Job 5
1 Rufe doch, ob einer da ist, der dir antwortet! Und an welchen der Heiligen willst du dich wenden?
Zawołajże tedy, jeźli kto jest, coćby odpowiedział? a do któregoż się z świętych obrócisz?
2 Denn den Narren erwürgt der Gram, und den Einfältigen tötet der Eifer.
Zaiste głupiego zabija gniew, a prostaka umarza zawiść.
3 Ich, ich sah den Narren Wurzel schlagen, und alsbald verwünschte ich seine Wohnung.
Jam widział głupiego, iż się rozkorzenił; alem wnet źle tuszył mieszkaniu jego.
4 Fern blieben seine Kinder vom Glück; und sie wurden im Tore zertreten, und kein Erretter war da.
Oddaleni będą synowie jego od zbawienia, i starci będą w bramie, a nie będzie, ktoby ich wyrwał.
5 Seine Ernte verzehrte der Hungrige, und bis aus den Dornhecken nahm er sie weg; und nach ihrem Vermögen schnappte die Schlinge.
Żniwo jego głodny pożre, i z samego ciernia wybierze je; a połknie chciwy bogactwa takowych.
6 Denn nicht aus dem Staube geht Unheil hervor, und nicht sproßt Mühsal aus dem Erdboden;
Albowiem nie z prochu wychodzi utrapienie, ani z ziemi wyrasta kłopot.
7 sondern der Mensch ist zur Mühsal geboren, wie die Funken sich erheben im Fluge.
Ale człowiek na kłopot się rodzi jako iskry z węgla latają w górę.
8 Ich jedoch würde Gott suchen und Gott meine Sache darlegen,
Zaiste jabym szukał Boga, Bogubym przełożył sprawę swoję;
9 der Großes und Unerforschliches tut, Wunder bis zur Unzahl;
Który czyni rzeczy wielkie i niewybadane, dziwne, którym liczby niemasz;
10 der Regen gibt auf die Fläche der Erde, und Wasser sendet auf die Fläche der Flur;
Który daje deszcz na ziemię, i spuszcza wody na pola;
11 um Niedrige in die Höhe zu setzen, und Trauernde steigen empor zum Glück.
Który sadza pokornych wysoko, a smutnych wywyższa ku zbawieniu;
12 Der zunichte macht die Anschläge der Listigen, und ihre Hände führen den Plan nicht aus;
Który w niwecz obraca myśli chytrych, tak, iż ręce ich nie sprawią nic skutecznego;
13 der die Weisen erhascht in ihrer List, und der Verschmitzten Rat überstürzt sich.
Który chwyta mądrych w chytrości ich, a radę przewrotnych prędko niszczy.
14 Bei Tage stoßen sie auf Finsternis, und am Mittag tappen sie wie bei der Nacht.
We dnie taczają się jako w ciemnościach, a jako w nocy macają w południe.
15 Und er rettet vom Schwerte, von ihrem Munde, und aus der Hand des Starken den Dürftigen.
Który zachowuje ubogiego od miecza, od ust ich, i od ręki gwałtownika.
16 So wird dem Armen Hoffnung, und die Ungerechtigkeit verschließt ihren Mund.
Mać uciśniony nadzieje; ale nieprawość stuli usta swe.
17 Siehe, glückselig der Mensch, den Gott straft! So verwirf denn nicht die Züchtigung des Allmächtigen.
Oto błogosławiony człowiek, którego Bóg karze; przetoż karaniem Wszechmocnego nie pogardzaj,
18 Denn er bereitet Schmerz und verbindet, er zerschlägt, und seine Hände heilen.
Bo on zrania i zawiązuje; uderza, a ręce jego uzdrawiają.
19 In sechs Drangsalen wird er dich erretten, und in sieben wird dich kein Übel antasten.
Z sześciu ucisków wyrwie cię, a w siódmym nie tknie się ciebie złe.
20 In Hungersnot erlöst er dich von dem Tode, und im Kriege von der Gewalt des Schwertes.
W głodzie wybawi cię od śmierci, a na wojnie z rąk miecza.
21 Vor der Zunge Geißel wirst du geborgen sein, und du wirst dich nicht fürchten vor der Verwüstung, wenn sie kommt.
Przed biczem języka ukryty będziesz, a nie ulękniesz się w spustoszeniu, gdy przyjdzie.
22 Der Verwüstung und des Hungers wirst du lachen, und vor dem Getier der Erde wirst du dich nicht fürchten;
W spustoszeniu i w głodzie śmiać się będziesz, a zwierząt ziemskich bać się nie będziesz.
23 denn dein Bund wird mit den Steinen des Feldes sein, und das Getier des Feldes wird Frieden mit dir haben.
Bo z kamieniem polnym będzie przymierze twoje, a okrutny zwierz polny spokojnym ci się stawi.
24 Und du wirst erfahren, daß dein Zelt in Frieden ist, und überschaust du deine Wohnung, so wirst du nichts vermissen;
I poznasz, że jest spokojny przybytek twój, i nawiedzisz mieszkanie twoje, a nie zgrzeszysz.
25 und du wirst erfahren, daß deine Nachkommenschaft zahlreich sein wird, und deine Sprößlinge gleich dem Kraut der Erde.
Doznasz też, iż rozmnożone będzie nasienie twoje, a potomstwo twoje będzie jako ziele ziemi.
26 Du wirst in Rüstigkeit in das Grab kommen, wie der Garbenhaufen eingebracht wird zu seiner Zeit. -
Wnijdziesz w sędziwości do grobu, jako znoszone bywa zboże w stóg czasu swego.
27 Siehe, dieses, wir haben es erforscht, so ist es; höre es, und du, merke es dir!
Otośmy tego doszli, że tak jest: słuchajże tego, a uważaj to sam u siebie.
