഥഃ? താവപൃച്ഛതാം ഹേ രബ്ബി അർഥാത് ഹേ ഗുരോ ഭവാൻ കുത്ര തിഷ്ഠതി?
39 Er spricht zu ihnen: Kommet und sehet! Sie kamen nun und sahen, wo er sich aufhielt, und blieben jenen Tag bei ihm. Es war um die zehnte Stunde.
തതഃ സോവാദിത് ഏത്യ പശ്യതം| തതോ ദിവസസ്യ തൃതീയപ്രഹരസ്യ ഗതത്വാത് തൗ തദ്ദിനം തസ്യ സങ്ഗേഽസ്ഥാതാം|
40 Andreas, der Bruder des Simon Petrus, war einer von den zweien, die es von Johannes gehört hatten und ihm nachgefolgt waren.
യൗ ദ്വൗ യോഹനോ വാക്യം ശ്രുത്വാ യിശോഃ പശ്ചാദ് ആഗമതാം തയോഃ ശിമോൻപിതരസ്യ ഭ്രാതാ ആന്ദ്രിയഃ
41 Dieser findet zuerst seinen eigenen Bruder Simon und spricht zu ihm: Wir haben den Messias gefunden (was verdolmetscht ist: Christus).
സ ഇത്വാ പ്രഥമം നിജസോദരം ശിമോനം സാക്ഷാത്പ്രാപ്യ കഥിതവാൻ വയം ഖ്രീഷ്ടമ് അർഥാത് അഭിഷിക്തപുരുഷം സാക്ഷാത്കൃതവന്തഃ|
42 Und er führte ihn zu Jesu. Jesus blickte ihn an und sprach: Du bist Simon, der Sohn Jonas'; du wirst Kephas heißen (was verdolmetscht wird: Stein).
പശ്ചാത് സ തം യിശോഃ സമീപമ് ആനയത്| തദാ യീശുസ്തം ദൃഷ്ട്വാവദത് ത്വം യൂനസഃ പുത്രഃ ശിമോൻ കിന്തു ത്വന്നാമധേയം കൈഫാഃ വാ പിതരഃ അർഥാത് പ്രസ്തരോ ഭവിഷ്യതി|
43 Des folgenden Tages wollte er aufbrechen nach Galiläa, und er findet Philippus; und Jesus spricht zu ihm: Folge mir nach.
പരേഽഹനി യീശൗ ഗാലീലം ഗന്തും നിശ്ചിതചേതസി സതി ഫിലിപനാമാനം ജനം സാക്ഷാത്പ്രാപ്യാവോചത് മമ പശ്ചാദ് ആഗച്ഛ|
44 Philippus aber war von Bethsaida, aus der Stadt des Andreas und Petrus.
ബൈത്സൈദാനാമ്നി യസ്മിൻ ഗ്രാമേ പിതരാന്ദ്രിയയോർവാസ ആസീത് തസ്മിൻ ഗ്രാമേ തസ്യ ഫിലിപസ്യ വസതിരാസീത്|
45 Philippus findet den Nathanael und spricht zu ihm: Wir haben den gefunden, von welchem Moses in dem Gesetz geschrieben und die Propheten, Jesum, den Sohn des Joseph, den von Nazareth.
പശ്ചാത് ഫിലിപോ നിഥനേലം സാക്ഷാത്പ്രാപ്യാവദത് മൂസാ വ്യവസ്ഥാ ഗ്രന്ഥേ ഭവിഷ്യദ്വാദിനാം ഗ്രന്ഥേഷു ച യസ്യാഖ്യാനം ലിഖിതമാസ്തേ തം യൂഷഫഃ പുത്രം നാസരതീയം യീശും സാക്ഷാദ് അകാർഷ്മ വയം|
46 Und Nathanael sprach zu ihm: Kann aus Nazareth etwas Gutes kommen? Philippus spricht zu ihm: Komm und sieh!
തദാ നിഥനേൽ കഥിതവാൻ നാസരന്നഗരാത കിം കശ്ചിദുത്തമ ഉത്പന്തും ശക്നോതി? തതഃ ഫിലിപോ ഽവോചത് ഏത്യ പശ്യ|
47 Jesus sah den Nathanael zu sich kommen und spricht von ihm: Siehe, wahrhaftig ein Israelit, in welchem kein Trug ist.
അപരഞ്ച യീശുഃ സ്വസ്യ സമീപം തമ് ആഗച്ഛന്തം ദൃഷ്ട്വാ വ്യാഹൃതവാൻ, പശ്യായം നിഷ്കപടഃ സത്യ ഇസ്രായേല്ലോകഃ|
48 Nathanael spricht zu ihm: Woher kennst du mich? Jesus antwortete und sprach zu ihm: Ehe Philippus dich rief, als du unter dem Feigenbaum warst, sah ich dich.
തതഃ സോവദദ്, ഭവാൻ മാം കഥം പ്രത്യഭിജാനാതി? യീശുരവാദീത് ഫിലിപസ്യ ആഹ്വാനാത് പൂർവ്വം യദാ ത്വമുഡുമ്ബരസ്യ തരോർമൂലേഽസ്ഥാസ്തദാ ത്വാമദർശമ്|
49 Nathanael antwortete und sprach [zu ihm]: Rabbi, du bist der Sohn Gottes, du bist der König Israels.
നിഥനേൽ അചകഥത്, ഹേ ഗുരോ ഭവാൻ നിതാന്തമ് ഈശ്വരസ്യ പുത്രോസി, ഭവാൻ ഇസ്രായേല്വംശസ്യ രാജാ|
50 Jesus antwortete und sprach zu ihm: Weil ich dir sagte: Ich sah dich unter dem Feigenbaum, glaubst du? Du wirst Größeres als dieses sehen.
തതോ യീശു ർവ്യാഹരത്, ത്വാമുഡുമ്ബരസ്യ പാദപസ്യ മൂലേ ദൃഷ്ടവാനാഹം മമൈതസ്മാദ്വാക്യാത് കിം ത്വം വ്യശ്വസീഃ? ഏതസ്മാദപ്യാശ്ചര്യ്യാണി കാര്യ്യാണി ദ്രക്ഷ്യസി|
51 Und er spricht zu ihm: Wahrlich, wahrlich, ich sage euch: [Von nun an] werdet ihr den Himmel geöffnet sehen und die Engel Gottes auf-und niedersteigen auf den Sohn des Menschen.
അന്യച്ചാവാദീദ് യുഷ്മാനഹം യഥാർഥം വദാമി, ഇതഃ പരം മോചിതേ മേഘദ്വാരേ തസ്മാന്മനുജസൂനുനാ ഈശ്വരസ്യ ദൂതഗണമ് അവരോഹന്തമാരോഹന്തഞ്ച ദ്രക്ഷ്യഥ|
