< Job 28 >
1 Denn für das Silber gibt es einen Fundort, und eine Stätte für das Gold, das man läutert.
Dhugumaan iddoon meetiin keessaa qotamu, lafti warqeen itti baafamee qulqulleeffamu jira.
2 Eisen wird hervorgeholt aus der Erde, und Gestein schmelzt man zu Kupfer.
Sibiilli lafa keessaa baafama; sibiilli diimaan immoo dhagaa albuudaa irraa baqfama.
3 Er hat der Finsternis ein Ende gesetzt, und durchforscht bis zur äußersten Grenze das Gestein der Finsternis und des Todesschattens.
Namni hamma dhuma dukkanaatti deema; moggaa akka malee fagoo dhaqees, dukkana hamaa keessa dhagaa albuudaa barbaada.
4 Er bricht einen Schacht fern von dem Wohnenden; die von dem Fuße Vergessenen hangen hinab, fern von den Menschen schweben sie.
Inni lafa namoonni jiraatan irraa fagaatee iddoo miilli namaa ejjetee hin beeknetti boolla qota; namoota irraa fagaatee ni rarraʼa; asii fi achis ni raafama.
5 Die Erde, aus ihr kommt Brot hervor, und ihr Unteres wird zerwühlt wie vom Feuer.
Lafa irraa garuu nyaatatu argama; jala isheetiin immoo akka waan ibidda taateetti geeddaramti;
6 Ihr Gestein ist der Sitz des Saphirs, und Goldstufen sind darin.
dhagaan isaa burqaa sanpeerii ti; biyyoon isaas warqee qaba.
7 Ein Pfad, den der Raubvogel nicht kennt, und den das Auge des Habichts nicht erblickt hat;
Allaattiin tokko iyyuu karaa dhokfame sana hin beeku; iji culullees karaa sana hin argine.
8 den die wilden Tiere nicht betreten, über den der Löwe nicht hingeschritten ist.
Bineensonni sodaachisoon irra hin ejjenne; leencis karaa sana hin darbine.
9 Er legt seine Hand an das harte Gestein, wühlt die Berge um von der Wurzel aus.
Harki namaa dhagaa jabaa cabsa; hundee tulluuwwanii immoo ni gaggaragalcha.
10 Kanäle haut er durch die Felsen, und allerlei Köstliches sieht sein Auge.
Inni kattaa keessaan karaa baasa; iji isaas waan gatii guddaa hunda arga.
11 Er dämmt Flüsse ein, daß sie nicht durchsickern, und Verborgenes zieht er hervor an das Licht.
Madda lageenii ni sakattaʼa; waan dhokfames ifatti ni baasa.
12 Aber die Weisheit, wo wird sie erlangt? Und welches ist die Stätte des Verstandes?
Ogummaan garuu eessaa argamti? Hubannaanis eessa jiraata?
13 Kein Mensch kennt ihren Wert, und im Lande der Lebendigen wird sie nicht gefunden.
Namni gatii isaa hin beeku; inni biyya jiraattotaa keessatti hin argamu.
14 Die Tiefe spricht: Sie ist nicht in mir, und das Meer spricht: Sie ist nicht bei mir.
Tujubni, “Inni na keessa hin jiru” jedha; galaannis, “Inni na bira hin jiru” jedha.
15 Geläutertes Gold kann nicht für sie gegeben, und Silber nicht dargewogen werden als ihr Kaufpreis.
Warqeen qulqulluun isa bituu hin dandaʼu; gatiin isaas meetiidhaan hin madaalamu.
16 Sie wird nicht aufgewogen mit Gold von Ophir, mit kostbarem Onyx und Saphir.
Warqee Oofiiriitti, dhagaa gatii guddaa sardooniksiitti yookaan sanpeeriitti hin tilmaamamu.
17 Gold und Glas kann man ihr nicht gleichstellen, noch sie eintauschen gegen ein Gerät von gediegenem Golde.
Warqee fi dhagaan akka bilillee calaqqisu ittiin hin qixxaatu; inni faaya warqee qulqulluutiin hin geeddaramu.
18 Korallen und Kristall kommen neben ihr nicht in Erwähnung; und der Besitz der Weisheit ist mehr wert als Perlen.
Elellaanii fi dooqni akka waan gatii qabaniitti hin hedaman; gatiin ogummaa lula diimaa caala.
19 Nicht kann man ihr gleichstellen den Topas von Äthiopien; mit feinem Golde wird sie nicht aufgewogen.
Tophaaziyooniin Itoophiyaa itti qixxaatu; warqee qulqulluudhaanis bitamuu hin dandaʼu.
20 Die Weisheit nun, woher kommt sie, und welches ist die Stätte des Verstandes?
Yoos ogummaan eessaa dhufti ree? Hubannaanis eessa jiraatti?
21 Denn sie ist verborgen vor den Augen aller Lebendigen, und vor den Vögeln des Himmels ist sie verhüllt.
Isheen ija uumama hundaa jalaa dhokatteerti; simbirroota samii jalaas baddeerti.
22 Der Abgrund und der Tod sagen: Mit unseren Ohren haben wir ein Gerücht von ihr gehört.
Badiisnii fi Duuti, “Nu oduu ishee qofa gurra keenyaan dhageenye” jedhu.
23 Gott versteht ihren Weg, und er kennt ihre Stätte.
Waaqa qofatu daandii gara ishee geessu hubatee, lafa inni jiraatus beeka;
24 Denn er schaut bis zu den Enden der Erde; unter dem ganzen Himmel sieht er.
inni handaara lafaa ni ilaala; waan samii jala jiru hunda ni argaatii.
25 Als er dem Winde ein Gewicht bestimmte, und die Wasser mit dem Maße abwog,
Inni yommuu bubbeedhaaf humna kennee bishaanota safaretti,
26 als er dem Regen ein Gesetz bestimmte und eine Bahn dem Donnerstrahl:
yommuu bokkaadhaaf seera dhaabee bakakkaaf immoo daandii baasetti,
27 da sah er sie und tat sie kund, er setzte sie ein und durchforschte sie auch.
inni ogummaa ilaalee madaale; jabeessee dhaabee ishee qorate.
28 Und zu dem Menschen sprach er: Siehe, die Furcht des Herrn ist Weisheit, und vom Bösen weichen ist Verstand.
Ergasii ilmaan namaatiin, “Gooftaa sodaachuun ogummaa; waan hamaa irraa fagaachuunis hubannaa dha” jedhe.