Job 38

1 Und Jehova antwortete Hiob aus dem Sturme und sprach:

Tedy odpowiedział Pan Ijobowi z wichru, i rzekł:

2 Wer ist es, der den Rat verdunkelt mit Worten ohne Erkenntnis?

Któż to jest, co zaciemnia radę Bożą mowami nieroztropnemi?

3 Gürte doch wie ein Mann deine Lenden; so will ich dich fragen, und du belehre mich!

Przepasz teraz jako mąż biodra swoje, a będę cię pytał, a ty mi daj sprawę.

4 Wo warst du, als ich die Erde gründete? Tue es kund, wenn du Einsicht besitzest!

Gdzieżeś był, kiedym Ja zakładał grunty ziemi? Powiedz, jeźliże nasz rozum.

5 Wer hat ihre Maße bestimmt, wenn du es weißt? Oder wer hat über sie die Meßschnur gezogen?

Któż uczynił rozmierzenie jej? powiedz, jeżli wiesz; albo kto sznur nad nią rozciągnął?

6 In was wurden ihre Grundfesten eingesenkt?

Na czem są podstawki jej ugruntowane? albo kto założył kamień jej węgielny?

7 Oder wer hat ihren Eckstein gelegt, als die Morgensterne miteinander jubelten und alle Söhne Gottes jauchzten?

Gdy wespół śpiewały gwiazdy zaranne, a weselili się wszyscy synowie Boży.

8 Und wer hat das Meer mit Toren verschlossen, als es ausbrach, hervorkam aus dem Mutterschoße,

Któż zamknął drzwiami morze, gdy się wyrywało, jakoby z żywota wychodząc?

9 als ich Gewölk zu seinem Gewande und Wolkendunkel zu seiner Windel machte,

Gdym położył obłok za szatę jego, a ciemność za pieluchy jego;

10 und ich ihm meine Grenze bestimmte und Riegel und Tore setzte,

Gdym postanowił o niem dekret mój, a przyprawiłem zaworę i drzwi do niego,

11 und sprach: Bis hierher sollst du kommen und nicht weiter, und hier sei eine Schranke gesetzt dem Trotze deiner Wellen? -

I rzekłem: Aż dotąd wychodzić będziesz, a dalej nie postąpisz, a tu położysz nadęte wały twoje.

12 Hast du, seitdem du lebst, einem Morgen geboten? Hast du die Morgenröte ihre Stätte wissen lassen,

Izażeś za dni twoich rozkazywał świtaniu, i ukazałeś zorzy miejsce jej?

13 daß sie erfasse die Säume der Erde, und die Gesetzlosen von ihr verscheucht werden?

Aby ogarnęła kończyny ziemi, a iżby byli z niej wyrzuceni niepobożni.

14 Sie verwandelt sich wie Siegelton, und alles steht da wie in einem Gewande;

Aby się odmieniała jako glina, do której pieczęć przykładają, a oni aby się stali jako szatą nakryci.

15 und den Gesetzlosen wird ihr Licht entzogen, und der erhobene Arm wird zerbrochen.

I aby była zawściągniona od niepobożnych światłość ich, a ramię wysokie było pokruszone.

16 Bist du gekommen bis zu den Quellen des Meeres, und hast du die Gründe der Tiefe durchwandelt?

Izażeś przyszedł aż do źródeł morskich, a po dnie przepaści przechodziłeś się?

17 Wurden dir die Pforten des Todes enthüllt, und sahest du die Pforten des Todesschattens?

Azaż odkryte są tobie bramy śmierci? bramy cienia śmierci widziałżeś?

18 Hast du Einsicht genommen in die Breiten der Erde? Sage an, wenn du es alles weißt!

Izaliś rozumem twym doszedł szerokości ziemi? Powiedz mi, jeźli to wszystko wiesz?

19 Welches ist der Weg zur Wohnung des Lichtes, und die Finsternis, wo ist ihre Stätte?

Gdzież jest ta droga do miejsca światłości? a ciemności gdzie mają miejsce swoje?

20 Daß du sie hinbrächtest zu ihrer Grenze, und daß du der Pfade zu ihrem Hause kundig wärest.

Abyś ją ująwszy odprowadził do granicy jej, ponieważ zrozumiewasz ścieszki do domu jej.

21 Du weißt es ja; denn damals wurdest du geboren, und die Zahl deiner Tage ist groß!

Wiedziałżeś na on czas, żeś się miał urodzić? i liczba dni twoich jak wielka być miała?

22 Bist du zu den Vorräten des Schnees gekommen, und hast du gesehen die Vorräte des Hagels,

Izaliś przyszedł do skarbów śniegów? aby skarby gradu widzałeśli?

23 die ich aufgespart habe für die Zeit der Bedrängnis, für den Tag des Kampfes und der Schlacht?

Które zatrzymywam na czas ucisku, na dzień bitwy i wojny.

24 Welches ist der Weg, auf dem das Licht sich verteilt, der Ostwind sich verbreitet über die Erde?

Którąż się drogą dzieli światłość, i gdzie się rozchodzi wiatr wschodni po ziemi?

25 Wer teilt der Regenflut Kanäle ab und einen Weg dem Donnerstrahle,

Któż rozdzielił stok powodziom? a drogę błyskawicy gromów?

26 um regnen zu lassen auf ein Land ohne Menschen, auf die Wüste, in welcher kein Mensch ist,

Aby szedł deszcz na ziemię, w której nikt nie mieszka, i na pustynię, gdzie niemasz człowieka;

27 um zu sättigen die Öde und Verödung, und um hervorsprießen zu lassen die Triebe des Grases?

Aby nasycił miejsce puste i niepłodne, a wywiódł z niego zieloną trawę.

28 Hat der Regen einen Vater, oder wer zeugt die Tropfen des Taues?

Izali ma deszcz ojca? a krople rosy kto płodzi?

29 Aus wessen Schoße kommt das Eis hervor, und des Himmels Reif, wer gebiert ihn?

Z czyjegoż żywota wychodzi mróz? a szron niebieski któż płodzi?

30 Wie das Gestein verdichten sich die Wasser, und die Fläche der Tiefe schließt sich zusammen.

Jakoż się kamieniem wody nakrywają, gdy wierzch przepaści zamarza.

31 Kannst du knüpfen das Gebinde des Siebengestirns, oder lösen die Fesseln des Orion?

Możeszże związać jasne gwiazdy Bab? albo związek Oryjona rozerwać?

32 Kannst du die Bilder des Tierkreises hervortreten lassen zu ihrer Zeit, und den großen Bären leiten samt seinen Kindern?

Izali wywiedziesz gwiazdy południowe czasu swego, albo Wóz niebieski z gwiazdami jego powiedziesz?

33 Kennst du die Gesetze des Himmels, oder bestimmst du seine Herrschaft über die Erde?

I znaszże porządek nieba? a możeszże rozrządzić panowanie jego na ziemi?

34 Kannst du deine Stimme zum Gewölk erheben, daß eine Menge Wassers dich bedecke?

Izali podniesiesz ku obłokowi głos twój, aby cię wielkość wód okryła?

35 Kannst du Blitze entsenden, daß sie hinfahren, daß sie zu dir sagen: Hier sind wir? -

Izali możesz wypuścić błyskawice, aby przyszły, i rzekłyć: Otośmy?

36 Wer hat Weisheit in die Nieren gelegt, oder wer hat dem Geiste Verstand gegeben?

Któż złożył we wnętrznościach ludzkich mądrość, a kto dał rozumowi bystrość?

37 Wer zählt die Wolken mit Weisheit, und des Himmels Schläuche, wer gießt sie aus,

Któż obrachował niebiosa mądrością swoją? a co się leje z nieba, któż uspokoi?

38 wenn der Staub zu dichtem Gusse zusammenfließt und die Schollen aneinander kleben?

Aby polany proch stężał, a bryły aby się społu zelgnęły?

39 Erjagst du der Löwin den Raub, und stillst du die Gier der jungen Löwen,

Izali lwowi łup łowisz, a lwiąt żywot napełniasz?

40 wenn sie in den Höhlen kauern, im Dickicht auf der Lauer sitzen?

Gdy się tulą w jaskiniach swoich, i czyhają w cieniu jam swoich?

41 Wer bereitet dem Raben seine Speise, wenn seine Jungen zu Gott schreien, umherirren ohne Nahrung?

Któż gotuje krukowi pokarm jego, gdy dzieci jego do Boga wołają a tułają się, nie mając pokarmu?