Johannes 3
1 Es war aber ein Mensch aus den Pharisäern, sein Name Nikodemus, ein Oberster der Juden.
నికదిమనామా యిహూదీయానామ్ అధిపతిః ఫిరూశీ క్షణదాయాం
2 Dieser kam zu ihm bei Nacht und sprach zu ihm: Rabbi, wir wissen, daß du ein Lehrer bist, von Gott gekommen, denn niemand kann diese Zeichen tun, die du tust, es sei denn Gott mit ihm.
యీశౌరభ్యర్ణమ్ ఆవ్రజ్య వ్యాహార్షీత్, హే గురో భవాన్ ఈశ్వరాద్ ఆగత్ ఏక ఉపదేష్టా, ఏతద్ అస్మాభిర్జ్ఞాయతే; యతో భవతా యాన్యాశ్చర్య్యకర్మ్మాణి క్రియన్తే పరమేశ్వరస్య సాహాయ్యం వినా కేనాపి తత్తత్కర్మ్మాణి కర్త్తుం న శక్యన్తే|
3 Jesus antwortete und sprach zu ihm: Wahrlich, wahrlich, ich sage dir: Es sei denn, daß jemand von neuem geboren werde, so kann er das Reich Gottes nicht sehen.
తదా యీశురుత్తరం దత్తవాన్ తవాహం యథార్థతరం వ్యాహరామి పునర్జన్మని న సతి కోపి మానవ ఈశ్వరస్య రాజ్యం ద్రష్టుం న శక్నోతి|
4 Nikodemus spricht zu ihm: Wie kann ein Mensch geboren werden, wenn er alt ist? Kann er etwa zum zweiten Male in den Leib seiner Mutter eingehen und geboren werden?
తతో నికదీమః ప్రత్యవోచత్ మనుజో వృద్ధో భూత్వా కథం జనిష్యతే? స కిం పున ర్మాతృర్జఠరం ప్రవిశ్య జనితుం శక్నోతి?
5 Jesus antwortete: Wahrlich, wahrlich, ich sage dir: Es sei denn, daß jemand aus Wasser und Geist geboren werde, so kann er nicht in das Reich Gottes eingehen.
యీశురవాదీద్ యథార్థతరమ్ అహం కథయామి మనుజే తోయాత్మభ్యాం పున ర్న జాతే స ఈశ్వరస్య రాజ్యం ప్రవేష్టుం న శక్నోతి|
6 Was aus dem Fleische geboren ist, ist Fleisch, und was aus dem Geiste geboren ist, ist Geist.
మాంసాద్ యత్ జాయతే తన్ మాంసమేవ తథాత్మనో యో జాయతే స ఆత్మైవ|
7 Verwundere dich nicht, daß ich dir sagte: Ihr müsset von neuem geboren werden.
యుష్మాభిః పున ర్జనితవ్యం మమైతస్యాం కథాయామ్ ఆశ్చర్యం మా మంస్థాః|
8 Der Wind weht, wo er will, und du hörst sein Sausen, aber du weißt nicht, woher er kommt, und wohin er geht; also ist jeder, der aus dem Geiste geboren ist.
సదాగతిర్యాం దిశమిచ్ఛతి తస్యామేవ దిశి వాతి, త్వం తస్య స్వనం శుణోషి కిన్తు స కుత ఆయాతి కుత్ర యాతి వా కిమపి న జానాసి తద్వాద్ ఆత్మనః సకాశాత్ సర్వ్వేషాం మనుజానాం జన్మ భవతి|
9 Nikodemus antwortete und sprach zu ihm: Wie kann dies geschehen?
తదా నికదీమః పృష్టవాన్ ఏతత్ కథం భవితుం శక్నోతి?
10 Jesus antwortete und sprach zu ihm: Du bist der Lehrer Israels und weißt dieses nicht?
యీశుః ప్రత్యక్తవాన్ త్వమిస్రాయేలో గురుర్భూత్వాపి కిమేతాం కథాం న వేత్సి?
11 Wahrlich, wahrlich, ich sage dir: Wir reden, was wir wissen, und bezeugen, was wir gesehen haben, und unser Zeugnis nehmet ihr nicht an.
తుభ్యం యథార్థం కథయామి, వయం యద్ విద్మస్తద్ వచ్మః యంచ్చ పశ్యామస్తస్యైవ సాక్ష్యం దద్మః కిన్తు యుష్మాభిరస్మాకం సాక్షిత్వం న గృహ్యతే|
12 Wenn ich euch das Irdische gesagt habe, und ihr glaubet nicht, wie werdet ihr glauben, wenn ich euch das Himmlische sage?
ఏతస్య సంసారస్య కథాయాం కథితాయాం యది యూయం న విశ్వసిథ తర్హి స్వర్గీయాయాం కథాయాం కథం విశ్వసిష్యథ?
13 Und niemand ist hinaufgestiegen in den Himmel, als nur der aus dem Himmel herabgestiegen ist, der Sohn des Menschen, der im Himmel ist.
యః స్వర్గేఽస్తి యం చ స్వర్గాద్ అవారోహత్ తం మానవతనయం వినా కోపి స్వర్గం నారోహత్|
14 Und gleichwie Moses in der Wüste die Schlange erhöhte, also muß der Sohn des Menschen erhöht werden,
అపరఞ్చ మూసా యథా ప్రాన్తరే సర్పం ప్రోత్థాపితవాన్ మనుష్యపుత్రోఽపి తథైవోత్థాపితవ్యః;
15 auf daß jeder, der an ihn glaubt, [nicht verloren gehe, sondern] ewiges Leben habe. (aiōnios g166)
తస్మాద్ యః కశ్చిత్ తస్మిన్ విశ్వసిష్యతి సోఽవినాశ్యః సన్ అనన్తాయుః ప్రాప్స్యతి| (aiōnios g166)
16 Denn also hat Gott die Welt geliebt, daß er seinen eingeborenen Sohn gab, auf daß jeder, der an ihn glaubt, nicht verloren gehe, sondern ewiges Leben habe. (aiōnios g166)
ఈశ్వర ఇత్థం జగదదయత యత్ స్వమద్వితీయం తనయం ప్రాదదాత్ తతో యః కశ్చిత్ తస్మిన్ విశ్వసిష్యతి సోఽవినాశ్యః సన్ అనన్తాయుః ప్రాప్స్యతి| (aiōnios g166)
17 Denn Gott hat seinen Sohn nicht in die Welt gesandt, auf daß er die Welt richte, sondern auf daß die Welt durch ihn errettet werde.
ఈశ్వరో జగతో లోకాన్ దణ్డయితుం స్వపుత్రం న ప్రేష్య తాన్ పరిత్రాతుం ప్రేషితవాన్|
18 Wer an ihn glaubt, wird nicht gerichtet; wer aber nicht glaubt, ist schon gerichtet, weil er nicht geglaubt hat an den Namen des eingeborenen Sohnes Gottes.
అతఏవ యః కశ్చిత్ తస్మిన్ విశ్వసితి స దణ్డార్హో న భవతి కిన్తు యః కశ్చిత్ తస్మిన్ న విశ్వసితి స ఇదానీమేవ దణ్డార్హో భవతి, యతః స ఈశ్వరస్యాద్వితీయపుత్రస్య నామని ప్రత్యయం న కరోతి|
19 Dies aber ist das Gericht, daß das Licht in die Welt gekommen ist, und die Menschen haben die Finsternis mehr geliebt als das Licht, denn ihre Werke waren böse.
జగతో మధ్యే జ్యోతిః ప్రాకాశత కిన్తు మనుష్యాణాం కర్మ్మణాం దృష్టత్వాత్ తే జ్యోతిషోపి తిమిరే ప్రీయన్తే ఏతదేవ దణ్డస్య కారణాం భవతి|
20 Denn jeder, der Arges tut, haßt das Licht und kommt nicht zu dem Lichte, auf daß seine Werke nicht bloßgestellt werden;
యః కుకర్మ్మ కరోతి తస్యాచారస్య దృష్టత్వాత్ స జ్యోతిరౄతీయిత్వా తన్నికటం నాయాతి;
21 wer aber die Wahrheit tut, kommt zu dem Lichte, auf daß seine Werke offenbar werden, daß sie in Gott gewirkt sind.
కిన్తు యః సత్కర్మ్మ కరోతి తస్య సర్వ్వాణి కర్మ్మాణీశ్వరేణ కృతానీతి సథా ప్రకాశతే తదభిప్రాయేణ స జ్యోతిషః సన్నిధిమ్ ఆయాతి|
22 Nach diesem kam Jesus und seine Jünger in das Land Judäa, und daselbst verweilte er mit ihnen und taufte.
తతః పరమ్ యీశుః శిష్యైః సార్ద్ధం యిహూదీయదేశం గత్వా తత్ర స్థిత్వా మజ్జయితుమ్ ఆరభత|
23 Aber auch Johannes taufte zu Änon, nahe bei Salim, weil viel Wasser daselbst war; und sie kamen hin und wurden getauft.
తదా శాలమ్ నగరస్య సమీపస్థాయిని ఐనన్ గ్రామే బహుతరతోయస్థితేస్తత్ర యోహన్ అమజ్జయత్ తథా చ లోకా ఆగత్య తేన మజ్జితా అభవన్|
24 Denn Johannes war noch nicht ins Gefängnis geworfen.
తదా యోహన్ కారాయాం న బద్ధః|
25 Es entstand nun eine Streitfrage unter den Jüngern Johannes' mit einem Juden über die Reinigung.
అపరఞ్చ శాచకర్మ్మణి యోహానః శిష్యైః సహ యిహూదీయలోకానాం వివాదే జాతే, తే యోహనః సంన్నిధిం గత్వాకథయన్,
26 Und sie kamen zu Johannes und sprachen zu ihm: Rabbi, der jenseit des Jordan bei dir war, dem du Zeugnis gegeben hast, siehe, der tauft, und alle kommen zu ihm.
హే గురో యర్ద్దననద్యాః పారే భవతా సార్ద్ధం య ఆసీత్ యస్మింశ్చ భవాన్ సాక్ష్యం ప్రదదాత్ పశ్యతు సోపి మజ్జయతి సర్వ్వే తస్య సమీపం యాన్తి చ|
27 Johannes antwortete und sprach: Ein Mensch kann nichts empfangen, es sei ihm denn aus dem Himmel gegeben.
తదా యోహన్ ప్రత్యవోచద్ ఈశ్వరేణ న దత్తే కోపి మనుజః కిమపి ప్రాప్తుం న శక్నోతి|
28 Ihr selbst gebet mir Zeugnis, daß ich sagte: Ich bin nicht der Christus, sondern daß ich vor ihm hergesandt bin.
అహం అభిషిక్తో న భవామి కిన్తు తదగ్రే ప్రేషితోస్మి యామిమాం కథాం కథితవానాహం తత్ర యూయం సర్వ్వే సాక్షిణః స్థ|
29 Der die Braut hat, ist der Bräutigam; der Freund des Bräutigams aber, der dasteht und ihn hört, ist hoch erfreut über die Stimme des Bräutigams; diese meine Freude nun ist erfüllt.
యో జనః కన్యాం లభతే స ఏవ వరః కిన్తు వరస్య సన్నిధౌ దణ్డాయమానం తస్య యన్మిత్రం తేన వరస్య శబ్దే శ్రుతేఽతీవాహ్లాద్యతే మమాపి తద్వద్ ఆనన్దసిద్ధిర్జాతా|
30 Er muß wachsen, ich aber abnehmen.
తేన క్రమశో వర్ద్ధితవ్యం కిన్తు మయా హ్సితవ్యం|
31 Der von ober kommt, ist über allen; der von der Erde ist, ist von der Erde und redet von der Erde. Der vom Himmel kommt, ist über allen,
య ఊర్ధ్వాదాగచ్ఛత్ స సర్వ్వేషాం ముఖ్యో యశ్చ సంసారాద్ ఉదపద్యత స సాంసారికః సంసారీయాం కథాఞ్చ కథయతి యస్తు స్వర్గాదాగచ్ఛత్ స సర్వ్వేషాం ముఖ్యః|
32 [und] was er gesehen und gehört hat, dieses bezeugt er; und sein Zeugnis nimmt niemand an.
స యదపశ్యదశృణోచ్చ తస్మిన్నేవ సాక్ష్యం దదాతి తథాపి ప్రాయశః కశ్చిత్ తస్య సాక్ష్యం న గృహ్లాతి;
33 Wer sein Zeugnis angenommen hat, hat besiegelt, daß Gott wahrhaftig ist.
కిన్తు యో గృహ్లాతి స ఈశ్వరస్య సత్యవాదిత్వం ముద్రాఙ్గితం కరోతి|
34 Denn der, welchen Gott gesandt hat, redet die Worte Gottes; denn Gott gibt den Geist nicht nach Maß.
ఈశ్వరేణ యః ప్రేరితః సఏవ ఈశ్వరీయకథాం కథయతి యత ఈశ్వర ఆత్మానం తస్మై అపరిమితమ్ అదదాత్|
35 Der Vater liebt den Sohn und hat alles in seine Hand gegeben.
పితా పుత్రే స్నేహం కృత్వా తస్య హస్తే సర్వ్వాణి సమర్పితవాన్|
36 Wer an den Sohn glaubt, hat ewiges Leben; wer aber dem Sohne nicht glaubt, wird das Leben nicht sehen, sondern der Zorn Gottes bleibt auf ihm. (aiōnios g166)
యః కశ్చిత్ పుత్రే విశ్వసితి స ఏవానన్తమ్ పరమాయుః ప్రాప్నోతి కిన్తు యః కశ్చిత్ పుత్రే న విశ్వసితి స పరమాయుషో దర్శనం న ప్రాప్నోతి కిన్త్వీశ్వరస్య కోపభాజనం భూత్వా తిష్ఠతి| (aiōnios g166)
