Johannes 6
1 Nach diesem ging Jesus weg auf die andere Seite des Sees von Galiläa oder von Tiberias;
ತತಃ ಪರಂ ಯೀಶು ರ್ಗಾಲೀಲ್ ಪ್ರದೇಶೀಯಸ್ಯ ತಿವಿರಿಯಾನಾಮ್ನಃ ಸಿನ್ಧೋಃ ಪಾರಂ ಗತವಾನ್|
2 und es folgte ihm eine große Volksmenge, weil sie die Zeichen sahen, die er an den Kranken tat.
ತತೋ ವ್ಯಾಧಿಮಲ್ಲೋಕಸ್ವಾಸ್ಥ್ಯಕರಣರೂಪಾಣಿ ತಸ್ಯಾಶ್ಚರ್ಯ್ಯಾಣಿ ಕರ್ಮ್ಮಾಣಿ ದೃಷ್ಟ್ವಾ ಬಹವೋ ಜನಾಸ್ತತ್ಪಶ್ಚಾದ್ ಅಗಚ್ಛನ್|
3 Jesus aber ging hinauf auf den Berg und setzte sich daselbst mit seinen Jüngern.
ತತೋ ಯೀಶುಃ ಪರ್ವ್ವತಮಾರುಹ್ಯ ತತ್ರ ಶಿಷ್ಯೈಃ ಸಾಕಮ್|
4 Es war aber das Passah nahe, das Fest der Juden.
ತಸ್ಮಿನ್ ಸಮಯ ನಿಸ್ತಾರೋತ್ಸವನಾಮ್ನಿ ಯಿಹೂದೀಯಾನಾಮ ಉತ್ಸವ ಉಪಸ್ಥಿತೇ
5 Als nun Jesus die Augen aufhob und sah, daß eine große Volksmenge zu ihm kommt, spricht er zu Philippus: Woher sollen wir Brote kaufen, auf daß diese essen?
ಯೀಶು ರ್ನೇತ್ರೇ ಉತ್ತೋಲ್ಯ ಬಹುಲೋಕಾನ್ ಸ್ವಸಮೀಪಾಗತಾನ್ ವಿಲೋಕ್ಯ ಫಿಲಿಪಂ ಪೃಷ್ಟವಾನ್ ಏತೇಷಾಂ ಭೋಜನಾಯ ಭೋಜದ್ರವ್ಯಾಣಿ ವಯಂ ಕುತ್ರ ಕ್ರೇತುಂ ಶಕ್ರುಮಃ?
6 Dies sagte er aber, ihn zu versuchen; denn er selbst wußte, was er tun wollte.
ವಾಕ್ಯಮಿದಂ ತಸ್ಯ ಪರೀಕ್ಷಾರ್ಥಮ್ ಅವಾದೀತ್ ಕಿನ್ತು ಯತ್ ಕರಿಷ್ಯತಿ ತತ್ ಸ್ವಯಮ್ ಅಜಾನಾತ್|
7 Philippus antwortete ihm: Für zweihundert Denare Brote reichen nicht für sie hin, auf daß ein jeder etwas weniges bekomme.
ಫಿಲಿಪಃ ಪ್ರತ್ಯವೋಚತ್ ಏತೇಷಾಮ್ ಏಕೈಕೋ ಯದ್ಯಲ್ಪಮ್ ಅಲ್ಪಂ ಪ್ರಾಪ್ನೋತಿ ತರ್ಹಿ ಮುದ್ರಾಪಾದದ್ವಿಶತೇನ ಕ್ರೀತಪೂಪಾ ಅಪಿ ನ್ಯೂನಾ ಭವಿಷ್ಯನ್ತಿ|
8 Einer von seinen Jüngern, Andreas, der Bruder des Simon Petrus, spricht zu ihm:
ಶಿಮೋನ್ ಪಿತರಸ್ಯ ಭ್ರಾತಾ ಆನ್ದ್ರಿಯಾಖ್ಯಃ ಶಿಷ್ಯಾಣಾಮೇಕೋ ವ್ಯಾಹೃತವಾನ್
9 Es ist ein kleiner Knabe hier, der fünf Gerstenbrote und zwei Fische hat; aber was ist dies unter so viele?
ಅತ್ರ ಕಸ್ಯಚಿದ್ ಬಾಲಕಸ್ಯ ಸಮೀಪೇ ಪಞ್ಚ ಯಾವಪೂಪಾಃ ಕ್ಷುದ್ರಮತ್ಸ್ಯದ್ವಯಞ್ಚ ಸನ್ತಿ ಕಿನ್ತು ಲೋಕಾನಾಂ ಏತಾವಾತಾಂ ಮಧ್ಯೇ ತೈಃ ಕಿಂ ಭವಿಷ್ಯತಿ?
10 Jesus [aber] sprach: Machet, daß die Leute sich lagern. Es war aber viel Gras an dem Orte. Es lagerten sich nun die Männer, an Zahl bei fünftausend.
ಪಶ್ಚಾದ್ ಯೀಶುರವದತ್ ಲೋಕಾನುಪವೇಶಯತ ತತ್ರ ಬಹುಯವಸಸತ್ತ್ವಾತ್ ಪಞ್ಚಸಹಸ್ತ್ರೇಭ್ಯೋ ನ್ಯೂನಾ ಅಧಿಕಾ ವಾ ಪುರುಷಾ ಭೂಮ್ಯಾಮ್ ಉಪಾವಿಶನ್|
11 Jesus aber nahm die Brote, und als er gedankt hatte, teilte er sie denen aus, die da lagerten; gleicherweise auch von den Fischen, soviel sie wollten.
ತತೋ ಯೀಶುಸ್ತಾನ್ ಪೂಪಾನಾದಾಯ ಈಶ್ವರಸ್ಯ ಗುಣಾನ್ ಕೀರ್ತ್ತಯಿತ್ವಾ ಶಿಷ್ಯೇಷು ಸಮಾರ್ಪಯತ್ ತತಸ್ತೇ ತೇಭ್ಯ ಉಪವಿಷ್ಟಲೋಕೇಭ್ಯಃ ಪೂಪಾನ್ ಯಥೇಷ್ಟಮತ್ಸ್ಯಞ್ಚ ಪ್ರಾದುಃ|
12 Als sie aber gesättigt waren, spricht er zu seinen Jüngern: Sammelt die übriggebliebenen Brocken, auf daß nichts umkomme.
ತೇಷು ತೃಪ್ತೇಷು ಸ ತಾನವೋಚದ್ ಏತೇಷಾಂ ಕಿಞ್ಚಿದಪಿ ಯಥಾ ನಾಪಚೀಯತೇ ತಥಾ ಸರ್ವ್ವಾಣ್ಯವಶಿಷ್ಟಾನಿ ಸಂಗೃಹ್ಲೀತ|
13 Sie sammelten nun und füllten zwölf Handkörbe mit Brocken von den fünf Gerstenbroten, welche denen, die gegessen hatten, übrigblieben.
ತತಃ ಸರ್ವ್ವೇಷಾಂ ಭೋಜನಾತ್ ಪರಂ ತೇ ತೇಷಾಂ ಪಞ್ಚಾನಾಂ ಯಾವಪೂಪಾನಾಂ ಅವಶಿಷ್ಟಾನ್ಯಖಿಲಾನಿ ಸಂಗೃಹ್ಯ ದ್ವಾದಶಡಲ್ಲಕಾನ್ ಅಪೂರಯನ್|
14 Als nun die Leute das Zeichen sahen, das Jesus tat, sprachen sie: Dieser ist wahrhaftig der Prophet, der in die Welt kommen soll.
ಅಪರಂ ಯೀಶೋರೇತಾದೃಶೀಮ್ ಆಶ್ಚರ್ಯ್ಯಕ್ರಿಯಾಂ ದೃಷ್ಟ್ವಾ ಲೋಕಾ ಮಿಥೋ ವಕ್ತುಮಾರೇಭಿರೇ ಜಗತಿ ಯಸ್ಯಾಗಮನಂ ಭವಿಷ್ಯತಿ ಸ ಏವಾಯಮ್ ಅವಶ್ಯಂ ಭವಿಷ್ಯದ್ವಕ್ತ್ತಾ|
15 Da nun Jesus erkannte, daß sie kommen und ihn ergreifen wollten, auf daß sie ihn zum König machten, entwich er wieder auf den Berg, er selbst allein.
ಅತಏವ ಲೋಕಾ ಆಗತ್ಯ ತಮಾಕ್ರಮ್ಯ ರಾಜಾನಂ ಕರಿಷ್ಯನ್ತಿ ಯೀಶುಸ್ತೇಷಾಮ್ ಈದೃಶಂ ಮಾನಸಂ ವಿಜ್ಞಾಯ ಪುನಶ್ಚ ಪರ್ವ್ವತಮ್ ಏಕಾಕೀ ಗತವಾನ್|
16 Als es aber Abend geworden war, gingen seine Jünger hinab an den See;
ಸಾಯಂಕಾಲ ಉಪಸ್ಥಿತೇ ಶಿಷ್ಯಾ ಜಲಧಿತಟಂ ವ್ರಜಿತ್ವಾ ನಾವಮಾರುಹ್ಯ ನಗರದಿಶಿ ಸಿನ್ಧೌ ವಾಹಯಿತ್ವಾಗಮನ್|
17 und sie stiegen in das Schiff und fuhren über den See nach Kapernaum. Und es war schon finster geworden, und Jesus war noch nicht zu ihnen gekommen;
ತಸ್ಮಿನ್ ಸಮಯೇ ತಿಮಿರ ಉಪಾತಿಷ್ಠತ್ ಕಿನ್ತು ಯೀಷುಸ್ತೇಷಾಂ ಸಮೀಪಂ ನಾಗಚ್ಛತ್|
18 und der See erhob sich, indem ein starker Wind wehte.
ತದಾ ಪ್ರಬಲಪವನವಹನಾತ್ ಸಾಗರೇ ಮಹಾತರಙ್ಗೋ ಭವಿತುಮ್ ಆರೇಭೇ|
19 Als sie nun etwa fünfundzwanzig oder dreißig Stadien gerudert waren, sehen sie Jesum auf dem See wandeln und nahe an das Schiff herankommen, und sie fürchteten sich.
ತತಸ್ತೇ ವಾಹಯಿತ್ವಾ ದ್ವಿತ್ರಾನ್ ಕ್ರೋಶಾನ್ ಗತಾಃ ಪಶ್ಚಾದ್ ಯೀಶುಂ ಜಲಧೇರುಪರಿ ಪದ್ಭ್ಯಾಂ ವ್ರಜನ್ತಂ ನೌಕಾನ್ತಿಕಮ್ ಆಗಚ್ಛನ್ತಂ ವಿಲೋಕ್ಯ ತ್ರಾಸಯುಕ್ತಾ ಅಭವನ್
20 Er aber spricht zu ihnen: Ich bin's, fürchtet euch nicht!
ಕಿನ್ತು ಸ ತಾನುಕ್ತ್ತವಾನ್ ಅಯಮಹಂ ಮಾ ಭೈಷ್ಟ|
21 Sie wollten ihn nun in das Schiff nehmen, und alsbald war das Schiff an dem Lande, zu welchem sie hinfuhren.
ತದಾ ತೇ ತಂ ಸ್ವೈರಂ ನಾವಿ ಗೃಹೀತವನ್ತಃ ತದಾ ತತ್ಕ್ಷಣಾದ್ ಉದ್ದಿಷ್ಟಸ್ಥಾನೇ ನೌರುಪಾಸ್ಥಾತ್|
22 Des folgenden Tages, als die Volksmenge, die jenseit des Sees stand, gesehen hatte, daß daselbst kein anderes Schifflein war, als nur jenes, in welches seine Jünger gestiegen waren, und daß Jesus nicht mit seinen Jüngern in das Schiff gestiegen, sondern seine Jünger allein weggefahren waren
ಯಯಾ ನಾವಾ ಶಿಷ್ಯಾ ಅಗಚ್ಛನ್ ತದನ್ಯಾ ಕಾಪಿ ನೌಕಾ ತಸ್ಮಿನ್ ಸ್ಥಾನೇ ನಾಸೀತ್ ತತೋ ಯೀಶುಃ ಶಿಷ್ಯೈಃ ಸಾಕಂ ನಾಗಮತ್ ಕೇವಲಾಃ ಶಿಷ್ಯಾ ಅಗಮನ್ ಏತತ್ ಪಾರಸ್ಥಾ ಲೋಕಾ ಜ್ಞಾತವನ್ತಃ|
23 (es kamen aber andere Schifflein aus Tiberias nahe an den Ort, wo sie das Brot gegessen, nachdem der Herr gedankt hatte),
ಕಿನ್ತು ತತಃ ಪರಂ ಪ್ರಭು ರ್ಯತ್ರ ಈಶ್ವರಸ್ಯ ಗುಣಾನ್ ಅನುಕೀರ್ತ್ತ್ಯ ಲೋಕಾನ್ ಪೂಪಾನ್ ಅಭೋಜಯತ್ ತತ್ಸ್ಥಾನಸ್ಯ ಸಮೀಪಸ್ಥತಿವಿರಿಯಾಯಾ ಅಪರಾಸ್ತರಣಯ ಆಗಮನ್|
24 da nun die Volksmenge sah, daß Jesus nicht daselbst sei, noch seine Jünger, stiegen sie in die Schiffe und kamen nach Kapernaum und suchten Jesum.
ಯೀಶುಸ್ತತ್ರ ನಾಸ್ತಿ ಶಿಷ್ಯಾ ಅಪಿ ತತ್ರ ನಾ ಸನ್ತಿ ಲೋಕಾ ಇತಿ ವಿಜ್ಞಾಯ ಯೀಶುಂ ಗವೇಷಯಿತುಂ ತರಣಿಭಿಃ ಕಫರ್ನಾಹೂಮ್ ಪುರಂ ಗತಾಃ|
25 Und als sie ihn jenseit des Sees gefunden hatten, sprachen sie zu ihm: Rabbi, wann bist du hierhergekommen?
ತತಸ್ತೇ ಸರಿತ್ಪತೇಃ ಪಾರೇ ತಂ ಸಾಕ್ಷಾತ್ ಪ್ರಾಪ್ಯ ಪ್ರಾವೋಚನ್ ಹೇ ಗುರೋ ಭವಾನ್ ಅತ್ರ ಸ್ಥಾನೇ ಕದಾಗಮತ್?
26 Jesus antwortete ihnen und sprach: Wahrlich, wahrlich, ich sage euch: Ihr suchet mich, nicht weil ihr Zeichen gesehen, sondern weil ihr von den Broten gegessen habt und gesättigt worden seid.
ತದಾ ಯೀಶುಸ್ತಾನ್ ಪ್ರತ್ಯವಾದೀದ್ ಯುಷ್ಮಾನಹಂ ಯಥಾರ್ಥತರಂ ವದಾಮಿ ಆಶ್ಚರ್ಯ್ಯಕರ್ಮ್ಮದರ್ಶನಾದ್ಧೇತೋ ರ್ನ ಕಿನ್ತು ಪೂಪಭೋಜನಾತ್ ತೇನ ತೃಪ್ತತ್ವಾಞ್ಚ ಮಾಂ ಗವೇಷಯಥ|
27 Wirket nicht für die Speise, die vergeht, sondern für die Speise, die da bleibt ins ewige Leben, welche der Sohn des Menschen euch geben wird; denn diesen hat der Vater, Gott, versiegelt. (aiōnios g166)
ಕ್ಷಯಣೀಯಭಕ್ಷ್ಯಾರ್ಥಂ ಮಾ ಶ್ರಾಮಿಷ್ಟ ಕಿನ್ತ್ವನ್ತಾಯುರ್ಭಕ್ಷ್ಯಾರ್ಥಂ ಶ್ರಾಮ್ಯತ, ತಸ್ಮಾತ್ ತಾದೃಶಂ ಭಕ್ಷ್ಯಂ ಮನುಜಪುತ್ರೋ ಯುಷ್ಮಾಭ್ಯಂ ದಾಸ್ಯತಿ; ತಸ್ಮಿನ್ ತಾತ ಈಶ್ವರಃ ಪ್ರಮಾಣಂ ಪ್ರಾದಾತ್| (aiōnios g166)
28 Da sprachen sie zu ihm: Was sollen wir tun, auf daß wir die Werke Gottes wirken?
ತದಾ ತೇಽಪೃಚ್ಛನ್ ಈಶ್ವರಾಭಿಮತಂ ಕರ್ಮ್ಮ ಕರ್ತ್ತುಮ್ ಅಸ್ಮಾಭಿಃ ಕಿಂ ಕರ್ತ್ತವ್ಯಂ?
29 Jesus antwortete und sprach zu ihnen: Dies ist das Werk Gottes, daß ihr an den glaubet, den er gesandt hat.
ತತೋ ಯೀಶುರವದದ್ ಈಶ್ವರೋ ಯಂ ಪ್ರೈರಯತ್ ತಸ್ಮಿನ್ ವಿಶ್ವಸನಮ್ ಈಶ್ವರಾಭಿಮತಂ ಕರ್ಮ್ಮ|
30 Da sprachen sie zu ihm: Was tust du nun für ein Zeichen, auf daß wir sehen und dir glauben? Was wirkst du?
ತದಾ ತೇ ವ್ಯಾಹರನ್ ಭವತಾ ಕಿಂ ಲಕ್ಷಣಂ ದರ್ಶಿತಂ ಯದ್ದೃಷ್ಟ್ವಾ ಭವತಿ ವಿಶ್ವಸಿಷ್ಯಾಮಃ? ತ್ವಯಾ ಕಿಂ ಕರ್ಮ್ಮ ಕೃತಂ?
31 Unsere Väter aßen das Manna in der Wüste, wie geschrieben steht: “Brot aus dem Himmel gab er ihnen zu essen”.
ಅಸ್ಮಾಕಂ ಪೂರ್ವ್ವಪುರುಷಾ ಮಹಾಪ್ರಾನ್ತರೇ ಮಾನ್ನಾಂ ಭೋಕ್ತ್ತುಂ ಪ್ರಾಪುಃ ಯಥಾ ಲಿಪಿರಾಸ್ತೇ| ಸ್ವರ್ಗೀಯಾಣಿ ತು ಭಕ್ಷ್ಯಾಣಿ ಪ್ರದದೌ ಪರಮೇಶ್ವರಃ|
32 Da sprach Jesus zu ihnen: Wahrlich, wahrlich, ich sage euch: Nicht Moses hat euch das Brot aus dem Himmel gegeben, sondern mein Vater gibt euch das wahrhaftige Brot aus dem Himmel.
ತದಾ ಯೀಶುರವದದ್ ಅಹಂ ಯುಷ್ಮಾನತಿಯಥಾರ್ಥಂ ವದಾಮಿ ಮೂಸಾ ಯುಷ್ಮಾಭ್ಯಂ ಸ್ವರ್ಗೀಯಂ ಭಕ್ಷ್ಯಂ ನಾದಾತ್ ಕಿನ್ತು ಮಮ ಪಿತಾ ಯುಷ್ಮಾಭ್ಯಂ ಸ್ವರ್ಗೀಯಂ ಪರಮಂ ಭಕ್ಷ್ಯಂ ದದಾತಿ|
33 Denn das Brot Gottes ist der, welcher aus dem Himmel herniederkommt und der Welt das Leben gibt.
ಯಃ ಸ್ವರ್ಗಾದವರುಹ್ಯ ಜಗತೇ ಜೀವನಂ ದದಾತಿ ಸ ಈಶ್ವರದತ್ತಭಕ್ಷ್ಯರೂಪಃ|
34 Da sprachen sie zu ihm: Herr, gib uns allezeit dieses Brot!
ತದಾ ತೇ ಪ್ರಾವೋಚನ್ ಹೇ ಪ್ರಭೋ ಭಕ್ಷ್ಯಮಿದಂ ನಿತ್ಯಮಸ್ಮಭ್ಯಂ ದದಾತು|
35 Jesus aber sprach zu ihnen: Ich bin das Brot des Lebens: wer zu mir kommt, wird nicht hungern, und wer an mich glaubt, wird nimmermehr dürsten.
ಯೀಶುರವದದ್ ಅಹಮೇವ ಜೀವನರೂಪಂ ಭಕ್ಷ್ಯಂ ಯೋ ಜನೋ ಮಮ ಸನ್ನಿಧಿಮ್ ಆಗಚ್ಛತಿ ಸ ಜಾತು ಕ್ಷುಧಾರ್ತ್ತೋ ನ ಭವಿಷ್ಯತಿ, ತಥಾ ಯೋ ಜನೋ ಮಾಂ ಪ್ರತ್ಯೇತಿ ಸ ಜಾತು ತೃಷಾರ್ತ್ತೋ ನ ಭವಿಷ್ಯತಿ|
36 Aber ich habe euch gesagt, daß ihr mich auch gesehen habt und nicht glaubet.
ಮಾಂ ದೃಷ್ಟ್ವಾಪಿ ಯೂಯಂ ನ ವಿಶ್ವಸಿಥ ಯುಷ್ಮಾನಹಮ್ ಇತ್ಯವೋಚಂ|
37 Alles, was mir der Vater gibt, wird zu mir kommen, und wer zu mir kommt, den werde ich nicht hinausstoßen;
ಪಿತಾ ಮಹ್ಯಂ ಯಾವತೋ ಲೋಕಾನದದಾತ್ ತೇ ಸರ್ವ್ವ ಏವ ಮಮಾನ್ತಿಕಮ್ ಆಗಮಿಷ್ಯನ್ತಿ ಯಃ ಕಶ್ಚಿಚ್ಚ ಮಮ ಸನ್ನಿಧಿಮ್ ಆಯಾಸ್ಯತಿ ತಂ ಕೇನಾಪಿ ಪ್ರಕಾರೇಣ ನ ದೂರೀಕರಿಷ್ಯಾಮಿ|
38 denn ich bin vom Himmel herniedergekommen, nicht auf daß ich meinen Willen tue, sondern den Willen dessen, der mich gesandt hat.
ನಿಜಾಭಿಮತಂ ಸಾಧಯಿತುಂ ನ ಹಿ ಕಿನ್ತು ಪ್ರೇರಯಿತುರಭಿಮತಂ ಸಾಧಯಿತುಂ ಸ್ವರ್ಗಾದ್ ಆಗತೋಸ್ಮಿ|
39 Dies aber ist der Wille dessen, der mich gesandt hat, daß ich von allem, was er mir gegeben hat, nichts verliere, sondern es auferwecke am letzten Tage.
ಸ ಯಾನ್ ಯಾನ್ ಲೋಕಾನ್ ಮಹ್ಯಮದದಾತ್ ತೇಷಾಮೇಕಮಪಿ ನ ಹಾರಯಿತ್ವಾ ಶೇಷದಿನೇ ಸರ್ವ್ವಾನಹಮ್ ಉತ್ಥಾಪಯಾಮಿ ಇದಂ ಮತ್ಪ್ರೇರಯಿತುಃ ಪಿತುರಭಿಮತಂ|
40 Denn dies ist der Wille meines Vaters, daß jeder, der den Sohn sieht und an ihn glaubt, ewiges Leben habe; und ich werde ihn auferwecken am letzten Tage. (aiōnios g166)
ಯಃ ಕಶ್ಚಿನ್ ಮಾನವಸುತಂ ವಿಲೋಕ್ಯ ವಿಶ್ವಸಿತಿ ಸ ಶೇಷದಿನೇ ಮಯೋತ್ಥಾಪಿತಃ ಸನ್ ಅನನ್ತಾಯುಃ ಪ್ರಾಪ್ಸ್ಯತಿ ಇತಿ ಮತ್ಪ್ರೇರಕಸ್ಯಾಭಿಮತಂ| (aiōnios g166)
41 Da murrten die Juden über ihn, weil er sagte: Ich bin das Brot, das aus dem Himmel herniedergekommen ist;
ತದಾ ಸ್ವರ್ಗಾದ್ ಯದ್ ಭಕ್ಷ್ಯಮ್ ಅವಾರೋಹತ್ ತದ್ ಭಕ್ಷ್ಯಮ್ ಅಹಮೇವ ಯಿಹೂದೀಯಲೋಕಾಸ್ತಸ್ಯೈತದ್ ವಾಕ್ಯೇ ವಿವದಮಾನಾ ವಕ್ತ್ತುಮಾರೇಭಿರೇ
42 und sie sprachen: Ist dieser nicht Jesus, der Sohn Josephs, dessen Vater und Mutter wir kennen? Wie sagt denn dieser: Ich bin aus dem Himmel herniedergekommen? -
ಯೂಷಫಃ ಪುತ್ರೋ ಯೀಶು ರ್ಯಸ್ಯ ಮಾತಾಪಿತರೌ ವಯಂ ಜಾನೀಮ ಏಷ ಕಿಂ ಸಏವ ನ? ತರ್ಹಿ ಸ್ವರ್ಗಾದ್ ಅವಾರೋಹಮ್ ಇತಿ ವಾಕ್ಯಂ ಕಥಂ ವಕ್ತ್ತಿ?
43 Da antwortete Jesus und sprach zu ihnen: Murret nicht untereinander.
ತದಾ ಯೀಶುಸ್ತಾನ್ ಪ್ರತ್ಯವದತ್ ಪರಸ್ಪರಂ ಮಾ ವಿವದಧ್ವಂ
44 Niemand kann zu mir kommen, es sei denn, daß der Vater, der mich gesandt hat, ihn ziehe; und ich werde ihn auferwecken am letzten Tage.
ಮತ್ಪ್ರೇರಕೇಣ ಪಿತ್ರಾ ನಾಕೃಷ್ಟಃ ಕೋಪಿ ಜನೋ ಮಮಾನ್ತಿಕಮ್ ಆಯಾತುಂ ನ ಶಕ್ನೋತಿ ಕಿನ್ತ್ವಾಗತಂ ಜನಂ ಚರಮೇಽಹ್ನಿ ಪ್ರೋತ್ಥಾಪಯಿಷ್ಯಾಮಿ|
45 Es steht in den Propheten geschrieben: “Und sie werden alle von Gott gelehrt sein”. Jeder, der von dem Vater gehört und gelernt hat, kommt zu mir.
ತೇ ಸರ್ವ್ವ ಈಶ್ವರೇಣ ಶಿಕ್ಷಿತಾ ಭವಿಷ್ಯನ್ತಿ ಭವಿಷ್ಯದ್ವಾದಿನಾಂ ಗ್ರನ್ಥೇಷು ಲಿಪಿರಿತ್ಥಮಾಸ್ತೇ ಅತೋ ಯಃ ಕಶ್ಚಿತ್ ಪಿತುಃ ಸಕಾಶಾತ್ ಶ್ರುತ್ವಾ ಶಿಕ್ಷತೇ ಸ ಏವ ಮಮ ಸಮೀಪಮ್ ಆಗಮಿಷ್ಯತಿ|
46 Nicht daß jemand den Vater gesehen habe, außer dem, der von Gott ist, dieser hat den Vater gesehen.
ಯ ಈಶ್ವರಾದ್ ಅಜಾಯತ ತಂ ವಿನಾ ಕೋಪಿ ಮನುಷ್ಯೋ ಜನಕಂ ನಾದರ್ಶತ್ ಕೇವಲಃ ಸಏವ ತಾತಮ್ ಅದ್ರಾಕ್ಷೀತ್|
ಅಹಂ ಯುಷ್ಮಾನ್ ಯಥಾರ್ಥತರಂ ವದಾಮಿ ಯೋ ಜನೋ ಮಯಿ ವಿಶ್ವಾಸಂ ಕರೋತಿ ಸೋನನ್ತಾಯುಃ ಪ್ರಾಪ್ನೋತಿ| (aiōnios g166)
48 Ich bin das Brot des Lebens.
ಅಹಮೇವ ತಜ್ಜೀವನಭಕ್ಷ್ಯಂ|
49 Eure Väter haben das Manna in der Wüste gegessen und sind gestorben.
ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಪೂರ್ವ್ವಪುರುಷಾ ಮಹಾಪ್ರಾನ್ತರೇ ಮನ್ನಾಭಕ್ಷ್ಯಂ ಭೂಕ್ತ್ತಾಪಿ ಮೃತಾಃ
50 Dies ist das Brot, das aus dem Himmel herniederkommt, auf daß man davon esse und nicht sterbe.
ಕಿನ್ತು ಯದ್ಭಕ್ಷ್ಯಂ ಸ್ವರ್ಗಾದಾಗಚ್ಛತ್ ತದ್ ಯದಿ ಕಶ್ಚಿದ್ ಭುಙ್ಕ್ತ್ತೇ ತರ್ಹಿ ಸ ನ ಮ್ರಿಯತೇ|
51 Ich bin das lebendige Brot, das aus dem Himmel herniedergekommen ist; wenn jemand von diesem Brote ißt, so wird er leben in Ewigkeit. Das Brot aber, daß ich geben werde, ist mein Fleisch, welches ich geben werde für das Leben der Welt. (aiōn g165)
ಯಜ್ಜೀವನಭಕ್ಷ್ಯಂ ಸ್ವರ್ಗಾದಾಗಚ್ಛತ್ ಸೋಹಮೇವ ಇದಂ ಭಕ್ಷ್ಯಂ ಯೋ ಜನೋ ಭುಙ್ಕ್ತ್ತೇ ಸ ನಿತ್ಯಜೀವೀ ಭವಿಷ್ಯತಿ| ಪುನಶ್ಚ ಜಗತೋ ಜೀವನಾರ್ಥಮಹಂ ಯತ್ ಸ್ವಕೀಯಪಿಶಿತಂ ದಾಸ್ಯಾಮಿ ತದೇವ ಮಯಾ ವಿತರಿತಂ ಭಕ್ಷ್ಯಮ್| (aiōn g165)
52 Die Juden stritten nun untereinander und sagten: Wie kann dieser uns sein Fleisch zu essen geben?
ತಸ್ಮಾದ್ ಯಿಹೂದೀಯಾಃ ಪರಸ್ಪರಂ ವಿವದಮಾನಾ ವಕ್ತ್ತುಮಾರೇಭಿರೇ ಏಷ ಭೋಜನಾರ್ಥಂ ಸ್ವೀಯಂ ಪಲಲಂ ಕಥಮ್ ಅಸ್ಮಭ್ಯಂ ದಾಸ್ಯತಿ?
53 Da sprach Jesus zu ihnen: Wahrlich, wahrlich, ich sage euch: Es sei denn, daß ihr das Fleisch des Sohnes des Menschen esset und sein Blut trinket, so habt ihr kein Leben in euch selbst.
ತದಾ ಯೀಶುಸ್ತಾನ್ ಆವೋಚದ್ ಯುಷ್ಮಾನಹಂ ಯಥಾರ್ಥತರಂ ವದಾಮಿ ಮನುಷ್ಯಪುತ್ರಸ್ಯಾಮಿಷೇ ಯುಷ್ಮಾಭಿ ರ್ನ ಭುಕ್ತ್ತೇ ತಸ್ಯ ರುಧಿರೇ ಚ ನ ಪೀತೇ ಜೀವನೇನ ಸಾರ್ದ್ಧಂ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಸಮ್ಬನ್ಧೋ ನಾಸ್ತಿ|
54 Wer mein Fleisch ißt und mein Blut trinkt, hat ewiges Leben, und ich werde ihn auferwecken am letzten Tage; (aiōnios g166)
ಯೋ ಮಮಾಮಿಷಂ ಸ್ವಾದತಿ ಮಮ ಸುಧಿರಞ್ಚ ಪಿವತಿ ಸೋನನ್ತಾಯುಃ ಪ್ರಾಪ್ನೋತಿ ತತಃ ಶೇಷೇಽಹ್ನಿ ತಮಹಮ್ ಉತ್ಥಾಪಯಿಷ್ಯಾಮಿ| (aiōnios g166)
55 denn mein Fleisch ist wahrhaftig Speise, und mein Blut ist wahrhaftig Trank.
ಯತೋ ಮದೀಯಮಾಮಿಷಂ ಪರಮಂ ಭಕ್ಷ್ಯಂ ತಥಾ ಮದೀಯಂ ಶೋಣಿತಂ ಪರಮಂ ಪೇಯಂ|
56 Wer mein Fleisch ißt und mein Blut trinkt, bleibt in mir und ich in ihm.
ಯೋ ಜನೋ ಮದೀಯಂ ಪಲಲಂ ಸ್ವಾದತಿ ಮದೀಯಂ ರುಧಿರಞ್ಚ ಪಿವತಿ ಸ ಮಯಿ ವಸತಿ ತಸ್ಮಿನ್ನಹಞ್ಚ ವಸಾಮಿ|
57 Gleichwie der lebendige Vater mich gesandt hat und ich lebe des Vaters wegen, so auch, wer mich ißt, der wird auch leben meinetwegen.
ಮತ್ಪ್ರೇರಯಿತ್ರಾ ಜೀವತಾ ತಾತೇನ ಯಥಾಹಂ ಜೀವಾಮಿ ತದ್ವದ್ ಯಃ ಕಶ್ಚಿನ್ ಮಾಮತ್ತಿ ಸೋಪಿ ಮಯಾ ಜೀವಿಷ್ಯತಿ|
58 Dies ist das Brot, das aus dem Himmel herniedergekommen ist. Nicht wie die Väter aßen und starben; wer dieses Brot ißt, wird leben in Ewigkeit. (aiōn g165)
ಯದ್ಭಕ್ಷ್ಯಂ ಸ್ವರ್ಗಾದಾಗಚ್ಛತ್ ತದಿದಂ ಯನ್ಮಾನ್ನಾಂ ಸ್ವಾದಿತ್ವಾ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಪಿತರೋಽಮ್ರಿಯನ್ತ ತಾದೃಶಮ್ ಇದಂ ಭಕ್ಷ್ಯಂ ನ ಭವತಿ ಇದಂ ಭಕ್ಷ್ಯಂ ಯೋ ಭಕ್ಷತಿ ಸ ನಿತ್ಯಂ ಜೀವಿಷ್ಯತಿ| (aiōn g165)
59 Dieses sprach er in der Synagoge, lehrend zu Kapernaum.
ಯದಾ ಕಫರ್ನಾಹೂಮ್ ಪುರ್ಯ್ಯಾಂ ಭಜನಗೇಹೇ ಉಪಾದಿಶತ್ ತದಾ ಕಥಾ ಏತಾ ಅಕಥಯತ್|
60 Viele nun von seinen Jüngern, die es gehört hatten, sprachen: Diese Rede ist hart; wer kann sie hören?
ತದೇತ್ಥಂ ಶ್ರುತ್ವಾ ತಸ್ಯ ಶಿಷ್ಯಾಣಾಮ್ ಅನೇಕೇ ಪರಸ್ಪರಮ್ ಅಕಥಯನ್ ಇದಂ ಗಾಢಂ ವಾಕ್ಯಂ ವಾಕ್ಯಮೀದೃಶಂ ಕಃ ಶ್ರೋತುಂ ಶಕ್ರುಯಾತ್?
61 Da aber Jesus bei sich selbst wußte, daß seine Jünger hierüber murrten, sprach er zu ihnen: Ärgert euch dieses?
ಕಿನ್ತು ಯೀಶುಃ ಶಿಷ್ಯಾಣಾಮ್ ಇತ್ಥಂ ವಿವಾದಂ ಸ್ವಚಿತ್ತೇ ವಿಜ್ಞಾಯ ಕಥಿತವಾನ್ ಇದಂ ವಾಕ್ಯಂ ಕಿಂ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ವಿಘ್ನಂ ಜನಯತಿ?
62 Wenn ihr nun den Sohn des Menschen dahin auffahren sehet, wo er zuvor war?
ಯದಿ ಮನುಜಸುತಂ ಪೂರ್ವ್ವವಾಸಸ್ಥಾನಮ್ ಊರ್ದ್ವ್ವಂ ಗಚ್ಛನ್ತಂ ಪಶ್ಯಥ ತರ್ಹಿ ಕಿಂ ಭವಿಷ್ಯತಿ?
63 Der Geist ist es, der lebendig macht; das Fleisch nützt nichts. Die Worte, welche ich zu euch geredet habe, sind Geist und sind Leben;
ಆತ್ಮೈವ ಜೀವನದಾಯಕಃ ವಪು ರ್ನಿಷ್ಫಲಂ ಯುಷ್ಮಭ್ಯಮಹಂ ಯಾನಿ ವಚಾಂಸಿ ಕಥಯಾಮಿ ತಾನ್ಯಾತ್ಮಾ ಜೀವನಞ್ಚ|
64 aber es sind etliche unter euch, die nicht glauben. Denn Jesus wußte von Anfang, welche es seien, die nicht glaubten, und wer es sei, der ihn überliefern würde.
ಕಿನ್ತು ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಮಧ್ಯೇ ಕೇಚನ ಅವಿಶ್ವಾಸಿನಃ ಸನ್ತಿ ಕೇ ಕೇ ನ ವಿಶ್ವಸನ್ತಿ ಕೋ ವಾ ತಂ ಪರಕರೇಷು ಸಮರ್ಪಯಿಷ್ಯತಿ ತಾನ್ ಯೀಶುರಾಪ್ರಥಮಾದ್ ವೇತ್ತಿ|
65 Und er sprach: Darum habe ich euch gesagt, daß niemand zu mir kommen kann, es sei ihm denn von dem Vater gegeben.
ಅಪರಮಪಿ ಕಥಿತವಾನ್ ಅಸ್ಮಾತ್ ಕಾರಣಾದ್ ಅಕಥಯಂ ಪಿತುಃ ಸಕಾಶಾತ್ ಶಕ್ತ್ತಿಮಪ್ರಾಪ್ಯ ಕೋಪಿ ಮಮಾನ್ತಿಕಮ್ ಆಗನ್ತುಂ ನ ಶಕ್ನೋತಿ|
66 Von da an gingen viele seiner Jünger zurück und wandelten nicht mehr mit ihm.
ತತ್ಕಾಲೇಽನೇಕೇ ಶಿಷ್ಯಾ ವ್ಯಾಘುಟ್ಯ ತೇನ ಸಾರ್ದ್ಧಂ ಪುನ ರ್ನಾಗಚ್ಛನ್|
67 Da sprach Jesus zu den Zwölfen: Wollt ihr etwa auch weggehen?
ತದಾ ಯೀಶು ರ್ದ್ವಾದಶಶಿಷ್ಯಾನ್ ಉಕ್ತ್ತವಾನ್ ಯೂಯಮಪಿ ಕಿಂ ಯಾಸ್ಯಥ?
68 Simon Petrus antwortete ihm: Herr, zu wem sollen wir gehen? Du hast Worte ewigen Lebens; (aiōnios g166)
ತತಃ ಶಿಮೋನ್ ಪಿತರಃ ಪ್ರತ್ಯವೋಚತ್ ಹೇ ಪ್ರಭೋ ಕಸ್ಯಾಭ್ಯರ್ಣಂ ಗಮಿಷ್ಯಾಮಃ? (aiōnios g166)
69 und wir haben geglaubt und erkannt, daß du der Heilige Gottes bist.
ಅನನ್ತಜೀವನದಾಯಿನ್ಯೋ ಯಾಃ ಕಥಾಸ್ತಾಸ್ತವೈವ| ಭವಾನ್ ಅಮರೇಶ್ವರಸ್ಯಾಭಿಷಿಕ್ತ್ತಪುತ್ರ ಇತಿ ವಿಶ್ವಸ್ಯ ನಿಶ್ಚಿತಂ ಜಾನೀಮಃ|
70 Jesus antwortete ihnen: Habe ich nicht euch, die Zwölfe, auserwählt? Und von euch ist einer ein Teufel.
ತದಾ ಯೀಶುರವದತ್ ಕಿಮಹಂ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ದ್ವಾದಶಜನಾನ್ ಮನೋನೀತಾನ್ ನ ಕೃತವಾನ್? ಕಿನ್ತು ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಮಧ್ಯೇಪಿ ಕಶ್ಚಿದೇಕೋ ವಿಘ್ನಕಾರೀ ವಿದ್ಯತೇ|
71 Er sprach aber von Judas, Simons Sohn, dem Iskariot; denn dieser sollte ihn überliefern, er, der einer von den Zwölfen war.
ಇಮಾಂ ಕಥಂ ಸ ಶಿಮೋನಃ ಪುತ್ರಮ್ ಈಷ್ಕರೀಯೋತೀಯಂ ಯಿಹೂದಾಮ್ ಉದ್ದಿಶ್ಯ ಕಥಿತವಾನ್ ಯತೋ ದ್ವಾದಶಾನಾಂ ಮಧ್ಯೇ ಗಣಿತಃ ಸ ತಂ ಪರಕರೇಷು ಸಮರ್ಪಯಿಷ್ಯತಿ|
